Η αγωγή των παιδιών
Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Η σύγχρονη εποχή θεωρείται αρκετά προοδευμένη και μιλά συνεχώς για δικαιώματα, κατακτήσεις και ελευθερίες. Αρκετοί ψυχολόγοι μιλούν για πλήρη απελευθέρωση των παιδιών, ν’ αφήνονται να κάνουν ό,τι θέλουν, να μην περιορίζονται καθόλου, να μην πιέζονται ποτέ. Έτσι, αν θέλετε το παιδί σας να το καταστρέψετε για πάντα, ακολουθήστε τις εξής οδηγίες:
Μη θελήσετε να του αρνηθείτε κάτι από πολύ μικρό. Ό,τι σας ζητά, αμέσως να του το προσφέρετε απλόχερα, δίχως κανέναν μα κανένα δισταγμό. Εκείνο γνωρίζει καλά να καταφέρνει αυτό που θέλει, με κλάματα, φωνές, πείσματα και μουτρώματα. Μεγαλώνοντας θα πιστέψει δυνατά πως όλοι είναι οφειλέτες του. Όταν αρχίζει να αισχρολογεί και σεις γελάτε χαρούμενα για το κατόρθωμά του, θα του δείξετε ότι είναι αρκετά ευφυές. Όταν του εφιστάτε την προσοχή του σε κάτι που είναι κακό, μάλλον δεν κάνετε καλά, γιατί λένε έτσι το φοβίζετε και το αγχώνετε. Έτσι έκαναν οι στενόμυαλες γιαγιάδες. Όταν αργότερα θα συναντηθεί με το μυριόμορφο κακό, θα νομίζει ότι η άδικη κοινωνία τον καταδιώκει.
Μην το αφήνετε να κουρασθεί και να συμμαζέψει τα προσωπικά του είδη. Έτσι μετά θα θεωρεί ότι είναι όλοι υποχρεωμένοι να τον υπηρετούν. Αφήστε να βλέπει, ν’ ακούει και να διαβάζει τα πάντα ανενόχλητος. Μην είσθε τόσο βέβαιος για τη διάκριση και την κρίση του να επιλέγει, να κρίνει και να ανθολογεί ό,τι το πιο ωραίο. Μην του μιλάτε για τίποτε το ιερό και μάλιστα συνεχίστε μπροστά του να το ειρωνεύεστε και να είστε σίγουροι ότι μεγαλώνοντας θα διαλέξει το καλύτερο από μόνο του. Φροντίστε καλά να μην του λείψει τίποτε και μάλιστα σε αφθονία, να μη στερηθεί κάτι όπως εσείς και αποκτήσει μειονεξίες, συναισθήματα κατωτερότητας και κενού. Όταν μεγαλώσει, με το καλό, θα υπολογίζει μόνο το χρήμα. Μην του υποδεικνύετε τι θα κάνει, γιατί θα του δημιουργήσετε ανεπίτρεπτα ψυχικά τραύματα. Θα πρέπει να σέβεστε απόλυτα την προσωπική του ελευθερία. Ως μεγάλος θα ’χει υπερβολικές απαιτήσεις και μόνο θα διατάζει δίχως να ακούει κανένα. Αν οι γονείς καθημερινά γκρινιάζουν, καβγαδίζουν, παραπονιούνται, φωνάζουν και ειρωνεύονται, τα ίδια θα κάνει και αυτό στον γάμο του. Όταν μπλεχτεί στα δίχτυα της φιληδονίας, αφήστε να ξεμπλεχτεί μόνο του. Μην ασχολείσθε μαζί του και το κουράζετε. Αυτό γνωρίζει να λύνει τα προβλήματα μόνο του. Ποτέ μην πιστέψετε δασκάλους, συγγενείς και φίλους αν σας το παρατηρήσουν. Υποστηρίξτε το μπροστά του και κατατροπώστε τους. Να νομίζετε ότι η παιδαγωγική σας αυτή θα είναι άριστη. Όταν θα μάθετε αργότερα για σοβαρές στραβοτιμονιές του, θα επιμένετε ότι του δώσατε την καλύτερη αγωγή, ότι του προσφέρατε πλουσιοπάροχα ό,τι πάντοτε σας ζητούσε, ότι δεν του είπατε ούτε ένα όχι… Τα παραπάνω είναι παραλλαγή “αφορισμών” που διάβασα πρόσφατα.
Μην ακούτε παρακαλώ σειρήνες μ’ εύκολες συνταγές αδιαφορίας. Τα γράφουμε για να μην γεμίσετε από πόνους και τύψεις. Τα γράφουμε από αγάπη. Τα παιδιά αξίζει υπομονετικά και επιμελημένα να τα μάθουμε να ακούν, να σέβονται, να είναι ευγενικά, να μιλούν ωραία, να τα ρίχνουμε στο φιλότιμο, να τα αγαπάμε αληθινά και όχι αρρωστημένα. Τα παιδιά αξίζουν την αγάπη μας. Να φάμε αρκετή ώρα μαζί τους, να κουβεντιάσουμε, να παίξουμε, να αστειευτούμε και κάποτε να απαντήσουμε υπεύθυνα και με τρόπο απλό για τα μεγάλα τους ερωτήματα, τη ζωή και το θάνατο, τον άνθρωπο και τον Θεό, τον σκοπό της ζωής και το βαθύ νόημά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου