Περί του αφορισμού των τριών και της οφειλόμενης απολογίας τους

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥΣ

Φ.Τ. ἱερομόναχος

«Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅς τήν ἐλπίδα ἔχει ἐπ᾿ ἄνθρωπον» λέει ἡ Θεία Γραφή [1]. Καί κάτι τέτοιο φαίνεται πώς ἔπαθαν ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας μας καί κάποιοι στενοί συνεργάτες του, κατά τήν πρόσφατη ἐπιδημία τοῦ κορονοϊοῦ. Στήριξαν τήν ἐλπίδα τους «ἐπ᾿ ἄνθρωπον» –σέ ἀνθρώπινες μόνο καί ἀσεβεῖς ἐνέργειες– καί ὄχι στόν Θεό, καί γι᾿ αὐτό ἔσπευσαν νά «ἀφορίσουν» παρανόμως ἑκατομμύρια Ἕλληνες, ἀποκόπτοντάς τους ἀπό τήν Θεία Λατρεία καί τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ἄχρι καιροῦ, γιά νά τούς προστατεύσουν ὑποτίθεται ἀπό τόν κορονοϊό.

Τώρα λοιπόν πού ἀφορίστηκε καί ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός μαζί μέ δύο συνεργάτες του, ἐξαιτίας τοῦ «ἀφορισμοῦ» πού αὐτοί ἐπέβαλαν στόν ἑλληνικό λαό καί τῶν σκανδάλων πού ἀκολούθησαν, δέν ὀφείλουν ἄραγε μίαν ἀπολογία πρός τήν Ἐκκλησία (ἄν ὄχι καί πρός τόν Ἱεράρχη πού τούς ἀφόρησε); Καί εἶναι ἄραγε μόνο οἱ ἀπαγορεύσεις καί οἱ ὕβρεις σέ βάρος τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν κατά τήν περίοδο τῆς ἐπιδημίας (ἤ καί ἡ γνωστή συνομιλία στό Twitter, εἴτε εἶναι ἀληθινή εἴτε ὄχι) γιά τά ὁποῖα ὀφείλουν νά ἀπολογηθοῦν ἤ εἶναι καί ἄλλα; Γιατί βέβαια δέν εἶναι λίγες οἱ ἀντιεκκλησιαστικές καί ἀντιευαγγελικές ἐνέργειες τοῦ κόμματός τους ἐν γένει, καί τῆς Κυβερνήσεως εἰδικότερα.

Ἑκατοντάδες χιλιάδες εἶναι τά ἀγέννητα βρέφη πού θανατώνονται «νομίμως» στή χώρα μας διά τῶν ἐκτρώσεων κάθε χρόνο, καί ἡ Κυβέρνηση τῆς ΝΔ ἀντί νά κάνει κάτι γιά νά παύσει τό συνεχιζόμενο αὐτό ἔγκλημα (ἀπό τό 1986), διέταξε, ὡς γνωστό, διά τοῦ οἰκείου ὑπουργοῦ καί τήν ἀπόσυρση μιᾶς ἁπλῆς ἐνημερωτικῆς ἀφίσας γιά τίς ἐκτρώσεις πού εἶχε ἀναρτηθεῖ νομίμως στό Μετρό τῆς Ἀθήνας φέτος τόν Ἰανουάριο. Ἐπιπλέον ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός, πρίν ἀπό 3 χρόνια, εἶχε ἐγκωμιάσει μέ ἀνάρτησή του στό Twitter τήν Σιμόν Βέιλ γιά τό ὅτι πρωτοστάτησε στήν ἀπελευθέρωση τῶν ἐκτρώσεων στή Γαλλία [2]. Ἐάν λοιπόν οἱ Ἀποστολικοί Κανόνες ὁρίζουν νά ἀφορίζεται ὅποιος σκοτώσει ἄνθρωπο σέ φιλονικία (66ος κανόνας), πόσο πιό ἄξιος ἀφορισμοῦ εἶναι ὅποιος συμμερίζεται τήν εὐθύνη γιά ἑκατοντάδες χιλιάδες φόνους; Διότι σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος, καί κατά τήν Στ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο (91ος κανόνας) τόσο ὁ ἐνεργών τήν ἔκτρωση ὅσο καί ἡ γυναίκα πού τήν δέχεται πρέπει νά ὑποβάλλονται στό ἐπιτίμιο τοῦ φονέως.

Μεγάλη εἶναι ἀκόμη ἡ εὐθύνη τοῦ πρωθυπουργοῦ καί τῆς Κυβερνήσεώς του καί γιά τήν ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας τῶν Θείων [3], ἀφοῦ πέρυσι τόν Νοέμβριο φρόντισαν ἐπιμελῶς νά κάνουν ὅλες τίς ἀπαραίτητες τροποποιήσεις τοῦ Νέου Ποινικοῦ Κώδικα πού εἶχε ψηφίσει ὁ ΣΥΡΙΖΑ τόν Ἰούνιο (μέχρι καί στό θέμα τῆς διατάραξης τῆς κοινῆς ἡσυχίας ἐπενέβησαν καί ἔκαναν τροποποιήσεις) καί μόνο γιά τό ἀξιόποινο τῆς βλασφημίας τῶν Θείων δέν θέλησαν νά παρέμβουν, ἀλλά ἀπέσυραν τήν σχετική πρόταση γιά τήν ἐπαναφορά του, ἐπειδή δέν συμφώνησαν οἱ ἄθεοι! [4]

Ἀπολογία ὀφείλεται ἀπό τόν πρωθυπουργό καί τήν ὑπουργό Παιδείας (μία ἐκ τῶν τριῶν ἀφορισθέντων) καί γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τό ὁποῖο εἶχε ὡς γνωστόν μετατρέψει ὁ ΣΥΡΙΖΑ σέ πολυθρησκειακό, ἤδη ἀπό τό 2016, καί ἦταν ὑποχρεωμένη ἡ Κυβέρνηση, βάσει 4 ἀποφάσεων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, νά τό διορθώσει ἐπαναφέροντας τόν Ὀρθόδοξο χαρακτήρα του, πράγμα πού ὄχι μόνο δέν ἔκανε κατά τήν σχολική χρονιά πού διανύουμε, ἀλλά οὔτε καί προτίθεται νά κάνει, ὅπως φαίνεται ἀπό τά νέα προγράμματα σπουδῶν πού ἔχει δημοσιεύσει καί ἀπό τή σύνθεση τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ὑπουργείου πού ἔχει ἀναλάβει τό ὅλο θέμα [5].

Καί μόνο γι᾿ αὐτά τά λίγα λοιπόν πού ἀναφέρθηκαν παραπάνω (γιατί τά περισσότερα ξεφεύγουν ἀπό τόν σκοπό τοῦ παρόντος ἄρθρου) ὀφείλουν ὁ πρωθυπουργός καί οἱ συνεργάτες του νά ἐπιδείξουν ἔμπρακτη μετάνοια, ἄν βέβαια θέλουν νά εἶναι καί νά λέγονται Χριστιανοί. Ὁ πρωθυπουργός θά μποροῦσε, γιά παράδειγμα, νά γράψει κάτι στό Twitter κατά τῶν ἐκτρώσεων ἤ νά ἐπαναφέρει τήν ἀφίσα στό Μετρό, φροντίζοντας πάντως καί γιά τήν ἀναθεώρηση τῆς σχετικῆς νομοθεσίας μέ γνώμονα τήν προστασία τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ [6]. Ἐπίσης, ὀφείλει νά λάβει ὑπ᾿ ὄψιν του τά ὅσα ἐλέχθησαν καί ἐγράφησαν πρό μηνῶν ἀπό τήν Ἱεραρχία ἐναντίον τῆς ἀποποινικοποίησης  τῆς δημόσιας κακόβουλης βλασφημίας τῶν Θείων καί νά φροντίσει γιά τήν ἐπαναφορά σχετικῶν διατάξεων στόν Ποινικό Κώδικα. Εἰδάλλως, θά φέρει καί ὁ ἴδιος βαριά εὐθύνη γιά ὅσες βλασφημίες ἀκούστηκαν καί ἀκούγονται δημοσίως στή χώρα μας μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν τροποποιήσεων τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα τόν περασμένο Νοέμβριο. Ἡ δέ ὑπουργός Παιδείας ὀφείλει πάντως νά συμμορφωθεῖ ἐμπράκτως μέ τίς ἀποφάσεις τῆς Δικαιοσύνης γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καί νά παύσει νά ἀκολουθεῖ τίς μεθοδεύσεις τῶν προκατόχων της, σέ βάρος τῶν ὀρθόδοξων μαθητῶν.

Εἴτε λοιπόν ἰσχύει ὁ μεγάλος ἀφορισμός (τό «ἐκκόπτομεν τέλεον» κτλ) πού διαβάστηκε ἐναντίον τοῦ πρωθυπουργοῦ καί τῶν συνεργατῶν του, εἴτε ὄχι, δέν πρέπει οἱ τρεῖς τους νά ἐπαναπαύονται στίς δηλώσεις κάποιων Ἱεραρχῶν πού τούς καθησυχάζουν καί τούς ἐπιβραβεύουν (ἴσως γιά νά μειώσουν τίς ἐντυπώσεις ἀπό τόν ἀφορισμό) ἀλλά νά κοιτάξουν νά διορθώσουν τά δημόσια ἁμαρτήματά τους γιατί μαζί μέ τούς ἑαυτούς τους καταστρέφουν καί πολλούς συνανθρώπους τους.

Φ.Τ. ἱερομόναχος

__________________

[1] Ἱερεμίας 17,5. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς σχολιάζοντας τόν παραπάνω στίχο στό Πνευματικό του Ἡμερολόγιο, σημειώνει: «Ὁ Θεός ἁπλῶς εἶπε αὐτό πού οἱ ἄνθρωποι ἔχουν βιώσει κατά κόρον καί ἔχουν ἐπιβεβαιώσει ἐμπειρικά. Στ᾿ ἀλήθεια, ἐπικατάρατος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει τήν ἐλπίδα του στόν ἄνθρωπο!».

[2] Εἶχε γράψει στίς 30/6/2017: «Μεγάλη η απώλεια της πρώτης γυναίκας προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Σιμόν Βέιλ, που πρωτοστάτησε στή νομιμοποίηση των αμβλώσεων στη Γαλλία».

[3] Ψηφίστηκε στίς 6/6/2019, ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ, ὡς διάταξη τοῦ νέου Ποινικοῦ Κώδικα (κατάργηση ἄρθρων 198, 199 & 201).

[4] Τήν πρόταση κατέθεσε ὁ ὑπουργός Δικαιοσύνης, ὁ ὁποῖος καί τήν ἀπέσυρε τήν ἀμέσως ἑπόμενη μέρα.

[5] Βλ. http://aktines.blogspot.com/2020/06/blog-post_40.html

[6] Οἱ γυναῖκες πού δέν θέλουν νά κρατήσουν τά παιδιά πού συνέλαβαν ὀφείλουν πάντως νά τά φέρνουν στόν κόσμο (νά τά γεννᾶνε) καί κατόπιν ἄς τά παραδίδουν σέ ὀρφανοτροφεῖα. Οἱ φορολογούμενοι Ἕλληνες λιγότερα θά πληρώνουν γιά τά ἱδρύματα αὐτά (τά ὁποῖα θά χρηματοδοτοῦνται ἁδρῶς καί ἀπό τήν Ἐκκλησία καί διάφορα φιλανθρωπικά σωματεῖα καί φορεῖς) παρά ὅσα πληρώνουν τώρα ἀκουσίως καί δυναστικῶς, μέσω τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων, γιά τήν διενέργεια καί τά λοιπά ἔξοδα τῶν ἐκτρώσεων.