Ἐμμονικά τυφλοί μπροστά στά σημεῖα τῶν Καιρῶν…
τοῦ Νεκτάριου
Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας
Ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, κλιμακώνονται συνεχῶς τά χτυπήματα, πολλαπλασιάζονται τά «τέρατα καί τά σημεῖα». Τεράστιες περιοχές τῆς πατρίδας μας γίνονται κρανίου τόπος, μοναστήρια καί προσκυνήματα χάνονται μέσα στίς φλόγες, εἰκόνες τῆς Παναγιᾶς καί ἄλλων Ἁγίων ἀναβλύζουν ἐδῶ καί μῆνες ποταμούς δακρύων, ἡ γῆ σείεται κατά τόπους σχεδόν καθημερινά καί τώρα ἕνας σεισμός (ἀπρόσμενος μάλιστα, πού ἐξέπληξε μέ τήν ἔντασή του τούς σεισμολόγους) προκαλεῖ μεγάλες καταστροφές σέ μία περιοχή πού ἔχει δώσει ἀπό πνευματικῆς πλευράς πάρα πολλά δικαιώματα. Καί δέν εἶναι δυστυχῶς ἡ μόνη. Οἱ καταστροφές αὐτές μάλιστα, ἐδῶ καί ἀρκετούς μῆνες, ἀφοροῦν πλέον καί σέ ναούς, σέ πρωτοφανῆ γιά τά ἑλληνικά χρονικά ἔκταση.
Ὅλα αὐτά βέβαια θά μποροῦσαν νά εἶχαν συνοδευτεῖ καί ἀπό πολύ
μεγαλύτερες τραγωδίες, τρομακτικούς ὀλέθρους, γεγονότα πολύνεκρα. Εὐτυχῶς δέν
συνοδεύτηκαν, συνάμα ὅμως - ἀκόμη καί ἔτσι - παραμένουν γεγονότα ἐξαιρετικά εὔγλωττα.
Ἄξιο εὐγνωμοσύνης τό πρῶτο καί συνάμα ἄξιο προβληματισμοῦ τό δεύτερο. Εὐγνωμοσύνης
πού ἀκόμη μᾶς κρατάει ὁ Θεός, ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων,
καί δέν μᾶς ἀφήνει νά καταποντιστοῦμε ὁριστικά μέσα στόν βοῦρκο πού οἱ ἴδιοι ὀρύξαμε
γιά τούς ἑαυτούς μας καί γεμίσαμε μέ τά δυσώδη βαλτόνερα τῆς ἀποστασίας μας. Ἀλλά
καί προβληματισμού, γιατί κανείς δέν ξέρει ἕως πότε θά μᾶς ἀνέχεται καί πόσα
δεινά ἔχουμε νά ζήσουμε στίς μέρες πού ἀνοίγονται μπροστά μας. Δεινά, πού γιά
τήν παιδαγωγία μας, τόσο πιό ἐπώδυνα φαίνεται δυστυχῶς ὅτι θά εἶναι, ὅσο ἐμεῖς
θά ἐπιμένουμε ἐμμονικά στόν βόρβορο. Ἤδη μάλιστα εἰδικά ὡς πρός τό ἐνδεχόμενο
νέων μεγάλων σεισμῶν (πολύ μεγαλύτερων καί καταστροφικότερων ἀπό ὅσους ἔχουν ἤδη
γίνει) οἱ προειδοποιήσεις εἶναι σαφεῖς ἀκόμη καί ἀπό τούς ἐπιστήμονες (καί ἀναφανδόν
ἔκδηλη εἶναι καί ἡ ἀνησυχία τους).
Ἀπανωτά
λοιπόν τά σημάδια καί πυκνώνουν συνεχῶς. Ἐλάχιστοι ὅμως βλέπουν καί ἀκόμη
λιγότεροι καταλαβαίνουν. Γιατί πορώθηκε ἡ καρδιά τους καί ὁ λογισμός τους
σκοτίστηκε. «Ἵνα βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ
μὴ συνιῶσι, μήποτε ἐπιστρέψωσι καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁμαρτήματα» (Μαρκ. δ΄12).
Καί βέβαια ὁ λόγος αὐτός δέν εἶναι μόνο γιά τούς ἄθεους ἤ τούς ἐκκλησιομάχους.
Δέν εἶναι μόνο καί γιά τό μεγάλο κομμάτι τοῦ λαοῦ μας πού ζεῖ σέ πλήρη ἀποστασία
ἀπό τόν Θεό, βυθισμένο στό ἀπόλυτο σκοτάδι. Εἶναι καί γιά ὅλους ἐμᾶς.
Καί ἴσως νά εἶναι κυρίως γιά ἐμᾶς, τούς λεγόμενους «πιστούς». Ποιμένες
καί ποιμαινόμενοι, πού καταντήσαμε ἀπλά πλανῶντες καί πλανώμενοι, νανουριστές
καί νανουρισμένοι, νά ἀποκοιμίζουμε ἑαυτούς καί ἀλλήλους μέ μεταπατερικά ἡρεμιστικά
χάπια ἀφόρητης ἀγαπολογίας. Νανουριστές πού ἀκόμη καί στό κέντρο ἑνός κόσμου
πού μανητοκλυδωνίζεται καί σείεται συθέμελα, ἀκόμη καί στήν κορύφωση τῆς
νεοταξικής ἐπίθεσης κατά τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας μας, ἀκόμη καί στά πρόθυρα
πολέμων, λιμῶν, λοιμῶν, σεισμῶν καί ἄλλων θεομηνιῶν, αὐτοί ἐπιμένουν νά αἰθεροβατοῦν
στό ἀπόλυτο Τίποτε. Ἐπιμένουν, γιά νά θυμηθοῦμε καί τόν Ἅγιο Παΐσιο, νά
«φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν τά μωρά, δῆθεν γιά νά μή
στενοχωριούνται», μέ λογάκια ἐπιδερμικά καί ἀνόητα χαδάκια. Μέ «ὅλα καλά» καί
«δέν πειράζει», μέ χαζοχαρούμενα ἀγαπουλίστικα ψευτοθεολογικά φληναφήματα, μέ
κενολογίες γιά ἕνα Θεό βολικό καί στά μέτρα τους, πού (ἐπειδή…«εἶναι Ἀγάπη») ὅλα
τά δέχεται καί ὅλα τά ἐπιβραβεύει, μέ ἀτέλειωτες προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Καί
τόν τελευταῖο ἑνάμιση χρόνο βεβαίως καί μέ ὅλη αὐτή τήν ἀπερινόητη βλασφημία τῶν
ἀπολυμασμένων ναῶν, τῆς νεοβαρλααμικῆς μασκαράτας, τῆς ἐμβολιαστικῆς
προπαγανδιστικής ὑστερίας, τῆς διαστροφικῆς ἐπινόησης ἀτελείωτων ψευτοθεολογικῶν
ἀφηγημάτων, τῶν συνεχόμενων δογματικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν ἐκτροπῶν. Καί ἀντί
γιά λόγους καί ἔργα μετανοίας (πού αὐτά εἶναι τό μόναδικό καί τόσο ἐπιτακτικά
πλέον ἀπαιτούμενο γιά τούς δαιμονικά μανιασμένους καιρούς μας), αὐτοί ἐπιδεινώνουν
καί ἀπό πάνω τήν πλάνη τοῦ μπερδεμένου καί ἀκατήχητου λαοῦ, τόν σπρώχνουν ἀκόμη
πιό κάτω, αὐξάνουν ἀκόμη περισσότερο τήν ἀπόσταση ἀπό τόν Θεό. Βαθαίνουν ἀκόμη
πιό πολύ τό χάσμα τῆς ἀποστασίας.
Τά μάτια συνεπῶς τυφλώνονται ὁλοένα καί περισσότερο. Καί τυφλώνονται ἀντιστρόφως
ἀνάλογα πρός ὅσα ζοῦμε - καί πού θά ἔπρεπε νά εἶναι κανονικά αἰτίες ἀφύπνισης,
αἰτίες γιά νά ἔρθουμε καί πάλι «εἰς ἑαυτόν». Μάταια ὅμως. Καί ἐνῶ οἱ πλημμύρες,
οἱ πυρκαγιές, οἱ σεισμοί καί οἱ ἄλλες - κυριολεκτικά - θεομηνίες (καιρός νά ἐμβαθύνουμε
ἐπιτέλους στήν πραγματική σημασία τῆς λέξης, ὅ,τι καί ἄν λένε οἱ διάφοροι
νανουριστές) θά συνεχίζονται καί θά κλιμακώνονται γύρω μας, ἐμεῖς ἐπιμένουμε νά
τά παραβλέπουμε ὅλα αὐτά, μιλώντας ὡς πείσμονες ἀνόητοι γιά τυχαιότητες,
κλιματικές ἀλλαγές ἤ ὁτιδήποτε ἄλλο, πλήν τῆς πραγματικῆς αἰτίας. Ἀνάλγητοι καί
τυφλοί. Γιατί «ἐπαχύνθη ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βαρέως ἤκουσαν,
καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι
καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι» (Ματθ. ιγ΄ 15). Τυφλωθήκαμε λοιπόν καί εἶναι
μία τύφλωση ἐκούσια καί ἐμμονική. Καί ἄς μᾶς στέλνει συνεχῶς ὁ Θεός σημάδια καί
προειδοποιήσεις ἀδιάκοπες. Καί οἱ ὁποῖες εἶναι τόσο ἔκδηλες, πού κανείς πιά δέν
ἔχει ἄλλοθι, οὔτε τήν παραμικρή δικαιολογία γιά νά τίς ἀγνοεῖ.
«Ὑποκριταί,
τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι»;
(Ματθ. ιστ΄ 3). Ἀλήθεια, σέ αὐτό τό τρομερό Του ἐρώτημα, ἐμεῖς τί τολμᾶμε αὐτή
τή στιγμή νά απαντήσουμε;
12 σχόλια:
Ούτε τώρα που συνέβη μπροστά στα μάτια σας, αν και είχε αναφερθεί η περίπτωση του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη κι ο παρόμοιος τρόπος θανάτου του, ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ότι ακόμη κ μέσα στο Ναό έχουμε θάνατο από τις πέτρες του Ναού, από τον τρούλο του, πράγμα αδιανόητο αν ακούσουμε εσάς που μας λέτε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μας συμβεί κάτι κακό από φυσικά αίτια μέσα στο Ναό π.χ. να κολλήσει κάποιος κορονοϊό !
Είστε εσείς μήπως οι εμμονικά τυφλοί;
Σε καμία περίπτωση όμως ακόμη και αν ισχύει αυτό που λες δεν εισερχεσαι στον ναο Του βλασφημώντας Τον,αν είναι πριν πας να ρωτάς τους σεισμολόγους
Ε λοιπόν, κύριε Αντώνη, ας καθιερώσουμε υποχρεωτικά και επί ποινή προστίμου εκατοντάδων ευρώ, να κουβαλάει ο καθένας κι από ένα τραπέζι όταν μπαίνει στην Εκκλησία (ειδικών προδιαγραφών, μαρμάρινο, επενδεδυμένο, κατασκευασμένο με αντισεισμικούς κανονισμούς, φυσικά από συγκεκριμένους κατασκευαστές βεβαίως βεβαίως) και να παρακολουθεί τη Θεία Λειτουργία χωμένος κάτω απ' το τραπέζι, γιατί μπορεί να γίνει σεισμός, να πέσει ο τρούλος και να τον πλακώσει. Όπως βέβαια και σε όλους τους άλλους κλειστούς χώρους.
Όποιος δεν το κάνει, είναι αρνητής, ανεύθυνος, ψεκασμένος, συνωμοσιολόγος, οπαδός του Σώρρα, ζηλωτής, γεροντόπληκτος, χρυσαυγίτης, παρανοϊκός, ηλίθιος, τυπολάτρης, παλαιοωρίτης... ξεχνάω τίποτα άλλο απ' αυτά που τον τελευταίο ενάμισι χρόνο έμαθα ότι είμαι; Όλο και κάτι θα ξεχνάω, δεν μπορεί. Είναι τόσο ενοχλητικό, φαίνεται, που κάποιοι δε φοβόμαστε να ζήσουμε και να πεθάνουμε σαν άνθρωποι.
Καταπληκτικό άρθρο, εξαιρετικός όπως πάντα ο κ.Δαπέργολας!
Σας έχει κολλήσει σε κάποιους στο λαιμό η κασέτα με τον Αθανάσιο Αθωνίτη. Σε λίγο θ’ αρχίσει να πέφτει ο ουρανός στα κεφάλια μας από τη βλασφημία κι εσείς ακόμη θα μας λέτε για κείνη την οροφή που έπεσε μια φορά κάποτε πάνω στον Αθωνίτη. Χαλαρώστε λοιπόν και νανουριστείτε, όλα πάνε καλά, αλλάξτε μετά και πλευρό! Το ποιοι είναι στην πραγματικότητα εμμονικά τυφλοί το αποδεικνύετε μέρα νύχτα!
Αντί να πέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη από όλους και ειδικά από εκείνον τον Δεσπότη που είπε ότι και μέσα στο Ναό μπορεί να κρυώσεις και να αρρωστήσεις με αποτέλεσμα κάτι χριστιανοι τύπου Δαπέργολα να πέσουν να τον φάνε και να τον λοιδορούν ασύστολα, εσείς μένετε εμμονικά στις ιδεοληψίες σας!
Εσείς, οι τύπου Δαπέργολα, χριστιανοί αποτελείτε υπόδειγμα εμμονικά τυφλού κ κουφού καλύτερο κ από το αρχαίο εκείνο υπόδειγμα των φαρισαίων..
Θα είστε ο μόνος στη Χώρα που δεν είδε/άκουσε :
https://www.google.com/amp/s/www.ethnos.gr/ellada/175731_seismos-kriti-enas-nekros-sto-arkalohori-kataplakothike-apo-troylo%3famp
Αυτή η είδηση μου έφερε στο νου κ την περίπτωση του Αγίου Αθανασίου που όταν κατατέθηκε πριν μήνες και εδώ στις Ακτίνες προκάλεσε τη γενική αφωνία των χριστιανών τύπου Δαπέργολα!
Λοιπόν, ποιοι είναι οι εμμονικά τυφλοί, κουφοί αλλά και μουγγοί;..
Ρητορικό το ερώτημα!
Για βδομάδες, πολλές φορές, περιμένω μια κάποια απάντηση για το Χ , Ψ θέμα αλλά πού;;!! Αφωνία!
Θλιβερό!
Ναι, θα ζητήσουμε συγγνώμη από όλους τους ψευτοεπισκόπους προδότες της πίστης πού όποια κουβέντα βγαίνει από τα χείλη τους είναι πλάνη και δυσωδία. Τράβα από δω πλανεμένε και πάψε να μας το παίζεις χριστιανός, μόνο για αγκαλιά με τον Μεσσηνίας και τον Αργολίδας είσαι!
Μήπως κ. Αντώνη να κοιτάξουμε και το ενδεχόμενο η αιτία που γίνονται καταστροφές στους Ι. Ναούς, με όλα τα συνεπακόλουθα, να είναι ίδια με την αιτία που κατέστρεψε ο Μωυσής τις πρώτες πλάκες της Διαθήκης;
Τρομερὀ κείμενο. Ακριβώς στην καρδιά του προβλήματος!
Σας έχει καταδικάσει ήδη ο απόστολος Παύλος ο οποίος πήρε πίσω την σκληρή απάντηση που έδωσε στον αρχιερέα Ανανία -«τύπτειν σε μέλλει ο Θεός, τοίχε κεκονιαμένε»- λέγοντας:
«γέγραπται γαρ· άρχοντα του λαού σου ούκ ερείς κακώς».
Εσείς όμως επιμένετε σα τους φαρισαίους να λοιδορείτε και να υβριζετε ασύστολα όποιον έχει άλλη άποψη από τη δική σας κι ας είναι επίσκοπος της εκκλησίας! Ο ορισμός της φασίζουσας συμπεριφοράς!
Και νομίζετε πως θα τη γλιτώσετε! Δε το νομίζω! Η αντάρα που έχετε στο νου θα καταλήξει σε σκοτάδι βαθύ.. έτσι πάει η ιστορία, να είστε σίγουροι!
Για αυτό, βιαστείτε κ πέστε στα γόνατα μήπως κ ελεηθείτε!
Λανθασμένοι τρόποι αναζήτησης της εθνικής ίασης
Ο λαός του Ισραήλ, εκτός από το γεγονός ότι δεν είχε αληθινή μετάνοια,
πολλές φορές πορεύθηκε σε δρόμους διαφορετικούς από αυτούς που του
πρότειναν οι προφήτες για την εθνική ίαση του. Για παράδειγμα, στράφηκε στις
πολιτικές δυνάμεις της εποχής και αγνόησε εντελώς την προστασία του Θεού,
περιφρόνησε το κήρυγμα των προφητών και υπάκουσε στη στρεβλή
καθοδήγηση των ψευδοπροφητών και των άνομων ιερέων, πειθαρχούσε τυφλά
στα αμαρτωλά κελεύσματα των πολιτικών αρχηγών του και δεν είχε πραγματική
επίγνωση του Θεού. Τα άλλα έθνη παρέβλεψαν εντελώς τις προρρήσεις των
προφητών του Ισραήλ για την τύχη τους. Εξαιτίας όλων αυτών των λανθασμένων
ενεργειών, οι λαοί της Βίβλου έζησαν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Και ενώ
είχαν το προνόμιο να γνωρίζουν τι θα τους συμβεί στο μέλλον, επειδή είχαν τους
προφήτες που ήταν αξιόπιστα στο λόγο τους πρόσωπα, αυτοί τους
περιφρονούσαν και προτιμούσαν να πορευθούν σαν να ήταν τυφλοί. Η
εγωπάθειά τους έγινε ο λίθος του προσκόμματος, πάνω στον οποίο
προσέκρουαν και έπεφταν, με αποτέλεσμα να τους θεραπεύει η οδυνηρή
εμπειρία της ζωής και όχι η λογική.
Δημοσίευση σχολίου