Παναγιώτης Τελεβάντος, Οι φιέστες του Ζακύνθου

Γράφει ο κ. Παναγιώτης Τελεβάντος, Φιλόλογος – Θεολόγος

ΟΙ ΦΙΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Το ότι ο Ζακύνθου Χρυσόστομος (Συνετός) διοργάνωσε φιέστες για τις επετείους του, για να τον λιβανίσουν, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί. “Εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας του” προσφέρει ο άνθρωπος.
Το ότι 55; τόσοι επίσκοποι, Αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες συνήλθον αναξιοπρεπώς “επί τω αυτώ” εκ των περάτων της Ορθοδοξίας, για να τιμήσουν το Μητροπολίτη Πένθχαουζ και πάλιν δεν μας κάνει εντύπωση. “Σημείον των καιρών.”

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

“Καμαρώσαμε” τους Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα) δίπλα στον όψιμο αντιοικουμενιστή (γράφε χριστοδουλικό, αντιπατριαρχικό και Βαρθολομαιομάχο Καλαβρύτων Αμβρόσιο).
Όχι ότι μας έκανε εντύπωση η ασυνέπεια του Καλαβρύτων. Αλλά να πάρει η ευχή! Από τη μια η “Φιλορθόδοξη Ενωση Κοσμάς Φλαμιάτος” εξέδιδε ανακοίνωση και έβαζε μπροστάρη τον Άγιο Καλαβρύτων στους αντιοικουμενιστικούς αγώνες. Και ο Άγιος Καλαβρύτων; την ίδια ώρα συνελήφθη από το φωτογραφικό φακό να εναβρύνεται με τον Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα) στα “βακχεία” του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου. Λίγες μόνον ώρες, μετά τη δημοσίευση “ορθόδοξων” ανησυχιών του στο προσωπικό του ιστολόγιο, να πάρει η ευχή! Όσο να είναι! Ακόμη και από τον Καλαβρύτων αναμένει κάποιος περισσότερη συνέπεια.

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΙΜΗΣ

Το ότι οι π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ναυπάκτου Ιερόθεος, Μωυσής Αγιορείτης, Ηλίας Μπάκος και Γόρτυνος Ιερεμίας συνέβαλαν με συνεργασίες στον τιμητικό τόμο για τον Ζακύνθου κάνει αλγεινεστάτη εντύπωση, όπως κάνει και η συμμετοχή ορισμένων αξιόλογων ιεραρχών όπως οι Σιναίου Δαμιανός, Θεσσαλιώτιδος Κύριλλος, Καρπασίας Χριστοφόρος, κτλ.. Ο τελευταίος μάλιστα φροντίζει έντεχνα συστηματικά να απουσιαζει από τη Σύνοδο όταν συζητούνται θέματα οικουμενισμού. Είναι απορίας άξιον γιατί δεν έκανε το ίδιο τώρα που τον συμπεριέλαβαν στην κουστωδία για να τιμήσουν τον Ζακύνθου!

Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Αξιοθρήνητη, για μια ακόμη φορά, η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσόστομου. ΄Οχι ότι μας κατέλαβε εξ απίνης. “Γνωστός εν τη Ιουδαία ο Θεός!” Αλλά ακόμη και από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου αναμέναμε κάποιας μορφής αυτολογοκρισία στις ακρισίες που εκστόμισε. Τόσο πολύ τον εντυπωσίασε η προσωπικότητα του Ζακύνθου ώστε προσπάθησε να τον μιμηθεί “ευτυχώς επιτυχώς”, ομολόγησε δημόσια, χωρίς να κομπιάσει ή να ερυθριάσει από ντροπή! Και γιατί; Επειδή ο Ζακύνθου “πλάστηκε για τις κορυφές”, ισχυρίστηκε; Πώς λεγόταν, να πάρει η ευχή, εκείνος ο χάνος της Κίνας που έκοβε τη γλώσσα των μανδαρίνων του όταν έλεγαν τέτοιας ολκής ανοησίες; Τον Ζακύνθου απεφάσισε ο Μακαριότατος να μιμηθεί; Και “επιτυχώς”, μάλιστα; Κύριε ελέησον! Την εποχή που λειτουργούσε ως διάκονος στην Αθήνα δεν συναντήθηκε - και μάλιστα στο Ιερό βήμα- πολλές φορές με το μακαριστό π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο; Εκείνος ο άγιος άνθρωπος δεν τον ενέπνευσε σε τίποτα; Δεν θέλησε έστω να τον μιμηθεί σε κάτι; “Επιτυχώς” ή έστω ανεπιτυχώς; Μόνον ο Ζακύνθου κατόρθωσε να τον κατανύξει; Μόνον αυτός κατόρθωσε να “αλλοιώσει” (του Μακαριότατου ο όρος) την προσωπικότητά του;
Πάντως έτσι ή αλλιώς ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου δεν είναι υποκριτής. Γι’ αυτό όχι μόνον εξετέθη με τις δηλώσεις του για το Ζακύνθου αλλά και τον ρεζίλεψε ταυτόχρονα. Οχι βέβαια από κακεντρέχεια. Απλά εξαιτίας της αφέλειας που τον χαρακτηρίζει. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας αποκάλυψε ότι ο Μητροπολίτης Ζακύνθου ήταν και φιλοχουντικός! “Κάλεσέ τον στους γάμους σου να σου πει και του χρόνου”, όπως λέγει και η παροιμία.
Μερικές φορές διερωτώμαι: Τόσο μεγάλη είναι η απόσταση από το στόμα μέχρι τα αυτιά ορισμένων ώστε πηγαίνουν σε συνέδρια που συμμετέχουν δεκάδες αρχιερέων, καθηγητών πανεπιστημίων, κτλ. και αντί να περιοριστούν σε απλές τυπικές ευχές αναλύονται σε εμετικής αηδίας κολακείες προς τον Ζακύνθου;

ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

Ποιο ήταν το αντικείμενο της προσλαλιάς του Σεβασμιότατου Ζακύνθου για τις τιμές που του επιδαψίλευσαν Πατριαρχεία, Ορθόδοξες Εκκλησίες, Ακαδημαικά ιδρύματα, κτλ.; “Σκέψεις περί οικολογικής θεολογίας”! Πάλιν; Πάλιν με αυτό τον ανεξερεύνητο τομέα από δόκιμες ορθόδοξες θεολογικές πέννες καταπιάστηκε ο Ζακύνθου; Τι πρωτοτυπία, Θεέ μου!
Έλεος πια με αυτή την οικολογία, τον “πράσινο” Πατριάρχη, τους “πράσινους” πρίγκηπες, τους “ποδηλατιστές” αντιπροέδρους, που ταξιδεύουν με πολυτελή ιδιωτικά αεροπλάνα, τις οργανικές τροφές και τα μεταλλαγμένα προιόντα. Έλεος! Φτάνει πια! Ακόμη και ένα θέμα που άξιζε σοβαρή θεολογική και ποιμαντική προσέγγιση κατάφεραν να το γελοιοποιήσουν και να το εξευτελίσουν με τα εν πλω οικολογικά συνέδρια, τις δαπανηρές φιέστες και τις φαιδρές παραστάσεις στα μέγαρα της ματαιότητας και στα ανάκτορα της προκλητικής χλιδής.

ΠΕΝΘΧΑΟΥΖ, FIORA ΚΑΙ BOUQUET

Μπορούμε να πληροφορηθούμε πού θα δημοσιεύσει τη θεολογική οικολογική πραγματεία του ο Σεβασμιότατος; Στο “Πλαίημπου” μήπως ή στο “Πένθχαουζ” όπου ήδη η πολύκροτη συνέντευξή του περί των προγαμιαίων σχέσεων κοσμεί τις σελίδες του “ηθοπλαστικού” εκείνου περιοδικού;
Ελπίζουμε μετά τα "φιόρα" (“Fiora”) τιμής προς τον Ζακύνθου Χρυσόστομο να μη δούμε και κανένα "Μπουκέτ" (“Bouquet”) τιμής προς τον Παντελεήμονα Μπεζενίτη επειδή με όλο αυτό το “λουλουδικό” θα λιποθυμήσει ο κόσμος. Οχι βέβαια από “οσμήν ευωδίας πνευματικής.”