Παγκόσμια ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταύρου! Ή μερα ιερά και άγια! Ήμερα ξεχωριστή ανάμεσα σε τόσες άλλες του εκκλησιαστικού έτους! Ήμερα κατά την οποία ή άγια μας Εκκλησία προβάλλει ενώπιον του πληρώματος των πιοτών μελών της το όργανο της καταδίκης και θανατώσεως του ένανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού. Την έως θανάτου απόδειξη της αγάπης του, του αρχηγού και χορηγού της ζωής, προς τον άνθρωπο.
Τον υψώνει σε θέα και προσκύνηση, όπως τότε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Ή ύψωση αυτή δεν είναι μόνο μια απλή ανάμνηση της θαυματουργού ανευρέσεως του στον λόφο του Γολγοθά από την αγία Ελένη. Είναι και πηγή χάριτος, δυνάμεως και ζωής.
Αφότου ή ανθρώπινη μανία κάρφωσε πάνω στο Σταυρό τον Κύριον ημών Ίησούν Χριστόν, ό Σταυρός από όργανο καταδίκης και θανάτου έγινε μέσο χάριτος και πηγής ζωής. Από κατάρα μετατράπηκε σε ευλογία. Από πηγή πόνου και οδύνης σε σύμβολο χαράς και ευφροσύνης. Έκτοτε και μέσα στην ύπερδισχιλιετή ζωή της αγίας μας Εκκλησίας ό Τίμιος Σταυρός σφραγίζει διαρκώς τη ζωή των πιστών. Το πρώ το Μυστήριο της εισόδου μας στην άγια Εκκλησία, το άγιο Βάπτισμα, επιτελείται με την επίκληση του Άγι ου Πνεύματος και το σφράγισμα του ύδατος διά του Τιμίου Σταυρού. Παρόμοια και τα Τίμια Δώρα στη θεία Ευχαριστία σταυροειδώς ευλογούνται. Και όλες oi ευλογίες της Εκκλησίας μας τελούνται με τον τύπο του Σταύρου. Ό Τίμιος Σταυρός σφραγίζει διαρκώς τη ζωή του πιστού. Από την ώρα πού θα γεννηθεί ως τη στιγμή πού θα εναποτεθεί το φθαρτό του σώμα στην τελευταία επί της γης κατοικία του.
Πλέον ό Σταυρός καθίσταται σύμβολο ζωής, οδοδείκτης πού μας φανερώνει ένα δρόμο- μια πορεία ζωής. Και όπως δεν νοείται το έργο του Χρίστου χωρίς τη συμμετοχή του στον δια του Σταύρου θάνατο, έτσι δεν νοείται και ή ζωή του πιστού χωρίς συμμετοχή στο Σταυρό του Χρίστου. Γι' αυτό και ό,τι κάνει ό χριστιανός εμπνεόμενος και καθοδηγούμενος από το πνεύμα του Σταυρού, είναι αληθινά χριστιανικό, ενώ ό,τι ενεργεί χωρίς το πνεύμα του Σταύρου του Χριστού, είναι εγωιστικό και φίλαυτο και έξω από τη χάρη του Θεού.
Ό Σταυρός είναι ό κλήρος μας. Το φως στην πορεία της ζωής μας. Το σημείο αναφοράς στον τρόπο της ζωής μας. Είναι ή ουσία της Ορθοδόξου πίστεως μας και της χριστιανικής ζωής. Και τού το διότι επάνω στο Σταυρό ό Χριστός επανέφερε τον άνθρωπο στον μοναδικό προορισμό του. Διόρθωσε με την τέλεια έως θανάτου υπακοή Του, την ανυπακοή και επανάσταση των πρωτοπλάστων, ένεκα της οποίας ουσιαστικά ό άνθρωπος χωρίσθηκε από τον Θεό.
Γι’ αυτό και κάθε πιστός χριστιανός δεν μπορεί να ζήσει διαφορετικά και έξω από το πνεύμα της θυσίας και του Σταύρου του Κυρίου μας. Σταυρός ουσιαστικά για τον καθένα μας σημαίνει: Υπομένω με πίστη. Σταυρώνω, νεκρώνω τα πάθη και τις αδυναμίες μου. Αρνούμαι το νοσηρό και αμαρτωλό και φίλαυτο θέλημα μου. Αγωνίζομαι τον σκληρό αγώνα του Χριστού με ελπίδα. Ζω εσταυρωμένη ζωή.
Στην έκκοσμικευμένη και υλιστική εποχή μας· στην καταναλωτική και εύδαιμονιστική κοινωνία μας· στην εποχή των ανέσεων και των πάσης φύσεως απολαύσεων ό Τίμιος Σταυρός υποτι μάται από τους πολλούς ως ένα απλό κόσμημα ή χαρακτηριστικό σύμβολο. Και όμως ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή και στις σύγχρονες συνθήκες είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι έκπτωση και παραχάραξη να ζούμε χωρίς να σηκώνουμε με υπομονή, πί στη και καρτερία τον προσωπικό μας σταυρό- χωρίς να μας στοιχίζει ή ζωή του Ευαγγελίου- χωρίς να είμαστε πιστοί ακόλουθοι και μαθητές στα πόδια του εσταυρωμένου Κυρίου. Ας μαθητεύουμε λοιπόν στο μέγιστο και φρι κτό υπόδειγμα του σταυρικού του θα νάτου, για να αξιωθούμε έτσι να συμμετάσχουμε και στη ζωηφόρο Ανάσταση του.
«Ο ΣΩΤΗΡ» Τεῦχος 2007 -1-9-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου