Θα δώσω αυτούσια την "καλήν διαφωνίαν", που νομίζω είχα, με τον αγωνιστή κατά της αίρεσης του Οικουμενισμού κ. Παναγιώτη Τελεβάντο. Αφορούσε σε σχόλιο δικό του, στο άρθρθο "Οι αιρέσεις ονομάζονται θείον δώρον", που είχε την καλοσύνη να δημοσιεύσει το ιστολόγιο των ΑΚΤΙΝΩΝ. Σύμφωνοι."Εκτός Εκκλησίας παραμονεύει ο ανύστακτος ο βύθιος δράκων. Οχι η σωτηρία". Αλλά η Εκκλησία δεν είναι αφηρημένη έννοια, ούτε έχει και φανταστική παρουσία. Είναι αυτό που ομολογούμε, πιστεύουμε και έμπρακτα φανερώνουμε: «Την τού Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εκπληρούντες θείαν πρόσταξιν οι άγιοι Πατέρες ημών, τον παρ' αυτού δοθέντα αυτοίς λύχνον της θείας γνώσεως ουχ υπό τον μόδιον έκρυψαν, αλλ' επί την λυχνίαν ανέθηκαν της ωφελιμωτάτης διδασκαλίας, ίνα λάμψη πάσι τοις εν τη οικία, τουτέστι τοις εν τη Καθολική Εκκλησία υμνηθείσι... Αυτοί γαρ πάσαν πλάνην αιρετικών εξωθούσι, και το σεσηπός μέλος, είπως ανίατα νοσεί, εκκόπτουσι...».
Βλέπετε να γίνεται καμία "εκκοπή σεσηπότων μελών"; Αυτών που μας λένε άρητα αθέμιτα και πράττουν όλως διόλου παράξενα και παράλογα; Αλλά πέρα από αυτό, και αυτό :
«Ημείς δε κατά πάντα των αυτών θεοφόρων πατέρων ημών τα δόγματα και πράγματα κρατούντες, κηρύσσομεν εν ενί στόματι και μια καρδία, μηδέν προστιθέντες, μηδέν αφαιρούντες των εξ αυτών παραδοθέντων ημίν αλλά τούτοις βεβαιούμεθα, τούτοις στηριζόμεθα· ούτως ομολογούμεν, ούτως διδάσκομεν, καθώς αι αγίαι και οικουμενικαί έξ σύνοδοι ώρισαν και εβεβαίωσαν».
Ερωτώ : Θα εξακολουθήσουμε να έχουμε "εντός" πρωθιερείς και να πέρνουμε την ευλογία τους, όταν αποδεδειγμένα δεν τηρούν τίποτα από τα εκτεθέντα; Τι είδους Εκκλησία είναι αυτή, που "εις τύπον και τόπον Χριστού" έχει ποιμένες με το "θείον δώρον" (sic) των δογματικών διαφορών;
Θα έχουμε αυτούς με όλες τις εκπεφρασμένες κακοδοξίες (λόγους αιρετικούς και αλόγους) κι εμείς θα πηγαίνουμε στους ναούς που ιερουργούν έχοντας μέσα στο κεφάλι μας τη φανταστική Εκκλησία των Οικουμενικών Συνόδων;
Ή είναι ζώσα και παρούσα αυτή η Εκκλησία ή είναι ανύπαρκτη και κατά πώς τη φαντάζεται ο κάθε πιστός. Και μη μου πείτε, ότι είναι αρκετό να συμμέχουμε απλά μέσα στο τελούμενο Ορθόδοξο Τυπικό. Δεν θα γινόμαστε Ορθόδοξοι μόνο όσο εκκλησιαζόμαστε κι έπειτα "τρέχα γύρευε" έκαστος.
Αν οι "εντός" Εκκλησίας πιστοί είναι τέτοιας λογής, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουν την Ευαγγελική περικοπή, που λέγει: "πάντα ούν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δε τα έργα αυτών μη ποιείτε".
Και αντί να "μη ποιούν" τα έργα αυτών, να τα ποιούν, δηλαδή, να κάνουν κι αυτοί το ίδιο με τους Φαρισαίους: Να λέγουν, αλλά να μη ποιούν. Να λένε, διότι νομίζουν, ότι είναι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι, αλλά να μη ποιούν το Χριστιανικό και το Ορθόδοξο. Που είναι ένα και μόνο: Η Αλήθεια. Συναγωγή πονηρευομένων πάνε να κάνουν την Εκκλησία και αυτή - αλλά και αυτοί - δεν είναι Εκκλησία.
Τέλος, επειδή αυτά τα "εντός" και "εκτός" Εκκλησίας, μπορούν να ερμηνευθούν κατά το δοκούν, θα είμαι περισσότερο σαφής γράφοντας: Το εντός Εκκλησίας, σημαίνει εντός Αληθείας όπως την ορίζει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
5 σχόλια:
Επιφυλάσσομαι να απαντήσω στον κ. Κυπριανίδη εν εκτάσει εν καιρώ. Ισως σε 3 ή 4 μήνες αν ο καλός Θεός ευδοκήσει και αν οι πολλές ασχολίες μου το επιτρέψουν.
