Μάθετε να αγαπάτε «Ίδών αυτόν έσπλαγχνίσθη».
Σκύβει επάνω του με πόνο και παρατηρεί τον πληγωμένο. Δεν τον ξέρει καθόλου. Το μόνο πού κατα λαβαίνει από τη φυσιογνωμία και την ενδυμασία του είναι ότι ανήκει σε φυλή εχθρική: τούς Ιουδαίους.
Μάθετε ν' αγαπάτε όλους ανεξαιρέτως.
Και τούς γνωστούς και τούς άγνωστους σας, και τούς φίλους και τούς εχθρούς σας, μικρούς και μεγάλους, γέρους και παιδιά. Γιατί όλοι είναι παιδιά του Θεού. Αγαπάτε ολόψυχα τον κάθε άνθρωπο, πού βρίσκεται κοντά σας. Και τον απλοϊκό γέροντα της συνοικίας και τον δύστροπο γείτονα σας. Και τον συνεργάτη σας, πού σας φέρεται εγκάρδια, και τον άλλο πού περνάει συνήθως βαρύς. Μάθετε να προσφέρετε πλούσια, χωρίς καμιάαπαίτηση, την αγάπη σας προς όλες τις κατευθύνσεις. Ιδιαίτερα μην την αρνηθείτε ποτέ σ’ όποιον πονεί και θλίβεται και έχει την ανάγκη σας. Μάθετε να αναγνωρίζετε στο πρόσωπο του κάθε άνθρωπου, του μακρινού η κοντινού σας, την εικόνα του Χριστού.
Και προ παντός μη μένετε σ' ένα αόριστο αίσθημα συμπάθειας.
Μάθετε ν' αγαπάτε έμπρακτα και ηρωικά.
Τα έργα αποδεικνύουν τη γνησιότητα της αγάπης. Όποιος αγαπά ειλικρινά ανασκουμπώνεται, ενερ γεί, προσφέρει κάτι: χρόνο, χρήμα, κόπο, έννοια, φροντίδες. Προσέξτε πόσο προσπάθησε και πόσο κο πίασε ό καλός Σαμαρείτης. Μια αγάπη πού δεν στοιχίζει κατά κανόνα είναι νοθευμένη αγάπη. Πόσο συχνά το λησμονούμε αυτό! Προσπαθούμε ν' αγαπάμε, αλλά με το αζημίωτο.
Λοιπόν, ας μη ξεγελάμε τον εαυτό μας. Τα αισθήματα μας είναι ψεύτικα, αν δεν συνοδεύωνται από πράξεις. Ας φροντίσουμε να προσφέρουμε κάτι ουσιαστικότερο από λόγια. Να κινητοποιήσουμε τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα λίγα έστω χρήματα μας, να επιστρατεύσουμε τις γνωριμίες μας, τη δραστηριότητα, την εφευρετικότητα μας.Ή αγάπη μας πρέπει να γίνει πιο συγκεκριμένη, πιο μεθοδική, πιο πρακτική, πιο ηρωική. Και να κάνει σωστό και πλήρες το καλό. Ό Σαμαρείτης δεν ησύχασε προ τού ταχτοποιήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τον «έμπεσόντα» στους ληστές.
Και κάτι ακόμη μας τονίζει το παράδειγμα του Καλού Σαμαρείτη.
Μάθετε ν' αγαπάτε χωρίς καμιά απαίτηση.
Χωρίς να ζητήσετε ποτέ ανταλ λάγματα ή τον θαυμασμό των ανθρώπων. Ό τραυματίας και κα ταληστευμένος ζήτημα ήταν, αν θα ζούσε, αν θα τον ξανασυναντούσε ποτέ, για να του πει «ευχαριστώ». Κανένα μάτι δεν έβλεπε την προσπάθεια του ώστε να τον επαινέσει. Αυτή είναι ή γνήσια αγάπη. Κι νείται με ζήλο μέσα στη σιωπή και τη σεμνότητα, χωρίς ιδιοτελείς υπολογισμούς. Αυτό πρέπει πολύ να το προσέξουμε όλοι και συν εχώς να εξαγνίζουμε την αγάπη μας, γιατί εύκολα νοθεύεται από εγωιστικά κίνητρα. Να βοηθήσω πρόθυμα τον άλλο, όχι για να έχω στο μέλλον την εύνοια ή την υποστήριξη του. Να γίνω θυσία για κάποιον αδελφό μου, χωρίς καμιά διάθεση να γίνει γνωστό, χωρίς καμιά απαίτηση να μου το αναγνωρίσουν. Μακριά από τις πράξεις καλοσύνης ή οποιαδήποτε σκοπιμότητα. Διότι κατεβάζει την αγάπη από το ουράνιο ύψος της στη λάσπη της γης. Από βασίλισσα των αρετών την καταντά δούλη του πιο μιαρού πάθους, του εγωισμού.
Μάθετε ν' αγαπάτε γνήσια μας τονίζει ό Καλός Σαμαρείτης.Αυτόν εικονίζει ή παραβολή. Αυτός έσκυψε με γνήσια αγάπη πάνω στην καταληστευμένη από την αμαρτία ανθρωπότητα και την πόνεσε και την έπλυνε «τώ ιδίω του αίματι» και την έσωσε. Ας ανοίξουν λοιπόν διάπλατα οι καρδιές μας και ας τις γεμίσει ή προσταγή του: Μάθετε ν' αγαπάτε όλους τούς ανθρώπους, έμπρακτα και ηρωικά, με ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια. Σύμφωνα με το παράδειγμα πού σας έδωσα με την σημερινή παραβολή μου και τη ζωή μου.
«ΖΩΗ»04/11/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου