«Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».
Στούς ἀλλοτριωμένους κατά τήν πίστη, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, δέν πρέπει νά ἔχουμε φιλάνθρωπη στάση πάντοτε, γιατί αὐτό ἐγκυμονεῖ πολλούς κινδύνους καί γιά τούς ἰδίους καί γιά μᾶς. Ἀφοῦ μετά μία καί δεύτερη νουθεσία ἐξαντλήσουμε τήν ἐπιείκειά μας ὕστερα πρέπει νά τηρήσουμε τήν ἀκρίβεια καί νά ἀπομακρυνθοῦμε, μή τυχόν καί τό μικρόβιο τῆς κακοδοξίας τους μᾶς βλάψει ἀνεπανόρθωτα. Ἐδῶ ἔχει θέση ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καί ἡ προστασία τῆς ψυχῆς μας.
Αἱρετικός εἶναι ὁ ἀποκομμένος ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, «ὁ ἀσύμφωνος καί ἀντιφερόμενος κατά τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς ἀληθοῦς πίστεως» (ἅγιος Ἐπιφάνιος). Καί πρό τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχαν αἱρετικοί, ὅπως οἱ Σαμαρεῖτες, οἱ Σαδδουκαῖοι, οἱ Ἡρωδιανοί καί ἄλλοι, καί μετά τόν Χριστό στά χρόνια τῶν Ἀποστόλων ἐμφανίσθηκαν διάφοροι αἱρετικοί, ὅπως οἱ Σιμωνιανοί, οἱ Βασιλειδιανοί, οἱ Νικολαΐτες, οἱ Γνωστικοί καί πολλοί ἄλλοι, πού δίδασκαν παραχαραγμένο τό Εὐαγγέλιο καί πλανοῦσαν τόν κόσμο.
Ἀπό τήν ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας μέχρι σήμερα παράλληλα μέ τήν πίστη ἔχουμε καί τήν αἵρεση. Ὁ ἀρχηγός τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης διάβολος, ὡς ἀντίδικος τοῦ Χριστοῦ, προσπαθεῖ νά παρασύρει στήν πλάνη τούς πιστούς, γιά νά τούς κερδίζει στή δική του ἐξουσία καί βασιλεία. Ἐγωπαθεῖς ἄνθρωποι γιά ἴδια συμφέροντα διαφθείρουν τά ὀρθά νοήματα καί βάζουν σέ περιπέτειες τό λαό τοῦ Θεοῦ. Πόσες τρικυμίες καί πόσους διωγμούς δέν προκάλεσαν οἱ προβατόσχημοι λύκοι καί οἱ ψευδοδιδάσκαλοι στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Σήμερα πού ὑποτίθεται ὅτι ἡ σκέψη ἔχει ἀναπτυχθεῖ καί ὁ πολιτισμός ἔχει προοδεύσει, πόσες αἱρέσεις δέν ταλαιπωροῦν ἔθνη, κοινωνίες, οἰκογένειες; Αἱρέσεις πού μαζί μέ τήν κακοδοξία συνδυάζουν καί τή σαρκολατρία. Ἱδρύουν κοινόβια καί διακηρύττουν, ὅτι εἶναι ἡ κοινωνία τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης. Πόσοι ἀφελεῖς δέν ἔχουν πλανηθεῖ καί πόσοι γονεῖς δέν θρηνοῦν τήν ἀπώλεια τῶν παιδιῶν τους. Σατανικά εἶναι τά σχέδιά τους, γιατί διαβολική εἶναι ἡ πίστη τους. Ἀλίμονο σ΄ ἐκεῖνον πού θά μπλέξει στά ἀγκαθωτά δίχτυα αἱρέσεως. Θά χάσει τήν ἐλευθερία του καί τήν ψυχή του.
Μόνο μέ τήν γνήσια πίστη μποροῦμε νά ἀντιπαλαίψουμε στούς αἱρετικούς. Μπορεῖ στά μάτια τῶν πολλῶν οἱ αἱρετικοί καί δόλιοι νά μένουν ἀτιμώρητοι, νά προοδεύουν, νά αὐξάνουν τούς ὁπαδούς τους, νά κάνουν θραύση μέ τίς μεθοδεῖες τους, στήν οὐσία ὅμως ὅσο κοσμικά προοδεύουν, τόσο κατά Θεόν χάνονται. Πόση εἶναι ἡ δύναμη τῶν 250.000.000 Ὀρθοδόξων τῆς γῆς μπροστά στόν ἀναρίθμητο ὄγκο τῶν αἱρετικῶν καί τῶν ἀλλοπίστων; Καί ὅμως ἡ ἀλήθεια ὑπάρχει μόνο στό μικρό αὐτό ποίμνιο πού ἔχει μοναδικό προνόμιο τήν ἀνάδειξη Ἁγίων καί τήν περιφρούρηση τῆς ἀλήθειας τοῦ θείου λόγου.
Πολλοί χριστιανοί προσπαθοῦν μέ πνεῦμα φιλανθρωπίας νά ἀντιμετωπίζουν τούς αἱρετικούς. Δέν ἐναντιώνονται στήν ἐπιχειρηματολογία τους καί δέν ὀργίζονται μέ τό φανατισμό τους. Δείχνουν ἀγάπη καί κατανόηση, γιά νά κερδίσουν τίς ψυχές τους καί ὕστερα τούς ἐπαναφέρουν στήν Ἐκκλησία. Ὁ Ἀπόστολος μᾶς δίνει τή δυνατότητα τῆς ἐπικοινωνίας σέ πνεῦμα ἀγάπης μέ τούς αἱρετικούς, ἀλλά ὄχι ἐπί μονίμου βάσεως. Νά γίνει ἡ πρώτη καί ἡ δεύτερη νουθεσία. Νά παρακαλέσουμε τόν πλανηθέντα νά ἐπιστρέψει στήν ἀλήθεια. Νά προσευχηθοῦμε μέ δάκρυα γι΄ αὐτόν. Ἄν ὅμως διαπιστώσουμε, ὅτι ἐπιμένει, τότε θά πρέπει νά τόν παρατήσουμε.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες στίς Οἰκουμενικές Συνόδους γι΄ αὐτούς τούς ἀδιόρθωτους ἐξεφώνησαν τό «ἀνάθεμα». Τούς ἀπέκοψαν ἀπό τήν Ἐκκλησία, γιά νά προστατεύσουν τά ὑπόλοιπα μέλη της. Τό ἴδιο θά πρέπει νά ἀκολουθοῦμε κι ἐμεῖς, μή τυχόν ἡ ἐπιείκειά μας γίνει παγίδα γιά ἐμᾶς τούς ἰδίους καί βλάβη γιά τήν Ἐκκλησία μας. Εὐχή τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ὅλοι οἱ αἱρετικοί νά ἐπανέλθουν στή μάνδρα της γιά νά σωθοῦν. Αὐτή ἡ προσευχή δέν ἀναιρεῖ τήν προσοχή πού πρέπει νά ἔχουμε ἀπέναντι στίς ψυχοφθόρες αἱρέσεις.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί. Οἱ αἱρετικοί ἔχουν πληθυνθεῖ καί ἡ καταστροφή πού ἐπιτελεῖται στό ἔθνος μας εἶναι πολύ μεγάλη. Νέα ἤθη καί νέα ἔθιμα εἰσάγουν στό λαό μας. Οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ Ἱεχωβᾶ, οἱ Πεντηκοστιανοί, οἱ Ἰνδουϊστές καί οἱ πάσης ἀποχρώσεως ψευδοδιδάσκαλοι ἔχουν εἰσβάλει στήν πατρίδα μας, ἀνοίγουν ραδιοφωνικούς καί τηλεοπτικούς σταθμούς, ἐκδίδουν πολυτελή καί προκλητικά ἔντυπα, διοργανώνουν συνέδρια, ἱδρύουν σχολεῖα, ἀνοίγουν κέντρα νεότητος, μεθοδεύουν κατά τῆς Ἐκκλησίας διάφορες συκοφαντίες, μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νά περάσουν τήν ἰδεολογία τους στόν Ὀρθόδοξο λαό μας.
Προσοχή λοιπόν στούς αἱρετικούς. Εἶναι φορεῖς ἐπικινδύνων πνευματικῶν ἰῶν. Νά διαφυλάξουμε τήν πνευματική ὑγεία τῆς κοινωνίας μας.
Μητρόπολη Φθιώτιδος
2 σχόλια:
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, γράφει σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο «Ακτίνες» (http://aktines.blogspot.com/2011/07/blog-post_9286.html):
«Αἱρετικός εἶναι ὁ ἀποκομμένος ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, “ὁ ἀσύμφωνος καί ἀντιφερόμενος κατά τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς ἀληθοῦς πίστεως”... Σήμερα πού ὑποτίθεται ὅτι ἡ σκέψη ἔχει ἀναπτυχθεῖ καί ὁ πολιτισμός ἔχει προοδεύσει, πόσες αἱρέσεις δέν ταλαιπωροῦν ἔθνη, κοινωνίες, οἰκογένειες;».
Από την διατύπωση του κειμένου του αὐτοῦ φαίνεται, πως αιρετικό θεωρεί εκείνον ποὺ διατυπώνει θέσεις αντιστρατευόμενες στα δόγματα της Εκκλησίας κι όχι μόνον αυτόν που έχει καταδικασθεί από Σύνοδο της Εκκλησίας, αφού καμιά σύγχρονη Σύνοδος δεν έχει συγκληθεί για να καταδικάσει τις νεοφανείς αιρέσεις στις οποίες αναφέρεται, μεταξύ των οποίων κατονομάζει τους «ψευδομάρτυρες τοῦ Ἱεχωβᾶ, τους Πεντηκοστιανούς και τους Ἰνδουϊστές».
Στον Σεβασμιώτατο κ. Νικόλαο, θα υποβάλλω κάποιες ερωτήσεις:
Γιατί δεν αναφέρει ανάμεσα στις αιρέσεις και τον Οικουμενισμό. Δεν είναι αίρεση; Πιστεύω θα συμφωνεί, πως εἶναι. Ἐνημέρωσε ὁ κ. Νικόλαος γιὰ τὴν αἵρεση αὐτὴ τὸ ποίμνιό του; Κατέδειξε τοὺς αἱρετικοὺς οἰκουμενιστές, ώστε να φυλάγεται το ποίμνιό του κι όλοι οι υπόλοιποι πιστοί; Συμβούλεψε μια και δυό φορές αυτούς τους αιρετικούς, που για λόγους διακρίσεως, ίσως, δεν τους κατονομάζει; Αν δεν τους συμβούλεψε, τότε είναι παράλειψή του. Αν τους συμβούλεψε και αυτοί συνεχίζουν να αιρετίζουν απομακρύνθηκε από αυτούς, όπως συμβουλεύει να κάνουμε εμείς ή τους δέχεται μετά τιμών στην Μητρόπολή του;
Σημάτης Π.
ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ?
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ?
Δημοσίευση σχολίου