Κυριακή της Απόκρεω- Ο άνθρωπος ό,τι πιο πολύτιμο

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ

«Και απολείται ό ασθενών αδελφός επί τη ση γνώσει, δι' όν Χριστός άπέθανεν».

(ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Α' Κορ. η' 8 - θ' 2)

Στην εποχή μας πολλά πράγματα έγιναν πολύτιμα: Το χρήμα, ή άνετη ζωή, οι υλικές απολαύσεις, ή επιστήμη. Αυτά θεωρούν πολύτιμα. Κι όμως λησμονούν το πιο πολύτιμο: τον άνθρωπο! Είναι γι^’ αυτούς «αντικείμενο άνευ αξίας». Ένα νούμερο. Κι' εδώ βρίσκεται ή μεγάλη τους πλάνη. Γιατί ό άνθρωπος, με την ελεύθερη προσωπικότητα του, τον αιώνιο προορισμό του, είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει στον κόσμο αυτό. Αυτό το σάλπισμα ακούγεται από το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα.

Η ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ

Στην αρχαία Εκκλησία της Κορίνθου είχε παρουσιαστή ένα ζήτημα: Επιτρέπεται στους Χριστιανούς να τρώνε κρέας από ζώα, πού είχαν προσφερθεί θυσία σε ειδωλολατρικούς θεούς; Πολλοί Χριστιανοί είχαν δώσει την ορθή λύση. Βέβαια επιτρέπεται. Γιατί τα είδωλα, στα όποια προσέφεραν οι ειδωλολάτρες τα ζώα σαν θυσία, δεν ήταν πραγματικοί θεοί. Ένας είναι ό αληθινός Θεός. Επομένως, τα ζώα πού είχαν προσφερθεί θυσία σε ανύπαρκτους θεούς, δεν είχαν κανένα μολυσμό. Οι Χριστιανοί μπορούσαν άφοβα να τρώνε το κρέας τους.

Υπήρχαν όμως και μερικοί Χριστιανοί, «ασθενείς αδελφοί», πού δεν μπορούσαν ακόμη να το καταλάβουν αυτό. Το να τρώνε από τα είδωλόθυτα το θεωρούσαν αμαρτία. Τί έπρεπε να γίνει; Με ποιο κριτήριο έπρεπε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα αυτό; Ό απόστολος Παύλος άπαντα: Το κριτήριο θα είναι ό άνθρωπος, «ό ασθενών αδελφός» και όχι το «βρώμα», το φαγητό. Το να φάμε ή όχι δεν έχει καμιά πνευματική σημασία. Ό αδελφός μας όμως ό Χριστιανός έχει πολύτιμη άξια. Γιατί γι^’ αυτόν και την σωτηρία του «ό Χριστός άπέθανεν». Αυτός, επομένως, για τον όποιο ό Θεάνθρωπος Κύριος έχυσε το πολύτιμο αίμα του, πρέπει να είναι και για μας πολύτιμος.

Το συμπέρασμα αυτό τού άγιου Αποστόλου είναι βασικό και βοηθά στην ανακάλυψη της άξιας τού άνθρωπου. Είσαι πατέρας και μητέρα; Σκεφτείτε πώς το πολυτιμότερο πράγμα, πού έχετε στο σπίτι σας είναι τα παιδιά σας. Μη παρασύρεσθε από το υλιστικό και κοσμικό περιβάλλον. Τίποτε: Ούτε το καλό φαγητό ούτε τα ταξίδια ούτε ή κοσμική ζωή έχουν καμιά άξια μπρος στα παιδιά σας. Γιατί αυτά είναι εικόνες τού Θεού, παιδιά τού Θεού. Ό Χριστός τα αγάπησε και τα ευλόγησε. Είναι κληρονόμοι της βασιλείας του.

Ό υπάλληλος σου, ή βοηθός σου, ό εργάτης σου, ό φτωχός γείτονας σου, ό οδοκαθαριστής σου δεν είναι άνθρωποι «κατωτέρας» τάξεως. Δεν υπάρχουν, άλλωστε, άνθρωποι «ανωτέρας» και «κατωτέρας» τάξεως. Όλοι οι άνθρωποι κλείνουν μέσα τους αθάνατη ψυχή. Έχουν προσωπικότητα και αξιοπρέπεια. Έχουν αιώνιο προορισμό. Δεν μπορείς να τούς περιφρόνησης, να τούς αγνόησης. Θα σεβαστής απόλυτα την προσωπικότητα τους. Θα τούς τίμησης ως εικόνες τού Θεού. Θα τούς αγαπήσεις ωςαδελφούς τού Χριστού. Υπάρχει πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο από τούς αδελφούς τού Χριστού;

ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ

Μάλιστα. Ό άνθρωπος έχει ανεκτίμητη άξια. Εκείνος όμως, πού θα κάνει την αναγνώριση αυτή, πρέπει να προχωρήσει και σε κάτι άλλο. Να μη διστάσει να θυσιάσει κάτι από τον εαυτό του, προκειμένου να ωφελήσει τον συνάνθρωπο του. Αυτό αρχίζει να αναπτύσσει στην συνέχεια ό θείος Απόστολος. Παράδειγμα φέρνει τον εαυτό του. Ώς Απόστολος τού Χριστού είχε ασφαλώςπολλά δικαιώματα. Τί έκανε όμως; Τα θυσίαζε όλα, για να κερδίσει και σώσει όσο το δυνατόν περισσότε­ρους ανθρώπους.

Αυτή πρέπει να είναι ή τακτική τού πιστού Χριστιανού. Εφ' όσον ό ίδιος ό Κύριος Ιησούς έχυσε το τίμιο αίμα του για την αγάπητου άνθρωπου, οφείλει και κάθε μαθητής Του να αρνείται και να θυσιάζει κάτι από τα δικαιώματα του χάριν των αδελφών του.

Στο παγκόσμιο δικαστήριο της δευτέρας Παρουσίας ό θείος Κριτής διεκήρυξε: «Έφ' όσον έποιήσατε ένί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, έμοί έποιήσατε». Τί άλλο θέλουμε, για να καταλάβουμε, πώς ό άνθρωπος είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει στον κόσμο αυτό;

«ΖΩΗ»24/02/2011