Για την ώρα τον παραπέμπω στο καταπελτώδες βιβλίο του π. Επιφανίου Θοεδωρόπουλου "Τα δύο άκρα".
Ας το μελετήσει προσεκτικά και αν μετά από τη σοβαρή μελέτη που κάνει αυτού του βιβλίου εξακολουθεί να πιστεύει αυτά που γράφει σε αυτό το άρθρο τα ξαναλέμε.
Για την ώρα περιορίζομαι να πω τα εξής:
"Η Εκκλησία εν τοις μυστηρίοις σημαίνεται", μας διδάσκει ο Αγιος Νικόλας ο Καβάσιλας.
Οι σχισματικοί Παλαιοημερολογίτες ούτε έγκυρα μυστήρια έχουν ούτε σε κοινωνία με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες βρίσκονται.
Πολύ ορατά, λοιπόν, και πολύ συγκεκριμένα βρίσκονται ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας. Και εκτός Εκκλησίας ΔΕΝ υπάρχει σωτηρία.
Τα Γραφικά χωρία που παραθέτει ο κ. Κυπριανίδης είναι τα ίδια χωρία που παραθέτει και ο Λούθηρος για να δικαιολογήσει τη Μεταρρύθμιση.
Γι' αυτό ακριβώς ο π. Επιφάνιος στα "Δύο άκρα" ξεκαθαρίζει ότι οι σχισματικοί έχουν άδολο προτεσταντικό φρόνημα.
Οι σχισματικοί θεωρούν Εκκλησία μόνον όσους συμφωνούν με τις απόψεις τους ή με την ερμηνευτική της Αγίας Γραφής που υιοθετούν. Οτιδήποτε άλλο το θεωρούν τύπο και φαρισσαισμό και ως εκ τούτου νοσφίζονται εξουσίαν που μόνον η Εκκλησία έχει.
Αλλά αυτή, ακριβώς, δεν είναι η πεπτουσία του Προτεσταντισμού;
Κάποιοι θεωρούν ότι κατέχουν την αλήθεια. Και εξαιτίας αυτής της πλάνης δημιουργούν τη δική τους κάστα που ονομάζουν "Εκκλησία".
Τι διαφορετικό είπε ή έκανε ο Λούθηρος;
Κύριε Τελεβάντο σας βλέπω πολύ απόλυτο στις απόψεις σας.Προσέξατε όμως διότι η Θεολογία δεν είναι Μαθηματικά ,αλλά πρωτίστως Μυστήριο και μάλιστα το μεγαλύτερο στον κόσμο αυτό .Η θεολογία είναι αποκάλυψη και καταννόηση της αλήθειας του Θεού και αυτό γίνεται μόνο σε εκείνους που στην καρδιά τους υπάρχει άδολη Πίστη και αγάπη Χριστού,έστω και λίγη.Εκκλησία υπάρχει ,εκεί, που υπάρχει ο Χριστός μας.Σε όποια Αγία Τράπεζα υπάρχει ο Χριστός,εκεί υπάρχει και η Εκκλησία.Το μυστηριακό κριτήριο της Εκκλησίας είναι ανώτερο από όλα τα άλλα κριτήρια που χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε πού υπάρχει ή όχι η Εκκλησία.Σε περιόδους Εκκλησιαστικής ειρήνης το μυστηριακό κριτήριο και το Διοικητικό κριτήριο βεβαίως συμπίπτουν ,αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα σε περιόδους εμφάνισης αιρέσεων ,όπως στην εποχή μας.Ο Θεός μας οικονομεί για την σωτηρία των ψυχών και κάποιοι,θέλουν να γίνουν βασιλικώτεροι του Βασιλέως και να ορίσουν μόνοι τους τους εκτός και τους εντός Εκκλησίας.Καιρός να σταματήσουν αυτοί οι ακροβατισμοί ,διότι αγγίζουν τα όρια της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος από όπου και αν προέρχονται
"Τα Γραφικά χωρία που παραθέτει ο κ. Κυπριανίδης είναι τα ίδια χωρία που παραθέτει και ο Λούθηρος για να δικαιολογήσει τη Μεταρρύθμιση".
Αγαπητέ (το εννοώ) κύριε Τελεβάντο. Είναι όντως σπουδαίο αυτό που γράψατε σχετικά με τον κοινό φίλο μας, τον κ. Κυπριανίδη. Θα συμφωνεί κι αυτός, το δίχως άλλο, ότι ο Λούθηρος παρέθετε χωρία των Πατέρων για να επιβάλλει την Μεταρρύθμιση!! Μήπως όμως όλοι οι αιρετικοί αυτό δεν κάνουν;
Αν ο π. Επιφάνιος διαβλέπει "άδολο αιρετικό φρόνημα" (σημ. η ήπια έκφραση: "οι σχισματικοί έχουν άδολο προτεσταντικό φρόνημα", πάσχει) στους παλαιοημερολογίτες, το ίδιο θα μπορούσαν να πουν τεκμηριωμένα κι αυτοί (τους δικαιώνει το σήμερα).
Αδήλως/αδόλως "προτεστάντες" έγιναν εκείνοι και ουνίτες - παπικού, προτεσταντικού και αναμίξ συνδυασμού - έγιναν οι του νέου ημερολογίου. Ο πάπας το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά και δεν τον ενδιαφέρει αν θα εξακολουθήσουμε να λεγόμαστε Ορθόδοξοι. Είμαστε, για εκείνον, το καλύτερο "ζωντανό" μουσειακό είδος (φολκλόρ) θρησκευτικής παραδοσιακότητας!
Βέβαια, εσείς, εγώ και άλλοι, φωνάζουμε και γράφουμε. Η διαφορά μας είναι ότι εσείς μένετε στην εκκλησία μερικών ασεβών πρωθιερέων, που ξεδιάντροπα βλασφημούν το Άγιον Πνεύμα (θείον δώρον οι ... δογματικές διαφορές ή ετερότητες!!!), ενώ εγώ, προτιμώ να γράφω και να λέω, ότι αυτοί δεν ανήκουν στην Εκκλησία. Την κακοποιούν, την διαφθείρουν κι εμείς νομίζουμε ότι η Εκκλησία μας συγχωρεί- συγχωρεί και αυτούς - ή ότι μας θεωρεί "εντός".
Αν χάσουμε το ορθόδοξο φρόνημα, αγαπητέ κύριε Τελεβάντο, θα χάσουμε και την Εκκλησία, τον Χριστό δηλαδή, για την οποία αγωνιζόμαστε, εντός της οποίας σημαίνεται και υπάρχει - σαφώς πουθενά αλλού - μυστηριακά η σωτηρία μας. Όχι όμως υπό την ευλογία βλάσφημων πρωθιερέων. Εκτός αν δέχόσαστε ότι η ανώδυνη έκφραση "δογματικές διαφορές" δεν σημαίνει αίρεση. Ο κύριος Κυπριανίδης έχει άλλη άποψη πάντως.
Λησμόνησα, αγαπητέ κύριε Τελεβάντο, να σας γράψω και τα εξής. Η ώρα ήταν περασμένη (από φυλακής πρωΐας) όπως βλέπετε και ο κ. Κυπριανίδης προφανώς θα εκοιμάτο.
Μου τηλεφώνησε για να μου πει, ότι αυτό που γράψατε - προτίθεστε εν καιρώ να γράψετε πολλά - σχετικά με το: "Κάποιοι θεωρούν ότι κατέχουν την αλήθεια. Και εξαιτίας αυτής της πλάνης δημιουργούν τη δική τους κάστα που ονομάζουν "Εκκλησία", καθόλου δεν τον αφορά, όπως και πολλούς άλλους ακόμη. Αυτός και οι άλλοι, δεν θεωρούν ότι κατέχουν την Αλήθεια. (Σημ. Αφού πρόκειται για πλάνη, πλανεμένους και Εκκλησία, το Α της αλήθειας Κεφαλαίο). Προσπαθούν με κάθε τρόπο να κατέχονται υπό της Αληθείας και ό,τι λένε, ό,τι γράφουν, ομολογούν ότι "ανάξιοι δούλοι εσμεν".
Λάβετε και αυτό υπόψη, δια την εν καιρώ και εκτάσει απάντηση που θα του δώσετε.
Και αυτό είναι το τέλος των σχολίων, για τους "Εντός Εκκλησίας" ευχαριστούντες τον Θεό με το "θείον δώρον" των δογματικών διαφορών.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όταν πέθαινε, ευχαρίστησε τον άγιο Θεό "πάντων ένεκεν". Εκείνος ήταν ο θεοχαρίτωτος, το χρυσό στόμα της Εκκλησίας, ο άγιος, που θα παραμείνει μεθ΄ ημών μέχρι της συντελείας του αιώνος. Εκείνος μπορούσε να πει αυτό το τόσο μεγάλο ευχαριστώ. Τόσο μεγάλο ήταν και το έργο που άφησε. Εμείς; Τι φτιάχνουμε εμείς, που το θεωρούμε έργο ομοίας αξίας του Οικουμενικού διδασκάλου και αγίου Ιωάννου, ώστε να ευχαριστούμε τον Θεό "πάντων ένεκεν";
Την εκκλησία της πανθρησκείας πάμε να φτιάξουμε και τούτο, δεν είναι δώρο Θεού, για να Τον ευχαριστήσουμε "πάντων ένεκεν".
Δημοσίευση σχολίου