Ἔπεσε τό μάτι μου σέ ὁλοσέλιδο ρεπορτάζ Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας. Καί ὁ λογισμός μου, ἀκαριαία, πνίγηκε στό σκοτάδι τῆς ἀπόγνωσης. Ὁ συντάκτης τοῦ κειμένου ἴσως σχεδίασε νά δώσει μιά πιστή, δημοσιογραφική ἀποτύπωση τῆς σύγχρονης ὑπαρξιακῆς περιπέτειας τῶν νέων ἀνθρώπων, πού ὑποχρεώνονται νά κάνουν τά πρῶτα τους κοινωνικά ἀνοίγματα μέσα στήν ἡφαιστειακή σκόνη τῶν συνεχῶν, ἀνελέητων συγκρούσεων καί τῆς ὁριακῆς ἀπαξίωσης τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας. Ἴσως κινήθηκε ἀπό τήν ἐσώτερη ὑπογράμμιση τοῦ χρέους, νά σταθμίσει τήν ἐμπλοκή τοῦ «νῦν αἰώνα» καί νά δώσει σῆμα συναγερμοῦ, στίς ναρκωμένες συνειδήσεις. Ἴσως μιά προσωπική του περιπλάνηση στά κακοτράχαλα γυρίσματα τοῦ βίου, νά τόν ἔσπρωχνε νά ἐκχύσει στό τυπωμένο χαρτί τήν πικρή γεύση τῆς ψυχῆς καί τό σπασμό τῆς προσωπικῆς του ἀπόγνωσης.
Χτυπητός ὁ τίτλος τοῦ δημοσιεύματος. Ὁριοθετοῦσε τήν εὐτέλεια τῶν ὁραμάτων καί τήν τραγικότητα τῶν ἀνοιγμάτων τῆς σύγχρονης, ἀνήσυχης νεότητας. Τή λοξοδρόμηση σέ τρία πλάνα ὑπαρξιακῆς ἐνεργοποίησης, πού στό σύνολό τους, ἐκφράζουν νοσηρή ἑρμηνεία τῆς κοινωνικῆς διασύνδεσης ἤ ἐπαναστατική, καταστροφική ἀντίδραση στήν τυποποιημένη καί παγκόσμια ἀναπτυγμένη καθημερινότητα. Σέξ, ναρκωτικά καί βία. Αὐτά, ὑπογράμμιζε ὁ δημοσιογραφικός ἀναλυτής, κυριαρχοῦν, σήμερα, στό καντράν τῆς νεανικῆς προβληματικῆς. Αὐτά ἐρεθίζουν τήν καρδιά καί τό νοῦ. Βιώνονται ὡς δυναμική ὑπέρβαση τῶν ξεπερασμένων σχημάτων τῆς πολλαπλῆς ὑποτέλειας καί τῆς καταθλιπτικῆς καταπίεσης. Διασαλπίζονται ὡς ὑψηλή ποιότητα ἐλευθερίας. Καί φωτίζονται μέ τούς ἐνισχυμένους προβολεῖς τῆς παθιασμένης μοντερνιστικῆς προπαγάνδας σέ βαθμό, πού νά σβήνουν ἀπό τή συνείδηση τήν ἀγαπητική, χρεωστική προσέγγιση στό διπλανό ἄνθρωπο, στό συγγενή ἤ στό φίλο, στό φτωχό ἤ στόν πλούσιο, στό συνεργό ἤ στόν ἀντίπαλο καί νά παλλαπλασιάζονται τά ἀπάνθρωπα, καταλυτικά ἐρεθίσματα τῆς ἀντιπαλότητας καί τῆς ἐξόντωσης.
Τό ὅτι οἱ τρεῖς αὐτές ὁρμές κυριαρχοῦν, ὡς συνθήματα συναρπαστικά καί ὡς ὑποδείγματα αὐξημένης ψυχολογικῆς πίεσης, στίς παγκοσμιοποιημένες ἀρένες τῆς νεανικῆς ἄθλησης, εἶναι ὁλοφάνερο. Παράλληλα, ὅμως, εἶναι διαπιστωμένο καί ὁμολογημένο, ὅτι τά τρία ὁρμητικά καί συναρπαστικά σπότς καί ἡ συνακόλουθη πραγμάτωσή τους σέ πράξη ζωῆς, ἀποδιοργανώνουν τή νεανική προσωπικότητα. Ναρκώνουν ἤ καί νεκρώνουν τόν ἀγαπητικό χτύπο τῆς καρδιᾶς του. Ὑπερτρέφουν τόν ἀτομισμό του. Τόν ξεχωρίζουν, τόν ἀπομονώνουν καί τόν ἀποξενώνουν ἀπό τή στενή καί ἀπό τήν εὐρύτερη κοινωνική ὁμήγυρη. Τόν καταντοῦν λάτρη τῆς ἴδιας του τῆς σάρκας, μισητή τοῦ διπλανοῦ, πυροδότη καί ἀνατροπέα τῆς ἐναρμονισμένης κοινωνικῆς συνεργασίας καί συνδημιουργίας.
Υπάρχει σοβαρός μελετητής καί ἀναλυτής τῆς σύγχρονης κοινωνικῆς διασύνδεσης, πού ἀποδέχεται καί πιστεύει, ὅτι ἡ πληθωρικότητα τῆς προπαγανδιστικῆς προβολῆς τοῦ σέξ σέ προτεραιότητα κοινωνικῆς καταξίωσης, ἔχει, ὡς ἀγαθό ἀποτέλεσμα, τήν ὑπέρβαση τῆς μοναξιᾶς καί τήν ἀνάδειξη τῆς συντροφικότητας; Ὑπάρχει σημερινός ὁδοιπόρος τοῦ ἀνηφορικοῦ μονοπατιοῦ τῆς ζωῆς, πού στήν καταχρηστική ἐμπειρία τοῦ σέξ ἔζησε ἀκέραιη τήν ἀγάπη καί ἀπερίτμητη τήν ἀφοσίωση; Δέν ἀποτελεῖ σκληρό μάθημα καί ὀδυνηρή ἐμπειρία γιά τούς ἀποδέκτες καί ὑποστηρικτές τῆς σεξουαλικῆς ἐλευθερίας-διάβαζε, ἀναρχίας-ὅτι ἡ ἐκβολή τοῦ σεξουαλικοῦ παφλασμοῦ εἶναι διπολική; Ὅτι καταλήγει ἀναπόφευκτα ἤ στήν ὑπερφόρτωση μέ τό ἔιτζ καί τίς συγγενεῖς ἐξοντωτικές παραλλαγές ἤ στήν ἀπόσυρση στά ἀπόμερα, σκιερά καταφύγια τῆς μοναξιᾶς, τῆς κατάθλιψης καί τῆς αὐτοκτονίας; Ποιός θά μετρήσει τά θύματα αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς καί ποιός θά ἀποτιμήσει τό κοινωνικό ξεχαρβάλωμα, πού χαρακτηρίζει τήν ἐποχή μας;
Ὅσο γιά τά ναρκωτικά καί τή βία, πού ἔχουν ἐξελιχτεῖ σέ ἰδιοτυπίες τοῦ τραγικοῦ αἰώνα μας καί σέ ἀθλήματα τῆς ἐκνευρισμένης καί ἐπαναστατημένης νεολαίας μας, ποιά συμπεράσματα θά μποροῦσε νά συλλέξει ὁ μεθοδικός ἤ ὁ αὐθόρμητος ἐρευνητής παρατηρητής καί ποιές κρίσεις νά διατυπώσει, ὡς σταθμίσεις τῶν φαινομένων καί ὡς προτάσεις γιά συμπαράσταση καί βοήθεια στά βλέμματα τῶν νεώτερων ἀδελφῶν μας, πού τά σκοτίζουν οἱ ναρκωτικές οὐσίες ἤ τά πυρακτώνει ἡ μανία τῆς ἐξόντωσης τῶν πολιτικῶν ἤ τῶν κοινωνικῶν ἀντιπάλων τους καί τῶν ἐκμεταλλευτῶν τῆς ζωτικότητάς τους;
Τά τρία ρεύματα, πού προσδιορίζουν τά ὁράματα καί τήν πρακτική τῆς σύγχρονης νεότητας, μεταστοιχειώνονται καί μεταλλάσσονται σέ τρεῖς νάρκες, πού ξεσκίζουν τά νεανικά ὄνειρα, ματώνουν τίς καρδιές καί νεκρώνουν τή ζωτικότητα. Κάποιοι ἀπό μᾶς, ἀπό τή φάλαγγα τοῦ «χθές» καί του «προχθές», εἴμαστε φορτωμένοι μέ βαρειές εὐθῦνες, γιά τήν παραπλάνηση τῆς διάδοχης γενιᾶς καί γιά τή δημιουργία τῆς δῆθεν ἐκμοντερνισμένης μορφῆς καί ποιότητας ζωῆς, πού στήν πραγματικότητα δέν εἶναι, παρά κατολίσθηση στήν ἀπαξίωση τοῦ προσώπου καί στή βαρβαρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου