Σε συνέντευξη που έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην εφημερίδα των ρωμαιοκαθολικών επισκόπων της Ιταλίας "Αβενίρε"(15-04-2009) μίλησε για πολλά θέματα.
Ενώ στην Avennire το κύριο θέμα ήταν ο Οικουμενισμός και η συμμετοχή της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας σ΄αυτόν, στην Ελλάδα δόθηκε έμφαση στο ζήτημα του Βατοπαιδίου.
Ας δούμε το ιταλικό κείμενο και τη μετάφραση για το θέμα του Οικουμενισμού.
ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
«Senza ritorno la scelta ecumenica»
L’arcivescovo ortodosso greco Ieronymos: sì al dialogo nella verità
Rispetto alle apertura ecumeniche d’inizio millennio, è sembrato che nella Chiesa greca ci sia stata quasi una marcia indietro. Specie nelle zone più isolate – ma non solo – resta forte, o fortissimo, il pregiudizio anticattolico, se non la discriminazione, per esempio rispetto al riconoscimento dei sacramenti. Che cosa può dire al riguardo?
La partecipazione della Chiesa ortodossa greca al movimento ecumenico è un dato di fatto. Alcune opinioni isolate, o reazioni estremistiche, non esprimono le posizioni ufficiali della Chiesa. Le varie questioni teologiche vengono prese in esame dalle competenti commissioni, nelle quali la presenza e il contributo dei rappresentanti della nostra Chiesa è sostanziale e costruttivo. Il cammino dei diversi dialoghi teologici dovrà essere frutto di un dialogo costruttivo basato sulla verità e la fiducia. Su questioni del genere non occorre aver fretta, ma neanche essere troppo scolastici, pedanti, impedendo così il prosieguo.
Come giudica i progressi compiuti nel dialogo teologico, in particolare dopo Ravenna?
È un dialogo che sin dall’inizio è stato caratterizzato dalla sua serietà, saggezza e metodicità. È un dialogo che non si esaurisce nei facili entusiasmi, né si trascina nelle illusioni. Questo suo sereno cammino e il suo impegno con una questione teologica molto seria come quella dell’ecclesiologia, è una conferma del suo positivo cammino. Più particolarmente, riguardo al testo di Ravenna, quello che la commissione teologica vuol ottenere, è di definire la funzione e l’applicazione del primato, come necessario presupposto nella struttura e la funzione della Chiesa, rispettando il principio della pentarchia dei patriarchi. È un passo positivo, che ora attende di proseguire. La nostra preghiera non può essere altra da quella di diventare tutti uno. In altre parole, è un cammino che guarda al futuro. È una strada, insomma, senza ritorno.
Pensa che si potranno fare dei passi avanti in questo campo? Pensa che il Papa potrebbe tornare presto ad Atene?
A livello teologico esiste la possibilità di fare importanti passi in avanti per la ricerca e il ritrovamento della comune tradizione teologica e l’insegnamento. Questo d’altronde è quanto fanno le commissioni teologiche, lontano da concezioni di vari equilibrismi teologici e diplomatici di natura ecclesiastica. Il dialogo deve rimanere un dialogo teologico, dove le Chiese si scambiano le loro opinioni e non le ideologie. Quanto a una visita del Papa ad Atene, è un fatto particolare; come cristiani, ma anche come greci, abbiamo la fama dell’ospitalità, e di essere aperti. Ma quando si tratta di un fatto molto importante come questo ci vuole saggezza. Queste sono di conseguenza questioni che spettano al corpo alla gerarchia dei vescovi. Perché la Chiesa si deve muovere al di fuori dai facili e provvisori sensazionalismi dei mezzi di comunicazione. Dobbiamo essere alla ricerca della sostanza delle cose.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Όσον αφορά τα οικουμενικά ανοίγματα της νέας χιλιετίας, η Ελλαδική Εκκλησία έδωσε την εντύπωση να βρίσκεται με ένα βήμα πίσω. Ιδιαίτερα σε κάποιες μεμονωμένες περιοχές- και όχι μόνον- παραμένουν έντονες οι αντικαθολικές προκαταλήψεις, όπου υπάρχουν και διακρίσεις, όπως εκείνες της μη αναγνώρισης των μυστήριων. Τι έχετε να πείτε σχετικά μ΄αυτό;
Η συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος στη λεγόμενη οικουμενική κίνηση ιστορικά είναι δεδομένη. Οι κάποιες μεμονωμένες απόψεις(σε περιοχές) ή ακραίες αντιδράσεις δεν εκφράζουν τις επίσημες τοποθετήσεις της Εκκλησίας. Τα διάφορα θεολογικά ζητήματα που προέκυψαν, εξετάζονται από αρμόδιες θεολογικές επιτροπές, στις οποίες η παρουσία και η συμμετοχή των εκπροσώπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος είναι και ουσιαστική και εποικοδομητική. Η πορεία των διαφόρων θεολογικών διαλόγων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα εποικοδομητικού διαλόγου αλήθειας και εμπιστοσύνης, στα ζητήματα αυτά δεν επιτρέπεται βιασύνη, αλλά ούτε και σχολαστική κωλυσιεργία .
Ποια είναι η γνώμη σας για την πρόοδο του θεολογικού διαλόγου, ειδικότερα μετά την Ραβέννα;
Είναι ένας διάλογος που τον χαρακτηρίζει από την αρχή η σοβαρότητα, η σύνεση, η μεθοδικότητα. Ένας διάλογος που δεν εξαντλείται σε ενθουσιασμούς και δεν παρασύρεται σε απογοητεύσεις. Αυτή η ήρεμη πορεία τόσα χρόνια και η ενασχόλησή του με ένα τόσο σοβαρό θεολογικό ζήτημα, όπως είναι η εκκλησιολογία, επιβεβαιώνει και την μελλοντική θετική του πορεία. Ειδικότερα για το «Κείμενο της Ραβέννας» είναι αυτό το οποίο επιδιώκει ακριβώς να πετύχει η θεολογική επιτροπή, να αποτυπώσει την λειτουργία και εφαρμογή του «πρώτου», ως αναγκαίας εκκλησιολογικής προϋπόθεσης, στην εκκλησιαστική δομή και λειτουργία, σεβόμενη την αρχή της πενταρχίας των πατριαρχών. Είναι ένα θετικό βήμα, το οποίο περιμένει και τη συνέχειά του. Η προσευχή μας δεν μπορεί να είναι άλλη από το να γίνουμε ένα εν Χριστώ. Είναι, δηλαδή, ένας δρόμος που κοιτάζει προς το μέλλον, στα έσχατα που έρχονται. Είναι, δηλαδή, ένας δρόμος χωρίς επιστροφή.
Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνουν σημαντικά βήματα προς τα εμπρός; Πιστεύετε ότι ο Πάπας μπορεί να επιστρέψει στη Αθήνα, σύντομα;
Σε θεολογικό επίπεδο υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν σημαντικά βήματα για αναζήτηση και επανεύρεση της κοινής θεολογικής παράδοσης και διδασκαλίας, αυτό άλλωστε κάνουν οι θεολογικές επιτροπές, μακριά από αντιλήψεις θεολογικών ισορροπιών, ακροβατισμών και εκπτώσεων ή εφαρμογές μεθόδων εκκλησιαστικής διπλωματίας. Ο διάλογος είναι και πρέπει να παραμένει διάλογος θεολογικός, όπου διαλέγονται οι Εκκλησίες και όχι οι ιδεολογίες. Μια επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα, είναι ένα ιδιαίτερο γεγονός και ως χριστιανοί, αλλά και ως Έλληνες φημιζόμεθα για την φιλοξενία μας, και την ανοιχτότητά μας, αλλά δεν πρόκειται γι΄αυτό, όσο για ένα σημαντικό γεγονός για το οποίο απαιτείται σύνεση.Αυτά είναι ζητήματα κατά συνέπεια που αφορούν το σώμα της Ιεραρχίας των επισκόπων. Γιατί η Εκκλησία πρέπει να κινείται μακριά από πρόσκαιρους εντυπωσιασμούς και κινήσεις επικοινωνιακού τύπου. Καλούμαστε να αναζητούμε την ουσία των πραγμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου