Εἰς ἐγκύκλιόν του ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἐπιτίθεται εὐθέως πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας μὲ βαρυτάτους χαρακτηρισμοὺς ποὺ ὑποδηλώνουν αἱρετικοὺς ἢ συνιστοῦν κατηγορίας ποὺ ἐπισύρουν καθαίρεσιν! Παραλλήλως ὁμιλεῖ δι’ ἀλλοίωσιν τοῦ ρόλου της ἤδη ἀπὸ τὴν ἵδρυσίν της! Ἰδιαιτέρως προβληματικὴ εἶναι ἡ ἐκκλησιολογία ποὺ ἀναπτύσσει ἀναγνωρίζων δύο πρώτους (Ρώμης καὶ Κων/λεως). Ἐντύπωσιν προκαλεῖ ὅτι διατυπώνει τὴν ἄποψιν ὅτι ἡ Οὐκρανία ἀνῆκε πάντοτε εἰς τὸ Φανάρι, ἐνῶ ὑπάρχουν δηλώσεις του εἰς βίντεο, ὅπου εἰς τὸ παρελθὸν ἀνεγνώριζε μόνον τὸν Κιέβου Ὀνούφριον. Ὁ Πατριάρχης Θεόδωρος δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι: α) ἐνσπείρει διχόνοιαν εἰς τοὺς νεοφύτους τῇ πίστει καὶ β) τοὺς ἐμβάλλει τὴν ἰδέαν ὅτι διαφορετικὰ ἔθνη δικαιοῦνται Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας; Τελικά, πῶς νὰ τὸν χαρακτηρίση κανεὶς, ὅταν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους θεωρῆ ἀδελφοὺς, ἀλλὰ τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς Ρωσίας ἐχθρούς;! Ἂς ἀρχίση πρῶτα διάλογον μὲ τοὺς Ρώσους, ποὺ ἀποτελοῦν τὸ ἥμισυ τῶν Ὀρθοδόξων, ἀντὶ νὰ καταφεύγη εἰς καταστροφικάς λύσεις. Παραθέτομεν μέρος τῆς ἐγκυκλίου τῆς 13ης Ἰανουαρίου 2022:
«…ἀγαπητά μου παιδιὰ δυστυχῶς, τὸν τελευταῖο καιρό,
παρατηρῶ καὶ διαπιστώνω ὅτι κάποιοι ἄλλοι «ψευδοποιμένες», «λύκοι βαρεῖς… μὴ
φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Πρ. 20, 29),χωρὶς καμμιὰ εὐλογία καὶ ἄδεια ἐκ τοῦ
Πατριάρχου σας προσέγγισαν κάποιες ἀπὸ τὶς Πνευματικὲς Μάνδρες τῆς Ἀφρικῆς καὶ ἐνσπείρουν
ζιζάνια διχασμοῦ, τὰ ὁποῖα πότισαν μὲ κατηγορίες κατὰ τοῦ Πατριαρχείου μας καὶ
μὲ βρώμικα χρήματα καὶ τὰ ζιζάνια αὐτὰ μεγάλωσαν καὶ θέριεψαν καὶ ἀπειλοῦν νὰ
πνίξουν τὸ ταπεινὸ Εὐαγγελικὸ ἔργο τοῦ Ἀποστολικοῦ μας Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖο
συντελεῖται μὲ κόπο, θυσίες καὶ αἷμα ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες. Ποιὰ εἶναι ὅμως ἡ
αἰτία ὅλης αὐτῆς τῆς ἀκαταστασίας;…
…Στὴ δυτικὴ Χριστιανοσύνη τὴν πρωτοκαθεδρία (πρώτη
θέση) ἔχει τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρώμης, ἐνῶ στὴν ἀνατολικὴ Ἐκκλησία τὸ Πατριαρχεῖο
τῆς Κωνσταντινούπολης (Νέα Ρώμη) θὰ ἔχει ἰσότιμη θέση καὶ θὰ ἀπολαμβάνει τὴν
πρωτοκαθεδρία ἀνάμεσα στὰ ἄλλα ἀρχαῖα Πατριαρχεῖα. Τὸ Σχίσμα τοῦ 1054 θὰ ἀποξενώσει
τὴ Δυτικὴ Ἐκκλησία (Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία), καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολὴ τὸ Οἰκουμενικὸ
Πατριαρχεῖο θὰ συνεχίσει νὰ ἔχει τὴν πρωτοκαθεδρία καὶ νὰ ἀπολαμβάνει ἰδιαιτέρων
προνομίων καὶ εὐθυνῶν μέσα στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας….
…Στὴν νεώτερη ἐποχὴ κάποιοι λαοὶ πού ἀπέκτησαν τὰ δικά
τους Κράτη θέλησαν νὰ ἀποκτήσουν καὶ τὴ δική τους ἀνεξάρτητη Ἐκκλησία καὶ
πράγματι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀπέκοψε ἐδάφη πού ἦταν δικά του καὶ
δημιούργησε νέες ἀνεξάρτητες Ἐκκλησίες, πού ὀνομάστηκαν Αὐτοκέφαλες. Μία ἀπὸ αὐτὲς
εἶναι καὶ ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία (Πατριαρχεῖο Μόσχας) πού ἔγινε Αὐτοκέφαλη μόλις τὸ
1589, ἡ ὁποία λόγῳ τοῦ Κράτους στὸ ὁποῖο βρίσκονταν (Ρωσικὴ Αὐτοκρατορία) ἀπέκτησε
μεγάλη οἰκονομικὴ δύναμη καὶ ἰσχὺ καὶ αὐτὸ δημιούργησε πάρα πολλὰ προβλήματα στὸ
πῶς ἡ ἴδια ἀντιλαμβάνονταν τὸ ρόλο της καὶ τὴν ἀποστολή της.
Ἔτσι θέλοντας ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία νὰ αὐξήσει τὴ δύναμη
καὶ τὸ γόητρό της μέσα στὸν Ὀρθόδοξο Κόσμο, χρησιμοποιώντας τὴν κοσμικὴ ἰσχὺ καὶ
-μερικὲς φορὲς- τὴ βία ἄρχισε νὰ καταπατᾶ καὶ νὰ «ὑποδουλώνει» γειτονικὲς Ὀρθόδοξες
Ἐκκλησίες, ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὴ Μητρόπολη τοῦ Κιέβου στὴ χώρα τῆς Οὐκρανίας,
μία Μητρόπολη πού ἀνῆκε πάντα στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.
Μὲ τὴ διάλυση τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης, στὴν ὁποία ἀνῆκαν
τόσο ἡ Ρωσία ὅσο καὶ ἡ Οὐκρανία, τὸ 1991 οἱ Οὐκρανοὶ -πού εἶναι ἕνας διαφορετικὸς
λαὸς ἀπὸ τοὺς Ρώσους- θέλησαν νὰ ἔχουν τὴ δική τους ἀνεξάρτηση (Αὐτοκέφαλη),ἀπὸ
τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, Ἐκκλησία πρᾶγμα μὲ τὸ ὁποῖο ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία διαφωνοῦσε
ριζικά. Μετὰ ἀπὸ πολλὲς περιπέτειες οἱ ἀδελφοί μας Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοὶ ζήτησαν ἀπὸ
τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, πού εἶναι τὸ μόνο ἁρμόδιο, καὶ ἀπέκτησαν τὸ 2019 τὴ
δική τους ἀνεξάρτητη δηλαδὴ Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία.
Μὲ αὐτὴν τὴν πράξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου
συμφώνησε καὶ τὸ Πατριαρχεῖο μας, ἀφοῦ αὐτὸ εἶναι σύμφωνο μὲ τοὺς ἱεροὺς
κανόνες καὶ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Δυστυχῶς, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας σὰν
ἀντίποινα παραβίασε τὴν Παράδοση τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τὴν ὁποία σεβάσθηκαν
ὅλοι οἱ Πατριάρχαι τῆς Ρωσίας μέχρι σήμερα καὶ ἔσπευσε νὰ ἱδρύσει ἐδῶ, στὴν εὐλογημένη
Ἀφρική, δική της Ἐκκλησία (Ἐξαρχία), σὰν μιὰ πράξη καὶ πρακτικὴ καθαρὰ ἐμπνευσμένη
ἀπὸ τὴν «Ἀποικιοκρατία» καὶ προσπαθεῖ νὰ «κλέψει» ἱερεῖς καὶ χριστιανοὺς ἀπὸ τὸ
Πατριαρχεῖο μας, χρησιμοποιώντας ἀνεπίτρεπτους τρόπους. Ἡ ἐνέργεια αὐτὴ εἶναι ἀπόλυτα
ἐχθρικὴ πρὸς τὸ Πατριαρχεῖο μας, καθὼς εἶναι ἀντίθετη μὲ πολλοὺς ἱεροὺς Κανόνες
πού ἀπαγορεύουν σὲ μιὰ Ἐκκλησία νὰ παραβιάζει τὰ ὅρια τῆς ἄλλης.
Ὡς Πατριάρχης καὶ Πατέρας σας, παιδιά μου ἀγαπημένα, ἐνώπιον
τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας σᾶς καλῶ νὰ μείνετε πιστοὶ στὸ Πατριαρχεῖο μας, τὸ ὁποῖο
σᾶς μίλησε γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ σᾶς ἔδωσε τὸ ἅγιο Βάπτισμα, νὰ
κλείσετε τὰ αὐτιά σας καὶ τὰ μάτια σας στὶς ὑποσχέσεις καὶ στὰ βρώμικα ἀνταλλάγματα-
(σὰν «τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα»)- ἀνθρώπων πού μέχρι ἐχθὲς δὲν γνωρίζατε
κἄν τὴν ὕπαρξὴ τους»…
Ορθόδοξος Τύπος
1 σχόλιο:
Αξιολυπητοςο. Θεοδωρος δειχνει αγραμματοσυνη κ ομιλει σαν πολιτικος φρονημα εκκλησιστικο απων. Γιναμε ρεζίλι ενας ελληνας να γραψει κατι σωστό εκτος απο τον Αλβανίας Αναστασιο δεν υπάρχει. Όποιος διαβαζει κ ακουει τους ελληνες επισκοπους εκτος ολιγων εξαιρεσεων για το θεμα της Ουκρανίας τραβάει τα μαλλιά του. Γιναμε φερεφωνα των αμερικανωνδεν σταματάμε πουθενά ουτε ιεροι κανονες ισχυουν ουτε εκκλησιαστικη συνείδηση υπάρχει τα παντα στον βωμό του παναμερικανισμου. Θεέ μου βαλε το χέρι Σου δωσε συνεση κ μετανοια σε ολους μας.
Δημοσίευση σχολίου