Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Απάντηση στην εφημερίδα “Κυθηραϊκά”

 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ-ΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ

Ἀγαπητέ κ. Διευθυντά,

Χαίρετε ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι!

Πρό 10ημέρου εἶδα στά Κυθηραϊκά τήν ἐπιτιμητική καί ἐπικριτική ἐπιστολή τοῦ κ. Νικολάου Ἐμμ. Παπαδάκη, Θεολόγου, Διδάκτορος Δογματικῆς, μέ τόπο διαμονῆς τά Ἰωάννινα.

Πρώτη μου κίνησις ἦταν νά πληροφορηθῶ, μέσῳ συνεργατῶν μου, τά ἀκριβῆ στοιχεῖα καί τήν διεύθυνση τοῦ ἐπιστολογράφου, ὄχι γιά νά κινήσω δικαστική διαδικασία γιά τό λιβελλογράφημά του αὐτό, ἀλλά γιά νά ἐπικοινωνήσω διά ζώσης μέ τόν ἄγνωστο σέ μένα θεολόγο-Διδάκτορα τῆς Δογματικῆς. Ἤθελα νά τοῦ συστήσω νά μελετήσῃ, ἄν ἤθελε, τά Θεολογικοῦ καί Ἁγιοπατερικοῦ Φιλοκαλικοῦ περιεχομένου συγγράμματα τῆς ἐλαχιστότητός μου, τά Ὑμνογραφικά ποιήματα, τά «Μηνύματα τῆς Κυριακῆς», πού εἶναι Ἁγιογραφικά κηρύγματα καταχωρημένα στό Youtube κ.ἀ., γιά νά μᾶς εἰπῇ ὡς δογματολόγος ποῦ ὑπάρχουν θεολογικές καί δογματικές ἐκτροπές, γιατί μέσα στόν καταιγισμό καί καταιονισμό τῶν ἀπομειωτικῶν ἐκφράσεων «ἀρχίζει νά ἀμφιβάλῃ καί γιά τίς θεολογικές μου γνώσεις».

Δυστυχῶς ἡ ἐπιμελημένη ἔρευνα τῶν συνεργατῶν μου ἀπέβη ἄκαρπος. Γιατί τό πρόσωπον αὐτό, πού φέρεται ὡς ἐπιστολογράφος, εἶναι ἀνύπαρκτο. Ἀναζητήθηκε τηλεφωνικά στό 11880 καί 11888, καί δέν ὑπάρχει αὐτό τό ὄνομα στά Ἰωάννινα. Δέν ὑπάρχει οὔτε σταθερό οὔτε κινητό του τηλέφωνο, ἐκτός ἐάν τό ἔχῃ ἀπόρρητο. Ἐπίσης, δέν εἶναι γνωστός στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους τῶν Ἰωαννίνων, οὔτε ὑπάρχει στό διαδίκτυο κανένα ἄλλο ἄρθρο πού νά ὑπογράφῃ ὁ Νικόλαος Ἐμμ. Παπαδάκης, Θεολόγος, Διδάκτωρ Δογματικῆς. Ἀλλά οὔτε καί ὅ,τιδήποτε ἄλλο μέ καταχώρηση ὡς Παπαδάκης Νικόλαος, Θεολόγος. Ὅποια ἄλλη καταχώρηση μέ αὐτό τό ὄνομα εἶναι ἐντελῶς ἄλλου γνωστικοῦ ἀντικειμένου. Ἀκόμη δέν ὑπάρχει διδακτορική διατριβή Δογματικῆς μέ τό ὄνομα αὐτό στό ἀρχεῖο διδακτορικῶν διατριβῶν. Ὁ κάτοχος διδακτορικοῦ ὑπογράφει συνήθως ὡς Διδάκτωρ Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., ἤ Διδάκτωρ Δογματικῆς Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α., καί ὄχι μόνον Διδάκτωρ Δογματικῆς.

Ἐάν ἐσεῖς, κ. Διευθυντά, ἔχετε ἀκριβῆ στοιχεῖα τοῦ ἐπιστολογράφου σας, νά μᾶς τά γνωρίσετε. Εἰ δ ̓ ἄλλως, τί νά ὑποθέσουν οἱ ἀναγνῶστες σας; Μετά τήν ἔρευνα αὐτή καί τά ἀποτελέσματά της, μοῦ ἔρχεται ἕνα ἐρώτημα: Ἄν ἕνα ἄλλο παρόμοιο λιβελλογράφημα ἀφοροῦσε ἐσᾶς προσωπικά, ἤ τήν ἐφημερίδα σας, ἤ ἕνα ἀπό τά δικά σας πολιτικά ἤ μή πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐμφανῶς στηρίζετε καί προβάλλετε, θά τό ἀνεβάζατε στήν ἠλεκτρονική σας ἐφημερίδα, μέ τήν ἴδια ἄνεσι καί εὐκολία, ἤ θά ἐρευνούσατε ὅλα τά παραπάνω στοιχεῖα, γιά νά βεβαιωθῆτε ἄν ὑπάρχῃ ἤ δέν ὑπάρχει; Τί ὁρίζει γι ̓ αὐτό ἡ δημοσιογραφική δεοντολογία;

Φιλοξενήσατε καί τήν ἀπάντηση στήν ἀνοιχτή ἐπιστολή τοῦ κ. Ν. Παπαδάκη τοῦ κ. Ἀναστασίου Ὁμ. Πολυχρονιάδη, διδάκτορος Θεολογίας Α.Π.Θ., τόν ὁποῖον δέν γνωρίζω προσωπικά. Ἁπλῶς, μοῦ τηλεφώνησε αὐτές τίς ἠμέρες γιά νά μοῦ συμπαρασταθῇ στόν ἀγῶνα γιά τίς ἀνοικτές ’Εκκλησίες, γιά τήν τελετή καί τήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως κ. ἄ., ὅπως καί πολλοί ἄλλοι τό κάμνουν συχνά ἀπό ὅλη τήν Ἐλλάδα καί τό ἐξωτερικό, γιά τόν ἴδιο σκοπό, καί τόν ἐρώτησα ἄν γνωρίζῃ τόν ἐν λόγῳ ἐπιστολογράφο (πού τοῦ εἶναι ἄγνωστος) καί μαθαίνοντας γιά τήν ἐπιστολή αὐτή, τήν ἀνεζήτησε στήν ἱστοσελίδα σας καί μέ δική του πρωτοβουλία ἀπάντησε.

Ὁ κ. Πολυχρονιάδης, μέ ἐκκλησιαστικό ἦθος καί φρόνημα καί μέ σωστή θεολογική κατάρτισι, διορθώνει τόν ὑποτιθέμενο Διδάκτορα τῆς Δογματικῆς καί τοποθετεῖ τά θιγόμενα θέματα στήν σωστή θεολογική τους θέση.

Ὁ ὑποτιθέμενος ἐπιστολογράφος σάν νά ὁμιλεῖ ἐξ ὀνόματος τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τῶν Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων καί τοῦ Ποιμνίου μου, ἀλλά καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, συμβουλεύει, κρίνει, ἐπικρίνει τόν ὑποφαινόμενο γιά τήν ποιμαντική του διακονία, καταλογίζει σκληρότητα καί ἀκαμψία ἔναντι προβληματικῶν περιπτώσεων ἀνθρώπων τοῦ ποιμνίου μου, ἀπειλεῖ· καί τί ἄλλο δέν κάμνει; Ἀναμιγνύει πολλά θέματα, πού γιά να ἀπαντηθοῦν θέλουν πολλή μελάνη.

Σέ τρία-τέσσερα θέματα θά ἀναφερθῶ σύντομα «πετῶντι καλάμῳ», διότι ἴσως θά ἤθελαν οἱ ἀναγνῶστες σας μία ἀπάντηση.

1. «Τά λιβελλογραφήματα τοῦ ἁγίου Κυθήρων». Ποιά καί πότε ἐκυκλοφόρησαν; Ἄς ἀναφέρει ὁ κάθε ἐπικριτής μου ἕνα, μόνον ἕνα, ἄν μπορῇ. Εἶναι ἄλλο οἱ θεολογικές, ἐκκλησιολογικές καί ἀπολογητικές πραγματεῖες, πού ἀναπτύσσουν τά καίρια καί ἀκανθώδη θεολογικά, ἐκκλησιολογικά καί δογματικά θέματα (ὅπως τό Οὐκρανικό ζήτημα, ἡ περί Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας δογματική διδασκαλία καί αἱ παρεκκλίσεις ἀπό τά δόγματα καί τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν κοινωνία καί συμπροσευχή μέ αἱρετικούς, κακοδόξους καί σχισματικούς) καί ἄλλο νά συντάσσῃς λιβελλογραφήματα κατά προσώπων.

2. Μέ τό ὀξύτατο Οὐκρανικό ζήτημα καί μέ τίς συμπροσευχές ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας μέ ἀκοινωνήτους, ἑτεροδόξους, κακοδόξους, αἱρετικούς καί ἑτεροθρήσκους, τίς ὁποῖες ἀπαγορεύουν ρητῶς οἱ Θεῖοι καί Ἱεροί Κανόνες, ὑπάρχει διαφωνία ὄχι μόνον ἐμοῦ, ἀλλά καί πολλῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μέ τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.

Σέβομαι τόν θεσμό τοῦ Πρωτοθρόνου τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείου, προσεύχομαι ὑπέρ τοῦ Παναγ. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἀποστέλλω ἑόρτιες εὐχές πρός Αὐτόν, κατά τά ὀνομαστήρια καί τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης (παρ ̓ ὅτι, ἀφ ̓ ὅτου ἀνέκυψε τό Οὐκρανικό ζήτημα, δέν λαμβάνω ἀπαντήσεις ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο). Καί ἄν διευθετηθῇ ἱεροκανονικῶς καί Ἁγιοπνευματικῶς τό φλέγον θέμα τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἐν Πανορθοδόξῳ Ἱερᾷ Συνόδῳ, τότε ἡ Παναγία ἡ Μυρτιδιώτισσα, τό πανελλήνιο αὐτό καί παγκόσμιο προσκύνημα, ὄχι μόνον τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακ. Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θά δεχθῇ πανευφροσύνως διά πανηγυρικό Πατριαρχικό Συλλείτουργο.

3. Ἡ ποιμαντική φροντίδα εἶναι «τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν» καί ἀποτελεῖ τήν προτεραιότητα ἐμοῦ καί τῶν Ἱερέων μας, πρωτίστως δέ καί κυρίως, ἡ μέριμνα γιά τήν χειραγώγηση τῆς νεολαίας μας, πού εἶναι δύσκολο ἐγχείρημα στήν ἐποχή μας. Εἶναι ἀνυπόστατο νά μᾶς καταλογίζεται ὅτι ἀπωθοῦμε τούς νέους, τά παιδιά μας μέ ἕνα ὕφος στυγνό καί αὐστηρό. Δέν εἶναι αὐτή ἡ ἀλήθεια. Τά ὀνόματα μαθητῶν καί μαθητριῶν Γυμνασίου καί Λυκείου τά μνημονεύουμε ὅλο τόν χρόνο στίς Θεῖες Λειτουργίες. Ὁ καϋμός μας εἶναι, πού γιά διαφόρους λόγους δέν ἔχουμε κοντά μας, ὅπως θά θέλαμε, τά παιδιά μας.

Εἶναι ἀπέραντη ἡ χαρά μας, ὅταν μερικά ξεχωρίζουν καί κοσμοῦν μέ τήν παρουσία τους τούς ἱερούς ναούς μας καί τίς ἄλλες ἐκδηλώσεις τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας γιά τούς νέους μας (Κατηχητικά, χορωδία, χορευτικά, γιορτές κατηχητικῶν, συναντήσεις νέων).

Ὅσο γιά τούς συνανθρώπους μας πού ἔχουν πνευματικά καί ἠθικά προβλήματα, ἐνῶ δέν ἀπορρίπτουμε κανένα, συμβουλεύουμε, ὅταν ἔρχωνται κοντά μας, σύμφωνα μέ τήν ἠθικές καί πνευματικές παραινέσεις τῆς Ἐκκλησίας καί ἀναμένουμε ὅπως ὁ ἀγαθός Πατέρας τόν γιό του, στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου, γιά νά δεχθοῦμε μέ μετάνοια τόν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο στήν ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας. Δέν εἴμαστε κήνσορες καί ἀνακριτές, καί

4. Ἐμβόλια καί μάσκες. Μᾶς ἐπικρίνει ὁ ἐπιστολογράφος ἀλλά καί ἄλλοι τινές, ὅτι ἀσχολούμαστε μέ τά ἐμβόλια, χωρίς νά εἴμαστε γιατροί. Στούς ἱερεῖς μας λέμε νά ἀφήνουν ἐλεύθερους τούς ἐνορίτες νά ἀποφασίζουν γιά τήν ὑγεία τους, ἄν θά κάνουν ἤ δέν θά κάνουν τό ἐμβόλιο.

Προσωπικά ἐγώ, ὁ Ἐπίσκοπός σας, ὡμίλησα μία φορά σέ Ἱερά Παράκλησι στήν Παναγία μας τήν Μυρτιδιώτισσα (27 Δεκεμβρίου 2020, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἐσταυρωμένου Χώρας Κυθήρων) γιά τά ἐμβόλια, τότε πού στήν Αὐστραλία οἱ τρεῖς θρησκευτικοί ἡγέτες ἀπευθύνθηκαν στόν πρωθυπουργό τῆς χώρας καί ἐξέφρασαν τήν ἐπιφύλαξή τους γιά τά ἐμβόλια, λέγοντας ὅτι ἔχουν πληροφορίες ὅτι ἐμπεριέχουν προϊόν ἀπό νεκρωμένα ἔμβρυα. (Ὁ Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος μετά ταῦτα ἐδήλωσε ὅτι δέν ὑπάρχει πρόβλημα καί ἔκαμε τό ἐμβόλιο). Τό ἴδιο πρόβλημα εἶχαν καί τά ἑκατομμύρια τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν. Ἀπευθύνθηκαν στό Βατικανό καί ὁ Πάπας ἀπάντησε:«Βάλτε τό ἐμβόλιο, ἔστω καί ἄν προέρχεται ἀπό κυτταρικές σειρές ἐκτρώσεων».

Τότε εἶπα, ἐάν ἔτσι ἔχουν τά πράγματα γιά τά ἐμβόλια, ὑπάρχει καί ἠθικό ζήτημα. Καί ἄν αὐτό εἶναι ἀληθές, προσωπικά δέν θά κάνω τό ἐμβόλιο. Ὅσο γιά τίς μάσκες πιστεύω ὅτι δέν εἶναι ἀπαραίτητες ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Βέβαια, οἱ Κ.Υ.Α. τίς κάνουν ὑποχρεωτικές καί μάλιστα νά φοριένται διπλές. Ὅμως, ἡ παράδοσις τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας (καί ὄχι τῶν ἀνθρώπων) ποτέ στό παρελθόν δέν γνώρισε τέτοια προστατευτικά μέτρα ἐντός τῶν καθαγιασμένων καί καθιερωμένων Ἱερῶν Ναῶν, ὅπου τούς ἐπισκιάζει ἡ ἄκτιστη Χάρις, καί σέ βαρύτερες ἀπό τόν κορωνοϊό ἐπιδημίες καί λοιμικές ἀσθένειες. Δέν κινδυνεύουμε ἐκκλησιαζόμενοι ἀπό τήν Θεία Κοινωνία, οὔτε ἀπό τόν ἀσπασμό τῶν Ἁγίων Λειψάνων καί τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀπό τόν Ἁγιασμό καί τήν Ἀρτοκλασία, ἀπό τό Ἀντίδωρο καί τήν εὐλογία τοῦ Ἱερέως. «Ὅσοι πιστοί!». Βεβαίως, ὁ Ἱερός Ναός κινδυνεύει ἀπό πυρκαϊές πού προέρχονται ἀπό ἀνθρώπινη εὐθύνη καί ἀπροσεξία. Καί ἀπό σεισμό, ὅταν τόν παραχωρήσῃ ὁ Θεός διά τάς ἁμαρτίας μας. «Τά θυσιαστήρια Σου κατέσκαψαν καί τούς προφήτας Σου ἀπέκτειναν», γράφει ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἄλλο τί γίνεται μέ τήν εὐθύνη καί ὑπαιτιότητα τῶν ἀνθρώπων καί ἄλλο πῶς ἐνεργεῖ ἡ πανσθενουργός Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Ἐάν τό τελευταῖο διάστημα παρετηρήθησαν θάνατοι ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί Μοναχῶν, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι συνέβησαν ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ, ἀλλά αὐτές οἱ περιπτώσεις πού γνωρίζουμε, δέν ἐμολύνθησαν ἀπό τόν ἰό «ἐν Ἐκκλησίαις».

Αὐτά, ἀγαπητέ κ. Ἐμμ. Καλλίγερε, σχετικά μέ τό ψευδώνυμο δημοσίευμα.

Μέ τιμή καί εὐχές, ὁ Μητροπολίτης,

† ὁ Κυθήρων καί ἈντικυθήρωνΣεραφείμ.

Δείτε και -Απάντηση στην επιστολή του κ. Ν. Παπαδάκη προς το Μητροπολίτη Κυθήρων