Η επιστολή του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, την οποία δημοσιεύει το «Romfea» έχει ως εξής:
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ!
Ήδη συμπληρώθηκαν 54 μήνες (4,5 χρόνια) από της ημέρας που μου ανετέθη η Τοποτηρητεία της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής. Όλοι γνωρίζουμε τα τραύματα που ιστορικά έχουν σωρευθεί στο σώμα της.
Σκανδαλισμός επισκόπων, αφορμές εντάσεων μεταξύ του πληρώματος, εκτροπές κληρικών σημάδεψαν τον ιερό οργανισμό αυτής της Εκκλησίας που συν τοις άλλοις φέρει τα ιδιώματα του πολυπληθούς ποιμνίου της, της μεγάλης έκτασης της, της ποικιλότητας των πιστών της, της διοικητικής δυσκολίας της, της βαρειάς ιστορίας της.
Η Μητρόπολη Αττικής, αν και δυσδιοίκητη, είναι πολύ όμορφη, με τεράστιες δυνατότητες ποιμαντικής και πνευματικής μαρτυρίας, με πλούσιο δυναμικό, αλλά και δυσεπίλυτα προβλήματα, το μεγαλύτερο των οποίων είναι ότι ουσιαστικά παραμένει αποίμαντη για πέντε περίπου χρόνια.
Χωρίς να θέλω να αρνηθώ τον μεγάλο κόπο που αυτά τα χρόνια προσωπικά έχω καταβάλει η πολύ περισσότερο να υποτιμήσω τα πολλά χαρίσματα του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου της Αρχιμ. Ιεροθέου Καλογερόπουλου, ο οποίος στην ουσία έχει επιφορτισθεί με το δυσβάστακτο βάρος της διοικήσεώς της, η απουσία αφιερωμένης στη διαποίμανσή της επισκοπικής κεφαλής είναι περισσότερο από ορατή.
Τα όρια αντοχής της έχουν πλέον εξαντληθεί. Η Μητρόπολη Αττικής αρχίζει εκκλησιολογικά να αποδιοργανώνεται και πνευματικά να αποδομείται. Έχει Επίσκοπο που επαρκώς μνημονεύεται, πλημμελώς διοικεί, αλλά πρακτικώς αδυνατεί να ποιμαίνει.
Η υπόθεση του πρ. Μητροπολίτου Παντελεήμονος, που τόσο εταλάνισε το πανελλήνιο και τραυμάτισε την ως Εκκλησίας εικόνα και μαρτυρία μας παγκοσμίως, έχει ήδη τελεσιδικήσει και εκκλησιαστικά και ποινικά.
Οι δικαστικές και ιεροσυνοδικές αποφάσεις προβάλλονται ως αμετάκλητες. Η κοινή λογική αντίληψη, το περί Εκκλησίας αυτονόητο αίσθημα της διοίκησης της από ανεπίληπτους πνευματικούς ηγέτες, δεν μπορούν να βρουν λόγους που να δικαιολογούν την υφισταμένη βραδύτητα στην αποκατάσταση της εκκλησιαστικής πορείας της Μητροπόλεως.
Μακαριώτατε,
Όταν στις 26 παρελθόντος Μαϊου, αμέσως μετά την Διαπιστωτική Πράξη της καθαιρέσεως υπό του Πρωτοβαθμίου δι΄ Αρχιερείς Συνοδικού Δικαστηρίου, συναντηθήκαμε στο Γραφείο Σας και Σας εξέθεσα για μια ακόμη φορά την ανάγκη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες πληρώσεως της Μητροπόλεως Αττικής, Εσείς δείξατε διστακτικός μεν στο ενδεχόμενο άμεσης συγκλήσεως Εκτάκτου Ιεραρχίας, μου δώσατε όμως τη διαβεβαίωση ότι το θέμα θα παραπεμφθεί στην Τακτική Σύνοδο της Ιεραρχίας τον προσεχή Οκτώβριο και έτσι θεώρησα ότι δεν θα έπρεπε να εμμείνω στην απόφαση παραιτήσεώς μου.
Προ ολίγων ημερών έλαβα το υπ΄ αριθμ. 2817/1421/24.7.2009 έγγραφο της Ιεράς Συνόδου, δια το οποίο συγκαλείται η Σύνοδος της Ιεραρχίας του Οκτωβρίου, αλλά κατάπληκτος είδα ότι στα θέματα της ημερησίας Διατάξεως δεν περιλαμβάνεται και αυτό της πληρώσεως της κενής πλέον έδρας της Μητροπόλεως Αττικής, σαν να μην έχει κηρυχθεί εν χηρεία.
Διερωτώμαι λοιπόν, πως είναι δυνατόν η Απόφαση του Κοινού Ποινικού Δικαστηρίου να έχει καταστεί αμετάκλητη, ο Μητροπολίτης Παντελεήμων να έχει επίσημα καθαιρεθεί, να έχει διακοπεί η μισθοδοσία του και η Μητρόπολη να μην τελεί εν χηρεία; Υπάρχει περίπτωση να μετακληθεί το αμετάκλητον, να αρθεί το τελεσίδικον και να επιστρέψει εκ της φυλακής στον Επισκοπικό Θρόνο ο καθηρημένος;
Εάν ναι, να λεχθεί αυτό επισήμως. Εάν όχι, και με δεδομένο ότι η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν έχει έννομο αποτέλεσμα, ότι η επανεξέταση της αιτήσεως αναιρέσεως στον Άρειο Πάγο έχει ορισθεί για τις 22 Σεπτεμβρίου, δηλαδή προ της Συνόδου της Ιεραρχίας, ότι η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια επιστροφής και ότι η ανάγκη αποκαταστάσεως της κανονικής εκκλησιαστικής τάξεως στην Ιερά Μητρόπολη Αττικής είναι πλέον η αδήριτη, τότε να εφαρμοσθεί το άρθρο 24 παρ. 1 του Ν. 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» σύμφωνα με το οποίο: «Η εκλογή Μητροπολίτου προς πλήρωσιν χηρευούσης Μητροπόλεως ενεργείται εντός εξαμήνου το βραδύτερον από της ημέρας καθ΄ην εχήρευσεν αυτή υπό της Ι.Σ.Ι., συνερχομένης προς τούτο εκτάκτως, εφ΄ όσον εντός του χρονικού τούτου διαστήματος δεν συμπίπτει ο χρόνος τακτικής συνόδου».
Μακαριώτατε,
Με την επιστολή μου αυτήν, θα ήθελα να Σας παρακαλέσω, με την ευθύνη που μου επιβάλλει η τόσο μακροχρόνια τοποτηρητεία μου στην Μητρόπολη Αττικής και η από κοντά γνώση, κατανόηση και βίωση των υφισταμένων εκ της συνεχιζόμενης εκκρεμότητος τεραστίων προβλημάτων, καθώς ευαγγελικώς ενεργών εξαντλήσατε τα όρια φιλανθρωπίας προς το πρόσωπο του εμπεριστάτου πρώην Μητροπολίτου Παντελεήμονος, να αναλάβετε και πρωτοβουλία για την άμεση ρύθμιση της πληρώσεως της Μητροπόλεως Αττικής, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται επείγουσα επικοινωνία με το σεπτό πρόσωπο του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου προς ρύθμιση του λεγομένου εκκλήτου η με τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου προς άμμεση γνωστοποίηση επί της επανεξετάσεως αποφάσεως, στις 22 Σεπτεμβρίου ε.ε. η με την Κυβέρνηση προς εξακρίβωση της βούλησης της σχετικά με το αίτημα διχοτόμησης της Μητροπόλεως Αττικής.
Το θέμα θα μπορούσε να εισαχθεί τώρα στην ημερήσια διάταξη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του προσεχούς Οκτωβρίου, (π.χ. στη θέση της δικής μου εισηγήσεως σε συνδυασμό μάλιστα, αν Εσείς κρίνετε, με την εισήγηση του Σεβ. Ζακύνθου, ίσως την πρώτη μέρα των συνεδριάσεων), υπό την αίρεσιν ότι κάποια εκ των προαναφερθεισών διαδικασιών δεν θα προκαλέσει στο μεταξύ ανυπέρβλητο κώλυμα.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα υποταχθούμε σε αντικειμενικά πλέον εμπόδια.
Επιτρέψτε μου, τελειώνοντας, να Σας παρακαλέσω να μην παρεξηγήσετε την ειλικρίνεια αυτής της επιστολής. Η σαφήνεια της δεν θα ήθελα να αδικήσει την βαρύτητα και αλήθεια των γραφομένων μου.
Αισθάνομαι όμως ότι η αδικαιολόγητα παρατεινόμενη τοποτηρητεία είναι καταστροφική για την Μητρόπολη Αττικής, επιζήμια για την εκκλησιαστική μας μαρτυρία και δυσβάσταχτη πλέον για μένα.
Μετά βαθυτάτου σεβασμού,
Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος
Τοποτηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου