Σύγχρονοι ψυχαναγκασμοί!

 

Σύγχρονοι ψυχαναγκασμοί!

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Α΄ ΜΕΡΟΣ

  Στ’ ἀλήθεια, καλοί μου φίλοι, ὑπάρχουν κάποιες ἀξίες πραγματικὰ μοναδικές. Ὑπάρχουν κάποιες ἀξίες δεμένες μὲ τὴ φυλή μας, εἶναι οἱ ρίζες της. Ὑπάρχουν ἀξίες στ’ ἀληθινὰ μεγάλες, ἀκατάβλητες, αἰώνιες. Μέσα ἀπὸ τοῦτες τὶς ἀξίες, ἀντλοῦμε τὴ συμπεριφορά μας. Πορευόμαστε στὴ ζωή. Εἶναι τὸ ἁλάτι ποὺ νοστιμίζει, ἀλλὰ καὶ συντηρεῖ τὴν ὕπαρξή μας.

  Σὰν φθάνει κανεὶς στὸ κατώφλι τῆς ἐφηβείας, τὶς ἀξίες αὐτὲς ἀρχίζει καὶ τὶς κριτικάρει. Τὶς ἀμφισβητεῖ. Καὶ τὶς ἀπορρίπτει ἀκόμη. Καὶ δὲν κάνει ἄσχημα ὁ νέος ἄνθρωπος! Εἶναι στὴ φύση του νὰ ἀμφισβητεῖ. Καὶ κάποτε πρέπει νὰ τὸ κάνει αὐτὸ γιὰ τὰ πάντα. Γιατί ὄχι; «Νέος θὰ πεῖ νὰ θέλεις ν’ ἀλλάξεις τὸν κόσμο» ἔλεγε ὁ Γκαῖτε. Καὶ πῶς μπορεῖς νὰ τὸ τὸν ἀλλάξεις, ἂν προηγουμένως δὲν τὸν ἀμφισβητήσεις; Πῶς θὰ κτίσεις, ἂν πρῶτα δὲν γκρεμίσεις; Βέβαια πρέπει νὰ ξέρει κανεὶς τί γκρεμίζει. Ἀλλὰ κι αὐτὸ γιὰ νὰ τὸ κάνει, πρέπει πρῶτα νὰ ἀμφιβάλει καὶ νὰ προβληματίζεσαι γι’ αὐτὸ ποὺ ἔχει μπροστά του.

  Ὅλα καλὰ ὥς ἐδῶ. Ὅμως τί παράξενο! Ἡ ἀμφισβήτηση γίνεται μόνο στὶς ἀξίες ἐκεῖνες ποὺ ἔθρεψαν τὴν οἰκουμένη καὶ σπάνια ἔχει νὰ κάνει μὲ τόσα ἄλλα ποὺ ἀκολουθοῦμε οἱ περισσότεροι σὰν τό… κοπάδι! Δηλαδή; Ἀλλ’ ἀξίζει νὰ πάρουμε νὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά τους…

Ἕνα χαρακτηριστικὸ παράδειγμα…

Πραγματικά, ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τοῦ ψυχαναγκασμοῦ. Στὴν ἐποχὴ δηλαδὴ ποὺ σὲ (ἐξ) ἀναγκάζει ν’ ἀκολουθήσεις, οὕτως ἢ ἄλλως, εἴτε τὸ θέλεις εἴτε ὄχι, χωρὶς κἄν νὰ ἀκουστεῖ ἡ γνώμη σου, σ’ ἕνα συγκεκριμένο δρόμο. Καὶ σὲ μία συγκεκριμένη πορεία χωρὶς παρεκκλίσεις. Μᾶς ὁμογενοποιοῦν, μᾶς ὁμαδοποιοῦν, μᾶς μετατρέπουν σὲ κοπάδι, καὶ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ συγκεκριμένα μαντριά, γιὰ νὰ μᾶς ἐκμεταλλεύονται καλύτερα!

Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν κατάντια, δὲν ὑπάρχουν ἀμφισβητήσεις. Οὔτε, συνεπῶς, ἐπαναστάσεις. Τὸ ἀντίθετο μάλιστα. Εἶναι τόσο ἀποτελεσματικὴ ἡ τακτική τους, ποὺ νομίζουμε πὼς κάνουμε καὶ τὴν ἐπανάστασή μας, μέσα ἀπ’ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ἀναγκάζουν νὰ ζοῦμε!

Μία ἐφημερίδα ἔγραψε πολὺ χαρακτηριστικά, γιὰ τοῦτο τὸ μεγάλο πρόβλημα:

«Πιὸ καταπιεστικὴ ἡμέρα ἀπὸ αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Βαλεντίνου ποὺ “γιορτάσαμε” χθὲς δὲν νομίζει ὅτι ὑπάρχει. Πρέπει ντὲ καὶ καλὰ νὰ εἴμαστε ἐρωτευμένοι, σὲ ρομαντικὴ διάθεση, μὲ πρόσωπο λαμπερό, καὶ μάτια λάγνα καὶ ἐλαφρῶς ὑγρά! Πολλὰ εἶναι τὰ ζευγάρια ποὺ ἀποδέχονται τὸν… καταναγκασμὸ καὶ βγαίνουν ἔξω νὰ τὸ γιορτάσουν (ἀλλὰ πῶς νὰ περάσεις καλὰ μὲ τόσες… ἀξιώσεις πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι σου καὶ σὲ ἕνα χῶρο γεμᾶτο… ὁμοιοπαθεῖς;). Ἀλλὰ καὶ ὅσοι… ἀντιστέκονται σθεναρά, ἔχουν τὶς ψιλοενοχλήσεις τους (“μήπως τοῦ/τῆς στερῶ κάτι ποὺ κατὰ βάθος θὰ ἤθελε;”). Ὅσο γιὰ ἐκείνους ποὺ αὐτὴ τὴν περίοδο εἶναι μόνοι, ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι πολὺ σκληρὴ ἕως πολύ… γελοία! Σήμερα, πάντως, ἔχουμε 15 Φεβρουαρίου, ὁπότε γιὰ ἕνα χρόνο μποροῦμε νὰ περνᾶμε ἕνα ρομαντικὸ βράδυ, ὅταν ἐμεῖς τὸ θέλουμε καὶ νὰ στέλνουμε λουλούδια, ὅταν πραγματικὰ γιὰ μᾶς αὐτὸ σημαίνει κάτι».

Τέλειο! Ὡραιότατη ἀπεικόνιση τῆς πραγματικότητας. Αὐτῆς ποὺ λέει, πὼς στὶς μέρες μας κάποιοι, δημιουργοῦν συμπεριφορές. Σὲ (ψυχ)ἀναγκάζουν ν’ ἀκολουθήσεις κάτι, ἀκόμη κι ὅταν δὲν τὸ θέλεις. Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ δὲν σοῦ πάει καὶ γνωρίζεις πολὺ καλὰ ὅτι δὲν εἶναι καὶ σωστό!

Κι ἄλλα παραδείγματα…

Πολλοὶ νέοι, οἱ περισσότεροι, ἡ συντριπτική τους πλειοψηφία, δὲν ἔχουν κανένα λόγο νὰ πίνουν ἢ νὰ καπνίζουν. Καὶ πῶς καταλήγουν στὸ ἀλκοὸλ ἢ τὸ κάπνισμα; Καταπιέζοντας τὸν ἑαυτό τους! Κάνοντας τὰ πάντα, γιὰ νὰ μάθουν καὶ συνηθίσουν κάτι, τὸ ὁποῖο καὶ ἀνάγκη δὲν τὸ ἔχουν καὶ γνωρίζουν πολὺ καλὰ ὅτι εἶναι ἀπολύτως βλαβερά!

Δέστε μερικὲς ὁμολογίες μαθητῶν:

«Ἤμουνα γύρω στὰ 17. Εἴχαμε ὅλοι μία ἡλικία πάνω-κάτω. Οἱ φίλοι μου ὅμως, εἶχαν ἀρχίσει νὰ καπνίζουν ἀπ’ τὴ δευτέρα τάξη τοῦ Λυκείου. Βγαίνουμε ὅλοι μαζὶ ἔξω. Ἄρχισα, λοιπόν, κι ἐγὼ νὰ καπνίζω. Ἂν δὲν κάπνιζα ὅπως αὐτοί, θὰ ἦταν σὰ νὰ μὴ συμμετέχω στὴν παρέα…».

Μία 16χρονη ἀναφέρει πὼς ἄρχισε νὰ καπνίζει ἀπ’ τὰ 13 της, γιατί ἤθελε νὰ συμβαδίζει μὲ τὴν παρέα της, ποὺ ἦταν μεγαλύτερα παιδιά. «Δυσκολευόμουν στὴν εἰσπνοὴ -λέει- γι’ αὐτὸ ἔβαζα μία φίλη μου νὰ μοῦ κρατάει τὴ μύτη, γιὰ νὰ εἰσπνεύσω. Μοῦ ἔφερε ἀναγούλα»!!!

Μία ἄλλη 15χρονη θὰ ὁμολογήσει: «Ὅλοι κοροϊδεύαμε τὰ παιδιὰ ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ καταπιοῦν τὸν καπνό, κι ἐγὼ  δὲν ἤθελα νὰ γελοιοποιηθῶ. Ἔτσι ἔκανα ἐξάσκηση ἀπ’ τὰ ἀποτσίγαρα τῆς μαμᾶς μου»!!!

Ἡ ἴδια ἠλίθια, συγγνώμη ὀλέθρια τακτικὴ ἤθελα νὰ πῶ, ὑπάρχει σὲ ὅλα. Πηγαίνεις στὰ διάφορα ξενυκτάδικα (μπάρ, κλὰμπ κ.λ.π.), ὄχι γιατί σοῦ ἀρέσει ἡ ἀποπνικτική τους ἀτμόσφαιρα καὶ τὸ περιβάλλον τῆς (κατὰ)πτωσης ποὺ ὑπάρχει σ’ αὐτά, ἀλλὰ γιατί διάφοροι ἐξωγενεῖς παράγοντες σὲ ἀναγκάζουν «νὰ τὴ βρεῖς» ἐκεῖ!

Τὸ ἴδιο βέβαια γίνεται καὶ μὲ τὴν ἐνδυμασία, τὴν ἐν γένει ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση, τὸ κοτσιδάκι (ἂν εἶσαι ἀγόρι), τὸ σκουλαρίκι στὸ αὐτὶ (ἂν εἶσαι πάλι ἀγόρι) καὶ τὸ χαλκὰ στὴ μύτη!

Καὶ τὸ σκηνικὸ ἐπαναλαμβάνεται στὸν (ἢ τὴν) φίλο(η) ποὺ «πρέπει» νὰ ἔχει γιὰ νὰ εἶσαι «φυσιολογικὸ ἄτομο», τὶς «σχέσεις» ποὺ πάλι «πρέπει» νὰ ἔχει μαζί του γιὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο, τὰ ὁλονύκτια «ξεδόματα» καὶ τὴν κόντρα γι’ αὐτὰ μὲ τοὺς «γέρους», τὶς «κοπάνες» ἀπ’ τὰ μαθήματα κ.λ.π. Ἢ τὴν ἐκκωφαντικὴ μουσική, τὸν ἴλιγγο τῆς ταχύτητας, τὸν «παράδεισο» τῶν ναρκωτικῶν.!

Στὴν ἀρχὴ βέβαια, νοιώθεις ἄβολα. Βλέπεις ὅτι δὲν σοῦ πάει. Ἀντιλαμβάνεσαι πολὺ καλὰ ὅτι μὲ τίποτα δὲν σὲ ἱκανοποιεῖ. Καταλαβαίνεις ὅτι παρεκκλίνεις. Ὅτι ἀνοίγεις πόλεμο μὲ τὶς ἀρχές σου, τὶς ἀξίες σου, τὰ πιστεύω σου. Μὲ τὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό, τὴν οἰκογένειά σου καὶ τὸν Θεό. Ὅτι γίνεσαι δακτυλοδεικτούμενος, ἀκόμη καὶ προβληματικὸς ἢ περιθωριακός! Σιγὰ-σιγὰ ὅμως συνηθίζεις. Βολεύεσαι μ’ ὅλα αὐτά. Ὥσπου οἱ τραγικές τους ἐπιπτώσεις σὲ ἰσοπεδώνουν κι ἀρχίζεις πιὰ νὰ «ψάχνεσαι»!

«Μᾶς ἐθίζουν στὸν ἐθισμό», ἔγραψε πολὺ ὡραῖα καὶ λίγο πρὶν πεθάνει ἕνας ναρκομανής.

Ἔγραψε κοσμικὸ περιοδικὸ εὐρείας κυκλοφορίας: «Ἡ νυκτερινὴ διασκέδαση κατέχει μία ἀπὸ τὶς πρῶτες θέσεις στὰ ἐνδιαφέροντα τῶν παιδιῶν τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας. Σ’ αὐτὸ συμβάλλουν ἡ πίεση ποὺ δέχονται ἀπὸ τὸ περιβάλλον τους, τὸ ὅτι θέλουν νὰ θεωροῦνται «in» καὶ πὼς αὐτὸ εἶναι ὁ τρόπος νὰ δηλώνουν τὴν παρουσία τους….»!!!

Ἔγραψε γυναικεῖο περιοδικὸ γιὰ τὴ μόδα: «Ἂν γινόταν τῆς μόδας ἡ μικρὴ μέση, θὰ τρέχαμε ὅλες σὰν τὸ κοπάδι νὰ τὴν σφίξουμε μὲ ζῶνες καὶ ζωνάρια, ἀδιαφορώντας ἂν λιώναμε τὸ συκώτι μας ἢ ἂν βγάζαμε τὸ ἕνα μας νεφρό… τιμῆς ἕνεκεν τῆς μόδας»!!!

Τονίζει πολὺ χαρακτηριστικὰ ὁ Ἔριχ Φρόμ: «Τὸ γοῦστο τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου κατευθύνεται καὶ ὁ ἴδιος θέλει νὰ δεῖ καὶ νὰ ἀκούει ὅ,τι συνηθίζεται νὰ ἀκούγεται καὶ νὰ βλέπεται…»

Ναί, οἱ συμπεριφορὲς αὐτὲς τελικά, δὲν εἶναι κάτι ποὺ βγαίνει ἀπὸ μέσα μας, ἀπ’ τοὺς ἴδιους τοὺς ἑαυτούς μας, ἀπ’ τὶς ἀναζητήσεις ἢ τὶς εὐαισθησίες μας. Οὔτε καὶ ἀπὸ τὶς ἀμφισβητήσεις μας. Εἶναι κάτι ἕτοιμο ποὺ ἔρχεται ὅπως ἡ μόδα. Ἀπ’ ἔξω! Δημιουργοῦν συμπεριφορὲς καὶ μᾶς τὶς φορᾶνε ὅπως – ὅπως! Ἕνας δεσποτισμὸς ποὺ ἰσοπεδώνει τὰ πάντα, ὅπως: Κρίση, ἀντίληψη, ἀξίες, ἰδιαιτερότητες, θέληση, πρότυπα, ὄνειρα, ὁράματα, κατευθύνσεις, σκοπούς, ἰδανικά… προκειμένου νὰ ἐπιβληθεῖ στὸ τέλος μονάχα τὸ δικό τους!

orthodoxostypos

Σύγχρονοι ψυχαναγκασμοί! – Β΄ ΜΕΡΟΣ

Στὸ προηγούμενο, καλοί μου φίλοι, ἀναφερθήκαμε στὸ τί ἀκριβῶς συμβαίνει, καὶ περιγράψαμε μὲ συγκεκριμένα παραδείγματα τοὺς σύγχρονους ψυχαναγκασμοὺς ποὺ δυστυχῶς ἀκολουθοῦμε, νομίζοντας – μάλιστα – πὼς κάνουμε καὶ τὴν ἐπανάστασή μας μέσῳ αὐτῶν! Ἆραγε ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν χωρὶς σκοπό; Καὶ ποιὸς εἶναι αὐτός; Στ’ ἀλήθεια…

  Ποιὸς εἶναι ὁ ἀπώτερος σκοπός τους;

  Αὐτὸς ἀκριβῶς: Τὸ νὰ ἀποκτήσει «ὁ νέος (πλανητικὸς) ἄνθρωπος» τὴ «νέα σκέψη» καὶ τὴ «νέα συμπεριφορά», δηλαδὴ τὴ «σκέψη» καὶ τὴ «συμπεριφορὰ» τῆς Ν. Ἐποχῆς!!!

  Γιὰ νὰ ἐπιτευχθοῦν καλύτερα ὅλα αὐτά, ἀποτελεσματικὰ καὶ μαζικά,  χρησιμοποιοῦν τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ τὶς τεράστιες δυνάμεις τῶν πολυεθνικῶν, προκειμένου νὰ ἐπέλθει ἡ ὁμογενοποίηση τῆς ἀνθρωπότητας καὶ ἰδιαίτερα ὁ… ὁμοιόμορφος νέος πλανητικὸς ἄνθρωπος!

  Αὐτὴ ἡ μονόδρομη συμπεριφορά, καταλήγει στὸ τέλος στὴ μονόδρομη σκέψη, ποὺ ἔρχονται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς μονόδρομης ζωῆς.

  Πραγματικά! Ἂν κατορθώσουν νὰ ἐπιβάλουν σὲ ὅλους μας τὸ ἴδιο γοῦστο, γιατί αὔριο μὲ τὰ παν­ίσχυρα μέσα ποὺ διαθέτουν δὲν μποροῦν, κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, νὰ πλάσουν τὶς ἀπόψεις καὶ τὶς ἀντιλήψεις μας, τὴ συμπεριφορὰ καὶ τὴ δράση μας, ἀκόμη δὲ κι αὐτή μας τὴ σκέψη;

  Ὁ Pascal Zachary ταξίδευσε γιὰ λογαριασμὸ τοῦ περιοδικοῦ «MOTHER JONES» σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο κι ἐξεπλάγη ἀπ’ τήν… τόση Ἀμερικὴ ποὺ βρῆκε ἐκτὸς τῶν συνόρων τῆς πατρίδας του. Πῆγε στὴ Μαλαισία, τὴ Γαλλία, τὴν Ταϋλάνδη καὶ τὶς ζοῦγκλες τῆς Βιρμανίας καὶ διαπίστωσε ὅτι ὁ κόσμος δὲν ντύνεται ἁπλῶς Ἀμερικανικά, ἀλλὰ καὶ τρώει Ἀμερικανικά, βλέπει τὸν κόσμο μὲ Ἀμερικανικὰ μάτια, κι ἀρχίζει ἤδη νὰ σκέπτεται καὶ νὰ συμπεριφέρεται Ἀμερικανικά, προβληματιζόμενος πολὺ γι’ αὐτὴ τὴν ἐπέλαση μίας πολιτισμικῆς μονοτονίας σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο!

  Ἡ ὅλη κατάσταση θυμίζει… στρατό, τὴν ἴδια τὴν Κίνα τοῦ Μάο, στὴν ὁποία ὅλοι ἀνεξαιρέτως φοροῦσαν τὰ ἴδια ροῦχα, ἀλλὰ καὶ ταυτόχρονα τοὺς ἐπέβαλλαν νὰ ἔχουν καὶ τὴν ἴδια ἰδεολογία καὶ τὸν ἴδιο τρόπο ζωῆς στὰ πάντα!!

  Διάβασα κάπου τοῦτο: «Ἡ μὴ ὕπαρξη ποικιλίας στὴ μουσική, θάβει τὴν προσωπικότητα. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ ρυθμὸς ποὺ σοῦ ἀπαγορεύει νὰ σκεφθεῖς!». Καὶ νὰ ἦταν μόνο ἡ μουσική!

  Ὁ Mick Jagger τῶν Rolling Stones, γιὰ νὰ ἀναφέρουμε ἕνα ἀκόμη μουσικὸ παράδειγμα, ἔχει διακηρύξει αὐτὸ τὸ πραγματικὰ συγκλονιστικό: «Δουλεύουμε πάντα, γιὰ νὰ κατευθύνουμε τὴ σκέψη καὶ τὴ θέληση τῶν ἀνθρώπων καὶ ἡ πλειονότητα τῶν ἄλλων συγκροτημάτων κάνει τὸ ἴδιο»!!! Δὲν γεννήθηκε, βλέπετε,  ἐκ τοῦ μηδενὸς τὸ ρὸκ καὶ δὲν ἐπιβλήθηκε σ’ ἐλάχιστο χρόνο σ’ ὅλο τὸν πλανήτη, ἰσοπεδώνοντας τὶς μουσικὲς ἀξίες καὶ παραδόσεις τῶν λαῶν.

Τὸ ἀμερικανικὸ περιοδικὸ «FORTUNE» σὲ ἐμπεριστατωμένο ἄρθρο του ἔγραψε: «MTV: Αὐτὸ τὸ κανάλι ἐλέγχει τὸ μυαλὸ τῶν παιδιῶν μας»! Ἤδη γίνεται δηλαδή, αὐτὸ ποὺ περιμένουμε νὰ προκύψει αὔριο!

Ἂς ἀναφέρουμε κι ἕνα «ἀθλητικὸ» παράδειγμα. Εἶπαν πὼς τὸ πλῆθος, ἡ μᾶζα, εἶναι «τέρας μὲ ἀμέτρητα κεφάλια»! Θὰ λέγαμε πώς, ἀντίθετα,  οἱ νέοι ἐκεῖνοι ποὺ συνωστίζονται στὶς κερκίδες ἀποκαλώντας τὶς ποδοσφαιρικὲς ὁμάδες «θεούς», «θρύλους», «θρησκεῖες», «πάθος», «ἰδέες», «λατρεῖες», «ἰδανικὸ» κ.λπ. καὶ τοὺς παῖκτες «ἡμίθεους», «γίγαντες», «τιτάνες» κ.λπ., μεταβάλλονται τελικὰ σὲ τέρας μὲ ἄπειρα στόματα, χέρια πόδια, ἀλλὰ διόλου κεφάλι!

Γράφει περιοδικὸ εὐρείας κυκλοφορίας: «Οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες βοηθούμενες ἀπ’ τὴ διαφήμιση ποὺ προσφέρουν παγκόσμιας ἐμβέλειας μέσα (ὅπως περιοδικά, τηλεοπτικοὶ σταθμοί, κοινωνικὰ δίκτυα κ.λπ.) μποροῦν μέσα σὲ μία μέρα νὰ πλασάρουν τὸ νέο τους προϊὸν σ’ ὅλο τὸν πλανήτη. Γιὰ παράδειγμα ἡ Reebok λάνσαρε μέσα σὲ μία καὶ μόνο μέρα τὸ καινούργιο της μοντέλο ἀθλητικῶν παπουτσιῶν σὲ 139 χῶρες»!!!

Ἆραγε γιατί δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τὸ ἴδιο στὴν προώθηση μίας συγκεκριμένης ἰδέας, μίας συγκεκριμένης κουλτούρας, μίας συγκεκριμένης συμπεριφορᾶς, μίας κι ἑνιαίας ἄποψης γιὰ τὰ πάντα;

Ἐπιπλέον αὐτὸ ποὺ ἐπιχειρεῖται μέσα ἀπὸ τὴν ὁμογενοποίηση τῶν πάντων, εἶναι τοῦτο τὸ πολὺ σημαντικό: Τὰ παιδιὰ καὶ οἱ ἔφηβοι νὰ ἐπηρεαστοῦν ὅσο γίνεται περισσότερο ἀπὸ τὶς «ἰδέες» τῆς «Ν. Ἐποχῆς» μέσῳ τῶν παιχνιδιῶν, τῶν κινουμένων σχεδίων, τῶν βιντεοπαιχνιδιῶν, τῆς μουσικῆς, τῶν κόμικς, τῶν ἀναγνωσμάτων, τῶν κινημ. ταινιῶν κ.λπ. Αὔριο μέσα ἀπὸ τὶς «ὡραῖες διαδικασίες», ἡ «Ν. Ἐποχὴ» θὰ ἀλλάξει ἀκόμη κι αὐτὸ τὸν συμβατικὸ τρόπο σκέψης!

Ὅπως γράφει ὁ Μ. Basilea Schlink στὸ βιβλίο του «Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΚΗ ΑΠΟΨΗ», «ἡ λογικὴ σκέψη, ἡ ὁποία προχωρεῖ ἀναλυτικὰ καὶ κριτικὰ καὶ ἡ ὁποία σχημάτισε τὰ βάθη τῆς ἐπιστημονικῆς μεθόδου, θὰ παραχωρήσει τὴ θέση της στὴ συνθετικὴ σκέψη καὶ τὴν ἔμφυτη γνώση, ἡ ὁποία βασίζεται στὴ μὴ λογικὴ ἐμπειρία»!!!

Καὶ οἱ μὲν πολυεθνικὲς προσεγγίζουν τὸ παγκόσμιο νεανικὸ κοινὸ «διεισδύοντας στὸ περίεργο, ἀνυπόμονο μυαλὸ τῶν ἐφήβων, ἕνα μυαλὸ ποὺ ἀναζητᾶ συγκινήσεις», ὅπως χαρακτηριστικὰ λένε, προκειμένου νὰ τοὺς καταλάβουν καὶ νὰ προσαρμόσουν κατάλληλα τὰ προϊόντα τους, ἡ δὲ «Ν. Ἐποχὴ» θέλει νὰ  ἀλλοιώσει τὸ μυαλό τους εἰσερχόμενη καὶ παραμένοντας γιὰ πάντα σ’ αὐτό. Θεέ μου!!!

Μὲ τέτοιες διαδικασίες, μὲ τὶς κατευθυνόμενες συμπεριφορές, ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ παιδαγώγηση τῶν παιδιῶν, ξεφεύγει τελείως ἀπὸ τὴν οἰκογένεια, τὸ σχολεῖο καὶ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ παραδοθεῖ στὴν παιδαγωγία τῆς «Ν. Ἐποχῆς» καὶ μάλιστα κατὰ τρόπο ἀθόρυβο, ἀνύπαρκτο λές, ὁπότε καὶ ἀκατανόητο γιὰ τοὺς πολλούς!

«Σύγχρονοι ψυχαναγκασμοί! – Γ΄ Μέρος

Γ΄ ΜΕΡΟΣ.-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ

  Στὰ προηγούμενα δημοσιεύματα, καλοὶ μου φίλοι, ἀναφερθήκαμε στὸ τί ἀκριβῶς συμβαίνει, περιγράψαμε μὲ συγκεκριμένα παραδείγματα τοὺς σύγχρονους ψυχαναγκασμοὺς ποὺ δυστυχῶς ἀκολουθοῦμε, νομίζοντας – μάλιστα – πὼς κάνουμε καὶ τὴν ἐπανάστασή μας μέσῳ αὐτῶν! Ἐπιπλέον μὲ ἀδιάσειστα ἐπιχειρήματα εἴδαμε καὶ ποιός εἶναι ὁ σκοπὸς ποὺ συμβαίνουν ὅλα αὐτά. Τώρα θὰ ὁλοκληρώσουμε τὸ θέμα μας μὲ τὴν ἀπάντηση σὲ τοῦτο τὸ πολὺ σημαντικὸ ἐρώτημα…

  Ποιὰ εἶναι ἡ στρατηγική τους;

  Ἡ ὅλη διαδικασία φαίνεται ὅτι διενεργεῖται μέσα ἀπὸ τὴν ἑξῆς στρατηγική:

1. «Κάνε ὅ,τι κάνω»! Ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ γράφει πολὺ ὡραῖα ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Ἀχελώου Εὐθύμιος:

«… Βασικὴ ἀντίληψη τῶν πρωτογόνων ἦταν ὁ ἀνιμισμός. Δηλαδὴ ἡ δοξασία ὅτι σὲ κάθε φυσικὸ φαινόμενο ὑπάρχει ἕνα «πνεῦμα» (spirit). Ἡ ἀντίληψη αὐτὴ προσωποποιοῦσε τὰ φυσικὰ ἀντικείμενα καὶ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα οἱ πρωτόγονοι τὰ ἀντιμετώπιζαν ὡς «ὑποκείμενα». Σχετικὴ ἦταν καὶ ἡ ἀντίληψη ὅτι κάθε ἀντικείμενο ἔχει μιὰ εἰδικὴ μαγικὴ δύναμη (φετιχισμός).

  Ὄργανο καὶ μέσο ἐπικοινωνίας μὲ τὰ «πνεύματα» τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἦταν ὁ μάγος, μέθοδος δὲ ἡ μίμηση. Ὁ μάγος, κάνοντας διάφορες μιμητικὲς κινήσεις, ὑπαγόρευε στὰ «πνεύματα» τῶν φυσικῶν φαινομένων τὶς ἐπιθυμίες τῶν ἀνθρώπων γιὰ ἐπιβίωση: κατάβρεχε τὸ χῶμα, γιὰ νὰ δείξει πὼς ὁ κόσμος χρειάζεται βροχή. Χρησιμοποιοῦσε διάφορους καρποὺς, γιὰ νὰ ὑποδείξει στὰ φυτὰ καὶ τὰ δένδρα νὰ καρποφορήσουν. Στὴ γλῶσσα τῆς θρησκειολογίας, ἡ διαδικασία αὐτὴ λέγεται ὁμοιοπαθητικὴ μαγεία. Βασικὴ ἀρχὴ της: «Κάνε ὅ,τι κάνω»!

  Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀπελευθερώθηκε ἀπὸ τὴ μαγικὴ ἀντίληψη τοῦ κόσμου, ἄρχισε νὰ δημιουργεῖ πολιτισμό. Ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμὸς βασίζεται στὴν ἀπομάγευση τῶν φυσικῶν στοιχείων καὶ ἀντικειμένων.

  Ὡστόσο ὁ πρωτόγονος ἄνθρωπος ἐπιβιώνει στὸ ὑποσυνείδητο καὶ τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Στὸ ἀρχέτυπο αὐτὸ τοῦ πρωτόγονου βασίζονται ἕνα σωρὸ λειτουργίες τῆς σύγχρονης ζωῆς: ἡ διαφήμιση, ἡ μόδα, ὁ ρυθμός, τὸ ποτό, τὸ χρῆμα κ.ἄ. Ὅλες αὐτὲς οἱ λειτουργίες χρησιμοποιοῦνται μὲ βάσιν τὴν ἀρχὴ τῆς ὁμοιοπαθητικῆς μαγείας: «Κάνε ὅ,τι κάνω»! «Τρῶγε ὅ,τι τρώγω»! «Πίνε ὅ,τι πίνω»! «Κάπνιζε ὅ,τι καπνίζω»! «Ἀγόραζε αὐτὸ ποὺ ἀγοράζω»! «Ντύσου ὅπως ντύνομαι»!

  Πρόκειται γιὰ μία νοσταλγικὴ ἐπιστροφὴ στὸν πρωτογονισμό. Ἕνα τεράστιο ἅλμα τῆς ἀνθρωπότητας πρὸς τὰ πίσω, ἀγνοῶντας καὶ πηδῶντας πάνω ἀπὸ τὴ Χριστιανικὴ ἀποκάλυψη καὶ πίστη, ποὺ συνετέλεσε ἀποφασιστικὰ στὴν ἀπομάγευση τοῦ φυσικοῦ κόσμου. Πίσω στὴν ὑποδούλωση τῆς μαγείας. Στὴν ἀντίληψη ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἐλεύθερος, ἀλλὰ δέσμιος ἀγνώστων καὶ κρυφῶν δυνάμεων, ποὺ κρύβονται στὰ πράγματα καὶ τὰ ἀντικείμενα»

  Ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ἀντίληψη καὶ τὴ λογικὴ καλλιεργεῖ ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν», γιὰ νὰ πιθηκίζουμε στάσεις ζωῆς καὶ συμπεριφορὲς ποὺ προκαθορίζει γιὰ μᾶς, ἀγνοῶντάς το!

2. «Κάνε ὁπωσδήποτε αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ κάνεις»! Κι ἀπὸ τὸ προηγούμενο στάδιο, τὸ λίγο ἢ καὶ καθόλου ἀντιληπτὸ, περνᾶμε στὸ ὑποχρεωτικό, στὸ φασιστικό, στὸν λεγόμενο «σύγχρονο ψυχαναγκασμό»!

 Πραγματικὰ ζοῦμε σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ σὲ ἀναγκάζει νὰ ἀκολουθήσεις κάτι, νὰ ἀποκτήσεις συγκεκριμένη στάση ζωῆς καὶ ἀντίληψη τῶν πραγμάτων, οὕτως ἢ ἄλλως, εἴτε τὸ θέλεις εἴτε ὄχι, ἀδιαφορῶντας τελείως γιὰ τὴ γνώμη σου, χωρὶς παρεκκλίσεις, πορευόμενος σὲ συγκεκριμένο δρόμο. Μᾶς ὁμαδοποιοῦν, μᾶς ὁμογενοποιοῦν, μᾶς μετατρέπουν σὲ κοπάδι, καὶ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ συγκεκριμένα μαντριά!!

3. «Κάνε μετὰ … ὑστερίας αὐτὸ ποὺ ὁπωσδήποτε θέλω νὰ κάνεις»! Δυστυχῶς ὑπάρχει καὶ αὐτὴ ἡ διάσταση! Ἀρχικὰ ἡ ὑστερία παρατηρήθηκε σὲ μεμονωμένα ἄτομα. Ἦταν ἀσθένεια … μοναχική! Στὴ συνέχεια, καὶ ἰδιαίτερα μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πῆρε μαζικὴ μορφή, ἀμέσως δηλαδὴ μετὰ τὴ διάδοση – ἐπικράτηση – ἐπιβολὴ τῶν ΜΜΕ καὶ τὴν ὅλη μαζικοποίηση τοῦ ἀνθρώπου.

  Ἀρχικὰ εἴχαμε τὸ φαινόμενο ἀντιγραφῆς τῶν στάρ! Χιλιάδες νέοι καὶ νέες ἔκαναν τὸ πᾶν, γιὰ νὰ μοιάσουν στὰ εἴδωλά τους. Ἔβαφαν τὰ μαλλιὰ τους κατάξανθα καὶ κτενίζονταν, ὅπως ἡ Μέρλιν Μονρόε, ντύνονταν μὲ τὰ δερμάτινα καὶ τζὶν μπουφάν, ὅπως ὁ Ἔλβις Πρίσλεϋ καὶ Τζέϊμς Ντήν, ἄφηναν μακριὰ μαλλιά, γιὰ νὰ μοιάσουν στοὺς Μπήτλς, κι ἀκόμη –σὲ πιὸ ἀκραῖες περιπτώσεις– τὰ κορίτσια ἔμεναν νηστικὲς διὰ ἑβδομάδες ὁλόκληρες προκειμένου νὰ ἀκούσουν τὸ πολυπόθητο: «Εἶσαι σὰν τὴν Τουίγκι»!

  Στὴ δεκαετία τοῦ ᾿60 ξέσπασε μιὰ ἄλλη ὑστερία ποὺ ὀνομάσθηκε «σεξομανία» ἢ «σεξουαλικὴ ἐπανάσταση». Μιὰ ὑστερία – λίβας κατὰ τῆς ἠθικῆς καὶ τῆς ἁγνότητος, μὲ ἄμεσο στόχο ἢ καὶ ἀποτέλεσμα τὴν ἰσοπέδωση τῶν πάντων!

  Στὴ συνέχεια ἡ νεολαία ἐπηρεάζεται ἄμεσα καὶ ἀπ’ τοὺς «ἥρωες» καὶ τὰ σύμβολα τῶν κινηματογραφικῶν ταινιῶν, κυρίως δὲ τῶν ὑπερπαραγωγῶν! Ἡ ἀρχὴ ἔγινε, καὶ μάλιστα χωρὶς προηγούμενο, μὲ τὶς ταινίες – ὑπερπαραγωγὲς μὲ τὸν Μπάτμαν, τὸν Δράκουλα, τοὺς Δεινόσαυρους, τοὺς Πάουερ Ῥέϊντζερς, τὰ Πόκεμον, τὰ Ντίτζιμον, τὸν Χάρι Πότερ, ὁπότε προκλήθηκαν οἱ γνωστὲς μανίες (Μπατμανία, Ποκεμονμανία, Χαριποτερομανία κ.λπ.), κατὰ τὶς ὁποῖες τὰ παιδιά ἀγοράζουν ἢ βλέπουν ὁ,τιδήποτε ἔχει σχέση μὲ τὸ θέμα μέχρι κορεσμοῦ!!!

  Ὁμαδικὴ ὑστερία ὑποστηρίζεται πὼς εἶναι καὶ ἡ μανία ποὺ κατέλαβε πολλοὺς γιὰ τὰ γυμναστήρια, τὰ ἰνστιτοῦτα ὀμορφιᾶς καὶ τὴν ἀπόκτηση ἑνὸς στὺλ μανεκέν!

  Ἰδιαίτερα στὶς ΗΠΑ ὑπάρχουν ὑστερικὲς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ UFO, τὶς παραθρησκευτικὲς ὀργανώσεις, ποὺ ἔχουν ὁδηγήσει ἀκόμη καὶ σὲ ὁμαδικὲς αὐτοκτονίες!

  Ἄλλοι ἔχουν τὸ ἴδιο πρόβλημα μὲ τοὺς ἠλ. ὑπολογιστὲς καὶ ὁ,τιδήποτε ἔχει σχέση μὲ τὶς νέες τεχνολογίες, ἀφιερώνοντας ἀτελείωτες ὧρες καὶ ἅπαντα τὰ χρήματά τους, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὲς νὰ μὴ χρησιμοποιοῦνται πλέον ἀπ’ αὐτούς, γιὰ νὰ διευκολυνθῇ ἡ ζωή τους, ἀλλὰ αὐτὲς οἱ ἴδιες νὰ εἶναι ἡ ἴδια τους ἡ ζωή! Κορωνίδα δὲ ὅλων αὐτῶν εἶναι τὸ διαδίκτυο, τὸ ὁποῖο ἔχει δημιουργήσει στρατιὰ παθιασμένων χρηστῶν, κυριολεκτικὰ καθηλωμένων στὶς ὀθόνες, ἐγκλωβισμένων, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ σὲ μιὰ πλημμυρίδα πληροφοριῶν, ἄγνωστο ἂν εἶναι σὲ θέσι νὰ τὶς ἀξιολογήσουν καὶ νὰ  τοὺς  εἶναι  χρήσιμες  πρα­γματικά!

  Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς καταφεύγουν παθιασμένα σὲ ὅλα αὐτά (παραθρησκεῖες, στάρ, μεσσίες, τρόπους ζωῆς κ.λπ.) ἔχοντας τὴν ψευδαίσθηση ὅτι θὰ τοὺς ἀνακουφίσουν καὶ θὰ βροῦν σ’ αὐτὰ τὴν παρηγοριὰ ἢ τὸ καταφύγιο ποὺ τόσο πολὺ μέσα τους ζητοῦν!

  Σὲ κάθε περίπτωση οἱ μαζικὲς αὐτὲς ὑστερίες καλλιεργοῦνται μὲ περισσὴ χάρη καὶ φροντίδα στὰ θερμοκήπια τῆς «διεθνοῦς τῶν πονηρῶν», μὲ τὴν ἐπιστράτευση τοῦ μάρκετινγκ, τῆς διαφήμισης, τῶν ΜΜΕ κ.λπ., ὑπὸ τὴν αἰγίδα βεβαίως τῶν πολυεθνικῶν, οἱ ὁποῖες θησαυρίζουν τὰ μέγιστα!

  Ἂν προσέξουμε αὐτὲς τὶς ὑστερίες μία – μία, θὰ διαπιστώσουμε πὼς λίγο ὥς πολὺ ὅλες τους διακατέχονται ἀπὸ στοιχεῖα κρίσεως τῆς ἠθικῆς, πνευματικῆς καὶ θρησκευτικῆς μας ζωῆς, τὶς ὁποῖες ἔρχονται νὰ ἐκμεταλλευθοῦν ἀπολύτως καὶ μαζικὰ, συμπαρασύροντας σὰν χείμαρρος ὅ,τι βροῦν στὸ πέρασμά τους!

Συμπέρασμα

Παιδιὰ, ἔτσι ἐπανάσταση δὲν γίνεται! Δὲν ἀμφισβητοῦμε τὴν πεμπτουσία τῆς ζωῆς, κάθε ἀληθινὰ μεγάλο, γιὰ νὰ καταλήξουμε στὰ δίκτυά τους! Γιὰ νὰ μποῦμε στὰ κοπάδια τους! Γιὰ νὰ μᾶς βάλουν στὰ μαντριὰ τους! Ἂν ἀπ’ αὐτὰ ἀρχίσουμε πρῶτα, θὰ γίνουμε ξεριζωτὲς καὶ φυτευτὲς τοῦ ἀληθινοῦ. Τῆς ἀρετῆς. Θὰ προκόψουμε σίγουρα. Ἐμεῖς καὶ οἱ γύρω μας. Ναί