Κυριακή των Μυροφόρων- Χρειάζεται τόλμη

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΛΜΗ

«Τολμήσας είσήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού»

Ή σημερινή ήμερα, Κυριακή των Μυροφόρων, είναι αφιερωμένη στα πρόσωπα εκείνα τα όποια με θαυμαστή τόλμη, άλλα και με περισσή ευλάβεια φρόντισαν για την αποκαθήλωση του άχραντου Σώματος του Κυρίου και τον ενταφιασμό του. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει ό Ιωσήφ πού καταγόταν από την Άριμαθαία. Αυτός ήταν ό όποιος τόλμησε να παρουσιαστεί στον Πιλάτο και να ζητήσει το άγιο Σώμα του Κυρίου για να το ενταφιάσει.

«Τολμήσας»! Τί δύναμη και ηρωισμό κρύβει αυτή ή μικρή λέξη πού χρησιμοποιεί ό ευαγγελιστής Μάρκος! Άς δούμε λοιπόν ποιά ήταν ή τόλμη πού έδειξε ό Ιωσήφ από Άριμαθαίας και τί μας διδάσκει με τη στάση του αυτή.

Η ΤΟΛΜΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ

Για να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα το τόλμημα του Ιωσήφ ας προσπαθήσουμε να μεταφερθούμε νοερά στα Ιεροσόλυμα το απόγευμα εκείνης της Μεγάλης Παρασκευής.

ΟΊ εχθροί του Χρίστου φαίνεται ότι έχουν επικρατήσει. Ό Κύριος ύστερα από την ανόσια καταδίκη και τα φρικτά Πάθη πού υπέφερε, βρίσκεται ήδη νεκρός πάνω στο Σταυρό, ενώ οι μαθητές του έχουν διασκορπιστεί. Το επείγον θέμα είναι ποιος θα φροντίσει για να ενταφιάσει το άχραντο Σώμα του. Ήταν ανάγκη να γίνει κάτι αμέσως, διότι σε λίγες ώρες άρχιζε ή ήμερα του Σαββάτου, αυστηρή αργία για τούς Εβραίους, οπότε κάθε παρόμοια κίνηση θα ήταν πλέον απαγο­ρευμένη.

Στην κρίσιμη αυτή στιγμή εμφανίζεται ό μέχρι τότε «κεκρυμμένος» μαθητής του Κυρίου, ό Ιωσήφ. Αυτός «ούκ ην συγκατατεθειμένος τη βουλή και τη πράξει» τών Ιουδαίων (Λουκ. κγ' 51). Ήταν παρών στα όσα είχαν διαδραματιστεί κατά τη δίκη του Κυρίου Ιησού, αλλά είχε αντιταχθεί στο φοβερό ανοσιούργημα.

Και τώρα, χωρίς να υπολογίζει τις αντιδράσεις των Ιουδαίων ή την τυχόν απόρριψη του αιτήματος του, παρουσιάζεται στον Πιλάτο και ζητά την άδεια να ενταφιάσει το άγιο Σώμα του Κυρί­ου. Ό «ευσχήμων βουλευτής» γνωρίζει ότι ή ενέργεια του αυτή θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη θέση του αλλά και την ίδια τη ζωή του. Τολμά να ζητήσει το σώμα του νεκρού από τον Ρωμαίο ηγεμόνα ό όποιος Τον είχε καταδικάσει!... Ωστόσο ή αγάπη του προς τον Εσταυρωμένο τον βοηθεί να ξεπεράσει κάθε φόβο και δειλία και να εκπληρώσει το χρέος του. Τόλμησε! Και ή τόλμη του ανταμείφθηκε.

Σε λίγη ώρα ό Άριμαθαίας Ιωσήφ μαζί με τον άλλο νυκτερινό μαθητή, το Νικόδημο, αποκαθηλώνουν το άγιο Σώμα του Κυρίου καιτο ενταφιάζουν με τις καθιερωμένες νεκρικές τιμές. Ήταν ιδιαίτερη τιμή για τον άγιο Ιωσήφ το γεγονός ότι αξιώθηκε να κρατήσει στα χέρια του το πανακήρατο Σώμα του Κυρίου. Τιμή πού άξιζε σ' αυτόν ό όποιος με την τολμηρή πρωτοβουλία του έμεινε αιώνιο παράδειγμα τόλμης και ανδρείας.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ

Μια τέτοια τόλμη καλούμαστε κι εμείς να δείχνουμε. Όπως λέει ό απόστολος Παύλος στο μαθητή του Τιμόθεο: «Ού γάρ έδωκεν ήμίν ό Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως» (Β' Τιμ. α' 7). Και ειδικά στην εποχή μας χρειάζεται τόλμη για να είναι κανείς γνήσιος μαθητής του Κυρίου.

Τόλμη χρειάζεται για να μένουμε πιστοί στο θέλημα του Θεού, όταν βλέπουμε ότι όλοι γύρω μας χρησιμοποιούν ανέντιμα μέσα για το προσωπικό τους συμφέρον. Ας κινδυνεύει ή θέση μας ή ή επαγγελματική μας σταδιοδρομία- το χρέος μας είναι να ακολουθούμε τη φωνή της συνειδήσεως, πού απαιτεί τιμιότητα και ειλι­κρίνεια.

Τόλμη χρειάζεται για να ομολογούμε την πίστη μας. Να δίνουμε δυναμική τη μαρτυρία της πίστεως, μάλιστα όταν δι­αστρεβλώνεται ή αλήθεια και προβάλλονται αιρετικές διδασκαλίες. Να υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας, όταν υβρίζεται το πρόσωπο του Κυρίου ή λασπολογείται ή αγία μας Εκκλησία.

Βέβαια όλα αυτά στοιχίζουν. Θα εισπράξουμε ειρωνείες και αντιδράσεις, θα διακινδυνεύσουμε τη θέση μας, ίσως και αυτή τη ζωή μας! Για την αγάπη του Χριστού όμως αξίζει κάθε θυσία. Άλλωστε δεν υπερασπιζόμαστε κάποια αφηρημένη ιδέα αλλά αυτή την Αλήθεια. Ή παρρησία μας αλλά και ό αγώνας μας για την εφαρμογή του θείου θελήματος γίνονται αφορμή να δοξάζεται το όνομα του Θεού. Ας μη δειλιάζουμε λοιπόν!

Ό «ευσχήμων Ιωσήφ» τόλμησε προκειμένου να προστατεύσει από τυχόν βεβήλωση το άχραντο Σώμα του Κυρίου. Κι εμείς ας περιβάλλουμε πάντοτε με τιμή και σεβασμό το πρόσωπο του Κυρίου, ακολουθώντας πιστά τις εντολές του και υπερασπιζόμενοι τις θείες αλήθειες πού Εκείνος μάς δίδαξε.

Μερικοί νομίζουν ότι οι χριστιανοί είναι άνθρωποι δειλοί και φοβισμένοι, καταδικασμένοι να ζουν μέσα στη μιζέρια. Πόσο λάθος κάνουν...! Ό αληθινός χριστιανός είναι ήρωας! Για την αγάπη του Χριστού δεν λογαριάζει κίνδυνο, δεν υπολογίζει τη γνώμη του κόσμου, δεν φοβάται ούτε και τον θάνατο! Μακάρι αυτή την τόλμη να αποκτήσουμε όλοι. Την έχουμε ανάγκη και εμείς και ή εποχή μας.

«Ο ΣΩΤΗΡ»1-05-2011