Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ ζητεί διάλυση του «Τεκτονικού Ιδρύματος»

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

ζητεί διάλυση

του «Τεκτονικού Ιδρύματος»

Παρακάτω ακολουθεί η αίτηση του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, κατά του υπουργού Οικονομικών περί ακυρώσεως της παραλείψεως του υπουργού να προκαλέσει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος περί διαλύσεως του Ιδρύματος υπό την επωνυμία «Τεκτονικό Ίδρυμα»

Ολόκληρη η Αίτηση του κ. Σεραφείμ έχει ως εξής:

Α Ι Τ Η Σ Ι Σ

του Μητροπολίτου Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ, κατοίκου Πειραιώς

Ακτή Θεμιστοκλέους 198, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ

Κ Α Τ Α

του Υπουργού Οικονομικών

Π Ε Ρ Ι Α Κ Υ Ρ Ω Σ Ε Ω Σ

της παραλείψεως του καθ’ ου η παρούσα Υπουργού να προκαλέσει την έκδοσιν Προεδρικού Διατάγματος περί διαλύσεως, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 118 του Α.Κ., του Ιδρύματος υπό την επωνυμίαν «Τεκτονικόν Ίδρυμα», η ίδρυσις Του οποίου ενεκρίθη δια του από 10/2/1927 Προεδρικού Διατάγματος, ως τούτο ετροποποιήθη δια των από 19/7/1949 και 16/11/1956 Βασιλικών Διαταγμάτων εδρεύοντος εν Αθήναις και επί των οδών Αχαρνών και Σουρμελή ως και του Ιδρύματος του αποκαλουμένου Μέγα Αγαθοεργό Σώμα (ΜΑΣ) της αποσχισθείσης Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος εδρευούσης εν Αθήναις Ερεσού 38

Ε Π Ι Τ Ο Υ Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο Υ

Σύμφωνα με το άρθρο 118 του Αστικού Κώδικος: «Το Ίδρυμα διαλύεται με διάταγμα :1. αν ο σκοπός του εκπληρώθηκε η έγινε απραγματοποίητος ∙ 2. αν έχει παρεκκλίνει από το σκοπό του , η αν ο σκοπός η η λειτουργία του έγινε παράνομος η ανήθικος η αντίθετος προς τη δημόσια τάξη.»

Κατά τήν ορθήν έννοιαν τής ως άνω διατάξεως το Προεδρικό Διάταγμα δια του οποίου διαλύεται ένα ίδρυμα καθώς επίσης και το Προεδρικό Διάταγμα δια του οποίου εγκρίνεται η σύστασις ενός ιδρύματος (άρθρον 118 Α.Κ.) δεν είναι διακαιοπραξίαι του Αστικού Δικαίου, αλλά διοικητικαί πράξεις διεπόμεναι υπό των οικείων διατάξεων (βλ. Γ.Μπαλή, Γεν. Αρχαί του Αστικού Δικαίου παραγρ. 126) και είναι παραδεκτώς προσβληταί δι’ αιτήσεως ακυρώσεως και συνεπώς παραδεκτώς προσβλητή είναι και η παράλειψη εκδόσεως Προεδρικού Διατάγματος διαλύσεως ιδρύματος οσάκις η έκδοσις αυτή είναι κατά νόμον υποχρεωτική.

Επειδή η κατά την προπαρατεθείσαν διάταξιν του άρθρου 118 του Α.Κ. έκδοσις Προεδρικού Διατάγματος διαλύσεως ιδρύματος, έχουσα εφαρμογήν και επί ιδρύματος συσταθέντος προ της ενάρξεως ισχύος του Αστικού Κώδικος, δέν εναπόκειται εις την διακριτικήν ευχέρειαν της Δημοσίας Διοικήσεως, αλλά είναι υποχρεωτική δι’ αυτήν εν όψει των περιοριστικώς αναφερομένων εις την εν λόγω διάταξιν περιπτώσεων διαλύσεως και συνεπώς με την παρέλευσιν απράκτου τριμήνου, αφ’ ης εζητήθη η διάλυσις, στοιχειοθετείται παράλειψις οφειλομένης ενεργείας παραδεκτώς προσβαλλομένη επί ακυρώσει υπό του έχοντος προς τούτο έννομον συμφέρον δεδομένου ότι εάν εξεδίδετο Προεδρικόν Διάταγμα διαλύσεως θα ήτο παραδεκτώς προσβλητόν επί ακυρώσει, μη εχουσών εν προκειμένω εφαρμογήν των υπ’ αριθμ. 240 και 241/1965 αποφάσεων του ΣΤΕ, δια των οποίων ορθώς εκρίθη ότι η άρνησις η παράλειψις της αρμοδίας διοικητικής αρχής να ζητήσει την υπό του Πρωτοδικείου διάλυσιν σωματείου απαραδέκτως προσβάλλεται επί ακυρώσει δοθέντος ότι η έγερσις αγωγής δεν είναι διοικητική πράξις εκτελεστή.

Επειδή εφ’ όσον είμαι Μητροπολίτης τής εν Ελλάδι Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας και άρα Μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας Αυτής είχα πρόδηλον έννομον συμφέρον να ζητήσω την διάλυσιν του ως άνω ιδρύματος και άρα έχω επίσης πρόδηλον έννομον συμφέρον και νομιμοποιούμαι να ζητήσω την ακύρωσιν της παραλείψεως της Δημοσίας Διοικήσεως να προβεί εις την αιτηθείσαν διάλυσιν εν όψει των λόγων ένεκα των οποίων εζητήθη η διάλυσις, ως ούτοι εξετέθηκαν εις την προς τον καθ’ ου η αίτησις Υπουργόν και επαναλαμβάνονται, εν συνεχεία δια της παρούσης, διότι εκ της λειτουργίας του ως άνω ιδρύματος κατά παράβασιν του νόμου, καθ’ α ειδικότερον εξετέθη προς την Διοίκησιν και επαναλαμβάνεται κατωτέρω, θίγεται η κατά Χριστόν Ορθόδοξος θρησκεία και η συνείδησις του εν γένει χριστεπωνύμου πληρώματος της εν Ελλάδι Ορθοδόξου Εκκλησίας και συνεπώς και του πληρώματος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, η διαποίμανσις της οποίας χάριτι Θεού έχει ανατεθή εις εμέ.

Επειδή υπό τα ως άνω δεδομένα η παρούσα υπό κρίσιν αίτησίς μου παραδεκτώς ασκείται και πρέπει να εξετασθεί ως προς το νόμω βάσιμον αυτής δοθέντος ότι ησκήθη εμπροθέσμως ήτοι εντός 60 ημερών μετά την συμπλήρωσιν τριμήνου αφ’ ης εζήτησα την υπό του καθ’ ου Υπουργού διάλυσιν του εν λόγω ιδρύματος (βλ. την αίτησιν μου υπ’ αριθμ. πρωτ. (709/18-1-2010).

ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΜΟΥ

Το ίδρυμα με τήν επωνυμία «ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ» συνεστήθη δυνάμει του Π.Δ. της 10/12/1927, το οποίον εν συνεχεία δε ετροποποιήθη δυνάμει του Β.Δ. της 19/7/1949 και του Β.Δ. της 16/11/1956. Σκοπός του ως άνω ιδρύματος είναι η ευόδωσις έργων ευποιΐας, ιδία δια περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων.

Σύμφωνα με το άρθρο 118 του Αστικού Κώδικα, ένα ίδρυμα διαλύεται δια της εκδόσεως σχετικού διατάγματος αν παρεκκλίνει του σκοπού του ανεξάρτητα αν ο νέος σκοπός του είναι νόμιμος η όχι, (βλ. Τούση Γεν. Αρχ., σελ. 340, υποσ. 17). Περαιτέρω, επίσης σύμφωνα με το άρθρο 118 του Αστικού Κώδικα, ένα ίδρυμα διαλύεται δι’ εκδόσεως σχετικού διατάγματος αν ο σκοπός του έγινε παράνομος.

Εν προκειμένω το ως άνω ίδρυμα ενώ κατά τα ως άνω Διατάγματα έχει ως κύριο έργο του την περίθαλψη ενδεών και την μόρφωση απόρων παίδων, εν τη πράξει ως κύριο έργο του έχει την ίδρυση, λειτουργία και συντήρηση Μασονικών Στοών και την προώθηση της λατρείας του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.) και πραγματοποιεί μυήσεις. Με τον τρόπο αυτό και υπό τον ανωτέρω νομικό μανδύα λειτουργεί το ως είρηται Ίδρυμα ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί έκφραση μιας θρησκείας (του μασονισμού η τεκτονισμού η ελευθεροτεκτονισμού).

Αξιοσημείωτη είναι εν προκειμένω η Απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος (1933) κατά την οποία : «Η Ιεραρχία της Εκκλησίας τής Ελλάδος... επιληφθείσα της... εξετάσεως της Μασονίας, του διεθνούς τούτου μυστικού οργανισμού,... κατέληξε ομοφώνως εις τα επόμενα... συμπεράσματα : Η Μασονία δεν είναι απλή τις φιλανθρωπική ένωσις η φιλοσοφική Σχολή, αλλ' αποτελεί μυσταγωγικόν σύστημα, όπερ υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς μυστηριακάς θρησκείας η λατρείας... Αποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, όλως διάφορος... και ξένη της Χριστιανικής Θρησκείας...» Συνεπώς συντρέχουν αι προϋποθέσεις του άρθρου 118 του Α.Κ. περί διαλύσεως του εν λόγω ιδρύματος δοθέντος επιπροσθέτως ότι :

α. Το Τεκτονικό Ίδρυμα οφείλει την ίδρυσή του στην εξαπάτησι του Κράτους. Ιδρύθηκε με σκοπό την «ευόδωση έργων ευποιΐας, ιδία περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων» ενώ πρόκειται για αμιγή σατανολατρεία διότι ο κρυπτογραφικά αναφερόμενος ως Μ.Α.Τ.Σ.-υπέρτατο ον, ως τα προσαγόμενα στοιχεία αποδεικνύουν τυγχάνει ο λεγόμενος Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος που οντοποιείται στο πρόσωπο του Εωσφόρου. Υπό το προσωπείο επομένως της δήθεν φιλανθρωπίας του Τεκτονικού Ιδρύματος πρωοθείται στη χώρα μας η θρησκευτική παραδοχή του Σατανισμού, η οποία δεν καλύπτεται υπό του άρθρου 13 του Συντάγματος διότι αντίκειται στην δημόσια τάξη.

β. Οι Μασονικές στοές-ναοί της Σατανολατρείας οφείλουν επίσης την αναγνωρισή τους ως Μασονικών σωματείων στην εξαπάτηση της δικαιοσύνης από την οποία απέκρυψαν δολίως, κάθε τι το οποίο θα απεκάλυπτε το σατανιστικό τους περιεχόμενο. Απόδειξις η υπ’ αριθμ. 739/8.2.1935 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που ενέκρινε την ίδρυση της στοάς «ΜΕΛΗΣ» εντελώς τυπικά, ενώ η υπ’ αριθμ. 2060/2969 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εξεδόθη μετ’έλεγχο των σχετικών μασονικών κειμένων υπήρξε απορριπτική της ιδρύσεως της στοάς «ΔΗΛΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ».

γ. Το Τεκτονικό Ίδρυμα αποκρύπτει το υπ’ αριθμ. 3 Landmark (δόγμα) το οποίο «ουδεμία ανθρωπίνη δύναμη δύναται να θίξει η τροποποιήσει» και «επιβάλλει ως Θεό της Μασονίας τον Εωσφόρο».

δ. Το Τεκτονικό Ίδρυμα πραγματοποιεί μυήσεις–εισδοχή μελών χωρίς να είναι σωματείο διότι δεν κέκτηται την ανάλογη δικαστική αναγνώριση.

ε. Το Τεκτονικό Ίδρυμα γίνεται δεκτό και νομιμοποιείται από την Ελληνική Πολιτεία ως φιλανθρωπικό ίδρυμα ενώ ο σκοπός αυτού είναι η προώθηση, ίδρυσι και συντήρησι Ναών-Στοών ανιδρυομένων προς δόξαν του κρυπτογραφικά αναφερομένου Θεού Μ.Α.Τ.Σ.

Ωσαύτως τήν προώθηση τής ιδίας θρησκευτικής παραδοχής έχει αναλάβει και η εκ του ως άνω λεγομένου Τεκτονικού ιδρύματος αποσχισθείσα κατά το έτος 1986 Εθνική Μεγάλη Στοά τής Ελλάδος, η εν οδώ Ερεσού 38 εν Αθήναις εδρεύουσα.

Επειδή πάντα τα ανωτέρω υπό στοιχεία α–ε αναφερόμενα δεν καλύπτονται υπό του άρθρου 13 του Συντάγματος ως αντίθετα προς την δημόσιαν τάξιν και εν πάση περιπτώσει ως αναφερόμενα εις θρησκείαν ‘‘μη γνωστήν’’ κατά το Σύνταγμα.

Δια τών συνημμένων αποδεικτικών στοιχείων των τυπικών μυήσεως και της εσωτερικής βιβλιογραφίας της Μασονίας εις ην αποκαλύπτεται ο Εωσφόρος ως ο κρυπτογραφικά αναφερόμενος Μ.Α.Τ.Σ. προς τιμήν του οποίου άρχονται και κλείονται αι συνεδρίαι, μυούνται τα μέλη και αναπέμπεται λατρεία εντός των Στοών, επιβάλεται η διάλυσις του Τεκτονικού Ιδρύματος και των παραρτημάτων αυτού ανά την Επικράτειαν διότι έχει παρεκκλίνει του σκοπού ιδρύσεώς του και προωθεί μίαν θρησκευτικήν πίστιν κρυφίως και δι’ αυτό ώφειλε ο αρμόδιος Υπουργός, όπως προκαλέση την έκδοση διάταγματος δια του οποίου να ανακαλούνται η και καταργούνται τα διατάγματα συστάσεως του ιδρύματος, ήτοι το ως άνω Π.Δ. της 10/12/1927, Β.Δ. της 19/7/1949 και Β.Δ. της 16/11/1956 ως και της εξ αυτής αποσχισθείσης Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος καθ’ ο μέρος αύτη εμφαίνεται ως Ίδρυμα αποκαλούμενο Μέγα Αγαθοεργό Σώμα (Μ.Α.Σ.) της Ε.Μ.Σ.τ.Ε.

Το Τάγμα τών Τεκτόνων, όπως αναγράφεται στην εισαγωγή τών «Μεγάλων Συνταγμάτων του 1786», «προσέλαβε τον Παγκόσμιο αυτού χαρακτήρα δια της εν έτει 1717, ιδρύσεως της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας. Η Μεγάλη αυτή Στοά ου μόνον κατήργησε πάντα επαγγελματικόν περιορισμόν, αλλά ανεκήρυξεν ότι ο δεσμός τής Τεκτονικής αλληλεγγύης έπρεπε να τεθή υπεράνω πάσης πολιτικής η θρησκευτικής διαιρέσεως»!

Αποφασιστική ποιμαντική ενέργεια της Εκκλησίας της Ελλάδος, ήταν η προαναφερθείσα απόφαση της Ιεραρχίας της, της 12ης Οκτωβρίου 1933, η οποία απεφάνθη ότι: «η Μασονία αποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, όλως διάφορος, κεχωρισμένη και ξένη της Χριστιανικής θρησκείας. Εμφαίνεται άλλως τούτο και εκ του ότι κέκτηται ιδίους Ναούς μετά βωμών, τους οποίους οι πρόκριτοι των τεκτόνων χαρακτηρίζουσιν ως «εργαστήρια, άτινα δεν δύνανται να υστερήσωσιν εις ιστορίαν και αγιότητα της Εκκλησίας...»! Και τελειώνει: «Ουδαμώς προσήκει ν' ανήκει τις εις τον Χριστόν και να ζητή εκτός αυτού απολύτρωσιν και ηθικήν τελείωσιν. Διότι είναι ασυμβίβαστος ο αληθής και γνήσιος Χριστιανισμός προς την Μασονίαν. Όθεν και οι τυχόν εμπλακέντες εις την μύησιν των Μασονικών μυστηρίων, δέον του λοιπού ν' απόσχωσι πάσης επικοινωνίας προς τας Μασονικάς στοάς και εργασίας, βέβαιοι όντες ότι ούτω ανανεούσιν ασφαλώς τους προς τον ένα Κύριον και Σωτήρα ημών, εξ αγνοίας και κακής των πραγμάτων εκτιμήσεως, υποχαλασθέντας δεσμούς...

Αυτή είναι η Μασονία, σύμφωνα με την ως άνω Ποιμαντική Απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η ίδια η Μασονία, λέει για τον εαυτό της, τόσα πολλά γριφώδη και αντιφατικά, που το μόνο τελικά που μένει, είναι η ότι δεν ξέρει η ίδια τι είναι, η ότι ξέρει πολύ καλά τι είναι και το κρύβει, για να μη διαλυθή, όπως οι ίδιοι οι πρόκριτοί της λένε: «Ο Ελευθεροτεκτονισμός διετηρήθη αναλοίωτος δια μέσου των αιώνων ως μυστική Εταιρεία. Ως φανερά εταιρεία δεν θα είχε πολλών ετών ζωήν», όπως είπε ο πατριάρχης της Μασονίας Αλβέρτος Μακή (Μackey)!

Λένε οι μασόνοι: «Ο Τεκτονισμός δέν είναι θρησκεία, είναι όμως η καρδιά όλων τών θρησκειών»! (Τιμ. Τ. Βρατσάνου «Το Βιβλίο του Μ.·.», Μέρος πρώτο, σελ. 8, Αθήνα 1953).

Τι σημαίνει αυτό; Τι άλλο παρά το ότι, όχι μονάχα δεν είναι θρησκεία, αλλά υπερθρησκεία, αφού τοποθετεί τον εαυτό της στην κορυφή όλων των θρησκειών!; Στο περιοδικό «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ-ΓΝΩΜΩΝ», επίσημο όργανο του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου και της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, στο τεύχος Σέπτ-Οκτωβρίου 1935, σελ. 238, κάτω από τον τίτλο: «ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟΥ ΤΕΚΤ.·.», διαβάζουμε την άποψη του θεωρητικού της Μασονίας Albert Pike, που μεταξύ άλλων λέει: «Ο Ελευθεροτεκτονισμός επιδιώκει την διάδοσιν μόνον του ιδικού του Πιστεύω, καθ' ότι η παγκόσμιος θρησκεία διδάσκεται υπό της Φύσεως και της Λογικής. Αι Τεκτονικαί Στοαί δεν είναι Ναοί Ιουδαϊκοί η Μουσουλμανικοί η Χριστιανικοί. Ο Τεκτονισμός επαναλαμβάνει τας ηθικάς αρχάς όλων των θρησκειών. Τιμά τον χαρακτήρα και εξυμνεί τα διδάγματα παντός Μεγάλου και Χρηστού, πάσης εποχής και πάντων των αιώνων. Απανθίζει εξ όλων τών Πιστεύω το καλόν και όχι το κακόν, την αλήθειαν και όχι την πλάνην και παραδέχεται ότι εις όλα εύρηνται πολλά τα καλά και αληθή...».

Στο ίδιο ως άνω περιοδικό, τεύχος Ιανουαρίου 1934, σελ. 15, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Ο Μέγας του Σύμπαντος Αρχιτέκτων είναι ο Μέγας ημών Διδάσκαλος, και ο αλάθητος νόμος, τον οποίον μας παρέδωσε, είναι εκείνος, σύμφωνα με τον οποίον εργαζόμεθα. Θρησκευτικαί συζητήσεις εν τη Στοά απαγορεύονται αυστηρώς, διότι οι Τέκτονες ακολουθούμεν μόνον την γενικώς παραδεδεγμένην θρησκείαν, την θρησκείαν της Φύσεως»!

Δικαίωμα βέβαια τής μασονίας είναι να πιστεύη ο,τι θέλει κι όπως θέλει. Κανείς δέν επιτρέπεται να επεμβαίνει στα θέματα συνειδήσεως του άλλου, όπως είναι το θέμα τής θρησκευτικής πίστεως. Αλλά και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εξαπατά τους άλλους, όπως η Μασονία, η οποία από το ένα μέρος λέει ότι ακολουθεί την θρησκείαν της Φύσεως και της Λογικής, ότι έχει το δικό της «πιστεύω», ότι θεός της είναι ο Μ.Α.Τ.Σ., ότι ο Θεός αυτός δεν είναι άλλος από τον Εωσφόρο, υβρίζει και απορρίπτει τον τρισυπόστατον Θεόν των Χριστιανών, διδάσκει ότι ουδεμία θρησκεία έχει όλη την αλήθεια, ότι σ' όλα τα «πιστεύω» υπάρχουν πολλά τα καλά και αληθή και από το άλλο δηλώνει ότι τα μέλη της είναι πιστά μέλη της Εκκλησίας, ότι είναι καλοί χριστιανοί και θεός τους είναι ο τρισυπόστατος Θεός των χριστιανών! Όλα αυτά είναι ακατανόητα! Γι' αυτό είναι απαράδεκτο το Τεκτονικό Ίδρυμα που εξαπάτησε το Ελληνικό Κράτος. Ιδρύθηκε για άσκηση φιλανθρωπίας και αποδεικνύεται θρησκεία κι' έχει γεμίσει την Ελλάδα, την Χώρα της Χριστιανικής Ορθοδοξίας, με οργανώσεις και Ναούς του Σατανά! Η απάτη αυτή δεν μπορεί άλλο να συνεχίζεται!

Γι' αυτό υποβάλλουμε τήν αίτηση αυτή και ζητούμε να υποχρεωθή ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών να προκαλέση την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την διάλυση του Τεκτονικού Ιδρύματος γιατί η ίδρυση του είναι καρπός ψεύδους και εξαπάτησης της Πολιτείας, της Δικαιοσύνης και της Κοινωνίας, όπως αποδεικνύεται με αδιαφιλονίκητα στοιχεία! Η προσφυγή μας δεν αποβλέπει στην προστασία μονάχα της Χώρας μας και του λαού της, αλλά και στα ίδια τα μέλη της Μασονίας, που είναι πιασμένα στην απόχη των σκοτεινών δυνάμεων της μασονικής σούμας!

Ψέματα και απάτες στην ίδρυση του Τεκτονικού ιδρύματος

1. Με την υπ' αριθμ. 1311/27.8.1927 αίτηση τους, οι ιδρυτές του Τεκτονικού Ιδρύματος: Μιλτ. Πουρής, Σπ. Βελλής, Σπ. Νάγος, Αθ. Ιωάννου, Χρ. Λαδάς, Αντ. Ανδριανόπουλος, Ν. Νώε, Π. Χατζηπάνος, Δημ. Παπούλιας και Γεώργ. Δ. Ράλλης, προς τον Υπουργόν της Προνοίας και Αντιλήψεως «αδ.·.» Μιχ. Κύρκον, μασόνον, «αδ.·.» όπως τον αποκαλεί ο εκ των ιδρυτών αρχιμασόνος Π. Χατζηπάνος 33ου, ζήτησαν την έγκριση του Οργανισμού του εν Αθήναις «Τεκτονικού Ιδρύματος». Ο «αδ.·. Μ. Κύρκος» ενέκρινε την αίτηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παύλος Κουντουριώτης υπέγραψε το Διάταγμα και στις 10/12/ 1927 είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως! Χαράς Ευαγγέλια για τους «ενδεείς και τα αγράμματα άπορα παιδιά»: Ο σκοπός του Τεκτονικού Ιδρύματος ήταν «η ανέγερσις και διατήρησις Τεκτονικού Μεγάρου εν Αθήναις προς ευόδωσιν έργων ευποιΐας, ιδία δε περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων»! Ο σκοπός αυτός αποτελεί την πρώτη κραυγαλέα απάτη: Το Τεκτονικό Μέγαρο, ανύπαρκτο κατά την έγκρισιν του Ιδρύματος, δεν εκτίσθη ποτέ ως κτίριο περιθάλψεως ενδεών, ως κέντρο φιλανθρωπίας! Κτίστηκε εξ' αρχής κτίριο θρησκευτικό με σκοπό του να υπηρετή την λειτουργία της μασονικής θρησκείας και όχι να περιθάλπει ενδεείς! Να είναι δηλ. Ναός όχι φιλανθρωπική στέγη, όπως ορίζει το ιδρυτικό Διάταγμα!

Αυτό αποκαλύπτει, ο εκ τών ιδρυτών του Τέκτ. Ιδρύματος, Π. Χατζηπάνος, μασόνος 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός 1740-1950» σελ. 173-174, όπου διαβάζουμε: «Επιτροπή μηχανικών και αρχιτεκτόνων, προεδρευομένη από τον αδ.·. Γ. Γεωργαλάν, ενετάλη να παρασκευάση το καταλληλότερον σχέδιον Ναού Μεγάλου επί του ελεύθερου χώρου, ως και σχεδιάγραμμα της εσωτερικής διαρρυθμίσεως και διακοσμήσεως και άμα τη παραλαβή του ακινήτου να αρχίσουν αι δέουσαι τεχνικαί ύπηρεσίαι... του Τεκτονικού Ιδρύματος αναλαβόντος πλέον την όλην διαχείρισιν και εκπροσώπησιν του Συμβολικού Τεκτονισμού»!

Δεν είναι λοιπόν φιλανθρωπικό, το τονίζουμε, το Τέκτονικό Μέγαρο, για το οποίο έδωσε την έγκρισή του το Ελληνικό Κράτος, αλλά Ναός παγανιστικός για να στεγάζεται η Σατανολατρεία στην Ελλάδα, την κοιτίδα της Χριστιανικής Ορθοδοξίας! Απάτη που δεν τιμά το Ελληνικό Κράτος που την υφίσταται και τους «χρηστοήθεις» της Μασονίας που την διέπραξαν!

2. Είναι ψέμα και συνειδητή διαστρέβλωση της αλήθειας, το ότι δήθεν, «Ο Ελληνικός Συμβολικός Ελευθεροτεκτονισμός περιλαμβάνων την Μεγάλην Ανατολήν και πάσας τας υπό την αιγίδα αυτής συμβολικάς Στοάς, συνεκροτείτο εις νομικόν πρόσωπον υπό τον τίτλον «Τεκτονικόν Ίδρυμα», ως ορίζει το άρθρο 3 του Συντάγματος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, 1936. Είναι απάτη και ψεύδος εις βάρος της Πολιτείας, ότι δηλ. η έγκριση του Τεκτονικού Ιδρύματος, σημαίνει αναγνώριση και του Ελληνικού Συμβολικού Ελευθεροτεκτονισμού, δηλ. εκτός τής περιουσίας αναγνωρίζεται δήθεν και η Μασονική θρησκεία.

Το θέμα είναι πολύ απλό: Άλλο είναι το «Ίδρυμα» και άλλο είναι το «Σωματείο». Το Ίδρυμα (Α.Κ. 108) είναι «περιουσία προς εξυπηρέτησιν ωρισμένου σκοπού». Το Σωματείο (Α.Κ. 78) είναι «Ένωσις προσώπων επιδιώκουσα σκοπόν μη κερδοσκοπικόν». Το ίδρυμα δεν έχει μέλη, έχει Δ. Συμβούλιο διοριζόμενο. Το Σωματείο έχει μέλη και Δ.Σ. εκλεγόμενο από τα μέλη του. Το Δ.Σ. του Ιδρύματος διορίζεται με το ιδρυτικό του Π. Διάταγμα. Το Ίδρυμα ούτε μέλη εγγράφει, ούτε Γενικές Συνελεύσεις έχει, όπως το Σωματείο.

Το Τεκτονικό Ίδρυμα λοιπόν νομιμοποιεί μονάχα τήν περιουσία τής Μασονίας και όχι τα μασονικά Σωματεία (Μεγάλη Στοά-Μεγάλη Ανατολή, Μασονικές Στοές, Το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου), που ως σωματεία μονάχα με την σχετική διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου μπορούν να αποκτήσουν νομική υπόσταση. Ο Ελληνικός Συμβολικός Έλευθεροτεκτονισμός, δηλ. η Μασονική Θρησκευτική Τελετουργία των 7 Τελετών και των 33 Μυήσεων, δεν υπάγονται στις αρμοδιότητες του Ιδρύματος, γι' αυτό και δεν γίνεται στον Οργανισμό του, καμιά μνεία γι' αυτά.

Η Μασονία δέν είναι φιλανθρωπική, αλλά θρησκευτική συνωμοτική οργάνωση που σκοπό της έχει να γεμίση την Χώρα με Μέγαρα-Στοές, Ναούς της θρησκείας του Σατανά, που ήδη το έχει επιτύχει και ο Σατανισμός, με την βοήθεια και των ναρκωτικών, έχει απλώσει παντού το θανατηφόρο νέφος της Μαγείας, της Αστρολογίας, του Πνευματισμού, του Αποκρυφισμού, του Πανθεϊσμού, του τζόγου, της Πορνείας, της ομοφυλοφιλίας, της ψυχοπάθειας και της εγκληματικότητας, που γελοιοποιούν πιστούς και απίστους, υλιστές και «χριστιανούς», μικρούς και μεγάλους!...

3. Το ψέμα και η απάτη στην ίδρυση των μασονικών στοών

Η απάτη και το μασονικό ψέμα σε βάρος τής Πολιτείας και της κοινωνίας, με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας, συνεχίζεται στην νομιμοποίηση των Μασονικών Στοών-Ναών, ως δήθεν «φιλανθρωπικών και εκπαιδευτικών σωματείων»!

Απάτη διπλή: Και γιατί πρόκειται για θρησκευτικά και όχι ως είπαμε, φιλανθρωπικά κέντρα, αλλά και περισσότερο, γιατί οι αιτούντες μασόνοι σκόπιμα αποκρύπτουν από τους ανίδεους δικαστές, τα στοιχεία που υπάρχουν (Τυπικά Μυήσεων και Τελετών, Συντάγματα, Κανονισμούς, Land-Marks κ.α.), από τα οποία αποδεικνύεται η πραγματική ταυτότητα και αποστολή τους, ότι δηλαδή για φιλανθρωπία εγκρίνονται από την δικαιοσύνη και Ναούς λατρείας του Εωσφόρου αποτελούν!

Εάν η Ελληνική Δικαιοσύνη γνώριζε τήν απατη αυτή, καμιά μασονική Στοά δεν θα μπορούσε να πάρη νομιμοποίηση. Απόδειξη, η υπ' αριθμ. 739/8.2.1935 Απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που ενέκρινε την ίδρυση της Στοάς Μέλλης, χωρίς έλεγχο του σκοπού και των μέσων, δηλ. εντελώς Τυπικά, έτσι ώστε το κείμενο της 'Αποφασης να είναι μόλις μία σελίδα και κάτι, ενώ η υπ' αριθμ. 2060/1969 Απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εξεδόθη μετ' έλεγχον των σχετικών στοιχείων, υπήρξε απορριπτική της Στοάς «Δήλιος 'Απολλων». Άξια μνείας, στο σημείο αυτό, είναι και το, ως κατωτέρω απόσπασμα της υπ' αριθμ. 5415 Αποφάσεως του Δικαστηρίου, που αφορά το Σωματείο «Τεκτονική Ένωσις»: «Το Δικαστήριον των εν Αθήναις Πρωτοδικών, συγκείμενον κ.λπ. Συνεδρίασαν δημοσία εν τω ακροατηρίω του την 7ην Νοεμβρίου 1925. Ακούσαν του Εισαγγελέως. Ιδόν τα υποβληθέντα έγγραφα. Σκεφθέν κατά τον Νόμον. Επειδή ετηρήθησαν αι κατά την προδικασίαν απαιτούμεναι διατυπώσεις, συντρέχουσι δε, κατά την κρίσιν του Δικαστηρίου, άπασαι αι ύπό του Νόμου προβλεπόμεναι προϋποθέσεις προς αναγνώρισιν του περί ου πρόκειται Σωματείου, ως τούτο εξάγεται εκ των εγγράφων άτινα υπεβλήθησαν υπό του Σωματείου. Δια ταύτα Διατάσσει την επιμέλεια του Γραμματέως του Δικαστηρίου τούτου τοιχοκόλλησιν του Καταστατικού του Σωματείου υπό την επωνυμίαν «Τεκτονική Ένωσις» επί δεκαήμερον εν τω ακροατηρίω του Δικαστηρίου τούτου και την μετά ταύτα καταχώρησιν του ανωτέρω Σωματείου εις το βιβλίον των «Ανεγνωρισμένων Σωματείων» και εν ιδία αυτού σελίδι. Μετά την εκτέλεσιν των ανωτέρω. Αναγνωρίζει το ειρημένον Σωματείον ως φιλανθρωπικόν, πνευματικόν και κοινωνικόν.

Εκρίθη και απεφασίσθη

Εν Αθήναις τη 19η Νοεμβρίου 1925

Εδημοσιεύθη δε αυτόθι την 21ην Νοεμβρίου 1925

Ο Προεδρεύων Τ.Σ. Ο Δικ. Γραμματεύς Φιλανθρωπικόν λοιπόν και πνευματικόν, το Σωματείον «Τεκτονική Ένωσις». Τι Σωματείον όμως και τι φιλανθρωπία κάνει η «Τεκτονική Ένωση»; Κατ' αρχήν το Σωματείο αυτό δέν είναι «πρόσωπο», είναι προσωπείο. Το προσωπείο, του ισχυρότερου οργάνου της Μασονίας, του «Ύπατου Συμβουλίου του 33ου βαθμού», που είναι το πρόσωπο! Έτσι, το πρόσωπο ενεργεί, αλλά το προσωπείο, στο οποίο κρύβεται, χρεώνεται! Οι υψηλά ιστάμενοι της Μασονίας, όλοι του 33ου βαθμού, προστατεύονται, από τις «χαμηλού επιπέδου» κρίσεις και γνώμες της «βέβηλης» κοινωνίας!

Είναι λοιπόν επιτρεπτό, η Δικαιοσύνη και η Πολιτεία, να ανέχονται τήν συνέχιση αυτής τής απάτης; Να νομιμοποιούνται σωματεία ως δήθεν φιλανθρωπικά και μορφωτικά και στην πραγματικότητα να είναι κέντρα εξαπάτησης της κοινωνίας και Ναοί λατρείας του Σατανά; Γιατί η Μασονία δεν νομιμοποίησε το «Ύπατο Συμβούλιο του 33ου» με το όνομα του, αλλά χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Τεκτονική Ένωση»; Γιατί με την υπ' αριθμ. 4.058/1924 Απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών ιδρύθηκε Σωματείο με την επωνυμία «Μπενέ-Μπερίτ», ως Σωματείον «Κοινωνικόν» και ύστερα παρουσιάζεται ως Στοά εν Αθήναις «Μπενέ-Μπερίτ» αριθμ. 993, και ως Σωματείον φιλανθρωπικόν υπό την επωνυμίαν Μπενέ Μπερίτ υπό το όνομα «ΦΙΛΩΝ»;!

4. Απόπειρα ολικής υποδούλωσης τής χώρας μας.

Με το Β.Δ. της 19/7/1949 ο Κ. Καραμανλής, τροποποίησε το Καταστατικό του Τεκτονικού Ιδρύματος και το νέο Τεκτονικό Ίδρυμα αποκτούσε το δικαίωμα«ανέγερσης και διατήρησης Τεκτονικών και Φιλανθρωπικών Μεγάρων στην Αθήνα και σ' όλη την Χώρα, με εισφορές Ναών και Μονών»! Η αντίδραση του λαού, της Διοίκησης της Εκκλησίας και των Χριστιανικών Σωματείων, ήταν άμεση και η Κυβέρνηση αναγκάζεται με το από 23/12/1949 Β.Δ. να ανακαλέσει το ως άνω Διάταγμα. Φοβερή όντως η πρόκληση: Με λεφτά της Εκκλησίας να κτίζονται μασονικοί Ναοί! Αλλά αργότερα με το από 23/12/1955 Διάταγμα, επαναφέρει, το πρώτο, από 19/7/1949 Διάταγμα, διαγραφομένων των λέξεων «Ναών και Μονών»! Έτσι η Μασονία, η θρησκεία του Αντίχριστου, έχει δικαιώματα στη Χώρα μας, να κτίζη ελεύθερα Στοές - Ναούς, χωρίς άδεια, που δεν τα έχουν οι άλλες θρησκείες! Αλλά και με άλλης προέλευσης λεφτά, να κτίζει τους σατανιστικούς της Ναούς, το θέμα δεν αλλάζει, γιατί προσβολή και πολεμική κατά της κρατούσης θρησκείας, είναι κάθε σατανικός ναός και λόγος, ασχέτως με την πηγή των δαπανωμένων χρημάτων!

Η Μασονική Εγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη που κυκλοφορεί με τήν άδεια τής Μ.·. Στ.·. τής Ελλάδος και του Υ.·. Συμβ. του 33ου βαθμού, στο λήμμα: «Θρησκεία και Τεκτονισμός» γράφει μεταξύ άλλων: «Η Τεκτονική θρησκεία δεν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εις τους φιλόξενους κόλπους της, άνδρας παντός δόγματος, ουδέν δε απολύτως θρησκευτικόν δόγμα ευνοεί η αποδοκιμάζει. Ο Τεκτονισμός δεν είναι Ιουδαϊσμός ως ηθέλησαν να τον παρουσιάσουν τινές, καίτοι δεν περικλείει εν εαυτώ τίποτε το δυνάμενον να θίξη τον Ιουδαϊσμόν. Δεν είναι ούτε Χριστιανισμός, καίτοι δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξη ένα Χριστιανόν. Η θρησκεία του Τεκτονισμού είναι η γενική θρησκεία της φύσεως και της πρωταρχικής αποκαλύψεως –της κληροδοτηθείσης ημίν υπό αρχαίου τινός και πατριαρχικού ιερατείου- εν τη οποία όλοι οι άνθρωποι δύνανται να συμφωνήσουν. Διδάσκει την άσκησιν της αρετής, αλλά δεν προσφέρει τρόπον απολυτρώσεως εκ της αμαρτίας. Υποδεικνύει εις τους οπαδούς της την ατραπόν της δικαιοσύνης, αλλά δεν ισχυρίζεται ότι αποτελεί «την αλήθειαν και, την ζωήν». Αποτελεί όμως αναμφισβητήτως την πύλην δια της οποίας εισάγονται οι πιστοί εις τον Ναόν της Θείας Αληθείας»!

Το κείμενο αυτό είναι η φωτογραφία - η έγχρωμη φωτογραφία - του θεού της Μασονίας Μ.·.Α.·.Τ.·.Σ.·. (Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος) σε όλα του τα ονόματα: Εωσφόρος Διάβολος, Σατανάς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Μπαφομέτ, Δαίμονας κ.α., όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη.

Ώς προεκήρυξεν από τής γενέσεως της η Μασονία πιστεύει στην ύπαρξιν μιας δημιουργικής αρχής (Ρrincipe Createur) υπό το όνομα: «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος». Το ίδιο ορίζεται και στο άρθρο 1 του Συντάγματος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος της 20/12/1949: «Ο Ελευθεροτεκτονισμός πιστεύει εις την ύπαρξιν του Θεού, υπό την προσωνυμίαν «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος».

Ποιός είναι λοιπόν αυτός ο θεός και υπάρχει ίχνος σοβαρότητος και εντιμότητος στον ισχυρισμό της Μασονίας ότι «δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξει ένα χριστιανόν», όταν η μασονική θρησκεία στο σύνολό της, αποτελεί διαστρέβλωση και άρνηση όλης της χριστιανικής διδασκαλίας;

Ποιός είναι ο Θεός τής μασονικής θρησκείας, μας το αποκαλύπτουν οι μασόνοι συγγραφείς, Κωστής Μελισσαρόπουλος του 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Επτά Τεκτονικαί Ομιλίαι εις 18ον», στο κεφάλαιο: «Η έννοια του Μ.·.Α.·. του Συμπ.·.» και ο Δημ. Στεφ. Αναγνωστόπουλος στο βιβλίο του «Κυανούς Τεκτονισμός», στο κεφ. «Η απόκρυφος Χιραμική παράδοσις», απολύτως σύμφωνοι και οι δύο για την σχετική μασονική παράδοση!

Ο Κ. Μελισσαρόπουλος γράφει προεισαγωγικά: «Ο Συμβολικός Τεκτονισμός τηρεί σκόπιμον αοριστίαν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Ευθύς εξ αρχής από του Α' βαθμού διακηρύσσει ότι αφήνει εις έκαστον την έλευθερίαν των δοξασιών του και ουδέν θέτει όριον εν τη αναζητήσει της Αληθείας. Αναγνωρίζει όμως και διακηρύττει την ύπαρξιν του Θεού, τον οποίον δεν καθορίζει, αλλ' ονομάζει «Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος», συνοψίζων τα προς Αυτόν καθήκοντα εις το «Σέβας». Εάν επιστήσωμεν την προσοχήν μας εις την έννοιαν της λέξεως «Αρχιτέκτων», ίσως παρατηρήσωμεν ότι οι αρχιτέκτονες δεν δημιουργούν εκ του μη όντος, αλλά χρησιμοποιούν υπάρχοντα υλικά, διευθετούντες αυτά συμφώνως προς σχέδιον το οποίον έχουν καταρτίσει».

Άν όμως, ρωτάμε εμείς από χριστιανικής πλευράς, ο Θεός δημιούργησε τόν κόσμο με έτοιμα υλικά, τότε ποιός δημιούργησε τα έτοιμα αυτά υλικά; Δεν οδηγούμεθα έτσι, στην πολυθεΐα;

«Ο Συμβολικός Τεκτονισμός, συνεχίζει ο συγγραφεύς, τηρεί σκόπιμον αοριστίαν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του Μεγάλου 'Αρχιτεκτονος του Σύμπαντος... Εν τούτοις πλην των επισήμων Τυπικών, υπάρχει και «η πλήρης παράδοσις του Γ Βαθμοῦ», η οποία αναφέρει πολλά και περίεργα. Είμαι υποχρεωμένος γράφει ο Κ. Μελισσαρόπουλος, «να τα υπενθυμίσω σ' εκείνους οι οποίοι τα γνωρίζουν και να τα εκθέσω σ' εκείνους οι οποίοι τυχόν τα αγνοούν. Και θα προσπαθήσω να δώσω την ερμηνείαν των.

Αναφέρει, λοιπόν, η πλήρης παράδοσις του Γ’ βαθμού ότι ο άγγελος του φωτός Εβλίς, το Πνεύμα του Πυρός, ηράσθη της Εύας, ήτις ενέδωσεν εις τον έρωτά του και ούτω εγεννήθη ο Κάϊν, απείρως υπέρτερος του Άβελ. Ότι ο Θεός Αδωνάϊ, φθονών τον Κάϊν δια το πνεύμα όπερ μετέδωσεν εις αυτόν ο άγγελος του φωτός Εβλίς, εξώρισε τον Αδάμ και την Εύαν εκ της Εδέμ. Ότι ο ζηλότυπος ούτος θεός είχε ζυμώσει ιλύν δια να πλάση τον Αδάμ και του είχε δώσει ψυχήν δουλικήν. Εφοβείτο δε την ελευθέραν και ανεξάρτητον ψυχήν του Κάϊν. Ότι ο Κάϊν, εξωργισθείς εκ της αδικίας του Αδωνάϊ, θανάτωσε τον Άβελ, ο δε Αδωνάϊ, ο θεός όστις έμελλε να πνίξη τόσας χιλιάδας ανθρώπων εις τα ύδατα του κατακλυσμού, εχαρακτήρισε τον φόνον του Άβελ ως έγκλημα ασυγχώρητον. Ότι ο αμνησίκακος απόγονος του Κάϊν Χιράμ, υιός των Πνευμάτων του Πυρός, καταβάλλει όλην του την μεγαλοφυΐαν και ενεργητικότητα προς οικοδόμησιν του Ναού, τον οποίον η υπερηφάνεια του Σολομώντος ανεγείρει εις τον αμείλικτον θεόν Αδωνάϊ, του οποίου το μίσος καταδιώκει από αιώνων το γένος του Κάϊν. Ότι μετά την καταστροφήν της χαλκίνης θαλάσσης, ο Χιράμ άγεται υπό του προγόνου του Τουβαλκάϊν, εν μέσω του πυρός, εις το κέντρον της γης, εν τη ψυχή του κόσμου, εις το Βασίλειον του Εβλίς και του Κάϊν, εκεί όπου παύει η τυραννία του φθονερού Αδωνάϊ και γεύονται των καρπών του δένδρου της Επιστήμης. Ο Χιράμ εισάγεται εις το άδυτον του πυρός και ο Τουβαλκάϊν του εξηγεί τας αδυναμίας και τα ταπεινά πάθη του θεού Αδωνάϊ, του μισούντος το πλάσμα του και καταδικάσαντος αυτό να αποθνήσκη, όπως εκδικηθή δια τα ευεργετήματα, τα οποία τα πνεύματα του Πυρός του επεδαψίλευσαν. Τέλος, ο Τουβαλκάϊν προφητεύει την επικράτησιν των απογόνων του Χιράμ, οίτινες θα καθιερώσουν καθ' όλην την γην την λατρείαν του Πυρός, καταρρίπτοντες την τυραννίαν του Αδωνάϊ».

5. Η άπατη των Landmarks=«Θεμελιώδεις διατάξεις, της μασονίας»

Διαβάζοντας κανείς τα σχετικά με τήν έννοια τοϋ Μ.·.Α.·.Τ.·.Σ.·., η πρώτη αντίδραση του είναι ο αποτροπιασμός. Είναι δύσκολο να πιστέψη πως μια τόσο μεγάλη διεθνής οργάνωση, όπως η Μασονία, με μέλη της μεγάλα ονόματα και αξιώματα, σε όλες τις χώρες και σε όλες τις διεθνείς υποθέσεις, θα πάθαινε τόση αποβλάκωση, ώστε τα μέλη της να πιστεύουν σ' έναν ανθρωποποίητο θεό και να ζητούν αγιασμό, ευλογία και φωτισμό, από τον θεοποιημένο Διάβολο η Εωσφόρο η Σατανά, γιατί αυτός είναι ο ΜΑΤΣ, σύμφωνα με την μυστική διδασκαλία του 3ου βαθμού που είπαμε και με τα Landmarks (Λάντμαρκς), τα Δόγματα της Μασονίας, για τα οποία μιλάμε στη συνέχεια.

Τα Λάντμαρκς είναι οι 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι η αρχαί, της θρησκείας του Σατανά, Μασονίας, που όπως δια μακρών αναπτύσσεται στο «Τεκτονικόν Δελτίον» (επίσημο όργανο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, τεύχος υπ' αριθ. 74-75 Ιουλ-Αυγ-Σέπτ.-Οκτωβ. 1967, σελ. 281-289), είναι το δογματικό στήριγμα της μασονικής θρησκείας και γι' αυτό «ουδεμία ανθρωπίνη δύναμις δύναται να τα θίξη η τροποποίηση... Ο,τι υπήρξαν προ αιώνων, θα απομείνωσι δια παντός και θα εξακολουθούν να ισχύωσιν, εφ' όσον εξακολουθεί να υφίσταται και ο Ελεύθερος Τεκτονισμός»!

Η μοίρα λοιπόν τής Μασονίας είναι στενά δεμένη με τα 25 αυτά δόγματα, ανάμεσα στα οποία και το υπ' αριθμ. 3 που αναφέρεται στην μυστική παράδοση του Γ Βαθμοῦ (Διδασκάλου) που καθιερώνει ως θεό της Μασονίας τον Εωσφόρο η Σατανά η Διάβολο! Μασονία χωρίς τα 25 αυτά δόγματα δεν νοείται!

Το υπ' αριθμ. 3 Landmark είναι, για τον λόγο αυτό, το κλειδί για την πλήρη αποκάλυψη του μυστικού της Μασονίας, ορίζοντας τα εξής: «Η παράδοσις του 3ου. Δεν υπάρχει Τεκτονικός Τύπος εν τω οποίω να μη διδάσκονται τα κυριότερα σημεία της παραδόσεως ταύτης. Άλλωστε, οιοσδήποτε τύπος, ο οποίος θα παρέλειπεν η θα ετροποποίει την παράδοσιν ταύτην, θα έπαυε να λέγεται Ελευθεροτεκτονικός»! Η λατρεία λοιπόν του Εωσφόρου, ως θεού της Μασονίας, που αποκαλύπτεται στην μυστική παράδοση του 3ου βαθμοϋ (του βαθμού του Διδασκάλου) επιβεβαιώνεται στο υπ' αριθμ. 3 Landmark, το οποίο είναι απαραβίαστο!

Επειδή και εάν εισέτι ήθελε γίνει δεκτόν ότι ο Τεκτονισμός είναι θρησκεία η ύπαρξη αυτής δεν καλύπτεται υπό του άρθρου 13 του Συντάγματος διότι τούτο μεν δεν είναι θρησκεία ‘‘γνωστή’’, τούτο δε προσκρούει υπό τα ως άνω δεδομένα εις την δημόσιαν τάξιν.

Επειδή η αίτησίς μου είναι βάσιμη και πρέπει να γίνη δεκτή

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

και για όσα θέλω προσθέσει εν καιρώ

ΕΞΑΙΤΟΥΜΑΙ

Να γίνη δεκτή η παρούσα αίτησίς μου. Να ακυρωθή η προσβαλλομένη παράλειψη. Να υποχρεωθή ο καθ’ ου η παρούσα Υπουργός Οικονομικών να προκαλέση την έκδοσιν Προεδρικού Διατάγματος περί διαλύσεως των εν τω ιστορικώ της παρούσης μνημονευομένων Ιδρυμάτων κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 118 του Α.Κ. και να καταδικασθή το Ελληνικόν Δημόσιον εις την εν γένει δικαστικήν δαπάνην μου και την άμοιβήν του πληρεξουσίου μου δικηγόρου.

Εν Πειραιεί τη 23η Απριλίου 2010

Ο ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

από: Ζωηφόρος