Η ΛΥΤΡΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΣ ΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
«...τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ»(Μαρκ. θ' 29)
Τό σημερινό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀναφέρεται στή συγκλονιστική σκηνή, μπροστά στήν ὁποία βρέθηκε ὁ Θεῖος Διδάσκαλος Ἰησοῦς Χριστός μόλις κατέβηκε ἀπό τό ὄρος Θαβώρ, ὅπου εἶχε μεταμορφωθῆ ἐνώπιον τῶν τριῶν μαθητῶν του.
Ἕνας δυστυχισμένος πατέρας ἔφερε τό δαιμονισμένο παιδί του γιά νά τό θεραπεύσῃ ὁ Χριστός. Ὥσπου νά ἐπιστρέψη ὁ Κύριος, ἀπευθύνθηκε στούς μαθητές του γιά νά βγάλουν τό δαιμόνιο ἀπό τόν γιό του, ὁ ὁποῖος, ὅταν καταλαμβάνονταν ἀπό τήν κυριαρχία τοῦ δαίμονος ἔπεφτε κατά γῆς βγάζοντας ἀφρούς, ἔτριζε τά δόντια του καί ἔμενε ξερός.
Μπροστά στό οἰκτρό αὐτό θέαμα καί μετά ἀπό τίς θερμές παρακλήσεις τοῦ πατέρα ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας, ἀφοῦ τοῦ εἶπε : «Ἄν μπορεῖς νά πιστεύσης, ὅλα εἶναι δυνατά γι' αὐτόν πού πιστεύει» καί ὁ πονεμένος πατέρας ἀπάντησε : «Πιστεύω Κύριε, ἀλλά βοήθησέ με γιατί ἡ πίστις μου εἶναι ἀδύναμη» ἐλευθέρωσε τό ταλαίπωρο αὐτό πλάσμα ἀπό τό δαιμονικό πνεῦμα. Καί στήν ἐρώτησι τῶν μαθητῶν του, γιατί ἐκεῖνοι δέν μπόρεσαν νά βγάλουν τό δαιμόνιο, τούς ἀπάντησε αὐτό τό δαιμονικό γένος δέν μπορεῖ κανείς νά τό βγάλει μέ τίποτε ἄλλο παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία.
Εἶναι μιά μεγάλη ἀλήθεια αὐτή. Τά πονηρά πνεύματα, ἡ δαιμονική αἰχμαλωσία καί κατ' ἐπέκτασιν ἡ δουλεία στά πάθη καί τίς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες δέν ὑποχωροῦν καί δέν ἀποτινάσσονται παρά μόνο μέ τήν προσευχή, τήν ταπεινή καί θερμή προσευχή καί τήν νηστεία, τήν ὀρθόδοξη ἄσκησι, πού δέν ἀρκεῖται μόνο στήν σωματική νηστεία, ἀλλά ἐπεκτείνεται καί στήν πνευματική. Τήν καταπολέμησι τῶν παθῶν, τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν καί τῶν ἁμαρτωλῶν λόγων καί πράξεων.
Ὑπόδειγμα πνευματικοῦ ἀνθρώπου καί ἐμπνευστής μας στούς πνευματικούς ἀγῶνες εἶναι καί ὁ σήμερον τιμώμενος Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, ὁ συγγραφεύς τοῦ ἀσκητικοῦ καί φιλοκαλικοῦ βιβλίου τῆς πνευματικῆς Κλίμακος.
Στούς 30 ἀσκητικούς λόγους του ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁμιλεῖ γιά τίς ἀρετές καί τίς πνευματικές ἀναβάσεις τοῦ Μοναχοῦ, ἀλλά καί τοῦ κάθε ἀγωνιζομένου χριστιανοῦ. Καί ἀκόμη γράφει καί περιγράφει κάθε ἁμαρτία καί κακία, στήν ὁποία ὑποδουλώνονται οἱ ἄνθρωποι. Καί δείχνει τόν δρόμο τῆς καταπολεμήσεως καί κατανικήσεως τῶν ἐφάμαρτων παθῶν καί ἀδυναμιῶν καί τῆς πνευματικῆς ἀπελευθερώσεως.
«Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους» συνιστᾶ. Μέ τήν ἐπίκλησι τοῦ Θείου Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νά μαστιγώνης τά πονηρά πνεύματα, τούς ὁρατούς καί ἀόρατους ἐχθρούς μας.
Εἴθε, ἀδελφοί μου, μέ τίς εὐχές καί πρεσβεῖες τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου καί μέ τήν δύναμι τῆς προσευχῆς καί τῆς νηστείας, τῆς σωματικῆς καί τῆς πνευματικῆς, νά ἀντιμετωπίζωμε καί νά ἀποκρούωμε τά δαιμονικά πνεύματα, τούς ἀόρατους αὐτούς ἐχθρούς μας, νά βδελυσσόμαστε τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά ἐργαζόμαστε τά ἔργα τοῦ φωτός. Γένοιτο.
† Ὁ Κ.Σ.
Μητρόπολη Κυθήρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου