Το μάθημα των Θρησκευτικών και η κατηχητικοφοβία
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Κατηχητικοφοβία ονόμασα ένα από τα κύρια συμπτώματα της κομπλεξικότητας νεωτεριστών παιδαγωγών και θεολόγων. Οι πάσχοντες από κατηχητικοφοβία προσπαθούν με κάθε τρόπο να γκρεμίσουν τον κατηχητικό χαρακτήρα της ελληνικής παιδείας και κυρίως του μαθήματος των Θρησκευτικών. Γι’ αυτούς ο χαρακτήρας του θρησκευτικού μαθήματος πρέπει να είναι γνωσιολογικός, πολιτιστικός, θρησκειολογικός, «ανοιχτός», ο,τιδήποτε άλλο εκτός από κατηχητικός. Κι όμως• ο τόσο δυσφημισμένος τον τελευταίο καιρό κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν περιέχει τίποτε άλλο παρά την ορθόδοξη, βιβλική και πατερική, χριστιανική Θεολογία.
Η Υπουργός Παιδείας μία μόλις μέρα μετά την ανακοίνωση του Νέου Λυκείου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου δήλωσε: Το μάθημα των Θρησκευτικών «δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ένα μάθημα στο οποίο θα γίνεται κατήχηση». Πολύ πριν την Υπουργό βέβαια σφοδρή αποστροφή προς τον κατηχητικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών είχαν επιδείξει γνωστοί νεωτεριστές θεολόγοι, κάποιοι μάλιστα κατέχοντες και υψηλές θέσεις. Το ερώτημα είναι βέβαια αν θεολόγοι ήταν αυτοί που «κατήχησαν» την Υπουργό ώστε να αποκτήσει κι εκείνη τόση σφοδρή μανία εναντίον του κατηχητικού χαρακτήρα των Θρησκευτικών.
Πέραν βέβαια της ονομασίας που θα δώσουμε στο μάθημα των Θρησκευτικών η ουσία βρίσκεται στο περιεχόμενό του. Και η ανακοίνωση του Νέου Λυκείου δεν στοχεύει στην υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών μόνο μέσω της μείωσης των ωρών διδασκαλίας του από δύο σε μία στην Β΄ τάξη και της μετατροπής του σε επιλεγόμενο στην Γ΄ τάξη. Είναι ξεκάθαρο πως παράλληλα προωθείται μετατροπή του από ορθόδοξο χριστιανικό σε θρησκειολογικό. Τούτο δεν φανερώνει μόνο η αλλαγή στην ονομασία του μαθήματος που παύει να λέγεται «Θρησκευτικά» και μετονομάζεται στη Β΄ Λυκείου (ως μονόωρο) και στη Γ΄ Λυκείου (ως επιλογής) σε «Θρησκεία και Κόσμος». Σαφέστατη είναι η δήλωση της Υπουργού Παιδείας που περιέγραψε ως εξής το θρησκευτικό μάθημα των δύο αυτών τάξεων: «Αλλάζει όλο το περιεχόμενο των Θρησκευτικών. “Θρησκεία και Κόσμος” σημαίνει ότι θα υπάρχει η δυνατότητα να συζητηθούν οι επιπτώσεις των θρησκειών στα κοινωνικά συστήματα, στα πολιτικά συστήματα, η διαμόρφωση της ηθικής. Είναι διάλογοι, συζητήσεις που θα γίνονται των Θεολόγων με τους Βιολόγους, της επιστήμης με την θεολογική άποψη, ώστε στην περίοδο εκείνη του εφήβου να μπορεί να έχει την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο από όλες τις οπτικές γωνίες».
Όσοι θέλουμε το θρησκευτικό μάθημα να συνεχίσει να προσφέρει στους μαθητές του Λυκείου την ορθόδοξη πατερική Θεολογία και ζωή οφείλουμε παντοιοτρόπως να εργαστούμε τόσο για τη διατήρηση των ωρών υποχρεωτικής διδασκαλίας του σε όλες τις λυκειακές τάξεις, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, όσο και για την αποτροπή της αλλοίωσης του περιεχομένου του. Αρκεί και εμείς να διατηρήσουμε την πνευματική μας υγεία και να μην «κολλήσουμε» την εύκολα μεταδιδόμενη νόσο της κατηχητικοφοβίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου