π. Βασιλείου Κοκολάκη, Επιστολή προς τον Υπουργό Παιδείας για τη Σεξουαλική Αγωγή.

Ἐπιστολὴ πρὸς Ἐξοχώτατον Ὑπουργὸν Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων περὶ τοῦ μαθήματος τῆς «σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως».


Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,
Ὡς Ἕλληνας πολίτης, μέ θρήσκευμα Χριστιανός Ὀρθόδοξος ὑπερπολύτεκνος καί ἐκπαιδευτικός θέλω νά σᾶς ἐκφράσω τή λύπη ἀλλά καί τήν ἀγανάκτησή μου γιά τήν εἰσαγωγή τοῦ μαθήματος τῆς ”σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως” στίς σχολικές τάξεις -ὦ τοῦ παραλόγου- τοῦ Δημοτικοῦ!
Ἀρχικά, κάποιοι, μέ δόλια κίνητρα, προσπάθησαν νά διαστρέψουν τήν ἱστορία τῆς πατρίδας μας· εὐτυχῶς ὁ ἴδιος ὁ λαός ἀντέδρασε καί ἔτσι ”δέν τούς πέρασε”.
Στή συνέχεια κάποιοι ἄλλοι, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ πρότειναν καί ἐπέβαλαν τήν ἀπαλλαγή τῶν μαθητῶν ἀπό τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν -ὅσων τό ἐπιθυμοῦσαν- παρά τήν προφορική σας διαβεβαίωση τοῦ ὑποχρεωτικοῦ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος, ἔστω ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν, χωρίς καμιά ὅμως γραπτή ἀναίρεση τοῦ προαιρετικοῦ χαρακτήρα τῆς παρακολουθήσεώς του σύμφωνα μέ τήν καλοκαιρινή ἐγκύκλιο.
Τώρα, κάποιοι ἄλλοι τολμοῦν ἀναισχύντως νά θεσμοθετήσουν τήν διαστροφή τῆς ἠθικῆς καί μάλιστα στό Δημοτικό. Στό χῶρο πού κυρίως βασιλεύει ἡ ἀθώα παιδική καρδιά, τῆς ὁποίας τό μυαλό καί τό ἐνδιαφέρον εἶναι στραμμένα ὁλοκληρωτικά στό παιχνίδι καί στήν ἀναζήτηση τῆς στοιχειώδους γνώσεως τῆς ζωῆς.
Ὁ δέ συγγραφέας τοῦ βιβλίου τοῦ ἐν λόγῳ μαθήματος, κ. Ἀσκητής, εἶναι γνωστός γιά τίς διεστραμμένες καί ἀντιχριστιανικές θέσεις του- ἄλλες φορές ἀπροκάλυπτα, ἄλλες φορές καμουφλαρισμένα· γιατί ἄραγε;- ὅσον ἀφορᾶ στά θέματα τῶν σαρκικῶν σχέσεων. Ὑπερασπιστής τῆς μοιχείας[1], τῆς ὁμοφυλοφιλίας[2], τῶν προγαμιαίων σχέσεων[3], μέ τό πρόσχημα τῆς σεξουαλικῆς ἀπελευθερώσεως καί τῆς ἀναπτύξεως τῆς ψυχοσωματικῆς ὡριμότητας τοῦ ἀτόμου, θεωρήθηκε δυστυχῶς ὁ καταλληλότερος συγγραφέας καί διακομιστής τῆς ψυχοσωματικῆς δυσωδίας.
Ἀνεξαρτήτως ὅμως συγγραφέα, σᾶς δηλώνουμε ἀπό τώρα, ὅτι δέν θά δεχθοῦμε νά παρακολουθήσουν τά παιδιά μας τό ὑποτιθέμενο μάθημα τῆς ”σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως”, πού σίγουρα γιά τήν καλύτερη κατανόησή του θά χρησιμοποιοῦνται λέξεις, ἐκφράσεις, εἰκόνες, video, internet πού θά προσβάλουν τήν δημόσια ἀλλά καί προσωπική αἰδώ.
Μέ σεβασμό καί πόνο,
π. Βασίλειος Κοκολάκης

[1] «Ἡ ἐξωσυζυγική σχέση; Καλή. Κάνει καλό... θά πεῖ ὅτι μονογαμικά ἔχεις πρόβλημα ἄρα τή χρειάζεσαι». «...για νά ἐνισχύσεις τή μονογαμία σου». «Ἔχω δεῖ πολλές φορές ζευγάρια νά ξυπνοῦν στό σέξ μέσα ἀπό τήν ἀπειλή μιᾶς ἀπιστίας ἤ μιᾶς δεδομένης ἀπιστίας». Συνέντευξη στόν Σταῦρο Θεοδωράκη, περιοδικό ΜΕΝ, Νο 86.
[2] «Ναί πρέπει σάν κοινωνία καί κοινωνική ἠθική νά σεβαστοῦμε τήν προσωπική ζωή ἑνός ὁμοφυλόφιλου ἄνδρα...» «...δίνοντας τό δικαίωμα στόν συνειδητοποιημένο ὁμοφυλόφιλο ὥριμα, σοβαρά καί μέ αὐτοσεβασμό τό δικαίωμα τῆς ἐρωτικῆς του ζωῆς καί νά ἐπιλέγει τό σύντροφό του ὅπως ἐκεῖνος θέλει, χωρίς νά φοβᾶται, χωρίς νά περιοθωριοποιεῖται, χωρίς νά αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ”ἄρρωστος”, ”ἀνώμαλος”, ”πρόστυχος”». «Νομίζω ὅτι εἶναι καλό ἕνας ὁμοφυλόφιλος πού θέλει νά γίνει πατέρας νά τό ἐπιδιώξει». Θ. Ε. Ἀσκητῆ, ”Ἡ σεξουαλική ἀφύπνιση τῆς ἐφηβείας”, ἐκδ. Καστανιώτη, Ἀθήνα 1997, σσ. 161-162.
[3] «Εἶναι ἀπόλυτα ὑγιές καί φυσιολογικό, ὅταν ὁ ἔφηβος νιώσει τήν ἀνάγκη τῆς ἐρωτικῆς ἐπαφῆς, νά στηριχθεῖ ψυχολογικά ἀπό τόν πατέρα, τόν ἀδελφό , τό φίλο ἤ καί ἀπό κάποια γυναίκα ἀκόμα, γιά νά ”πάει” τήν πρώτη φορά. Δέν πρέπει οὔτε νά τόν σταματήσουμε... οὔτε νά τόν σπρώξουμε... ἡ πρώτη φορά τοῦ γιοῦ μας εἶναι δική του ὑπόθεση, ἀλλά νά εἴμαστε κοντά του, ὅταν ὁ ἴδιος τό ζητήσει...». «Ἄν καί ὁ ἔφηβος, μέσα στά συντρίμμια τῆς ἀποτυχίας του, ...γρήγορα μπορεῖ νά τό ξεπεράσει πηγαίνοντας σέ μιά ἑπόμενη φορά, πού σίγουρα θά εἶναι καλύτερη ἀπό τήν πρώτη». Θ. Ε. Ἀσκητῆ, ”Ἡ σεξουαλική ἀφύπνιση τῆς ἐφηβείας”, ἐκδ. Καστανιώτη, Ἀθήνα 1997, σσ. 60-61.
Πηγή: «ΟΡΘΡΟΣ»