Εμβληματική μορφή της γαλλικής Αριστεράς ο εξηνταπεντάχρονος Ρεζί Ντεμπρέ, συνδέθηκε στη νεότητά του με το σύμβολο της λατινοαμερικανικής επάναστασης, τον Τσε Γκεβάρα. Καταδικασμένος σε τριάντα χρόνια κάθειρξη σε φυλακές της Βολιβίας, λόγω της εν όπλοις εμπλοκή του, εξέτισε ένα μέρος της ποινής του. Συνδέθηκε με τον δολοφονημένο πρόεδρο της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε και πέρασε από τη θέση του συμβούλου του μακαρίτη προέδρου Φρανσουά Μιτεράν.
Πάντα δραστήριος και παρεμβατικός διανοούμενος, τα τελευταία χρόνια μελετά τα συμβολικά μέσα μετάδοσης και πληροφόρησης (μεσολογία) και το θρησκευτικό φαινόμενο. Η τελευταία του ενασχόληση αποτυπώθηκε στο δοκίμιο «Η διδασκαλία της θρησκείας στο ουδετερόθρησκο σχολείο».
Το συγκεκριμένο δοκίμιο είναι το υπόμνημα που υπέβαλε στο γαλλικό υπουργείο Παιδείας, κατόπιν παραγγελίας του Ζακ Λανγκ, για την επιτακτική ανάγκη διδασκαλίας θρησκειών στα γαλλικά σχολεία. Η διδασκαλία αυτή όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τον ουδετερόθρησκο χαρακτήρα της γαλλικής εκπαίδευσης, αλλά, απεναντίας, τον επιβεβαιώνει και τον ενισχύει.
Αυτό το έλλειμμα θρησκευτικής απαιδευσίας, δεν μπορεί, κατά τον Ντεμπρέ, να απαντήσει στα ερωτήματα:
«Πώς να καταλάβουμε την 11η Σεπτεμβρίου χωρίς να ανατρέξουμε στον ουαχαβισμό, στις διάφορες κορανικές γενεαλογίες και στις μεταμορφώσεις του μονοθεϊσμού; Πώς να καταλάβουμε τον γιουγκοσλαβικό σπαραγμό χωρίς να ανατρέξουμε στο σχίσμα του filiogue και στις παμπάλαιες ομολογιακές διαιρέσεις στην περιοχή των Βαλκανίων; Πώς να καταλάβουμε την τζαζ και τον πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ χωρίς να μιλήσουμε για τον προτεσταντισμό και τη Βίβλο;».
Γιατί, όπως εκτιμά, η ιστορία των θρησκειών δεν είναι συλλογή αναμνήσεων από την παιδική ηλικία της ανθρωπότητας ούτε κατάλογος εράσμιων ή ολέθριων παραδοξοτήτων.
Το συγκεκριμένο δοκίμιο είναι το υπόμνημα που υπέβαλε στο γαλλικό υπουργείο Παιδείας, κατόπιν παραγγελίας του Ζακ Λανγκ, για την επιτακτική ανάγκη διδασκαλίας θρησκειών στα γαλλικά σχολεία. Η διδασκαλία αυτή όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τον ουδετερόθρησκο χαρακτήρα της γαλλικής εκπαίδευσης, αλλά, απεναντίας, τον επιβεβαιώνει και τον ενισχύει.
Αυτό το έλλειμμα θρησκευτικής απαιδευσίας, δεν μπορεί, κατά τον Ντεμπρέ, να απαντήσει στα ερωτήματα:
«Πώς να καταλάβουμε την 11η Σεπτεμβρίου χωρίς να ανατρέξουμε στον ουαχαβισμό, στις διάφορες κορανικές γενεαλογίες και στις μεταμορφώσεις του μονοθεϊσμού; Πώς να καταλάβουμε τον γιουγκοσλαβικό σπαραγμό χωρίς να ανατρέξουμε στο σχίσμα του filiogue και στις παμπάλαιες ομολογιακές διαιρέσεις στην περιοχή των Βαλκανίων; Πώς να καταλάβουμε την τζαζ και τον πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ χωρίς να μιλήσουμε για τον προτεσταντισμό και τη Βίβλο;».
Γιατί, όπως εκτιμά, η ιστορία των θρησκειών δεν είναι συλλογή αναμνήσεων από την παιδική ηλικία της ανθρωπότητας ούτε κατάλογος εράσμιων ή ολέθριων παραδοξοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου