Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Δόξα τῷ θανάτῳ!

᾿Αγαπητὲ καὶ ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,

Συγχαίρω τὴν ἀγωνιστικὴ ἐφημερίδα σας, ὄντως «Ὀρθόδοξο Τύπο», συγχαίρω καὶ σᾶς προσωπικῶς, διότι σᾶς διακρίνει ἡ σπανία στὶς ἡμέρες μας τόλμη νὰ λέγετε καὶ νὰ γράφετε ὁλόκληρη τὴν ἀλήθεια. Σᾶς παρακαλῶ νὰ δημοσιεύσετε τὴν παροῦσα ἐπιστολή μου.

Τὰ συμβαίνοντα στὶς ἡμέρες μας στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, τὸν εὐγενέστερο τομέα τῆς ζωῆς, εἶνε ἀνυπόφορα. Προκαλοῦν μὲ τὴν προκλητικότητά τους ὀργὴ καὶ ἀγανάκτησι τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν στὸ ἔπακρο... Πολλοὶ «ἀντιπρόσωποι» τοῦ Χριστοῦ καὶ «ἐκπρόσωποι» τῆς ᾿Εκκλησίας, ᾿Επίσκοποι, Μητροπολῖτες, ᾿Αρχιεπίσκοποι καὶ Πατριάρχες, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ προβαίνουν σὲ δηλώσεις καὶ ἐνέργειες προδοτικὲς τῆς Πίστεως, καὶ προσβλητικὲς τῶν Πατέρων, τῶν προμάχων τῆς Πίστεως καὶ Ἁγίων τῆς ᾿Εκκλησίας. Φθάνουν μέχρι τοῦ σημείου νὰ ἔχουν ἁβρότατες σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους, καὶ νὰ ὑβρίζουν καὶ νὰ διώκουν συνειδητοὺς χριστιανούς, μαχητὰς τῆς Πίστεως, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. ῾Ο πιστὸς λαός, πλήρης ὀργῆς καὶ ἀγανακτήσεως, ἀπαιτεῖ τὴν καθαίρεσι τῶν προδοτῶν τῆς Πίστεως, καὶ ὑβριστῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ διωκτῶν τῶν εὐσεβῶν. Κατασκανδαλισμένος καὶ καταοργισμένος χριστιανὸς εἶπε: «Αὐτοὶ πρέπει νὰ ξυρισθοῦν μὲ στουρναρόπετρα». ᾿Αλλὰ ποιός νὰ τοὺς ξυρίσῃ; Ποιός νὰ τοὺς καθαιρέσῃ; Αὐτοὶ δυστυχῶς ἔχουν τὴ μεγαλύτερη ἐξουσία μέσα στὴν ᾿Εκκλησία καὶ κανεὶς ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲν τιμωρεῖται. ᾿Αλλ᾿ ἂς μὴ στενοχωροῦνται οἱ πιστοὶ καθ᾿ ὑπερ βολήν. ῾Υπάρχει καθαιρέτης, καὶ ἐξάπαντος θὰ τοὺς καθαιρέσῃ. Εἶνε ὁ θάνατος. Δόξα τῷ θανάτῳ, διότι θὰ καθαιρέσῃ τοὺς συγχρόνους ᾿Ιοῦδες. Καὶ ὑπὲρ τὸν θάνατον δόξα τῷ Θεῷ, ὁ ὁποῖος ᾠκονόμησε τὸν θάνατον, «ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται». ῞Ολοι στὴν καρδιὰ καὶ στὴ ζωὴ ἔχουμε τὸ κακό, καὶ ὅλους ὁ Θεὸς διὰ τοῦ θανάτου μᾶς τιμωρεῖ. ᾿Αλλὰ περισσότερο τιμωρεῖ τοὺς προδότες τῆς Πίστεως, τοὺς ᾿Ιοῦδες. Μετὰ τὸ θάνατο τοὺς τιμωρεῖ καὶ μὲ τὸ δεύτερο θάνατο, τὴν παραπομπὴ «εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον» (Πράξ. α´ 25), τὸν τόπο τὸν ἁρμόζοντα σ᾿ αὐτούς.

Οἱ εὐαίσθητες ψυχὲς λυποῦνται καὶ αὐτὸν τὸν ᾿Ιούδα. Καὶ ὅπως λυποῦνται ἐκεῖνο τὸν ᾿Ιούδα, ἔτσι λυποῦνται καὶ τοὺς συγχρόνους ᾿Ιοῦδες, καὶ ἰδίως τοὺς Οἰκουμενιστάς, οἱ ὁποῖοι ἰσοπεδώνουν τὰ πάντα, δόγματα καὶ θρησκεῖες, χωρὶς ἐξαίρεσι. Εἰλικρινῶς τοὺς λυποῦνται οἱ πιστοὶ καὶ θέλουν τὴ σωτηρία τους. ᾿Αλλά, γιὰ νὰ σωθοῦν, πρέπει καὶ οἱ ἴδιοι νὰ λυπηθοῦν τοὺς ἑαυτούς των, καὶ νὰ μετανοήσουν, καὶ νὰ πράξουν ἔργα ἄξια τῆς μετανοίας.

Εὐχαριστῶ γιὰ τὴ φιλοξενία

Νικόλαος ᾿Ιω. Σωτηρόπουλος

«Ορθόδοξος Τύπος» 18/2/2011