20 Ιαν 2020

Στη χώρα της…..Δημοκρατίας



Σέ μιά ἐποχή πού τό κάθε ἀναρχικό καί ταραχοποιό στοιχεῖο τῆς κοινωνίας μας, ἔχει τό δικαίωμα νά μουτζουρώνει τοίχους, γέφυρες, τρένα, καταστήματα καί νά καταστρέφει περιουσίες, σέ κάποιους ψευδοπροοδευτικούς συμπολίτες μας ἐνόχλησε μία ἀφίσα. Καί ἔσπευσαν νά ζητήσουν ἀπό τούς ἰθύνοντες (;) νά τήν ἀφαιρέσουν ἀπό τήν κοινή θέα. Καί οἱ ψηφοθῆρες πολιτικοί ὑπήκουσαν καί ἔδωσαν τήν σχετική ἐντολή. Καί ἡ ἀφίσα κατέβηκε.
Ἀκούστηκαν πολλά. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση τό ἑξῆς «ἀπόφθεγμα»: τό «σῶμα εἶναι δικό μου καί τό κάνω ὅ,τι θέλω»!
Τό φτωχό μου μυαλουδάκι λέει ὅτι «εἶναι δικό μου» κάτι πού μέ προσωπικό κόπο καί μόχθο ἀπέκτησα.
Εἶναι δικό μου, κάτι πού ἀγόρασα.
Εἶναι δικό μου, κάτι πού δημιούργησα.
Τό σῶμα μας εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Διά μέσου τῶν αἰώνων ἀκούγεται ἡ φωνή τοῦ Ἀπόστόλου Παύλου: «Εἰ τίς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός».

 Εὔγε στούς ἐμπνευστές αὐτῆς τῆς προσπάθειας! Διατρανώνουμε μαζί τους ὅτι ἡ ἄμβλωση εἶναι ΦΟΝΟΣ, κι ἄς ἔχει ἀποποινικοποιηθεῖ ἀπό τίς ἀντίχριστες καί ἀνθελληνικές κατά βάθος κυβερνήσεις μας.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Βρε τα παιδιά είναι ευλογία, σκορπίζουν χαρά σε ένα κόσμο μουντό κι απάνθρωπο. Επιστρέφεις απ΄τη δουλειά και όση κούραση έχεις τη ξεχνάς με ένα χαμόγελο παιδιού. Οι γειτονιές θα έπρεπε αυτή την ώρα να γεμίζουν φωνές παιδιών, να σκορπίζουν αισιοδοξία και χαρά. Οι πλατείες θα έπρεπε να είναι γεμάτες παιδιά κι όχι παγκάκια με ηλικιωμένους που μετρούν πληγές, φάρμακα και αναμνήσεις.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com