«Χρειαζόμαστε μια ηθική
επανάσταση», διακήρυξαν οι «Αγανακτισμένοι» Ισπανοί νέοι πού συγκεντρώνονταν
κάθε βράδυ στην Πουέρτα ντέλ Σόλ της Μαδρίτης και σε άλλες πλατείες της
Ισπανίας. Άνεργοι ό ένας στους πέντε οι Ισπανοί, με τούς νέους ν' αποτελούν
όπως πάντα μια από τις πιο ευαίσθητες και άμεσα πληττόμενες πληθυσμιακές
ομάδες, βγήκαν στις πλατείες τον περασμένο Μάιο, πρώτοι αυτοί απ' όλους τούς
άλλους Ευρωπαίους, όχι για να διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς ή το δικαίωμα
να επαναλάβουν την καλοκαιρινή αναψυχή τους ή έστω το πάγωμα των απολύσεων.
Βγήκαν στις πλατείες μ' ένα σύνθημα πρωτάκουστο σε τέτοιες συγκεντρώσεις. Μ'
ένα σύνθημα τόσο απλό, όσο και αφοπλιστικό, κεραυνοβόλο: «χρειαζόμαστε μια
ηθική επανάσταση». Κι αυτό, ενώ παγκοσμίως γίνεται λόγος κατ' εξοχήν για
οικονομικά μεγέθη, πιστωτικές αξίες, δημοσιονομική πολιτική, μηχανισμούς
ελέγχου, επενδύσεις, κρατικούς προϋπολογισμούς και... δεν τελειώνει εύκολα ή
παράθεση και μόνο των οικονομικών όρων.
Ως τη στιγμή πού γράφονται
αυτές οι γραμμές, δεν έχει ακόμη φανεί πώς θα εξελιχθούν τα κινήματα αυτά. Να,
όμως, πού οι Ισπανοί νέοι μας ξάφνισαν ευχάριστα, λυτρωτικά. Μας θύμισαν ότι
ρίζα της σημερινής οικονομικής κρίσεως είναι ή πνευματική κρίση πού προηγήθηκε
και πού σφιχταγκάλιασε θανάσιμα όλο το δυτικό πολιτιστικό οικοδόμημα. Γι' αυτό
και οποιαδήποτε προσπάθεια για έξοδο από την οικονομική ύφεση δύναται να
τελεσφορήσει μόνο άν ξεκινά από μια ηθική βάση. Να 'ναι άραγε ή ώρα πού τα
ξυλοκέρατα ξυπνούν τις ναρκωμένες συνειδήσεις μας;
«Η Δράση» Οκτώβριος
2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου