Στην χώρα μας διατυπώνεται συχνά η εύλογη απορία, πώς είναι δυνατόν να υφίσταται επί μονίμου βάσεως το φαινόμενο της ύπαρξης ανάξιων ηγετών, στην κοσμική εξουσία.
Φταίει άραγε το λογικό επιχείρημα ότι απ’ το ίδιο
ζυμάρι, το καθαυτό, του ίδιου του λαού πλάθεται κι η αντίστοιχη ηγεσία;
Ο Άγιος
Αναστάσιος ο Σιναΐτης σε μία πολύ ενδιαφέρουσα, σύντομη ανάλυση επί του
θέματος, επιχειρεί να μας κατατοπίσει σχετικά και το παρακάτω κείμενο
προέρχεται από το περιοδικό «Αγιορείτικη Μαρτυρία».
Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες τού κόσμου
έχουν ταχθή από τον Θεό (Ρωμ. ιγ’ 1). Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε
άρχοντας η βασιλεύς ή Επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;
Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα
με τις καρδιές σας» (παράβ. Ἱερεμ. γ’ 15). Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν
άρχοντες και οι βασιλείς που είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο
αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι που είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά
παραχώρησιν ή και βούλησιν τού Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της
αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.
Όταν είχε γίνει βασιλεύς ο Φωκάς ο τύραννος
(αυτοκράτωρ του Βυζαντίου (602-610), περιβόητος για την σκληρότητα και ακολασία
του) και άρχισε εκείνες τις αιματοχυσίες με τον Βονόσο τον δήμιο (υπουργός),
υπήρχε κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολι, άγιος άνθρωπος, που έχοντας πολλή
παρρησία προς τον Θεό, σαν να δικαζόταν με τον Θεό και έλεγε με απλότητα:
«Κύριε, γιατί έκανες τέτοιον βασιλέα;» Και τότε, αφού το έλεγε αυτό για αρκετές
ημέρες, τού ήλθε φωνή εκ Θεού που έλεγε: «Διότι δεν βρήκα άλλον χειρότερο».
Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος
που ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και
άτοπα πράγματα. Σ’ αυτήν λοιπόν κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου διεφθαρμένος
στο έπακρον απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι και πήγε και κουρεύτηκε
μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ’ όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις
πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής. Τότε
παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και
προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν Επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο τού
Ιπποδρόμου». Πήγε λοιπόν αυτός και έκανε ό,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν
χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην ή μάλλον έτι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου
του να φαντάζεται ότι κάτι είναι και να υψηλοφρονή. Τότε τού παρουσιάσθηκε
άγγελος Κυρίου και τού λέει: «Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι
δεν έγινες Επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιερωσύνη, αλλά γιατί αυτής της
πόλεως τέτοιος Επίσκοπος της άξιζε».
Γι’ αυτό λοιπόν, αν ποτέ δης κάποιον ανάξιο και πονηρό
βασιλέα η άρχοντα η Επίσκοπο, μην απορήσης, μήτε να κατηγορήσης την πρόνοια τού
Θεού. Αλλά μάλλον μάθε απ’ αυτό και πίστευε ότι παραδιδόμεθα σε τέτοιους
τυράννους εξ αιτίας των ανομιών μας, κι όμως πάλι δεν αφήνουμε τα κακά μας
έργα.
3 σχόλια:
Εννοείται ότι ποτέ δεν κατηγορούμε την πρόνοια του Θεού. Απλά σαν άνθρωποι θα θέλαμε να την κατανοούσαμε λίγο. Νά 'χαμε και κάτι χειροπιαστό να ελπίζουμε. Μια προοπτική, να βλέπαμε φως στο βάθος του σκοτεινού τούνελ της υπομονής μας. Αν δεν έχουμε θέση σ' αυτόν τον κόσμο, να είχαμε μια πληροφορία για πού να τραβήξουμε. Προσωπικά μετά χαράς θα έφευγα και ξέρω καλά ότι θα είχα και κάμποσους συνοδοιπόρους. Δόξα τω Θεώ.
Η βασιλεία του Φωκά, αυτού που βασίλεψε γιατί ο Θεός δεν έβρισκε χειρότερον, κράτησε οκτώ έτη, αλλά ακολούθησαν αιώνες παρακμής, εισβολών, απώλειας εδαφών, εγκαταστάσεων αλλοφύλων και κατά τόπους κατάρρευσης πολιτισμού, εικονομαχίας, διωγμών της Ορθοδοξίας και μαρτύρων. Από του Φωκά μέχρι τους Μακεδόνες του 10ου αιώνα, στα γρήγορα δεν θυμάμαι κανέναν άξιο, ικανό και ευσεβή βασιλέα. Εδώ φτάνουμε να θεωρούμε τον απηνή διώκτη Κοπρώνυμο ως το "μη χείρον" (σας θυμίζει κάτι;!). Γιατί τουλάχιστον ήταν ικανός στρατιωτικός και έβαλε τάξη στις σπατάλες και την τρυφηλή ζωή της Αυλής.
Ο Θεός να μας δώσει υπομονή, εξ' ύψους παραμυθία και ευθυκρισία. Εμάς που ούτε άγιοι είμαστε, ούτε τίποτα, αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε να μην είμαστε εχθροί Του.
Η σύγχρονη πολιτική ζωή επ ουδενί δύναται να παρομοιασθεί με βούρκο.
Και αυτό γιατί αδικείται κατάφωρα ο βούρκος.
Λεγεών δαιμονίων εμπνέει, καθοδηγεί και κατευθύνει, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους. Όλοι τους, είναι τσιράκια και ενεργούμενα της Νέας Τάξης. Μπορεί να διαπιστώνεται κάποια μεταξύ τους διαφοροποίηση, ποιοτική και ποσοτική, σε κάποια χαρακτηριστικά της πολιτικής τους και της "ιδεολογίας" τους, αλλά όλοι τους υπηρετούν, με τον τρόπο τους, τη νεοταξίτικη και παγκοσμιοποιητική ατζέντα και στοχοθεσία.
Γι αυτό και αποτελεί αφόρητη πρόκληση για την κοινή λογική αλλά και για τη χριστιανική ιδιότητα κάποιων συμπατριωτών μας να τους βλέπουμε να πανηγυρίζουν διθυραμβικά για τη νίκη του κυβερνώντος κόμματος στις χθεσινές εκλογές.
Λες και θα μεταβληθεί επί τα βελτίω και όχι επί τα χείρω η κατάσταση του Έθνους, του λαού και της κοινωνίας.
Λες και ο θεράπων της Νέας Τάξης που "κυβερνά" σήμερα, θα σώσει, δίκην Μεσσίου (έχει κυκλοφορήσει μια φωτογραφία του νυν πρωθυπουργού με τη λεζάντα "ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ"...), τη χώρα από το χάος στο οποίο και εκείνος, μαζί με τους άλλους πολιτικούς "φωστήρες", την οδήγησε με την ολέθρια πολιτική του, (όρα ΛΟΑΤΚΙ, παιδεία κ.λ.π.), τη συντονισμένη με τους σκοτεινούς σχεδιασμούς εξωθεσμικών κέντρων εξουσίας.
Αλήθεια, οι προαναφερθέντες "χριστιανοί", έχουν ,ποτέ, εγκύψει στο βιβλικο-ψαλμικό χωρίο "μη πεποίθατε επ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία";
Όλα τα σημερινά, λεγόμενα κόμματα εξουσίας, άλλο περισσότερο και άλλο λιγότερο, το ένα με τον τάδε τρόπο, το άλλο με το δείνα τρόπο, υπονομεύουν την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, τον πατριωτισμό και το Ορθόδοξο Χριστιανικό Ήθος. Κάθε άλλο παρά εμπνέουν όραμα στον ελληνικό λαό. Ή μάλλον εμπνέουν την υλοφροσύνη και τον ανιδανικισμό.
Έχουν αποκόψει τους μαθητές των σχολείων μας και τη νεολαία μας γενικότερα από τα εθνικοθρησκευτικά ιδανικά και καλλιεργούν, προάγουν και προωθούν το θρησκευτικό συγκρητισμό, το διεθνισμό και το διαστροφικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας.
Καιρός , κάποτε, να σοβαρευθούμε όλοι μας και να στραφούμε ουσιαστικά στο μοναδικό Σωτήρα του κόσμου, στον Κύριό μας και να ταυτίσουμε την ύπαρξή μας με Αυτόν!
Η Γραφή δεν λέει θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας, αλλά, κατά την καρδίαν μου. Και πρέπει να πάρουμε τον προηγούμενο στίχο και τον επόμενο για να δούμε το νόημα του. Λέει λοιπόν στον 14 στίχο. ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΤΕ, ΥΙΟΙ ΑΦΕΣΤΗΚΟΤΕΣ, ΛΕΓΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΓΩ ΚΑΤΑΚΥΡΙΕΥΣΩ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΛΗΨΟΜΑΙ ΥΜΑΣ ΕΝΑ ΕΚ ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΚ ΠΑΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΞΩ ΥΜΑΣ ΕΙΣ ΣΙΩΝ. Μετάφραση- επιστρέψατε λοιπόν σεις οι υιοί της αποστασίας λέγει κύριος διότι εγώ θα γίνω καί πάλιν ο κυριος σας και εξουσιαστής σας. Θα σας πάρω ένα από κάθε πόλιν και δύο από κάθε πατριάν και θα σας εισαγάγω εις την Σιών. Και μετά στον 15 στίχο λέει. ΚΑΙ ΔΩΣΩ ΥΜΙΝ ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΟΥΣΙΝ ΥΜΑΣ ΠΟΙΜΕΝΟΝΤΕΣ ΜΕΤ' ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. Μετάφραση-θα σας δώσω ποιμένας καλούς σύμφωνα με την καρδίαν μου, οι οποίοι θα σας ποιμαίνουν με γνώσιν και σύνεσιν. Δεν πάω στον 16 στίχο γιατί το νόημα πλέον έχει βγεί. Αφού σας πάρω και σας εισαγάγω στην Σιών, θα σας δωσω και καλούς άρχοντες όπως θέλει η καρδιά μου, για να σας κυβερνήσουν.
Δημοσίευση σχολίου