Aρχαιολάτρες - Νεοειδωλολάτρες – Παγανιστές

Αρχιμ. Χρυσόστομος Λέλος

Σύμφωνα με τους εκφραστές της νεοπαγανιστικής αντίληψης, όλοι οι λαοί οφείλουν να ξεθάψουν τους αρχαίους θρησκευτικούς πολιτισμούς τους και να τους επαναφέρουν στη ζωή. Με μια επιπόλαιη ματιά νομίζει κανείς ότι πρόκειται για κάποια κίνηση επιστροφής στις «αρχαίες πααραδόσεις» η στις «ρίζες» μας. Στην πραγματικότητα όμως με την άντληση στοιχείων από τις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες εντάσσονται σε μια παγανιστική-αποκρυφιστική νεοειδωλολατρία.

Στον ελλαδικό χώρο συχνά μέσα από τα ΜΜΕ βλέπουμε άρθρα και εκπομπές του είδους ότι πρέπει να παύσουμε να πιστεύουμε ότι μόνο η Ορθόδοξη πίστη σώζει και είναι η αληθινή, η Πολιτεία να παύσει να αναγνωρίζει την Ορθοδοξία ως κρατούσα Εκκλησία, να απαλλαγεί από καθετί, που την συνδέει με αυτήν, να σταματήσει η διδασκαλία των θρησκευτικών τουλάχιστον ως κατήχησης, να προβεί το κράτος στην έκδοση βιβλίων «περί της ελληνικής πολιτικής προϊστορίας» κ.λπ.

Διάφορες τέτοιες ομάδες προβάλλουν μέσω εντύπων η και ηλεκτρονικά την αντίληψη ότι πρέπει να παύσουμε να είμαστε εβραιόδουλοι, να πετάξουμε από την Αγία Γραφή τα εβραϊκά στοιχεία και να στραφούμε στις παραδόσεις μας και τα αρχαία ελληνικά μυστήρια. Ήδη τελούν λατρευτικές πράξεις, βαπτίσεις και γάμους σύμφωνα με τα αρχαία ήθη.

Η μεγάλη απάτη είναι ότι παρουσιάζονται ως κινήσεις για την προβολή του αρχαίου πολιτισμού με εθνικιστικό η πολιτιστικό κάλυμμα, για την αναβίωση του ολυμπιακού πνεύματος και των ιδεωδών του, για την επιστροφή στις ρίζες μας και τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής. Δραστηριοποιούνται ως φυσιολατρικά, πολιτιστικά και οικολογικά κινήματα, ως καλλιτεχνικές αναβιώσεις αρχαιοελληνικών τελετών που φέρουν θρησκευτικό χαρακτήρα (κάτι που έγινε και στο Πυθαγόρειο το καλοκαίρι).

Παρόμοιες προσπάθειες αναβίωσης αρχαίων τελετών είναι: οι φωτιές του Αη Γιάννη, τα αναστενάρια, τα καρναβάλια, η παράδοση του πυρός από τον Προμηθέα στους ανθρώπους, η γιορτή του θερινού ηλιοστασίου, η πανσέληνος, η μεταφορά της ιερής φλόγας κ.α.

Όλα αυτά δεν είναι πάντοτε απλές παραδόσεις, φολκλορικές εκδηλώσεις, αλλά ποικίλα προσωπεία και τεχνάσματα για να διαφημίζουν επικαλυμμένα τις αντιλήψεις τους. Η προσπάθειά τους αποβλέπει στην επαναφορά της λατρείας των αρχαίων θεών και της θεάς φύσεως.

Διακηρύσσουν μέσα από τα έντυπά τους ότι: «είμαστε Έλληνες και δεν πιστεύουμε σε κανένα δικτατορικό υπερκόσμιο ον, πόσο μάλλον όταν αυτό είναι ανύπαρκτο, όπως οι εβραϊκοί Γιαχωβάδες και Σατανάς».

Βρισκόμαστε δηλαδή σε μία κατάσταση αθεΐας, η οποία ξεκινά από την προϋπόθεση της ανυπαρξίας προσωπικού Θεού, στη θέση του οποίου, ως δημιουργική αρχή, υπήρξε η ίδια η Φύση η το Χάος.

Σε κάποιο περιοδικό τους γράφουν: «Εν αρχή λοιπόν υπήρξε το δημιουργικό Αχανές. Ούτε ο Γιαχβέ, ούτε και κανένας άλλος συμπαντικός μαστροχαλαστής».

Στην προσπάθεια να γίνει πλήρης ο διαχωρισμός μεταξύ Χριστιανισμού (που είναι κατ΄ αυτούς ο μεγαλύτερος εχθρός τους. Ερώτημα: γιατί να μην είναι ο σιωνισμός;) και νεοειδωλολατρίας, καθιερώνεται νέο αρχαιοελληνικό ημερολόγιο με σεληνιακούς μήνες, με νέο τρόπο αριθμήσεως των ετών (όχι π.Χ. και μ.Χ.), με αρχαία ονόματα μηνών, με αντικατάσταση των χριστιανικών εορτών με γιορτές για τον άνθρωπο, τη φύση, τη γη, το κρασί κ.λπ.

Παροτρύνουν τους οπαδούς τους να επισκέπτονται τα ερείπια των αρχαίων ναών, όχι τουριστικά, αλλά να τα καθαρίζουν, να τα στολίζουν με άνθη και να προσεύχονται σ΄ αυτά.

Μέσα από την αντίληψή τους περνούν το πνεύμα της απελευθέρωσης από τη Χριστιανική ηθική, κάτι που πραγματοποιείται κυρίως μέσα από τις διάφορες καρναβαλίστικες εκδηλώσεις, που έχουν δυστυχώς κατακλύσει την πατρίδα μας μέχρι και τα πιο μικρά χωριά μας, διδάσκοντας ότι οι δώδεκα θεοί είναι απαραίτητοι για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα, αφού προσφέρουν την αρχέγονη φύση, άφθονο σεξ, και επικοινωνία με όλους και για όλα.

Ας προσέξουμε και αυτό. Προωθούν την επάνοδο της αποτέφρωσης των νεκρών σαν «πράξη εξελληνισμού και αξιοπρέπειας» για να μην έχομε σχέση με τους «χωματένιους εβραίους» και μάλιστα γίνεται ηλεκτρονικά συλλογή υπογραφών για την θεσμοθέτηση της αποτέφρωσης.

Η πιο επικίνδυνη όμως μορφή νεοειδωλολατρίας είναι αυτή που προσπαθεί να ταυτίση την Ορθόδοξη πίστη με την ειδωλολατρική διδασκαλία, και προσπαθεί να ερμηνεύσει αγιογραφικά χωρία με παγανιστικές-ειδωλολατρικές προδιαγραφές.

Π.χ. γίνεται προσπάθεια παραλληλισμού των πυρίνων γλωσσών της Πεντηκοστής με την πύρινη φλόγα του Προμηθέα, των αρχαίων αγαλμάτων με τις άγιες εικόνες, αρχαίων μικρότερων θεοτήτων με τους αγγέλους, της Αθηνάς με την Παναγία μας, του Ποσειδώνα με τον Άγιο Νικόλαο, και τόσα άλλα που «αισχρόν εστί και λέγειν».

Υπάρχουν αρκετοί που λένε: «Δεν είμαι διατεθειμένος να λατρέψω τους αρχαίους θεούς. Παραμένω Χριστιανός με ένα εντελώς δικό μου τρόπο, ξεριζώνοντας οτιδήποτε το εβραϊκό. Θα ήθελα όμως να κάνω πολλούς γάμους με ορφικό τελετουργικό, να κάψω το σώμα μου όταν πεθάνω, να μην ντρέπομαι για τα πάθη μου (πορνείες, μοιχείες, ομοφυλοφιλίες) αλλά να τα διαφημίζω με καμάρι, να μην έχω σχέσεις με ανθρώπινα ιερατεία» κ.λπ.

Είναι πολύ παράδοξη και συνάμα φαιδρή έως γελοία η άποψη που αναγράφεται σε ένα περιοδικό τους, με τον τίτλο: «Οι θεοί του Ολύμπου προπομποί του Ιησού Χριστού». Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι οι πιστοί της δωδεκαθεΐας στην Ελλάδα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Είναι εκείνοι που πιστεύουν στους δώδεκα θεούς του Ολύμπου και απορρίπτουν τον Ιησού ως Θεό και εκείνοι που δηλώνουν Χριστιανοί αλλά δεν δέχονται ούτε καν ως μύθο την Παλαιά Διαθήκη».

Στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας υπάρχει και δυστυχώς αυξάνεται τεχνηέντως η τάση της νεοειδωλολατρίας. Επιχειρείται μια διάβρωση του Ορθοδόξου φρονήματος και αισθητηρίου και των αντιστάσεων των πιστών, αφού δεν βάλλεται πάντοτε ευθέως ο Ιησούς Χριστός και η πίστη μας, αλλά καταβάλλεται προσπάθεια εξίσωσης των χριστιανικών αληθειών με εκείνες των αρχαίων παγανιστικών αντιλήψεων. Ο Χριστός για τους νεοειδωλολάτρες αν δεν αγνοείται παντελώς, δεν είναι ο μοναδικός σωτήρας του κόσμου, ο Θεάνθρωπος λυτρωτής, ο Υιός του Θεού Πατέρα, αλλά ένας μεγάλος μύστης όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Βούδδας, ο Ζωροάστρης κ.λπ.

Περιοδικό «Μεταμόρφωσις» Νοέμβριος 2008