Τουρκικά σήριαλ

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για τα Τουρκικά σήριαλ πού «εισβάλλουν» στην Ελληνική Τηλεόραση και μάλιστα σε ώρες υψηλής τηλεθέασης από τη διεθνή τηλεοπτική αγορά ως τα πιο φθηνά προγράμματα. Έτσι γράφτηκε:

«Αυτή ή Τουρκική υστερία πού έχει ενσκήψει στα ελληνικά σπίτια με τα σήριαλ της δωρεάν διαφημιζούσης την Τουρκία Ελληνικής τηλεόρασης, με έχει όχι μόνο αιφνιδιάσει, αλλά και ανησυχήσει. Οι καναλάρχες των TV. προ τού κέρδους παραμερίζουν το εθνικό συμφέρον. Αγνοούν τα παιδιά και τούς συγγενείς των χιλιάδων προσφύγων της Σμύρνης, του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης πού ζούνε έδώ. Θα έπρεπε να ντρέπονται αυτοί πού μετά αρρωστημένης μανίας τρέχουν να δουν τα σήριαλ αυτά. Ασφαλώς κανένα Ελληνικό σήριαλ δεν θα παίζεται στην Τουρκία. Οι Τούρκοι αγαπάνε την πατρίδα τους και δεν θα κάνανε ποτέ τζάμπα ρεκλάμα της Ελλάδος, όσα λεφτά και αν τούς άφηνε...»¹.

Παρόλο πού - προς εντροπή μας λέγομε - τα περί ων ό λόγος σήριαλ είναι ομολογουμένως ανωτέρας ηθικής στάθμης των περισσοτέρων ιδικών μας, όμως προβληματιζόμαστε και μεις, γιατί εισέβαλαν στις τηλεοράσεις μας προσφάτως, και μάλιστα σε ένα χρονικό διάστημα πού -συμπτωματικώς; - καλλιεργείται στην πατρίδα μας κλίμα διευθέτησης των διμερών προβλημάτων με τη γείτονα χώρα, ή όποια προωθεί τα συμφέροντα της «ζητώντας τα πάντα, χωρίς να δίνει τίποτα και χωρίς να κάνει βήμα πίσω από τις πάγιες επεκτατικές της θέσεις»²; «Σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία σε πολλές χώρες της Ευρώπης π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, παρου­σιάζεται μια ενίσχυση του εθνικού φρονήματος, του πατριωτισμού και μία συσπείρωση των πο­λιτών στα πλαίσια του έθνους-κράτους. Ή Γαλλία αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην εθνική της ταυτότητα και επιζητεί να την προσδιορίσει με τον καλύτερο τρόπο... Αλλά και ή Βρετανία πάντοτε μεριμνά για τη διατήρηση της εθνικής φυσιογνωμίας της»³.

Και διερωτάται κανείς: Προς τί αυτός ό συντο­νισμένος «φιλοτουρκισμός» και ή εσπευσμένη εκστρατεία εξοικείωσης με τη γλώσσα και τα δρώμενα της γείτονος χώρας; Και αν «κάποιοι» γνωστοί-άγνωστοι έχουν οποιεσδήποτε σκοπιμότητες άμβλυνσης της εθνικής μας συνείδησης, προπαγανδίζοντας απροκάλυπτα υπέρ της λεγό­μενης «Ελληνοτουρκικής φιλίας», πάντοτε μονομερώς και ποτέ υπέρ ημών, εμείς, ό λαός, φρουρός και θεματοφύλακας της εθνικής μας μνήμης και ταυτότητας, ας αγρυπνούμε και ας αντιδρούμε. Μπορεί να λένε ότι ή τέχνη δεν έχει σύνορα, οι πατρίδες όμως έχουν.

1. Ζάχος Χατζηφωτίου, έφημ. «Εστία» 2.10.2010.

2. Στ. Λυγερός, έφημ. «Κόσμος του επενδυτή» 17.10.2010.

3. Παναγ. Μποκοβός, έφημ. «Εστία» 20.10.2010.

«Η Δράσις μας»Ιανουάριος 2011