ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ματθ.δ' 18-23
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
«Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων»
Το σημερινό ιερό Ευαγγέλιο μάς μεταφέρει στην ακροθαλασσιά της Γαλιλαίας. Έριχναν τα δίχτυα τους ό Πέτρος και ό Ανδρέας, και λίγο πιο πέρα ό Ιάκωβος και ό Ιωάννης. Τότε τούς πλησίασε ό Κύριος Ιησούς και τούς κάλεσε να Τον ακολουθήσουν, ώστε στο έξης να απλώνουν δίχτυα πνευματικά και να αλιεύουν ψυχές για τη Βασιλεία των ουρανών: «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων», τούς είπε. Ακολουθήστε με και θα σάς κάνω αλιείς ανθρώπων.
«Αλιείς ανθρώπων»! Αυτός ό παραβολικός λόγος του Κυρίου μάς δίνει την αφορμή να δούμε ποιό είναι αυτό το έργο της αλιείας ανθρώπων και τί σχέση μπορεί να έχει με τη δική μας ζωή.
ΕΡΓΟ ΥΨΗΛΟ
«Αλιεία ανθρώπων» ό Κύριος ονόμασε το έργο του κηρύγματος και της ιεραποστολής, πού ό Ίδιος ανέθεσε στους αγίους Αποστόλους πρώτα κι έπειτα σε όλη την Εκκλησία. Μετά την Ανάσταση του ό Κύριος Ιησούς άφησε ως ιερή παρακαταθήκη στους μαθητές του την εντολή να μεταδώσουν το μήνυμα του Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», τούς είπε. Με τα λόγια αυτά κάλεσε τούς μαθητές του να ρίχνουν σαν άλλοι ψαράδες τα δίχτυα του θείου λόγου και να ελκύουν τις ψυχές των ανθρώπων στην αληθινή ζωή.
Αυτό το έργο της αλιείας των ψυχών πού άρχισαν οι άγιοι Απόστολοι, το συνέχισαν οι διάδοχοι τους, οι επίσκοποι και οι ιερείς, οι όποιοι έχουν την κύρια ευθύνη στο έργο αυτό. Αυτοί, με το να κηρύττουν το λόγο του Θεού, να συμβουλεύουν και να καθοδηγούν τούς ανθρώπους, κυρίως όμως με την τέλεση των ιερών Μυστηρίων, βοηθούν ώστε όλο και περισσότερες ψυχές να απεγκλωβίζονται από τα δίχτυα του κόσμου και να ασφαλίζονται στη σαγήνη της Εκκλησίας.
Αυτή ακριβώς είναι και ή αποστολή του ιερέως, όπως μάς την περιγράφει ό άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος: «πτερώσαι ψυχήν, άρπάσαι κόσμου και δούναι Θεώ»-δηλαδή, να δώσει φτερά στην ψυχή, να την αρπάξει από τα νύχια του διεφθαρμένου κόσμου και να την προσφέρει στον Θεό. Υπάρχει σπουδαιότερη προσφορά από αυτή; Ακόμη και μία ψυχή να σωθεί, το έργο αυτό δεν παύει να είναι μεγαλειώδες. Διότι όπως μάς βεβαίωσε ό ίδιος ό Κύριος, τίποτε στον κόσμου δεν αξίζει όσο μία ψυχή (Μάρκ. η' 36)!
Πώς όμως μπορούμε κι εμείς να βοηθήσουμε σε αυτό το μεγάλο και υψηλό έργο, το όποιο κατ' εξοχήν επιτελείται από τούς κληρικούς;
ΤΟ ΔΙΚΌ MAΣ ΧΡΕΟΣ
Πρωτίστως αυτό πού μπορούμε όλοι να κάνουμε είναι να προσευχόμαστε στον άγιο Θεό να αναδεικνύει πρόσωπα κατάλληλα και άξια για να αναλάβουν μία τόσο υπεύθυνη και μεγάλη αποστολή. Ό ίδιος ό Κύριος μάς προτρέπει: «Δεήθητε ούν του κυρίου του θερισμού όπως έκβάλη έργάτας εις τον θερισμόν αυτού» (Ματθ. θ' 38)- δηλαδή, προσευχηθείτε θερμά στον Κύριο, ώστε να βγάλει και να αποστείλει εργάτες στον θερισμό του.
Έπειτα ό καθένας από εμάς μπορεί να συμπαρίσταται στο έργο των ιερέων με διάφορους τρόπους: είτε στη διακονία του ιερού ναού, είτε στο έργο της κατηχήσεως, της φιλανθρωπίας ή σε κάποια άλλη ευκαιρία πού παρουσιάζεται, ας είμαστε πρόθυμοι να συνδράμουμε το έργο της αλιείας ψυχών και με τις δικές μας πτωχές δυνάμεις.
Κανείς δεν είναι άξιος να αναλάβει από μόνος του ένα τέτοιο έργο. Γι' αυτό και ό Κύριος δεν είπε «ελάτε να γίνετε αλιείς ανθρώπων», αλλά τί είπε; «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Θα σάς κάνω εγώ αλιείς ανθρώπων. Πράγματι ή Χάρις του Θεού είναι αυτή πού μετέβαλε τούς αγράμματους ψαράδες σε πάνσοφους Αποστόλους και κήρυκες του Ευαγγελίου. Ή Χάρις του Θεού είναι αυτή πού μπορεί να εμπνεύσει και άλλους ώστε να γίνουν «αλιείς ψυχών».
Εμείς το μόνο πού έχουμε να κάνουμε είναι να απαντήσουμε πρόθυμα στην πρόσκληση του Κυρίου «δεύτε οπίσω μου...» και να παρακαλούμε τον Κύριο να μάς δίνει τη χάρη του, ώστε να αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία πού μάς παρουσιάζεται, προκειμένου να ελκύσουμε ψυχές κοντά του: είτε προσφέροντας ένα ορθόδοξο έντυπο, είτε παρακινώντας για την ιερά Εξομολόγηση, είτε με ένα λόγο οικοδομής και στηριγμού, πού τόσο πολύ έχει ανάγκη κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Στις μέρες μας είναι φανερό ότι το κακό έχει πληθυνθεί. Απλώνει τα δίχτυα του ό κόσμος της αμαρτίας και παγιδεύει πολλούς. Έχει ανάγκη λοιπόν ή εποχή μας από «αλιείς ανθρώπων». Από εκείνους πού θα απλώσουν το δίχτυ του θείου λόγου. Το δίχτυ πού δεν συλλαμβάνει αλλά απελευθερώνει. Οδηγεί τις ψυχές στην αληθινή ζωή και σωτηρία, στη σαγήνη της Βασιλείας του Θεού.
«Ο ΣΩΤΗΡ»,15-6-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου