Το πρόβλημα της Παιδείας είναι πάντοτε καίριο και επίκαιρο. Καιρός να μη το αντιμετωπίζουμε επιφανειακά ή μόνο χρησιμοθηρικά, αλλά βαθύτερα και σφαιρικά. Πέρα και πάνω από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Τα μηνύματα που μας έρχονται από παντού είναι σαφή. Πρέπει πρωτίστως η νέα γενιά να οπλισθεί με γερό οπλισμό. Όχι στη μονομέρεια. Όταν κλωνίζονται τα θεμέλια της παιδείας δεν είναι επιτρεπτό εμείς να τρέχουμε στους σοβατζήδες. Ας μη ξεχνάμε πως η παιδεία δεν είναι η «τεχνική της αγωγής». Οιστρηλατείται από ιδανικά. Χρειάζεται θεμέλια. Και «θεμέλιον άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον, ως εστίν Ιησούς Χριστός». (Α΄ Κοριθ. γ΄ 11).
Χωρίς αξίες πνευματικές και ηθικές και πνευματικές είναι ασπόνδυλη. Δεν πλαστουργεί ανθρώπους προσωπικότητες. Πλαστουργεί ρομπότ, ψυχρούς εγκεφάλους. Άψυχες μηχανές ξένες σε οράματα και κοινωνικές ευαισθησίες. Το ζήσαμε με την πρόσφατη οικονομική κρίση, στην οποία πρωτοστάτησαν οι εγωπαθείς του χρήματος, οι λάτρεις του χρυσού μόσχου, «τα «χρυσά παιδιά» του Χρηματιστηρίου και των Τραπεζών, στα στήθη των οποίων δεν χτυπούσε «καρδία σαρκίνη», αλλά «λιθίνη». Θα συνετισθούμε άραγε; Θα αλλάξουμε πορεία;
«ΖΩΗ»21/10/ 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου