Προαναγγέλλοντας και απειλώντας με κατάρρευση ή «κλείσιμο» του Παγκυπρίου Γυμνασίου, ο κ. Δημητρίου μαρτυρά το γενικό ήθος εθνικής αποδόμησης, που διαπνέει την εκπαιδευτική και πολιτιστική πολιτική της Κυβέρνησης στην οποία μετέχει.
Με χαρακτηρισμούς και εκφράσεις αταίριαστους στο λειτούργημα και τη θέση ενός υπουργού -και ιδιαίτερα υπουργού της Παιδείας και του Πολιτισμού- ο κ. Ανδρέας Δημητρίου εξαπέλυσε επιθέσεις εναντίον «κάποιων» τους οποίους κατηγορεί για «ασχετοσύνη» και «πατριδοκαπηλία». Σε αυτούς τους ίδιους «κάποιους» αποδίδει ευθύνη για το επαπειλούμενο «κλείσιμο» του Παγκυπρίου Γυμνασίου, το οποίο και εξαγγέλλει απειλητικά...
Το θέμα του είναι η συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης του ιστορικού χαρακτήρα του Παγκυπρίου Γυμνασίου, με κατεδαφίσεις και άλλες παρεμβάσεις, τις οποίες ονομάζει «ανάπλαση».
Επειδή ο κ. Δημητρίου ισχυρίζεται ότι «υπάρχουν κάποιοι που μέσα από την πατριδοκαπηλία επιχειρούν να κλείσουν το Παγκύπριο Γυμνάσιο», τον προκαλούμε να αφήσει στην άκρη όλα τα προσχήματα, όπως και το προσωπείο αθωότητας που φόρεσε, και να απαντήσει στα πολύ απλά και συγκεκριμένα ερωτήματα:
1. Τη στιγμή που ο ίδιος ομολογεί ότι το ιστορικό κτίριο κινδυνεύει με κατάρρευση, τι είναι εκείνο που τον εμπόδισε τόσον καιρό, αντί της ρητορικής, να προχωρήσει στις επιβεβλημένες ενέργειες για την αναστήλωση και τη διατήρηση του σχολείου; Μήπως είναι ακριβώς το ίδιο που τον απέτρεψε να κάνει κάτι και για το Δημοτικό Θέατρο, που «χάσκει» χωρίς στέγη;
2. Έχει κάνει ή δεν έχει κάνει (ο ίδιος, προσωπικά) μετακινήσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών, προκειμένου να αποκτήσει εκ των έσω τον έλεγχο του Καθηγητικού Συλλόγου του σχολείου; Γιατί το έκανε αυτό;
3. Έχει ή δεν έχει παραγκωνίσει πλήρως τον Καθηγητικό Σύλλογο, του οποίου απέτρεψε την έγκαιρη και πλήρη ενημέρωση για τα σχέδια του Υπουργείου για το σχολείο; Αν πιστεύει ότι οι σχεδιασμοί του αποσκοπούν πραγματικά στη «διάσωση» του Παγκυπρίου, γιατί υιοθετεί τέτοιες υποχθόνιες και μυστικοπαθώς αντιδεοντολογικές μεθοδεύσεις;
4. Δεν έχει προσπαθήσει, μέσω της διεύθυνσης του σχολείου, να αποθαρρύνει συγκεκριμένους καθηγητές-τριες, προκειμένου να μην εκφέρουν γνώμη; Δεν είναι αλήθεια ότι προσπάθησαν ακόμα και να ματαιώσουν εκδήλωση διαμαρτυρίας των μαθητών του σχολείου; Τέτοιες ενέργειες μαρτυρούν κάτι άλλο από αυταρχισμό της εξουσίας, που ουδεμία σχέση έχει είτε με τον εκσυγχρονισμό του σχολικού συστήματος είτε και με κάποια προοδευτική πολιτική;
5. Για ποιο λόγο και με ποια λογική εγκατέστησε μέσα στο Παγκύπριο Γυμνάσιο το «πιλοτικό» Μουσικό Λύκειο; Υπήρχε άλλος λόγος, παρά μια προσπάθεια να χρησιμοποιήσει το Μουσικό Λύκειο και τις κτιριακές ανάγκες του ως πρόσχημα, για να προχωρήσει σε κατεδαφίσεις και σε αναίρεση του ιστορικού χαρακτήρα του Παγκυπρίου Γυμνασίου; Όμως το Μουσικό Λύκειο είναι μια επιτυχημένη και αξιόλογη καινοτομία, που αξίζει καλύτερης μεταχείρισης και οπωσδήποτε της κατάλληλης και προσαρμοσμένης σύγχρονης στέγης και τεχνοδομής. Είναι κρίμα που ο «οραματισμός» του κ.Δημητρίου γι’ αυτό σταματά στο να το προβάλλει ως πρόσχημα μιας «πολιτικής της μπουλτόζας και της βαριοπούλας»!
