Μοναχοπαίδι εὔπορης οἰκογένειας ὁ δεκαεφτάχρονος μαθητής στή Στουτγκάρδη, ὀργισμένος πού δέν πῆρε τό ἀπολυτήριό του, ντυμένος μέ μαύρη στρατιωτική περιβολή, εἰσέβαλε στό σχολεῖο του, σκότωσε 16 ἄτομα, θέτοντας τέρμα καί στή ζωή του. Ἐντύπωση προκαλεῖ ὁ ψυχρός τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἐκτέλεσε τά θύματά του πυροβολώντας τα στό κεφάλι, ἐνῶ ἐπέστρεψε τρεῖς φορές στήν παλιά του αἴθουσα ρωτώντας μέ φυσικότητα: «Ποιοί εἶναι ἀκόμη ζωντανοί;».
Διαστάσεις ἐπιδημίας πιά τείνει νά λάβει ἡ «τυφλή» νεανική ἔνοπλη βία. Ἀπό τίς ΗΠΑ πέρασε στήν ἄλλη πλευρά τοῦ Ἀτλαντικοῦ καί τά τελευταῖα χρόνια μαστίζει τίς εὐρωπαϊκές χῶρες (Γερμανία, Φινλανδία, Βέλγιο, Βρετανία). Αὔριο, σύμφωνα μέ τό νόμο τῆς ταύτισης καί τοῦ μιμητισμοῦ, θά φθάσει καί στόν τόπο μας.
Τί, λοιπόν, συμβαίνει; Ἀποτελεῖ παρελθόν ἡ παιδική ἀθωότητα; Εἰδικοί ἀναλύουν τό φαινόμενο. Κάποιοι τό ἀποδίδουν στή δίψα τῶν παιδιῶν γιά ἐκδίκηση καί δύναμη, λόγῳ τῆς ρατσιστικῆς συμπεριφορᾶς πού δέχτηκαν. Ἄλλοι πιστεύουν ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό ἐπιζητοῦν νά προσελκύσουν τήν προσοχή τοῦ κόσμου. Διατυπώθηκε ἐπίσης ἡ ἄποψη ὅτι γιά τήν ἐπιθετική καί ἀντικοινωνική συμπεριφορά τῶν νέων μπορεῖ νά εὐθύνεται ὁ χαρακτήρας καί ἡ ἰδιοσυγκρασία τους καί ὄχι τό περιβάλλον τους. Σημαντική εἶναι καί ἡ παρατήρηση ὅτι οἱ δράστες -μέχρι στιγμῆς τουλάχιστον- εἶναι ἀγόρια. Ὀφείλει πάντως νά μᾶς προβληματίσει καί ἡ διαπίστωση ὅτι «σήμερα τά παιδιά προτιμοῦν τά ἠλεκτρονικά παιχνίδια μέ βίαιο ὑλικό καί πολύ αἷμα, μέ ἀποτέλεσμα σιγά-σιγά νά ἐξοικειώνονται μέ τή βία, πού δέν τούς σοκάρει πλέον». Εἶναι ἀνατριαχιαστικό νά βλέπεις δεκάχρονα παιδιά νά παίζουν κάποιο βιντεοπαιχνίδι καί νά χαίρονται «σκοτώνοντας» ἔστω καί εἰκονικούς ἥρωες! Τό ἀπίστευτο μάλιστα κοκτέιλ βίας καί ἐπιθετικότητας πού ἀναπαράγεται μέσῳ τῆς ὀθόνης τοῦ ὑπολογιστῆ καί τῆς τηλεόρασης σημαδεύει ἀνεξίτηλα τήν παιδική ψυχή. Ἔτσι διδάσκονται ἐποπτικότατα καί ἀποτελεσματικότατα τά παιδιά μας πῶς νά κρατοῦν καί νά χρησιμοποιοῦν τά ὅπλα, πῶς νά φονεύουν τούς συμπαῖκτες τους!
Ἀπόδειξη χειροπιαστή ἡ περίπτωση τοῦ γερμανοῦ δράστη. «Ἐξετάσαμε τόν ὑπολογιστή του», ἀνακοίνωσε ἡ ἀστυνομία, «καί βρήκαμε ἠλεκτρονικά βιντεοπαιχνίδια χαρακτηριστικά αὐτῆς τῆς παραφροσύνης, ἀνάμεσά τους καί τό Counter Strike», δηλαδή βίαια καί φανατικά βιντεοπαιχνίδια.
Τό φονικό στό σχολεῖο τῆς Στουτγκάρδης ἀποτελεῖ ἕνα ἠχηρό ράπισμα γιά ὅλους ἐκείνους πού ἀπαξίωσαν τή σημασία τοῦ σχολείου στή ζωή τῶν παιδιῶν. Κάποτε τό σχολεῖο μεταλαμπάδευε ἀξίες, ἀγωγή, πίστη καί ἐφόδια γιά τή ζωή. Σήμερα παραδομένο στήν τεχνογνωσία, ἀθωράκιστο μπροστά στίς σύγχρονες λαίλαπες, ἀποπροσανατολισμένο ἀπό τίς βασικές ἀνθρώπινες σταθερές, δοκιμάζεται ἄγρια νά σταθεῖ στά πόδια του. Πλῆθος σχολικῶν παιδοψυχολόγων στόν δυτικό πολιτισμένο κόσμο ἀγωνίζεται νά ἐπιλύσει τά ἀγωνιώδη κοινωνικά προβλήματα τῶν παιδιῶν. Ὡστόσο αὐτά μένουν ἄλυτα ἤ καλύτερα βαίνουν αὐξανόμενα, γιατί ἕνα τούς λείπει: ὁ πνευματικός προσανατολισμός τοῦ σχολείου. Σκοτώσαμε μέσα στήν ψυχή τῶν παιδιῶν τόν Θεό, σκοτώσαμε τά ἀδελφάκια τους στίς κοιλιές τῶν μητέρων τους, γιά νά ζήσουν αὐτά χωρίς στερήσεις, μέσα στή χλιδή καί τόν εὐδαιμονισμό· κι ἐκεῖνα -γνήσιοι ἀπόγονοι τοῦ Κάιν- συνεχίζουν τήν ἀδελφοκτόνο πορεία σκοτώνοντας τούς συμμαθητές τους.
Καί στήν πατρίδα μας, ἄν δέν φροντίσουμε νά ἀποκαταστήσουμε τήν τραυματισμένη ζωή τοῦ σχολείου ἀπό τά ἄχρωμα καί ἄ(δύσ)οσμα βιβλία, τήν ἐκκρεμότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τήν ἀπομάκρυνση τοῦ πνευματικοῦ, σύντομα θά θρηνήσουμε θύματα. «Ὅλοι φταῖμε γιά ὅλα», κατά πως ἔλεγε ὁ Ντοστογιέφσκι. Ὅλοι εἴμαστε συνυπεύθυνοι!
Εὐδοξία Αὐγουστίνου
Φιλόλογος-Θεολόγος
Ευχαριστούμε για το e-mail.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου