Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...
Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικάπροκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.
Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!
Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.
Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.
Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).
Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;
Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)
Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου