Διαβάστε δύο παραδείγματα όπου με πολύ ξεκάθαρο τρόπο φανερώνουν πόσο επικίνδυνο είναι να γίνεται μετάφραση στην νεοελληνική του Ευαγγελίου και του Αποστόλου.
Κύριε Διευθυντά,
Σήμερα Κυριακή, 24 Οκτωβρίου, σε ναό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών μετά την ανάγνωσι του Αποστόλου και του Ευαγγελίου διαβάστηκε και μετάφρασι των ιερών αυτών κειμένων. Το αποστολικό ανάγνωσμα ήταν Γαλ. 2:16-20. Και στη μετάφρασι, που διαβάστηκε μετά απ' αυτό, έχω να παρατηρήσω αστοχίες και λάθη. Αναφέρω δε δύο:
Η αρχή του αποστολικού αναγνώσματος, «Ειδότες ότι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εάν μη δια πίστεως Ιησού Χριστού», ακούσαμε και είδαμε στο σχετικό βιβλίο, ότι μεταφράσθηκε, «Ξέρουμε πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί με την τήρηση των διατάξεων του νόμου. Αυτό θα γίνει μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό». Αυτή η μετάφρασι, κατά την οποία ο άνθρωπος δεν δύναται να σωθή με «την τήρηση» του νόμου, είνε εσφαλμένη και έρχεται σε σαφή αντίθεσι προς τον λόγο του Θεού «ο ποιήσας αυτά άνθρωπος ζήσεται εν αυτοίς» (Λευϊτ. 18:5, Ιεζ. 20:11,13, 21, Νεεμ. 9:29, Ρωμ. 10:5, Γαλ. 3:12), όποιος δηλαδή θα τήρηση αυτά, τα οποία διατάσσει ο νόμος, θα κερδίση μ' αυτά τη ζωή, θα σωθή. Στο Ρωμ. 10:5 ο απόστολος Παύλος ομιλεί για «την δικαιοσύνην την εκ του νόμου», δηλαδή τη δικαίωσι, τη σωτηρία, που βασίζεται στην τήρησι του νόμου. Αν ο άνθρωπος τηρούσε το νόμο, αν έκανε όλα και τελείως όσα διατάσσει ο νόμος, θα δικαιωνόταν, θα σωζόταν. Αλλά ποίος τήρησε το νόμο; Ποίος έκανε όλα και τελείως όσα ο νόμος διατάσσει; Ο Χριστός είπε στους Ιουδαίους: «Ουδείς εξ υμών ποιεί τον νόμον» (Ιωάν. 7:19). Ο Απόστολος δεν λέγει, «ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου». Και συνεπώς ορθή θα ήταν η μετάφρασι, κατά την οποία δεν δικαιώνεται, δεν σώζεται ο άνθρωπος από τα έργα του νόμου, διότι, εννοείται, κανείς δεν έπραξε όλα και τελείως τα έργα, τα οποία ο νόμος απαιτεί. Η μετάφρασι, που ακούσαμε στο ναό, κατά την οποία δεν θα μπορούσε κανείς να σωθή, εάν τηρούσε το νόμο, είνε κακοποίησι και διαστροφή του ιερού κειμένου.
Επίσης ο λόγος του αποστόλου Παύλου «ζη εν εμοί Χριστός» ακούσαμε και είδαμε να μεταφράζεται «ζει στο πρόσωπό μου ο Χριστός», ωσάν το ιερό κείμενο να έλεγε «ζή εν τω προσώπω μου Χριστός». Αλλά τέτοια έκφρασι, έκφρασι δηλαδή με τη φράσι «εν τω προσώπω», δημωδώς «στο πρόσωπο», σημαίνει, ότι ο Παύλος είνε ο ίδιος ο Χριστός, όπως η ομοία έκφρασι στο Β' Κορ. 4:6 «ο Θεός... έλαμψεν... εν προσώπω Ιησού Χριστού» σημαίνει, ότι ο Ιησούς Χριστός είνε ο ίδιος ο Θεός. Και ναι μεν ο Ιησούς Χριστός είνε ο ίδιος ο Θεός, αλλ' ο Παύλος δεν είνε βεβαίως ο ίδιος ο Χριστός. Κακώς, λοιπόν, στη μετάφρασι χρησιμοποιήθηκε η λέξι «πρόσωπο» ή μάλλον η έκφρασι «στο πρόσωπό μου», αντίστοιχη της εκφράσεως «εν τω προσώπω μου». Το κείμενο δεν έχει αυτή τη λέξι και την έκφρασι «εν τω προσώπω μου», αλλά την έκφρασι «εν εμοί», η οποία σημαίνει «εντός μου, μέσα μου». Μέσα στον Παύλο ζούσε ο Χριστός. Βεβαίως με την εν λόγω εσφαλμένη μετάφρασι ο μεταφράσας ή οι μεταφράσαντες δεν θέλησαν να ταυτίσουν οντολογικώς τον Παύλο με τον Χριστό. Αλλ' η άστοχη αυτή μετάφρασι τέτοια έννοια έχει!
Ο Μακαριώτατος ας ανησυχήση, ας διαταραχθή λίγο η μακαριότης του, και ας προσέξη να μη καθιερωθή με τις μεταφράσεις, και μάλιστα στη Λατρεία, «έτερον ευαγγέλιον» (Γαλ. 1:6).
Με εκτίμησι Ν.Ι. Σωτηρόπουλος
(24.10.2004)
Επιστολή του Ν.Ι. Σωτηρόπουλου στην εφημερίδα "Ορθόδοξος τύπος"
Από:.alopsis.gr
Μπανάνες
-
*Οι δημοπρασίες έργων ‘τέχνης’ και άλλων παραδόξων αντικειμένων μας έχουν
δώσει κατά καιρούς τροφή για σχολιασμό και περίσκεψη σχετικά με το
αισθητικό γο...
Πριν από 23 ώρες
6 σχόλια:
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
Αν έχουν αποφασίσει να κάνουν μετάφραση των ιερών κειμένων τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να γίνουν μεταφράσεις που να έχουν την έγκριση της Ιεράς Συνόδου;
Ο καθένας θα μεταφράζει ότι θέλει και όπως θέλει και ότι ήθελε προκύψει;
Το θέμα πρέπει να απασχολήσει εσπευσμένα την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας.
Πολύ σωστά αναφέρεται ότι ο Νόμος δεν σώζει.Όλα αυτά τα χωρία (Λευϊτ. 18:5, Ιεζ. 20:11,13, 21, Νεεμ. 9:29, Ρωμ. 10:5, Γαλ. 3:12), λένε «ζησεται εν αυτοις» και δεν ομιλούν περί σωτηρίας.
Η τήρηση των εντολών του Νόμου δικαίωση παρέχει και γι αυτό έχουμε δίκαιους στην Π.Δ και όχι σεσωσμένους (ως προς την κατάσταση ).
Η χάρις του Θεού σώζει και όχι ο Νόμος.Άλλωστε ο Νόμος ήταν ατελής και συνεπληρώθη παρά του Κυρίου.Η τήρηση του Νόμου θα έσωζε (αν σωζει ο Νόμος) τον τηρούντα και δεν θα άνοιγε τις πύλες του Παραδείσου συμφιλιώνοντας τον Άνθρωπο με τον Θεό.
Ο τηρητής του Νόμου θα έσωζε (αν σώζει ο Νόμος) μόνον τον εαυτό του και δεν θα διέγραφε όλες τις αμαρτίες του ανθρώπινου γένους όπως η θυσία του Χριστού.
Και σήμερα ο καλλίτερος Χριστιανός ο Άγιος δεν σώζεται επειδή τα έργα του τον σώζουν, αλλά επειδή ο Χριστός τον σώζει δια του Αίματός του .
Ο Σωτήρας μας έπρεπε να ήταν Θεάνθρωπος για να μας σώσει και όχι απλά ένας τηρητής ενός Νόμου.
Πολύ σωστή παρατήρηση ότι πρέπει η Συνοδός να παρέχει έγκριση στον οποιονδήποτε μεταφραστή.
Ἀναφέρουν τὰ σχόλια:Ρωμ 10,5 Μωϋσῆς γὰρ γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ὅτι ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς· 6 ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτω λέγει· μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ' ἔστι Χριστὸν καταγαγεῖν·
Εδώ αναφέρει ο Απ.Παύλος τι είπε ο Μωησης αλλά πλέον αυτό δεν ωφελεί διότι Ρωμ 10,9 ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ·
Ομοίως Γαλ 3,12 ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ' ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς.
Ο Νόμος δεν σώζει αλλά οδηγεί εις Χριστόν αφού είναι παιδαγωγός εις Χριστόν.
Εδώ δεν εννοεί ότι θα σωθεί από το νόμο ο άνθρωπος της Π.Δ αλλά ότι θα συνεχίσει ο Ισραήλ να αποτελεί τον λαό του Θεού δια της τηρήσεως των εντολών του Νόμου («καὶ ζήσεται ἐν αὐτοῖς» ).
Ο Νόμος εδώ και το χωρίο απευθύνεται στον περιούσιο λαό του Θεού και όχι στην σωτηρία του λαού δια της τηρήσεως του Νόμου.Όταν ο Ισραήλ τηρεί τα έργα του Νόμου τότε είναι ο Περιούσιος λαός του Θεού.
Αν δεν μπορεί να τηρηθεί ο Νόμος τότε ο Θεός είναι αυτός που θέτει φορτία που δεν σηκώνονται.
Οι διατάξεις του Νόμου είναι παιδαγωγικές και σκοπό έχουν να διαχωρίσουν αλλά και να προστατεύσουν τον Ισραηλ από τις συνήθειες των γύρω ειδωλολατρικών εθνών.Δια της πίστεως της εις Χριστόν Ιησούν σωζώμεθα και όχι δια της τηρήσεως των διατάξεων του Νόμου.
Αναφέρουν τα σχόλια: «Αν ο άνθρωπος τηρούσε το νόμο, αν έκανε όλα και τελείως όσα διατάσ¬σει ο νόμος, θα δικαιωνόταν, θα σωζόταν. Αλλά ποίος τήρησε το νόμο; Ποίος έκανε όλα και τελείως όσα ο νόμος διατάσσει; Ο Χριστός είπε στους Ιουδαίους: «Ουδείς εξ υμών ποιεί τον νόμον» (Ιωάν. 7:19).»
Δηλαδή ο Θεός κατά το σχόλιο έδωσε έναν Νόμο που δεν μπορούσε να τηρηθεί!.
Αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος.
Ο Θεός έδωσε έναν Νόμο που μπορούσε να τηρηθεί αλλά δεν έφθασε έτσι όπως εδόθη στους Ανθρώπους της Π.Δ.
Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι τον έκαναν τόσο βαρύ που δεν μπορούσαν ούτε οι ίδιοι να τον σηκώσουν και γιαυτο λέει πολύ σωστά εδώ ο Χριστός στους Ιουδαίους «Ουδείς εξ υμών ποιεί τον νόμον» (Ιωάν. 7:19).».Ήταν τόσο αβάσταχτα τα φορτια που και οι ίδιοι οι δεν μπορούσαν να τα σηκώσουν Λουκ 11,46 ὁ δὲ εἶπε· Καὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς οὐαί, ὅτι φορτίζετε τοὺς ἀνθρώπους φορτία δυσβάστακτα, καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ προσψαύετε τοῖς φορτίοις.
Επιπλέον η Απολυτρωτική θυσία του Ιησού συνέτριψε τας πυλας του Άδου πράγμα που δεν θα γινόταν από τον οποιονδήποτε άνθρωπο τηρητή του Νόμου.
Άστοχο είναι επίσης το επιχείρημα ότι κανένας δεν τήρησε τον Νόμο. Υπάρχουν τόσοι δίκαιοι στην Π.Δ ΠΟΥ όμως ΠΗΓΑΝ ΣΤΟΝ Άδη και δεν σώθηκαν δεν πήγαν δηλαδή στον Παράδεισο.
Μόνον η σωτηρία η δια Ιησού Χριστού ηνοιξε τον Παράδεισο και όχι η δια των έργων του Νόμου.
Πως ήταν δίκαιοι οι προπάτορες και άλλοι αν δεν τήρησαν τον Νόμο.
Άλλη η σωτηρία δια Ιησού Χριστού και άλλη ρήση «και ζήσεται εν αυτοίς» που αφορά τον Νόμο.
Δηλαδή έπρατταν αντίθετα από το Νόμο και κατετάγησαν στους δίκαιους.Πως ζούσαν δηλαδή αυτοί και κατετάγησαν στους δίκαιους αφού δεν τηρούσαν τον Νόμο.
Επισης αναγκαιο για την Σωτηρια του ανθρωπου δεν ηταν η τηρηση του Νομου.Αν ηταν ετσι τοτε χρειαζοταν καποιος καλος ανθρωπος που απλα θα τηρουσε τον Νομο.
Υπήρχε η πεποίθηση στους Φαρισαίους οτι αν ολοι τηρήσουν τον Νομο για ένα Σάββατο τότε θα ερχόταν η βασιλεία του Θεού.
Σωτηρια επηλθε από τον Ιησου Χριστο και κανενας Νομος δεν σωζει.
Οι Πατερες αναλυουν τους λογους που επρεπε να ηταν Θεανθρωπος αυτος που αναλαβε την σωτηρια επειδη 1ον ο Θεος μπορουσε να απαλλαξει δια μιας τον ανθρωπο από τις συνεπειες της αμαρτιας του αλλα δεν θα απαλλασσοταν από την ευθυνη.
2ον Ο ανθρωπος θα συνεχιζε να εργαζεται την αμαρτια και παντα θα ειχε αναγκη από δια μιας απαλλαγη.Γιαυτο χρειαζοταν ανθρωπος να επιτελεσει το εργο διοτι απαλλασσεται από την ευθυνη της αμαρτιας που είναι και η αιτια του Θανατου.
3ον Ομως μονον ανθρωπος δεν θα μπορουσε να απαλλαξει τον
ανθρωπο επειδη και αυτος εχει ως ανθρωπος αναγκη απαλλαγης.
Σαφως επρεπε να ηταν Θεος και ανθρωπος δηλ τελειος ανθρωπος.
Σε περίπτωση που η θέση μου δεν είναι ορθή κατά την κρίση τινος είμαι ανοιχτός σε ενδεχόμενο διάλογο.
Δημοσίευση σχολίου