Ανάσταση, η Υπεροχή του Χριστιανισμού!

Του Μιχαλάκη Δ. Χριστοδουλίδη

Η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα μοναδικό κοσμοϊστορικό γεγονός, γιατί κανένας Ηγέτης τόσων πολλών άλλων θρησκειών, παλαιών και νέων, δεν αξιώθηκε αυτής της θείας χάρης της ανάστασης εκ νεκρών. Κατά συνέπεια, η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί το αρραγές θεμέλιο της Χριστιανικής Θρησκείας, γιατί χωρίς αυτή θα έχανε την προνομιακή της θέση, θα ήταν απλούστατα, ακόμη μια απλή θρησκεία, ανάμεσα στις τόσες άλλες. Κατά προέκταση, η Ανάσταση του Χριστού συνιστά την πεμπτουσία του πιστεύω μας, κι έχουμε χριστιανικό καθήκον να τη μελετήσουμε με τη δέουσα προσοχή κι ευθύνη. Οι πιστοί Χριστιανοί, που έχουν βαθιά πίστη, ασπάζονται τα ιερά ευαγγέλια ασμένως χωρίς καμιά αμφισβήτηση ή επιφύλαξη και είναι ήσυχοι με τη συνείδηση τους “μακάριοι οι μή ιδόντες και πιστεύσαντες”! Εκείνοι όμως που δεν πιστεύουν εκ προοιμίου, οι δύσπιστοι και οι ορθολογιστές, θέλουν να ερευνούν. Βέβαια, έχουν απόλυτο δικαίωμα να αμφισβητούν, αλλά και καθήκον να αναζητούν την αλήθεια και τις αποδείξεις.

Ας παρακολουθήσουμε, λοιπόν, την κατάσταση προ και μετά την Ανάσταση, τη συμπεριφορά και τα αισθήματα των ίδιων των μαθητών του Χριστού, που υπήρξαν ζωντανοί και αξιόπιστοι μάρτυρες των ιστορικών γεγονότων.

Όπως γνωρίζουμε από τα ευαγγέλια, οι μαθητές του Χριστού τον ακολούθησαν τυφλά καθόλη τη διάρκεια της τριετούς διδασκαλίας του, παρέστησαν αυτόπτες μάρτυρες των ακατάληπτων και συνταρακτικών θαυμάτων του κι εξέφραζαν τον ανεπιφύλακτο θαυμασμό των. Κατά βάθος όμως, στα μύχια τηςκαρδιάς τους, παρέμειναν ολιγόπιστοι, όπως τους αποκάλεσε κι επέκρινε συχνά ο Χριστός. Κατά συνέπεια, εγείρεται το δικαιολογημένο και θεμελιώδες ερώτημα. Τι πραγματικά συνέβη στο μεταξύ, ποιο συγκλονιστικό και βαρυσήμαντο γεγονός προέκυψε που προκάλεσε τέτοια εντύπωση και μεταστροφή, ώστε αυτοί οι ολιγόπιστοι και άβουλοι μαθητές να ανανήψουν; Να εμψυχωθούν και να μεταμορφωθούν σε αφοσιωμένους και φλογερούς αποστόλους του Χριστιανισμού, αψηφώντας αυτούς τούτους τους Ιουδαίους και τους πανίσχυρους Ρωμαίους;

Συνέβη το εξής γεγονός: Τρείς μέρες μετά τη Σταύρωση και Ταφή του Χριστού, οι μαθητές του έλαβαν μήνυμα από τις τρεις Μυροφόρες μέσω του αγγέλου στο κενό μνημείο, να συγκεντρωθούν στο υπερώο, όπου τελέστηκε ο Μυστικός Δείπνος. Συμμορφώθηκαν κι ενώ είχαν κλειστές τις πόρτες, «ένεκα του φόβου των Ιουδαίων», ξαφνικά συντελέστηκε το θαύμα των θαυμάτων. Εμφανίστηκε ο Χριστός, ολοζώνταντος, μπροστά στα μάτια τους! Για να διαλύσει κάθε υποψία και δυσπιστία, και με σκοπό να πεισθούν πλήρως κι απολύτως, πέραν πάσης αμφιβολίας, κάθησε στο τραπέζι κι έφαγε μαζί τους το ίδιο φαγητό, ψάρι και μέλι. Επειδή απουσίαζε ο Θωμάς, όταν το έμαθε, είπε πως αν δε θέσει το δάκτυλο στον τύπο των ήλων, δε θα πιστέψει. Γι’ αυτό το λόγο, ο Χριστός παρουσιάσθηκε ακόμη μια φορά και κάλεσε το Θωμά να τον ψηλαφήσει. Το έπραξε και τότε αναφώνησε, εκ βάθους καρδίας και με ευλάβεια: “Συ ει ο Κύριος μου και ο Θεός μου.” Ο Χριστός εμφανίστηκε και στους Εμμαούς και αλλού, συνολικά 11 φορές. Στην Τιβεριάδα συνάντησε τους μαθητές του ενώ ψάρευαν και τους είπε να μην απομακρυνθούν και να αναμένουν τον Παράκλητο. Πράγματι, την ημέρα της Πεντηκοστής, σε μια μεγάλη πλατεία και στην παρουσία πλήθους κόσμου, ξαφνικά ακούστηκε δυνατή βοή, φύσησε δυνατός άνεμος και διέσχισαν τον αέρα πύρινες γλώσσες, που εισήλθαν στον καθένα ξεχωριστά. Οι μαθητές πήραν νέα πνοή με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κι άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, στις γλώσσες των παριστάμενων φυλών.

Όλοι οι Απόστολοι επιτέλεσαν μεγάλο αποστολικό έργο, διάνυσαν χιλιάδες μίλια πεζοί και έζησαν κάτω από αφόρητες συνθήκες αλλά δεν λιποψύχησαν. Ήταν φανερό ότι απέβαλαν πλέον το φόβο των Ιουδαίων που τους διακατείχε ενόσω ζούσε ο Χριστός, για το μοναδικό λόγο ότι εμψυχώθηκαν από τη ζωντανή παρουσία του αναστάντος Χριστού. Μετά από αυτά τα ιστορικά γεγονότα και τις αδιάψευτες αποδείξεις, ας προβληματιστούμε κι εξαγάγουμε ελεύθερα τα προσωπικά μας αντικειμενικά συμπεράσματα.

Στο Αστικό Δίκαιο, δυο μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων είναι αρκετά ισχυρές και νόμιμες για τη λήψη μιας δίκαιης και τελεσίδικης απόφασης. Εμείς οι δύσπιστοι και αγνωστικοί έχουμε ενώπιον μας τα αναστάσιμα ευαγγέλια, και περιπλέον, έχουμε τις αυθεντικές μαρτυρίες όλων των αποστόλων που τον είδαν αναστημένο “ιδίοις όμμασιν”, συνέφαγαν το ίδιο φαγητό κι επισφράγισαν τη μαρτυρία των με τα ιεραποστολικά τους κηρύγματα και την αυτοθυσία των.

«Φιλελεύθερος» - 3/04/2010