Είναι πολύ καλά γνωστό σε όλους τους παροικούντας εν Ιερουσαλήμ ότι η Βρετανία διά των Συμφωνιών τής Ζυρίχης και τού Λονδίνου απαίτησε και εξασφάλισε στρατιωτικές βάσεις στο νησί μας, τις οποίες ετσιθελικά ονόμασε κυρίαρχες, με τις οποίες είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα στρατηγικά της συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή τής Μέσης Ανατολής. Σε αντίθεση με το ως άνω γεγονός, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν και συνειδητοποιούν ότι οι Άγγλοι, προτού εγκαταλείψουν οριστικά την Κύπρο, φρόντισαν να δημιουργήσουν και να εγκαταστήσουν τη δική τους πνευματική και πολιτιστική βάση στην καρδιά τής κυπριακής πρωτεύουσας. Αυτή η πολιτιστική βάση δεν είναι άλλη από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας.
Χωρίς αμφιβολία, οι όροι και ο τρόπος λειτουργίας τής σχολής αυτής αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα αποικιακού κατάλοιπου, που εξακολουθεί να υφίσταται και να λειτουργεί μέχρι σήμερα, παρόλο ότι σε λίγους μήνες η Κυπριακή Δημοκρατία θα γιορτάσει τα πενηντάχρονά της. Οι παραδοξότητες που εντοπίζονται σε σχέση με τη σχολή αυτή είναι πολλές. Από τη μια, χαρακτηρίζεται ως κρατική και, από την άλλη, η λειτουργία της διέπεται από ειδική νομοθεσία, που τής επιτρέπει να διατηρεί την αυτονομία της και να μην ελέγχεται και να εποπτεύεται από το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας τής Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο διευθυντής της, που διορίζεται από καιρού εις καιρόν, από το 1960 μέχρι σήμερα ήταν πάντοτε Άγγλος, παρόλο ότι αυτήν τη θέση δικαιούνται να διεκδικήσουν και πολίτες τού τόπου μας. Όμως, οι παραδοξότητες και οι παραξενιές που εντοπίζονται στον τρόπο λειτουργίας της δεν έχουν τελειωμό. Έτσι, η σχολή αυτή, στην οποία φοιτούν μαθητές των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων αυτού τού τόπου, λέγε η αφρόκρεμα, επιχορηγείται από το υστέρημα τού κυπριακού λαού με το σημαντικό ποσό των 350 000 ευρώ ετησίως. Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι, ενώ τόσα και τόσα άλλα ιδιωτικά σχολεία στηρίζονται στις δικές τους οικονομικές δυνατότητες και στους δικούς τους πόρους για τη λειτουργία τους, η σχολή με τους πιο εύπορους μαθητές χρειάζεται την οικονομική ενίσχυση τού κυπριακού κράτους. Καταπλήσσει, επίσης, το γεγονός ότι ένα σεβαστό ποσό, και πάλι από το υστέρημα τού λαού μας, παραχωρείται στην Αγγλική Σχολή, για να διανέμεται υπό μορφή υποτροφιών σε Τουρκοκύπριους μαθητές. Και το άκρον άωτον αυτής τής ανεπίτρεπτης κατάστασης είναι το δικαίωμα που έχει η σχολή να καθορίζει δικές της ξεχωριστές αργίες, διαφορετικές από αυτές των υπόλοιπων ιδιωτικών και δημόσιων σχολείων τής Κύπρου. Με διάφορες δικαιολογίες, που δεν μπορούν να αντέξουν στη βάσανο τής κριτικής, καθιέρωσαν τις δύο μεγάλες γιορτές τού Ισλάμ ως επίσημες γιορτές. Η ευαισθησία των υπευθύνων τής σχολής για θρησκευτικά θέματα θα μπορούσε να εκδηλωθεί διαφορετικά και όχι με την αναγνώριση των μπαϊραμιών ως θρησκευτικών εορτών. Τι καλύτερο, αν επιτρεπόταν στους Τουρκοκύπριους να μην παρουσιάζονται τις μέρες αυτές στο σχολείο τους, χωρίς να υφίστανται καμιά συνέπεια για τις απουσίες αυτές;
Όμως, σε σύγκριση με αυτά όλα, περισσότερο ξενίζει η στάση τού Προέδρου Χριστόφια και τού κυβερνώντος κόμματος τού Α.Κ.Ε.Λ. στο όλο θέμα. Ενώ τα άλλα κόμματα επιχειρούν, με δέσμευση τής κρατικής χορηγίας, να βάλουν μια κάποια τάξη στις αχρείαστες οικονομικές δαπάνες τής σχολής και στις αυθαίρετες αποφάσεις της στο θέμα των αργιών, οι σύντροφοι αναδεικνύονται οι μεγάλοι προστάτες της. Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας, σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο τού "Άστρα", χαρακτηρίζει την Αγγλική Σχολή ως σημείο επαναπροσέγγισης Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων μαθητών και απευθύνει έκκληση στα κόμματα να αποδεσμεύσουν το σχετικό κρατικό κονδύλι τής επιχορήγησης. Και ο βουλευτής τού Α.Κ.Ε.Λ. Σταύρος Ευαγόρου δεν παραλείπει να εκφράσει τη θλίψη του για τη μη αποδέσμευση τού κονδυλίου, τονίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο πλήττεται η λειτουργία τής Αγγλικής Σχολής, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μαρασμό και κλείσιμο.
Τι μπορεί να σκεφτεί και να πει κανείς για ένα κόμμα, που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικό και φιλολαϊκό; Τι άλλο από τη ρήση των αρχαίων μας προγόνων, ελαφρώς διαφοροποιημένη για την περίπτωση, "αρχή κόμμα δείκνυσι", που σημαίνει ότι η αξία ενός κόμματος θα φανεί, όταν ασκήσει εξουσία.
Του Χριστόδουλου Τζιονή
1 σχόλιο:
Διδάσκαλε που δίδασκες και νομο δεν εκράτας.
Δημοσίευση σχολίου