Είναι πολλές οι στιγμές που στην πανσπερμία των προσώπων που αντικρίζω στα Χριστούγεννα, αναρωτιέμαι ποια άραγε η χρησιμότητά τους. Και είναι, τουλάχιστον για μένα, γεγονός τα πολλά πρόσωπα που ξαφνικά εμφανίζονται στο προσκήνιο.
Φίλοι, οι οποίοι σπουδάζουν και επιστρέφουν στην πόλη τους για διακοπές, παλιοί συμμαθητές που τους συναντάς στην αγορά κατά την διάρκεια αυτών των ατελείωτων αναζητήσεων για τα δώρα της Πρωτοχρονιάς, μακρινοί συγγενείς που θα στείλουν μια κάρτα, ελάχιστη ένδειξη ότι σε θυμούνται έστω και τις μέρες αυτές. Είναι πολλοί… Πρόσωπα που περιστασιακά εμφανίζονται ως διάττοντες αστέρες, για να διεκδικήσουν μερίδιο στην καθημερινότητα των γιορτών που απατηλά ίσως την θεωρούν γιορτινή καθημερινότητα.
Έτσι νομίζω συμβαίνει και σε αυτήν την τόσο σπουδαία εικόνα της Δεσποτικής γιορτής της γέννησης του Θεανθρώπου. Μια εικόνα που συγκεντρώνει τόσο πολλά πρόσωπα για την ασύλληπτη από τον άνθρωπο απλότητα του γεγονότος.
Και λέω απλότητα γιατί δεν συνέβη κάτι περισσότερο από την ένωση του θελήματος του Θεού με την ελευθερία της Παναγίας μας, γεγονός όμως που είναι ασύλληπτο από τον ανθρώπινο νου.
Στην εικόνα, λοιπόν, αυτή της Γέννησης παρελαύνουν τόσα πρόσωπα… Από όλα αυτά, επιτρέψτε μου να επικεντρωθώ όχι σε αυτά που βρίσκονται στο κέντρο, όχι σε εκείνα που πρωταγωνιστούν, αλλά στα τρία εκείνα που περπατούν αδιάκοπα προς το νεογεννημένο λυτρωτή.
Οι τρεις μάγοι… Στην ιστορία αναφέρονται ότι παρουσιάστηκαν και προσκύνησαν τον Χριστό και όλοι μας γνωρίζουμε (από τις ιστορίες που έχουμε ακούσει; Από το σχολείο; Ίσως και από το κατηχητικό;) ότι οι τρεις αυτοί γέροντες υποβλήθηκαν σε ένα μεγάλο κόπο και μια απερίγραπτη ταλαιπωρία γιατί πίστευαν ότι είχαν ανακαλύψει τον μεγάλο βασιλιά.
Αυτοί οι τρεις μάγοι (που ήταν άραγε τρεις; η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει αριθμό) κρύβουν ένα πολύ μεγαλύτερο θησαυρό από αυτόν που κρατούν στα χέρια τους. Και ο θησαυρός αυτός είναι φανερός αλλά και κρυμμένος στον τρόπο που εικονίζονται στην εικόνα της Γέννησης.
Οι τρεις αυτοί μάγοι, αν τους προσέξουμε καλά, θα δούμε ότι προέρχονται από τρεις διαφορετικές ηλικίες. Ο ένας, νέος, ο άλλος ώριμος άνδρας και ο τρίτος γέροντας στην ηλικία. Τρεις γενιές έρχονται να προσκυνήσουν τον Χριστό και να του δώσουν τα δώρα τους.
Γιατί άραγε αυτή η διαφορά στην ηλικία; Γιατί κάποια στιγμή παγιώθηκε να αγιογραφείται αυτό το «ψέμα», αυτή η ανακρίβεια; Μα οι εικόνες στην Ορθόδοξη αγιογραφία δεν εξεικονίζουν φωτογραφικά τα πρόσωπα ή την ακρίβεια των γεγονότων. Η αγιογραφία παρουσιάζει την εσχατολογική προοπτική των ανθρώπων και αποπειράται να μεταδώσει τα μηνύματα που κρύβονται στα εικονιζόμενα πρόσωπα.
Οι τρεις ηλικίες περικλείουν μέσα τους όλη την ζωή του ανθρώπου, αντιπροσωπεύουν τα στάδια που περνούμε και τις φάσεις που διαμορφώνουμε, την επίγεια ζωή μας.
Σε κάποια από αυτές μας συναντά το μήνυμα της ύπαρξης του Θεού, της ενανθρώπισης του Λόγου. ‘Αλλον στην τρυφερή ηλικία, άλλον στην ακμή της ωριμότητας, άλλον στην ηρεμία της δύσης της ζωής. Και μετά την συνάντηση αυτή μας συνοδεύει το μήνυμα αυτό εσαεί.
Οι τρεις μάγοι μεταφέρουν το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι το πρόσωπο του Χριστού γεννιέται για τον κάθε ένα από εμάς. Όποιοι και αν είμαστε, ό,τι και αν είμαστε , όσο μεγάλοι και αν είμαστε. Κανείς ποτέ και με τίποτε δεν μπορεί να είναι άσχετος με το πρόσωπο του μικρού βρέφους της Βηθλεέμ.
Πολύ περισσότερο στις μέρες μας που φοβόμαστε τα χρόνια που περνούν και προσπαθούμε με τόσους τρόπους να τα «ξορκίσουμε», οι μάγοι μάς μιλούν και μάς λένε να μην φοβόμαστε. Η αξία μας είναι - μπροστά στα μάτια του Χριστού – αυτή η ίδια ανεξάρτητα με τις ηλικίες.
Η υποχρέωση να είμαστε «ανοικτοί» στις προκλήσεις του Θεού, μας συνοδεύει και δεν αυξομειώνεται ανάλογα με τα χρόνια που έχουν περάσει.
Φέτος τα Χριστούγεννα σκύψτε με περισσή προσοχή στην εικόνα των Χριστουγέννων στο προσκυνητάρι του ναού. Ξοδέψτε ένα λεπτό παραπάνω για να εστιάσετε την ματιά σας στα πρόσωπα των μάγων και αναλογιστείτε αν «χωράτε» στην πορεία τους προς την Βηθλεέμ.
Αν χωράμε όλοι μαζί - ανεξάρτητα από ηλικία – στην πορεία της αναζήτησης του Βρέφους που θα μας κάνει «δια βίου» προσκυνητές ενός Θεού που μας αγαπά!
Πηγή :http://www.imd.gr/html/gr/section01/media/psiphides/2004/winter.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου