Ἀπὸ τὰς συνεδρίας τῶν Πνευματιστῶν εἰς τὴν Θεοσοφίαν

 

Ἀπὸ τὰς συνεδρίας τῶν Πνευματιστῶν εἰς τὴν Θεοσοφίαν

Toῦ κ. Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου

 Δέκα ἑπτὰ θιασῶτες τῶν παραψυχικῶν φαινομένων συγκεντρώθηκαν στὸ Μὸτ Μεμόριαλ Χὸλ τῆς Νέας Ὑόρκης στὶς 17 Νοεμβρίου τοῦ 1875 καὶ ξεκίνησαν τὴν πρώτη ἀπόπειρα γιὰ τὴν  δημιουργία τῆς παγκοσμιοποιητικῆς θρησκείας ποὺ ἐξετάζουμε σὲ αὐτὴ τὴν σειρὰ ἄρθρων. Ἦταν Μασῶνοι καὶ Ροδόσταυροι, ποὺ εἶχαν σὰν βασικὰ ἐνδιαφέροντα τὸν Πνευματισμό, τὴν ἑβραϊκὴ Καββάλα, τὴν Ἀστρολογία, τὴν Μαγεία, τὴν Ἀριθμολογία καὶ τὴν χαρτομαντεία μέσῳ τῆς τράπουλας Ταρώ. Ἀφοῦ πρῶτα ἀπόλαυσαν μία ὁμιλία μὲ θέμα γιὰ τὴν Καββάλα τῶν ἀρχαίων Αἰγυπτίων, συζήτησαν καὶ  ἀποφάσισαν νὰ δημιουργήσουν τὴν Θεοσοφικὴ Ἑταιρεία. Ἡ Θεοσοφία ποὺ προώθησαν σὰν μία «σύνθεση ἐπιστήμης, θρησκείας καὶ φιλοσοφίας» στὴν πορεία τῶν χρόνων κατέληξε μία ἀπέραντη σούπα ποὺ συμπεριέλαβε ὅλες τὶς ἀποκρυφιστικὲς καὶ ἐσωτερικὲς δυτικὲς παραδόσεις, τὶς ὁποῖες ἐπιχείρησε νὰ παντρέψει μὲ τὸν Βουδισμὸ καὶ τὸν Ἰνδουισμό.

  Πενῆντα χρόνια μετὰ τὴν ἵδρυσή της ἡ Θεοσοφικὴ Ἑταιρεία ἀριθμοῦσε 45.000 ἐνεργὰ καὶ ἀφοσιωμένα μέλη, εἶχε παραρτήματα σὲ δεκάδες χῶρες τοῦ κόσμου, εἶχε πάνω ἀπὸ ἕνα ἑκατομμύριο πιστούς, ἔγινε μόδα στὰ σαλόνια τῆς ὑψηλῆς κοινωνίας καὶ ἐπηρέαζε πολιτικοὺς ὅλων τῶν κατευθύνσεων, ἀπὸ τὸν Γκάντι μέχρι τὸν Χίτλερ, ὁ ὁποῖος πολλὰ ἀπὸ ὅσα διακήρυττε περὶ Ἄρειας Φυλῆς τὰ ἐντόπισε στὰ θεοσοφικὰ κείμενα! Δὲν κατάφερε ποτὲ νὰ γίνει ὅμως μία θρησκεία ποὺ θὰ ἀγκάλιαζαν τὰ λαϊκὰ στρώματα.

Θὰ δοῦμε σὲ προσεχῆ ἄρθρα πῶς ἡ νέα θρησκεία διατήρησε στενότατες σχέσεις μὲ τὴν Μασωνία, πῶς εἶχε σαφῆ νεογνωστικὸ προσανατολισμό, ἀφοῦ ἀποθέωνε τὸν Ἑωσφόρο, πῶς τοποθέτησε στὸ ἐπίκεντρο τῆς διδασκαλίας της τὴν μετενσάρκωση καὶ πῶς διακήρυττε ὅτι γνώριζε τὴν μυστικὴ ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας. Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο πρέπει νὰ ἀναλύσουμε ὅμως ὅτι ξεκίνησε σὰν μία κίνηση Πνευματιστῶν καὶ πῶς τὸ channeling, δηλαδὴ ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὰ πνεύματα, ἦταν διαχρονικὰ ἡ ἐμμονὴ τῶν ἀρχηγῶν της.

Πρόεδρος τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας ἀνακηρύχθηκε ὁ Συνταγματάρχης Χένρι Στὶλ Ὄλκοτ, ἕνας Μασῶνος δικηγόρος καὶ δημοσιογράφος μὲ ἔντονο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν Πνευματισμό, ποὺ τὸν ὤθησε νὰ γίνει ἱδρυτικὸ μέλος τῆς Συνόδου τῶν Πνευματιστῶν Νέας Ὑόρκης. Κεντρικὴ φιγούρα ὅμως τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας καὶ μαγνήτης γιὰ τοὺς ὑποψήφιους πιστοὺς ἦταν ἡ συνεργάτιδά του Ἕλενα Μπλαβάτσκυ ἢ Μαντὰμ Μπλαβάτσκυ, μία Ρωσίδα ποὺ εἶχε τὴ φήμη πανίσχυρου μέντιουμ. Ὁ Ὄλκοτ συνάντησε γιὰ πρώτη φορὰ τὴν Μπλαβάτσκυ τὸ 1874, στὸ ἀγρόκτημα τῶν ἀδελφῶν Ἔντυ, ἕνα μέρος στὸ Βέρμοντ ποὺ εἶχε γίνει προσκύνημα γιὰ ὅλους τοὺς Πνευματιστὲς τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Στὸ ἀγρόκτημα ὑποτίθεται ὅτι ἔκαναν πάρτυ τὰ πνεύματα μὲ τὶς  φῆμες νὰ διαδίδουν πὼς ἐμφανίζονταν σὰν πανύψηλοι Ἰνδοί, σὰν ναῦτες μὲ γιαταγάνια, ἐνῶ ἀκούγονταν κουδούνια καὶ περίεργες μουσικὲς καὶ πὼς μία φορὰ ἕνα φάντασμα πέτυχε ὑλοποίηση τῆς χλαμύδας του!

  Ἡ Μπλαβάτσκυ σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς πνευματιστικὲς συνόδους στὸ ἀγρόκτημα ὑποτίθεται ὅτι ἄκουσε τὸ πνεῦμα τοῦ Τζὸρτζ Ντίξ, ἑνὸς πνιγμένου ναύτη, νὰ τῆς λέει πὼς θὰ τῆς δώσει μία  ἀπόδειξη ποὺ θὰ πείσει καὶ τοὺς πιὸ δύσπιστους γιὰ τὰ πνευματιστικὰ φαινόμενα. Ὁ Ὄλκοτ εἶδε τότε στὰ χέρια τῆς Μπλαβάτσκυ μία ἀσημένια πόρπη ποὺ ὑποτίθεται τῆς ἔδωσε τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ὁποία προερχόταν ἀπὸ τὸ μετάλλιο τιμῆς, μὲ τὸ ὁποῖο εἶχε ἐνταφιαστεῖ ὁ πατέρας της. Ὁ Ὄλκοτ πείστηκε τότε γιὰ τὴν αὐθεντικότητα τῶν φαινομένων καὶ γιὰ τὸ ὅτι ἡ Μπλαβάτσκυ ἦταν χαρισματικὴ Πνευματίστρια. Οἱ δύσπιστοι ὅμως ἀργότερα θὰ ἐπισημάνουν πὼς στὴν Ρωσία οἱ στρατιωτικοὶ δὲν θάβονται μὲ τὰ μετάλλιά τους καὶ πὼς ἡ δῆθεν ὑλοποίηση τῆς ἀσημένιας πόρπης ἦταν ἕνα κόλπο ποὺ σκηνοθέτησαν οἱ ἀδελφοὶ Ἔντυ καὶ ἡ Μαντὰμ Μπλαβάτσκυ προκειμένου νὰ πείσουν τὸν Ὄλκοτ, ὁ ὁποῖος σὰν δημοσιογράφος θὰ ἔκανε μεγάλη διαφήμιση στὴν πνευματιστικὴ ἐπιχείρηση τῶν δύο ἀδελφῶν μὲ τὸ ρεπορτὰζ ποὺ θὰ ἔγραφε γιὰ τὰ ἀνεξήγητα φαινόμενα στὸ ἀγρόκτημα.

 Τὰ κόλπα τῶν ἀδελφῶν Ἔντυ ἀποκαλύφθηκαν ἀργότερα ἀπὸ τὸν μάγο Chung Ling Soo (ψευδώνυμο τοῦ ταχυδακτυλουργοῦ Γουίλιαμ Ρόμπινσον). Ὁ ψυχικὸς ἐρευνητὴς Χέρεγουορντ Κάρινγκτον ἀνέλυσε ἐπίσης τὰ ταχυδακτυλουργικά τους τεχνάσματα. Γιὰ παράδειγμα χρησιμοποιοῦσαν ἕνα ψεύτικο χέρι φτιαγμένο ἀπὸ ἕνα παχὺ κομμάτι μολύβδου, οἱ συμμετέχοντες στὶς συνεδρίες θεωροῦσαν αὐτὸ σὰν τὸ πραγματικὸ χέρι καὶ ἔτσι ὁ Ὀράτιος Ἔντυ μὲ τὸ ἐλεύθερό του χέρι ἔκανε τὶς ταχυδακτυλουργίες. Ὁ Κάρινγκτον περιέγραψε τὰ κόλπα τους σὰν «παράλογα ἁπλὰ» καὶ ἐξεπλάγη ποὺ ὅσοι συμμετεῖχαν στὶς πνευματιστικὲς συνεδρίες ξεγελάστηκαν ἀπὸ αὐτά.

Ὑπόψιν ὅτι ὁ Κάρινγκτον σὰν μέλος τῆς Ἀμερικανικῆς Ἑταιρείας γιὰ τὴν Ψυχικὴ Ἔρευνα ἔκανε καριέρα σὰν ἐρευνητὴς ψυχικῶν φαινομένων καὶ κατέληξε πὼς τὸ 98% τῶν φαινομένων ποὺ ὑποτίθεται προκαλοῦν τὰ μέντιουμ εἶναι ἀπάτες. Στὸ βιβλίο του «Τὰ Φυσικὰ Φαινόμενα τοῦ Πνευματισμοῦ» ἀποκάλυψε μάλιστα πὼς γίνονται μὲ ταχυδακτυλουργικὰ κόλπα τὸ στρίψιμο τῶν τραπεζιῶν, ἡ ἀνάγνωση σφραγισμένων γραμμάτων, ἡ παραγωγὴ ἤχων, οἱ ὑλοποιήσεις καὶ ἡ φωτογραφία πνευμάτων.

Ἐνῶ τὰ πνευματιστικὰ φαινόμενα εἶναι σχε­δὸν πάντα ταχυδακτυλουργικὲς ἀπάτες φαίνεται ὅτι ὑπάρχουν καὶ κάποια ἄτομα ποὺ ὄντως ἐπικοινωνοῦν μὲ τὰ πνεύματα, μόνο ποὺ αὐτὰ τὰ πνεύματα εἶναι δαιμόνια ποὺ ἐξαπατοῦν τὸ μέντιουμ καὶ ἡ ἐπικοινωνία μαζί τους δαιμονιοκατάληψη. Ἕνα αὐθεντικὸ μέντιουμ μπορεῖ σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ καταλαμβάνεται ἀπὸ τὰ πνεύματα, ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὸ δὲν γίνεται κατὰ παραγγελία, στὶς πνευματιστικὲς συνόδους τέτοια μέντιουμ εἴτε γιὰ νὰ βγάλουν χρήματα, εἴτε γιὰ νὰ κάνουν ὄνομα, κάνουν συχνότατα ἀπάτες. Κι αὐτὴ φαίνεται ὅτι ἦταν ἡ περίπτωση τῆς Μπλαβάτσκυ ποὺ φιλοδοξοῦσε νὰ ἡγηθεῖ μίας νέας θρησκείας ἀκόμη καὶ ἐπιδεικνύοντας ψευδῆ θαύματα, ὅπως μὲ στοιχεῖα ἔχουν ἀποδείξει κάποιοι ἐπικριτές της.

  Ἡ Μπλαβάτσκυ εἶχε ἀναφερθεῖ στὸ πνεῦμα (δαιμόνιό) της ποὺ ὀνόμαζε ἀρχικὰ Τζὸν Κὶνγκ μὲ τὰ πιὸ κολακευτικὰ λόγια. «Ἐπιπλέον, τὸ πνεῦμα Τζὸν Κὶνγκ μὲ ἀγαπάει πολύ, καὶ τὸν ἀγαπῶ περισσότερο ἀπὸ ὁ,τιδήποτε στὴ γῆ. Εἶναι ὁ μόνος μου φίλος, καὶ ἂν εἶμαι ὑπόχρεος σὲ κάποιον γιὰ τὴ ριζικὴ ἀλλαγὴ στὶς ἰδέες μου γιὰ τὴ ζωή, στὶς προσπάθειές μου καὶ οὕτω καθεξῆς, εἶναι μόνο σὲ αὐτόν. Μὲ ἔχει μεταμορφώσει, καὶ θὰ εἶμαι ὑπόχρεος σὲ αὐτόν, ὅταν «ἀνέβω στὸν ἐπάνω ὄροφο» (σσ, ἐννοεῖ τὴν μεταθανάτια ζωή), ἐπειδὴ δὲν χρειάζεται νὰ κατοικήσω γιὰ αἰῶνες, σὲ αὐτὸ ποὺ μᾶλλον θὰ ἦταν σκοτάδι καὶ ζόφος». (Α Modern Priestess of Isis, Vladimir Solovyov).

  Ὁ Ὄλκοτ πίστευε πὼς ἡ Μπλαβάτσκυ ἐπικοινωνοῦσε μὲ τρία πνεύματα. Τὸ πρῶτο ἦταν ἕνα στοιχειακό, ποὺ τὴ βοηθοῦσε στὴν παραγωγὴ πνευματιστικῶν φαινομένων. Τὸ δεύτερο ἦταν ἡ ψυχὴ τοῦ Χένρι Μόργκαν, τοῦ διάσημου πειρατῆ! Καὶ τὸ τρίτο ἦταν Ἀγγελιοφόρος τῆς ἀδελφότητας τῶν Μυστῶν! Αὐτὸ εἶναι τὸ πρόσωπο ποὺ ἀναφέρεται στὶς ἐπιστολὲς τοῦ Δασκάλου ΣΕΡΑΠΙΣ πρὸς τὸν Συνταγματάρχη Χένρι Στὶλ Ὄλκοτ. (Ἐπιστολὲς ἀπὸ τοὺς Δασκάλους τῆς Σοφίας, Σειρὰ II, καὶ Παλιὰ Φύλλα Ἡμερολογίου, Τόμος Ι.).

  Στὸν ἔμπιστό της Δρ. Φραντς Χάρτμαν εἶχε ἐμπιστευθεῖ ἡ Μπλαβάτσκυ πὼς «Εἶναι τρομερὸ ὅτι κάποιες φορὲς ἕνας Μαχάτμα μοῦ ἐμφανίζεται, τὸν ὁποῖον θεωρῶ σὰν ἀληθινὸ Διδάσκαλο, ἐνῶ ἀργότερα, πρὸς κατάπληξή μου, εἶμαι ὑποχρεωμένη νὰ ἀναγνωρίσω ὅτι ἦταν ἕνας δαίμονας, ποὺ καλυπτόταν πίσω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο του». (Πέτρου Γράβιγγερ, Ἐγκυκλοπαίδεια Ἐσωτερισμοῦ καὶ Ἀποκρύφου Γνώσεως, λῆμμα γιὰ Μπλαβάτσκυ).

  Ἡ ἀφέλεια τοῦ Ὄλκοτ ποὺ πίστεψε τὶς ταχυδακτυλουργικὲς παραστάσεις στὸ κτῆμα Ἔντυ καὶ ἡ ὑπέρμετρη φιλοδοξία τῆς Μπλαβάτσκυ νὰ ἀναδειχτεῖ σὲ διεθνῆ σουπερστὰρ Πνευματίστρια ὁδήγησαν στὴ δημιουργία τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας. Ἐπειδὴ εἶχε καλλιεργηθεῖ τότε σὲ Ἀμερικὴ καὶ Εὐρώπη ἡ μόδα γιὰ τὸν Πνευματισμό, ἡ Θεοσοφικὴ Ἑταιρεία ἔγινε ἀμέσως κεντρικὸ μαγαζάκι. Κάποιοι δημοσιογράφοι τῆς ἐποχῆς ὅμως δὲν δάγκωσαν τὸ δόλωμα καὶ ὑπῆρξαν καυστικοὶ στὶς δημοσιεύσεις τους. Ἀποκαλοῦσαν τὴν Θεοσοφία σὰν Ἀθεοσοφία ἢ σὰν Μπλαβατσκοσοφία, τὸν Ὄλκοτ εἰρωνικὰ σὰν «Ἱεροφάντη» καὶ τὴν Μπλαβάτσκυ σὰν «πρωταθλήτρια ἀπατεώνισα τοῦ αἰώνα». Μάλιστα ἡ New York Sun περιέγραψε ἕνα σπαρταριστὸ περιστατικὸ διακωμώδησης τοῦ Ὄλκοτ. Ἐπειδὴ ὁ συνταγματάρχης διακήρυττε πὼς ἕνας Θεοσοφιστὴς μέσῳ τοῦ διαλογισμοῦ καὶ τῆς ἐνάρετης ζωῆς μπορεῖ νὰ πετύχει τὴν Ἀνύψωση στὸν ἀέρα, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἐφημερίδας τοῦ ζήτησαν νὰ σταθεῖ στὸν ἀέρα, πηδώντας ἀπὸ τὸ παράθυρο τοῦ κτιρίου τῆς Tribune. Ὁ Ὄλκοτ τότε ἀπολογήθηκε πὼς αὐτὸ θὰ ἦταν κατόρθωμα ἑνὸς ἀνώτερου μύστη, τοῦ ὁποίου τὸ ἐπίπεδο δὲν ἔχει φθάσει ἀκόμη καὶ πώς, γιὰ νὰ τὸ καταφέρει θὰ πρέπει πρῶτα νὰ ταξιδέψει στὰ Ἰμαλάια καὶ νὰ ἐκπαιδευτεῖ ἐκεῖ!!! (Μadame Blavatsky: Ηer tricks and her dupes, The Christian Literature Society, 1894, σ.6).

Περισσότερα θὰ ποῦμε στὸ ἑπόμενο ἄρθρο γιὰ τὴν Θεοσοφία καὶ γιὰ τὸ πῶς ἀπὸ ἕνα μαγαζάκι πνευματιστικῶν ἐρευνῶν κατέληξε νὰ ἔχει φιλοδοξίες μίας παγκόσμιας θρησκείας ποὺ ὑποστήριζαν οἱ Ἐλίτ.

orthodoxostypos