Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ σχετικά με την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την έκκλητο Μπεζενίτη

Ανακοινωθέν Μητροπόλεως Πειραιώς

Το από 29 Απριλίου 2010 Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναφερόμενον εις την υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου εκδίκασιν της εκκλήτου προσφυγής του μοναχού Παντελεήμονος Μπεζενίτου, επιτυχώς και μετά τηρήσεως των κανονικών προβλέψεων αλλά και του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου του 1850 περί της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν ησχολήθη με την παρατύπως και αντικανονικώς υποβληθείσαν υπό του εν θέματι έκκλητον προσφυγήν κατά της διοικητικής αποφάσεως της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος περί απομακρύνσεως αυτού εκ του Μητροπολιτικού Θρόνου της τότε ενιαίας Μητροπόλεως Αττικής και εκ της διοικήσεως του Νομικού Προσώπου Αυτής, διότι η τυχόν εκδίκασις της ειρημένης προσφυγής θα καθιστούσε κανονικώς υπόλογον την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον δι’ εισπήδησιν εις τα interna ετέρας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας.

Κατά ταύτα η Αγιωτάτη ημών Εκκλησία της Ελλάδος δύναται αυθωρεί να χωρήση εις την πλήρωσιν των εκ της ενιαίας Μητροπόλεως Αττικής προκυψασών ήδη δύο νέων Ι. Μητροπόλεων Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού και Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως.

Ταπεινώς φρονούμεν όμως, ότι η δια του Ανακοινωθέντος του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου γνωστοποιηθείσα Απόφασις της Αγίας και Ι. Συνόδου της 29/4/2010, είναι προδήλως ατυχής, ανεφάρμοστος και αλυσιτελής και τούτο διότι εκλαμβάνει εσφαλμένως το εκ των διατάξεων του άρθρου 160 του Νόμου «Περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων και της προ αυτών διαδικασίας» ως τίθενται και ισχύουν κατά τα σαφώς οριζόμενα υπό της παραγρ. 1 του άρθρου 44, του Νόμου 590/1977 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» έννομον αποτέλεσμα και δεσμίαν νομικήν ενέργειαν εκ της αμεκτακλήτου καταδίκης εις εγκληματικήν ποινήν καθείρξεως του μοναχού Παντελεήμονος Μπεζενίτου επιβληθείσαν καθαίρεσιν υπό του Πρωτοβαθμίου δι’ Αρχιερείς Συνοδικού Δικαστηρίου, ως ποινήν προϋποθέτουσαν επιβολήν δια κανονικής διαδικασίας. Επιπροσθέτως διότι διέλαθε της προσοχής της Αγίας και Ι. Συνόδου της 29ης Απριλίου 2010 ότι η Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ελλάδος ενήργησεν νομίμως και κανονικώς κατόπιν της ανακοινώσεως εις Αυτήν υπό του αρμοδίου Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, λαβούσα υπ’ όψιν Αυτής ότι την σχετικήν νομικήν ρύθμισιν του ισχύοντος ειδικού περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων Νόμου την είχεν συναποδεχθεί και κυρώσει τόσον η ιδία Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Ελλάδος όσον και το Σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον κατά την ψήφισιν του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ν. 590/1977).

Ωσαύτως διέλαθε της προσοχής της Αγίας και Ι. Συνόδου ότι δια της γνωστής ανεπερείστου Αποφάσεως του Πρωτοβαθμίου δι’ Αρχιερείς Συνοδικού Δικαστηρίου της Εκκλησίας της Ελλάδος της ληφθείσης κατά πλειονοψηφίαν υπό την προεδρίαν του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου, εκρίθη οριστικώς και τελεσιδίκως επί της κανονικής διαδικασίας εις βάρος του εν θέματι ότι δεν υφίσταται αφορμή προς κατηγορίαν και ανεστάλη πάσα περαιτέρω καταδίωξις.

Συνεπώς λαμβανομένης υπ’ όψιν της παγίας αρχής του δεδικασμένου που και κανονικώς προβλέπεται υπό του 25ου Κανόνος των Αγίων Αποστόλων δια της φράσεως: «Λέγει γαρ η Γραφή, ουκ εκδικήσεις δις επί το αυτό», επικυρωθέντος υπό της εν Τρούλλω Αγίας και Οικουμενικής Συνόδου είναι κανονικώς και νομικώς αδύνατος η δια τα αυτά πραγματικά περιστατικά της ποινικής και κανονικής διαδικασίας νέα τυχόν εκδίκασις.

από:romfea.gr