ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
«Δαπανήσαντος δε αυτού πάντα έγένετο λιμός ισχυρός... Καί αυτός ήρξατο υστερείσθαι»
Φτώχεια, πείνα, ανεργία, εκμετάλλευση, στερήσεις... Δραματικές καταστάσεις πού καθημερινά γίνονται απτή πραγματικότητα και στη δική μας χώρα. Αυτό το τραγικό κατάντημα του άνθρωπου, πού απομακρύνεται από τον Θεό, αποτυπώνεται πολύ ρεαλιστικά στην Παραβολή του Άσωτου Υιού, πού μάς παρουσιάζει το σημερινό ιερό Ευαγγέλιο.
Ήθελε ανεξαρτησία ό νέος εκείνος. Γι’ αυτό, αφού πήρε το μερίδιο της περιουσίας του, έφυγε μακριά από το σπίτι του πατέρα του. Πού κατέληξε όμως; Άς προσέξουμε κάπως περισσότερο το θλιβερό του κατάντημα, για να εντοπίσουμε μερικές από τις τραγικές συνέπειες της αποστασίας από τον Θεό.
ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ
Μία πρώτη συνέπεια της αποστασίας από τον Θεό είναι οι οδυνηρές στερήσεις. Ό νεότερος υιός της Παραβολής ξόδεψε όλη την περιουσία του στην άσωτη ζωή. Έφτασε λοιπόν κάποτε στο σημείο να μην έχει χρήματα ούτε για την αναγκαία τροφή του. Συνέβη μάλιστα να επέλθει και «λιμός ισχυρός», δηλαδή πείνα πού εξαπλώθηκε σε όλη την περιοχή, κι έτσι ή κατάσταση του επιδεινώθηκε. Τόσο πολύ υπέφερε από την πείνα, ώστε ζητούσε να φάει από τα ξυλοκέρατα πού έτρωγαν οι χοίροι. Κι όμως ούτε αυτά δεν του έδιναν... Τί ελεεινό κατάντημα!
Ακόμη πιο άθλιο όμως είναι το κατάντημα του αμαρτωλού. Ενώ αρχικά απολαμβάνει μία ζωή ανέσεων και ηδονών, σύντομα αρχίζει να βιώνει τις τραγικές επιπτώσεις της αμαρτίας στη ζωή του. Οι καταχρήσεις, τα ξενύχτια και γενικά ή ανήθικη ζωή καταστρέφουν την υγεία του, κλονίζουν τη σχέση του με τα πλέον φιλικά του πρόσωπα, δημιουργούν μέσα στο εσωτερικό του αηδία και τύψεις. Αυτός πού νόμιζε ότι μακριά από τον Θεό θα είχε ό,τι ήθελε, τελικά στερείται τα πάντα! Αισθάνεται ένα τεράστιο κενό μέσα στην ψυχή του. Γιατί; Διότι του λείπει ό Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός πού είναι ή πηγή της αληθινής χαράς και ευτυχίας. Γι’ αυτό και ό Τωβίτ, εκείνος ό θεοσεβούμενος πατέρας, συμβούλευε τον γιό του: «Πρόσεχε σεαυτώ, παιδίον... ή γάρ άχρειότης μήτηρ εστί του λιμού» (Τωβ. δ' 12-13). Δηλαδή: Πρόσεχε, παιδί μου, διότι ή κακία και ή ανηθικότητα γεννά τη φτώχεια και την πείνα. Πόσο επαληθεύεται πράγματι ή αλήθεια αυτή στους καιρούς αποστασίας πού ζούμε!
ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Άλλη συνέπεια της αμαρτωλής ζωής είναι ή υποδούλωση στα πάθη. Ό άσωτος υιός, πού αναζητούσε την ελευθερία του μακριά από το σπίτι του πατέρα, τελικά κατέληξε να γίνει δούλος σε κάποιον από τούς πολίτες της χώρας εκείνης για να βόσκει χοίρους!
Αυτό παθαίνει και ό άνθρωπος πού φεύγει μακριά από τον Θεό, για να ζήσει δήθεν απελευθερωμένος από τα «μη» και τα «όχι» των θείων εντολών: σταδιακά οδηγείται στη χειρότερη και πιο έξευτελιστική δουλεία. Ό απόστολος Πέτρος γράφει ότι πολλοί μιλούν για ελευθερία, ενώ οι ίδιοι έχουν γίνει σκλάβοι της διαφθοράς και της αμαρτίας: «Έλευθερίαν αύτοίς έπαγγελλόμενοι, αυτοί δούλοι υπάρχοντες της φθοράς». Διότι στο πάθος στο όποιο έχουν νικηθεί, σ' αυτό ακριβώς έχουν υποδουλωθεί (Β' Πέτρ. β' 19). Και ό Ίδιος ό Κύριος μάς βεβαιώνει ότι «πάς ό ποιών την άμαρτίαν δούλος έστι της αμαρτίας» (Ιω. η' 34).Αυτό μαρτυρεί και ή πείρα της καθημερινής ζωής: Πόσοι άνθρωποι βρίσκονται αλυσοδεμένοι με ισχυρές εξαρτήσεις όπως το αλκοόλ, το τσιγάρο, τα τυχερά παιχνίδια... Πόσοι είναι αιχμάλωτοι στο πάθος του θυμού, του ψεύδους ή κάθε άλλης αμαρτωλής συνήθειας...
Μόνο όσοι ακολουθούν με συνέπεια την οδό του Κυρίου μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι κι αδέσμευτοι από τη δουλεία των παθών, την επιρροή του κόσμου και την κυριαρχία του διαβόλου. Αυτόν τον δρόμο της αληθινής ελευθερίας μάς έδειξε ό Κύριος Ιησούς Χριστός, ό Όποιος είπε: «Γνώσεσθε την άλήθειαν, και ή αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. η' 32-36).
Καθώς μελετούμε την Παραβολή του Ασώτου, τον ανεκτίμητο αυτό πνευματικό θησαυρό πού μάς παρέδωσε ό θείος Διδάσκαλος, είναι ευκαιρία να κάνουμε μία ειλικρινή αυτοκριτική: Μήπως κι εμείς μοιάζουμε με τον Άσωτο, για τον όποιο ομιλεί ό Χριστός; Πράγματι- πολλοί από εμάς, σαν τον Άσωτο, απομακρυνθήκαμε από τον Θεό και ακολουθώντας τα εγωιστικά θελήματα και τα αμαρτωλά πάθη μας, οδηγηθήκαμε σε αυτό το τραγικό αδιέξοδο. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τότε θα ανακαλύψουμε και τη μόνη διέξοδο στη σημερινή κρίση: τη μετάνοια και την επιστροφή στο σπίτι του Θεού Πατέρα. Εκεί πού μπορούμε να απολαμβάνουμε την αναφαίρετη χαρά, την πραγματική ελευθερία, την αδιατάρακτη ψυχική ισορροπία και ειρήνη.
«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-2-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου