Κυπριανός Χριστοδουλίδης, Το θέλημα του Θεού

Ένας επιστρατευμένος θεολόγος έγραψε ότι το θέλημα του Θεού με κανένα τρόπο δεν υπηρετείται με τα σχίσματα. Αν κάτι "παει στραβά" με τον Πατριάρχη, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα μέσα σωφρονισμού του έχουν εξαντληθεί. Ας προσευχόμαστε θερμά στον Κύριο και όποιος έχει διαφορετική άποψη, καλό είναι να γνωρίζει ότι εκφράζει προσωπικές απόψεις. Δεν παρέλειψε φυσικά να μας αναφέρει ότι, αίμα μαρτυρίου δεν εξαγοράζει την αμαρτία του σχίσματος (αγ Ιωάννης Χρυσόστομος).Γνωστά πράγματα.
Αυτά έγραφε η επιστρατευμένη θεολογική γραφίδα. Μα, οι προσωπικές απόψεις, αποτελούν πλέον παγκόσμιο δόγμα. Ποιός αμφιβάλλει; Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα πολιτικά μας πράγματα, ισχύει ακόμη και για τα θρησκευτικά. Όλες οι θρησκευτικές απόψεις οφείλουν να γίνονται δεκτές και ο κάθε ένας, μπορεί την άποψή του, αν θέλει, να την αναγορεύει σε δόγμα και να φτιάχνει και μια εκκλησία της αρεσκείας του. Είδαμε αυτό να γίνεται με τους μάρτυρες του Ιεχωβά, το είδαμε να ξαναγίνεται και με τη σαϊεντολογία, μετά βλέπουμε ποιος θα έχει σειρά.
Το πρωτείο ανήκει βέβαια στους προτεστάντες, η δε κεφαλή όλων αυτών είναι ο παπισμός. Ο οποίος, αφού έφτιαξε τη δική του "εκκλησία", προ του κινδύνου της επελαύνουσας Μεταρρύθμισης πρόλαβε και θέσπισε το "αλάθητο". Αλλά η κατάσταση είχε ξεφύγει. Σούπερ μάρκετ κατάντησε η θρησκεία. Τώρα, για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, βγαίνουν οι μεγαλόσχημοι και μας λένε "όλες οι θρησκείες για τον ίδιο θεό, τον ένα θεό, μιλούν". Αλλά με διαφορετικές εκφράσεις!
Κοντά σ΄ αυτούς κι εμείς. Φωνάζουμε βέβαια αλλά πρέπει πάνω απ΄ όλα να είμαστε κόσμιοι (είμαστε) και να μη ζητάμε σχίσματα και αποτειχίσεις. Ποιος όμως κάνει το σχίσμα και ποιος είναι εκείνος ο οποίος, αντί για αποτείχιση, φρόντισε να γκρεμίσει κάθε τείχος; Τι αποτείχιση να κάνουμε όταν δεν υπάρχει το τείχος;
Είπαμε να ξεχάσουμε αυτά που έγιναν το ΄24. Ωραία, τα ξεχάσαμε. Μετά είχαμε (πήγαμε) το ΠΣΕ και στη συνέχεια είδαμε τον Αθηναγόρα με όλα του τα καμώματα. Αδελφοί, μας είπαν οι διορατικοί, να κάνετε υπομονή και υπακοή. Κι αυτό επράξαμε. Τώρα βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα και μας θυμίζει ο νέος θεολόγος της αγάπης τον αγ. Ιωάννη το Χρυσόστομο . Μας συνιστά, αφού εξαντληθούν όλα τα μέσα, τότε να αρχίσουμε να παίρνουμε τα μέτρα μας. Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, ακόμη δεν φθάσαμε στο κρίσιμο σημείο, στο "κοινό ποτήριο". Αυτό είναι το τεκμήριο που όλοι περιμένουν. Όλα τα άλλα είναι δευτερευούσης σημασίας. "... καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών, πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε".
Πάντως, ένα ας ξέρουμε. Ότι με γραφές και διδαχές όπως αυτές και πολλών άλλων "ορώντων και μη ορώντων", όταν θα φτάσουμε στο "κοινό ποτήριο" φωνές δεν θα υπάρχουν. "Ηδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων", αλλά τι λέγω; Οι υπογραφές μένει να μπουν και τότε πλέον, οι επιστρατευμένοι γέροντες και θεολόγοι θα πουν μαζί με όλους τους άλλους : "Μα αυτό ήταν το θέλημα του Θεού, ο Θεός δεν αγαπά τα σχίσματα"! Οι ενωμένες εκκλησίες γνωρίζουν τις κακοτοπιές. Φυλάγονται και θα είναι μόνο ως προς την κεφαλή ενωμένες. Οι λατρευτικές/λειτουργικές "εκφράσεις" που η κάθε μια έχει, θα είναι ξεχωριστό και άσχετο ζήτημα. Εκείνο που προέχει είναι η αγάπη και η αγαπολογία. Μας την αποσαφήνισε άλλωστε και ο νεοχειροτονηθείς υπερήλιξ κ. Μπέης. Όταν θα πηγαίνουμε σε προτεσταντική εκκλησία θα ακολουθούμε τους δικούς της κανόνες. Το ίδιο και με τις παπικές και όλες τις άλλες μη εκκλησίες, πλην όμως θρησκείες, που μιλούν για τον ένα θεό. Αυτό θα είναι, μη γένοιτο, το θέλημα του Θεού για όλους τους "σωφρονούντες" και τους "νήφοντες", καθώς μας αφήνει να εννοήσουμε ο επιστρατευμένος (της αγάπης) θεολόγος.
Κυπριανός Χριστοδουλίδης