Επί της ουσίας, ο υπουργός ομολογεί και την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης Χριστόφια έναντι της πολιτιστικής κληρονομιάς και της εθνικής υπόστασης της Κύπρου και της Λευκωσίας.
1. Ομολογεί ότι η μόνη αντίδραση της Κυβέρνησής του απέναντι στο φαινόμενο πληθυσμιακής απερήμωσης του ιστορικού πυρήνα της πρωτεύουσάς μας, είναι να κάνουμε τα ιστορικά σχολεία μουσεία και ιδρύματα! Αυτό είναι το σχέδιό τους. Να παραδώσουν τον ιστορικό άξονα της πόλης στην παρακμή, με τη μόνιμη αντικατάσταση του ντόπιου πληθυσμού από ένα γκέτο αλλοδαπών και να μετατρέψουν τη ζώσα πολιτιστική κληρονομιά μας σε μουσειακή ανάμνηση! Ούτε στιγμή δεν περνά από το μυαλό του υπουργού και της Κυβέρνησης μια εμπνευσμένη πολιτική, για την αναζωογόνηση του ιστορικού πυρήνα της πόλης και με προϋπόθεση την εθνολογική αποκατάσταση των πληθυσμιακών δεδομένων! «Εάλω η ιστορική Λευκωσία»: αυτή είναι η μόνη είδηση που φέρνει η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ!
2. Ένας υπουργός, που εδώ και μήνες μεμψιμοιρεί ότι το Παγκύπριο Γυμνάσιο «κοντεύει να καταρρεύσει στην κυριολεξία» και δεν αξιώνεται να το αναστηλώσει και να το στηρίξει, είναι ως να εύχεται και να επιζητεί την κατάρρευσή του! Φυσικά, αφού είναι ο ίδιος υπουργός, που χρόνια μετά την κατάρρευση της οροφής του Δημοτικού Θεάτρου, δεν έκρινε ότι χρειαζόταν και στην περίπτωση εκείνη να γίνει κάτι...
3. Μόνο ο ίδιος ο κ. Δημητρίου μπορεί να πιστέψει τον ισχυρισμό του, ότι εκείνος και η Κυβέρνηση «προσπαθούν να εκσυγχρονίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα και να το βάλουν σε τροχιά, με σεβασμό προς την παράδοση και την ιστορία».
3.1. Διότι είναι υπουργός ενός Προέδρου που πιστεύει και διακηρύττει ότι ο κυπριακός Ελληνισμός έχει περισσότερα κοινά με τους... Σύρους παρά με τον υπόλοιπο Ελληνισμό -και αυτό είναι ασχημονούσα πρόκληση και όχι σεβασμός είτε προς την παράδοση είτε προς την εθνική και πολιτιστική ταυτοπροσωπία του τόπου και των ανθρώπων του.
3.2. Διότι είναι ο ίδιος υπουργός που έστελνε εγκυκλίους στα σχολεία, προσπαθώντας να καλλιεργήσει μια πλαστογραφική αίσθηση συλλογικής ενοχοποίησης για την τουρκική μεθοδευμένη επίθεση κατά του κυπριακού κράτους το 1963-64 και με τόσο ακριβώς «σεβασμό στην Ιστορία» διανοήθηκε να αποδώσει ευθύνες για την τότε τουρκική επίθεση στην... ΕΟΚΑ Β’ (το 1963!!!).
3.3. Διότι είναι υπουργός μιας κυβέρνησης που είχαμε την ατυχία να γιορτάσει τα 50χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς να βρει μια λέξη να πει για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα για την Ένωση, ο οποίος και μας χάρισε το ανεξάρτητο κράτος, τους θόκους του οποίου κατέλαβαν με ψήφο κομματικής συναλλαγής, και έκτοτε νέμονται με πνεύμα και πολιτικές εθνικού μηδενισμού.
-Πρόδρομος Προδρόμου, Μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΣΥ, Πρόεδρος Ινστιτούτου Πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου