«Υμίν δε λέγω τοις λοιποίς εν Θυατείροις, Όσοι ούκ έχουσι την διδαχήν ταύτην, οίτινες ούκ έγνωσαν τα βαθέα του σατανά ως λέγουσιν»

«Υμίν δε λέγω τοις λοιποίς εν Θυατείροις, Όσοι ούκ έχουσι την διδαχήν ταύτην, οίτινες ούκ έγνωσαν τα βαθέα του σατανά ως λέγουσιν»(Β΄ κεφάλαιο, 24 στίχος της Αποκαλύψεως του Ιωάννη)

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

«Ασθενούντες θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς εγείρετε, δαιμόνια εκβάλλετε, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ. Κεφ.ι’, 8).

Η καθημερινότητά μας πλέον καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής ένεκεν της εκδηλωθείσης φρενίτιδος εξ αφορμής του νεοφυούς αυτού ιού ο οποίος πλήττει παγκοσμίως αίφνης την ανθρωπότητα.

Εγώ δεν θα εκφέρω γνώμη περί της υποστάσεως του εν λόγω ιού αυτού καθ’ αυτού, διότι στερούμαι επαρκούς πληροφορήσεως καθώς και της προσήκουσας τεκμηριώσεώς του περί της βασιμότητος της ενεστώσας υποβολιμιαίας υστερίας, ως εκ τούτου θα συνταχθώ με την επισταμένη λήψη πρόνοιας προς αποσόβηση τυχόν μεταδόσεώς του.

Ως εκ τούτου τις κρίσιμες αυτές στιγμές επιτάσσεται νηφαλιότητα, διαυγής σκέψη, εγκράτεια, απομόνωση και όχι συνωστισμό και συν Θεώ θα θωρακισθούμε αρκούντως ικανοποιητικά.

Πέραν όμως από την ιατρική πτυχή του ακανθώδους τούτου ζητήματος, αναφύεται και μία ολομέτωπη επίθεση από τους αργυρώνητους, ιδεολήπτες αριστερούς εν αγαστή συμπονοία με όλον τον ανεκδιήγητο συναφή συρφετό, των εξωνημένων κονδυλοφόρων και ψευδεπίγραφων προοδευτικών, να εργαλοποιήσουν την λήψη προληπτικών μέτρων όπως σε όλα τα κέντρα μαζικής συνεστιάσεως, υπηρεσίας, εκπαιδευτήρια, ιδιωτικά και δημόσια, κατά της Εκκλησίας.

Οι τελούντες σε διατεταγμένη υπηρεσία «τουρκόσποροι» εθνομηδενιστές και ορκισμένοι ανθέλληνες, τα προσφιλή και προσφυή έμμισθα φερέφωνα του συτήματος, εν εξελίξει της επιδημίας του ιού, άρχισαν να εξαπολύουν επίθεση κατά της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως εκ βάθρων.

Εξ αφορμής δηλαδή της οιονεί σοβούσης αντιπαραθέσεως της κυβερνήσεως με την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, «οι αριστεροί» δυναμίτισαν μία εμετική παραφιλολογία η οποία εξικνείται μέχρι και την οριστική σφράγιση της Εκκλησίας.

Ο αντεπιστημονικός τους λόγους, η ρηχότητα των επιχειρημάτων τους, η έλλειψη ειδικών γνώσεων, η ασέβειά τους και η διάχυτη  δογματική ιδεοληψία τους υπερεκχείλιζε από τα γεγραμμένα άρθρα τους και τις δήθεν «προοδευτικές»  αναφορές τους.

Η νοσηρή τους σκέψη ούσα εγκιβωτισμένη εις την κλίνη του προκρούστη και εγκλωβισμένη εις μίαν σισύφεια μονολιθική και μη αναστρέψιμη λογική, υπαγωγής των πάντων του βιοτικού γίγνεσθαι, της ιστορίας του πολιτισμού, του εκκλησιαστικού βίου, των πολλαπλών και διαφόρων θρησκειών, στο δόγμα μία παρωχημένης και εν πολλοίς πρακτικώς ανεφάρμοστης και άρα πολιτικά αποτυχημένης θεωρίας η οποία δεν είναι άλλη από την χρεοκοπημένη Μαρξιστική ιδεοληψία .

Η δογματική αγκύλωση και η  μυωπική προσκόλληση εις το γράμμα των θεωριών αυτών, τους στραγγαλίζει οιαδήποτε ελεύθερη διερεύνηση της διανοίας τους και οιαδήποτε απροκατάληπτη προσέγγιση της ιστορίας και εν γένει ερμηνεία των βιοτικών γεγονότων του ιστορικού γίγνεσθαι.

Η προδοτική αριστερά στην Ελλάδα, όπως κατ’ επανάληψη έχω αναλύσει όχι μόνον εις το θέμα αυτό αλλά εν γένει όπως με τα επεισόδια στον Έβρο όπου ανενδοίαστα τάχθηκε υπέρ του Τούρκου, δέον όπως καταστεί σαφές από τους πολίτες ότι πρόκειται για μία διαχρονικώς ανθελληνική συμμορία η οποία μάχεται προς την αποδόμηση των διαχρονικών παραδόσεων μας, της γλώσσας μας και της ταυτότητας μας.

Η ανθελληνική αριστερά με το συνεφελκόμενο παρακράτος των ταγμάτων εφόδων του αβάτου των εξαρχείων, δέον όπως εξαρθρωθεί και απομονωθεί προκειμένου σύμπας ο Ελληνισμός να ανανήψει και να ξαναεύρει τον βηματισμό του αδιάσπατος.

Τα ως  άνω δεν συνιστούν άναρθρες ιαχές εμπάθειας αλλά συντεταγμένη κριτική κατά της εξωνημένης αριστεράς η οποία σε όλα τα μείζονα και κρίσιμα ζητήματα δια τον Ελληνικό λαό, σπεύδει αμελλητί να δηλητηριάσει το κοινωνικό σώμα και να ασκεί πλύση εγκεφάλου ή επιρροή προς την άμορφη υδαρή μάζα της κοινωνίας, προάγοντας το ανθελληνικό και αντι-ορθόδοξο μένος της.

Καθίσταται σαφές ότι εξ αφορμής του ιού, έσπευσε η αριστερά να σφετεριστεί το καίριο τούτο ζήτημα προς την δημόσια υγεία και να το αναγάγει σε ιδεολόγημα κατά της Εκκλησίας, δραττόμενη της ευκαιρίας να πλήξει εκ βάθρων την Χριστιανική πίστη επιστρατεύοντας ανεδαφικά φληναφήματα περί της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως με αιχμή του δόρατος την Θεία Κοινωνία.

Στηλιτεύω δηλαδή την ανθελληνική επιφυλακή της Αριστεράς της προδοσίας η οποία έχει γιγαντωθεί ιδία μετά την μεταπολίτευση χάριν της υπερμέτρου επιδειχθείσας ανοχής της φερόμενης ως κεντροδεξιάς τότε, η οποία καλόπιστα, χάριν της εξαλείψεως  των παθών του αιματηρού «εμφυλίου» πολέμου, εξ αποκλειστικής υπαιτιότητας του ξενοκίνητου ανθελληνικού Κ.Κ.Ε, ενέδωσε προς την Αριστερά.

Εις την πράξη όμως οι νικητές υποχώρησαν μέχρι σήμερον και οι αφερέγγυοι και, εκ φύσεως ηττηθέντες προδότες αριστεροί, να υπονομεύουν διαρκώς και να υποσκάπτουν τα θεμέλια του έθνους με αποτέλεσμα εδώ και ήμισυ αιώνος, η αριστερά, διαστρεβλώνουσα την Ιστορία, να έχει εγκαθιδρύσει έναν ιδικό της πολιτισμό, εις βάρος της αντικειμενικής αλήθειας.

Σήμερον έχει δημιουργήσει ένα παγιωμένο παρακράτος έχει ριζώσει, στον πολιτισμό, στην εκπαίδευση, εις την δημόσια διοίκηση, εις τα Μ.Μ.Ε και έχει εκμαυλίσει συνειδησιακά τις νέες γενιές διαποτίζοντας με ψεύδη κιβδηλοποιώντας την σύγχρονη ιστορία.

Η αριστερά μάχεται υπέρ της εκρίζωσης του Ελληνισμού, υπέρ της κατάλυσης της Δημοκρατίας ανεξαρτήτως εάν δήθεν ρητορεύει υπέρ της οιονεί ελευθερίας καθότι επί τη πράξη πρόκειται δια ένα άκρως ολοκληρωτικό Σταλινογενές μόρφωμα, το οποίο ενδιαφέρεται αποκλειστικά δια τον αφελληνισμό και την στυγνή νομή της εξουσίας.

Τρανή απόδειξη ότι, απεργάζεται εις το διηνεκές την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου καθώς και ότι ουδέποτε δημοσίως έχει παραδεχθεί το επίμεμπτο ποινικό μητρώο δια τα εγκλήματα, τα κονσερβοκούτια και το παιδομάζωμα υπέρ των Ελλήνων, ουδέποτε έχει μεταμεληθεί δια τις κτηνώδεις και απάνθρωπες δολοφονίες Ελλήνων, μέχρι και σήμερα.

Αυτό είναι το κατάπτυστο και ανίερο κόμμα της προδοσίας το οποίο σήμερα δήθεν διαδραματίζει και ρυθμιστικό ρόλο, το αυτό και ίσως χειρότερο είναι και το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του, ήτοι το σαρξ εκ της σαρκός του, το ακατανόμαστο μόρφωμα του Σύριζα, το οποίο ως εγκληματική οργάνωση πρέπει πλέον να αντιμετωπίζεται.

Η παρέκβαση αυτή ήτο αναγκαία δια να ερμηνεύσουμε ότι η Αριστερά, δεν ενδιαφέρεται δια την ευημερία του λαού, δια την πρόοδο του έθνους, δια την εξέλιξη της πορείας ενός λαού, τουναντίον δε αγωνίζεται δια τον ακρωτηριασμό του και δια την, δια πυρός και σιδήρου επιβολή της ιδικής τους δικτατορίας καθότι οι ίδιοι υπολαμβάνουν τον εαυτό τους ως επίγειο θεό, ως φορέα την αυθεντικής και αλάνθαστης ιδεολογίας της αριστεράς, εξ ού και το πάλαι ποτέ σύνθημα του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς»  το οποίο προσιδιάζει με μεσσιανική φράση σωτηριολογικού τύπου.

Ως εκ τούτου λοιπόν, εξ αφορμής του ιού, έσπευσε η αριστερά να προπαγανδίζει ανίερα κατά της Ορθοδόξου παραδόσεως και πίστεως, μην σεβόμενο την εξέλιξη της υφιστάμενης διάχυσης του ιού ο οποίος έχει καταστεί πανδημία.

Ο Ελληνικός λαός επιβάλλεται να αφυπνισθεί εκ βάθρων, διαρρηγνύοντας τον γόρδιο δεσμό με τα δηλητηριώδη αυτά ιδεολογήματα τα οποία συγχέουν τον νούν του και να ίδει την πραγματικότητα ελεύθερα και απροκατάληπτα.

Η Εκκλησία, αποτελεί μία σύναξη, όπου προσέρχονται οι πιστοί να προσευχηθούν, αποτελεί το Ιερό καταφύγιο των πολιτών, οι οποίοι ζητούν την Θεία Χάρι να τους στέρξει και να του συνδράμει, προκειμένου να θωρακισθούν από πάσαν νόσο αλλά και να αντιπαλέψουν όλες τις ετερόκλητες αντιξοότητες της ζωής τους με την αρωγή των Αγίων μας.

Εν κατακλείδι, «τα του Καίσαρως τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ», υπό την έννοια ότι ναι μεν όλοι  πρέπει να εναρμονιστούμε με τις οδηγίες της Πολιτείας, εν ταυτώ όμως συνάμα να ευθυγραμμισθούμε και με τις υποδείξεις των Ιερέων οι οποίοι, διακονούν ισοβίως την Ορθοδοξία μας και μας προτρέπουν να μετάσχουμε εις τα θεία μυστήρια, διότι αυτά συνιστούν μακράν την οδόν της ιάσεως, της Αληθείας αλλά και της αιώνια εξανάσταση μας, ενόψει του προοιωνιζομένου  οιονεί «Γολγοθά» ιδίως εφέτος ενόψει του Αγίου Πάσχα.

Άρα η Εκκλησία μας δεν συνιστά απλώς ένα φολκλόρ, ένα συμβολικό έθιμο, έκφανσης του πολιτισμού, τουναντίον δε, αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό άρρηκτα συνδεδεμένο με την ζώσα κοινωνία μας, ένα απαρασάλευτο και διαιώνιτο διαύλο με τον αιώνιο Πατέρα μας τον Θεό.

Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Ημάς.