18 Δεκ 2019

Δημόσια ἐρωτήματα πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο μέ ἀφορμή δηλώσεις του κατά Μητροπολιτῶν του γιά τό οὐκρανικό ζήτημα.


Αποτέλεσμα εικόνας για Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος μητροπολιτες λεμεσου ταμασου κυκκου
Δημόσια ἐρωτήματα πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο μέ ἀφορμή δηλώσεις του κατά Μητροπολιτῶν του γιά τό οὐκρανικό ζήτημα.
Μέ ἀφορμή αὐτἀ: aktines  & aktines
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. Χρυσόστομε,
κατ’ ἀρχάς γιά νά ξεκινήσω ἀπό σωστή βάση, νά ὑπογραμμίσω πώς στήν περίπτωση τοῦ οὐκρανικοῦ ζητήματος ἤδη ὑπάρχει σχίσμα καί Συνοδικῶς κατεγνωσμένοι ρασοφόροι ἀπό τήν Τοπική Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας-στήν κανονική δικαιοδοσία τῆς ὁποίας ἀνήκει ἡ Οὐκρανία ἐδῶ καί αἰῶνες ἀπό τό 1686-καί πού περιφέρονται ὡς «ἐκκλησία» ἀναγνωρισμένη μόνο ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐκκλησία καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἀντικανονικῶς μέ εἰσπήδηση καί καταπάτηση Ἱερῶν Κανόνων!
Ὁπότε, ὅλοι οἱ Ἀρχιποιμένες καί Ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶσθε πλέον ὑποχρεωμένοι ὄχι μόνο νά πάρετε ὑπεύθυνη θέση σέ αὐτό τό ζήτημα, εἰδικά μετά τήν ἀντικανονική ἀνάμειξη Ἑλλάδας-Κωνσταντινούπολης, ἀλλά νά εἶναι καί ἡ σωστή, γιά νά μήν βρεθεῖτε ὅλοι Ὑμεῖς ὑπόδικοι στήν Κρίση τοῦ Θεοῦ καί Σᾶς ἀποσχίσει ἀπό τήν Βασιλεία Του! Καί αὐτό τό σχίσμα εἶναι τό χείριστο!

Ἐρώτημα 1ο:
Πῶς γίνεται, λοιπόν,  νά ἐπικαλεῖσθε "οὐδετερότητα" ἐνῶ ὑπάρχει ἡ κανονική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας καί ὁ ἀκατάγνωστος κανονικός Ἐπίσκοπός της κ. Ὀνούφριος, γιά τόν ὁποῖον δέν κάνει λόγο κανένας ἀπό Ὑμᾶς πού δέν κρατήσατε στάση σύμφωνη μέ τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας; Αὐτό δέν εἶναι λάθος;
Ὑπάρχει ἡ συνειδητοποίησις πώς τήν μία στιγμή πού ζητεῖται "οὐδετερότητα" ἀπέναντι στούς Συνοδικά κατεγνωσμένους τοῦ Ἐπιφανίου, τήν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή τοποθετοῦνται στήν ἴδια μοίρα καί ὁ κανονικός καί ἀκατάγνωστος Ἐπίσκοπος κ. Ὀνούφριος καί ἡ κανονική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας;
Μάλιστα δέ μέ τό νά φιμώνετε Ποιμένες νά διακηρύττουν τό σωστό, οὔτε διά τῆς ὑπονοίας, μήπως ἔτσι ἤδη Ὑμεῖς λαμβάνετε θέση ὑπέρ τοῦ σχίσματος;
Ἐρώτημα 2ο:
Εἶναι λάθος ὁ Ἐπίσκοπος κ. Ὀνούφριος καί ἡ κανονική Ἐκκλησία του; Δέν εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας;
Ὅταν πεθάνετε (ἐπικαλοῦμαι τό ἐπιχείρημά Σας) καί τοῦ ἔχετε στερήσει τήν κανονικότητά του μέ τό νά τόν ἀφήνετε ἀβοήθητο, περιθωριοποιημένο καί ἐκτεθειμένο στίς ἁρπαγές τίτλων, θέσης, Μητροπόλεως, Ἱερῶν Ναῶν διά τῆς βίας καί τῆς μέχρι τώρα ἀπ’ αἰώνων κανονικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, αὐτό τό λάθος δέν θά μείνει στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ αὐτό πού δηλώσατε· «Αν κάνουμε λάθος προς την Εκκλησία όμως, η Εκκλησία δεν πεθαίνει, ζει αιωνίως, και δεν πεθαίνει ούτε το λάθος»;
Ἐρώτημα 3ο:
Ἡ «οὐδετερότητα» πού ἐπικαλεῖσθε καί οἱ ἐπιπλήξεις στούς Μητροπολίτες Σας δέν εἶναι θέση ὑπέρ τῆς ἀποφάσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς Ἑλλάδας, ἐμμέσως πλήν σαφῶς; Μεταφέρω πάλι δήλωσή Σας· «Και σηκώνονται στο συνέδριο και παίρνουν θέσεις εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Ἐπίσης δέν εἶναι θέση κατά τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν κανονικῶν δικαιοδοσιῶν της, ἄρα δέν συνδράμουν καί τό σχίσμα ἀνάμεσα σέ Ἑλλάδα καί Ρωσία πού κατά κάποιον τρόπο τό εἰσαγάγετε καί στήν Κύπρο;
Ὑμεῖς, μάλιστα, ἀναφέρεσθε ἀπαξιωτικά ἔναντι τῆς ἀδελφῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας μέ ἀφορμή ἕνα Μοναστικό Συνέδριο, μεταφέρω τά λόγια Σας· «Βλέπεις τώρα έκαναν ένα συνέδριο μοναχικό με Ρώσους, ενώ συνεδρίασε η Σύνοδος και πήρε την απόφαση για το Ουκρανικό, να μείνουμε ουδέτεροι». Ἐκτός ἀπό τήν «οὐδετερότητα» ὅσον ἀφορᾶ τό οὐκρανικό ζήτημα, ἀπαγόρευσε ἡ Σύνοδος ἐπαφές μέ Ρώσους ἀδελφούς, Συνέδρια καί κοινωνία γενικότερα;
Ἐρώτημα 4ο:
Τέλος, πῶς ἔχετε τήν ἀπαίτηση μονομερῶς νά γίνονται σεβαστές Συνοδικές ἀποφάσεις (τῆς Κύπρου ἐν προκειμένῳ), ὅταν δέν ὑπάρχει σεβασμός ἀπό πλευρᾶς πολλῶν Ποιμένων καί Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν σέ Συνοδικές Ἀποφάσεις ἄλλων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ποιμένων τους, καί μάλιστα ἰσχυόντων ἀπ’ αἰώνων, ὅπως σ’ αὐτήν σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀνήκει στό κανονικό ἔδαφος τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, καί ὅπως σ’ αὐτήν πού καταδίκασε τόν Ἐπιφάνιο καί τήν συνοδεία του ὡς αὐτοχειροτονήτους, ἀχειροτονήτους, σχισματικούς καί τούς καθήρεσε;
Θέλω νά πιστεύω διά τόν καλόν λογισμόν, πώς ἡ «οὐδετερότητα» πού ἀποφασίσατε Σεβασμιότατε ἀναφορικά μέ τό παρόν ὑφιστάμενο  κανονικό καί δογματικό ζήτημα ὑψίστης σημασίας  γιά τήν ἑνότητα τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου, νά παραμείνει γιά ἕνα εὔλογο χρονικό διάστημα μέχρις ἀποκαταστάσεως τοῦ ὀρθοῦ γενέσθαι.
Διαφορετικά, θά ἀποτελεῖ μία διαιωνίζουσα «οὐδετερότητα»-συγκατάβαση στίς αὐθαιρεσίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἑλλάδος, καθώς καί στήν ἐξάπλωση τοῦ σχίσματος στούς κόλπους τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου.
Διότι ὅσο Ὑμεῖς οἱ Ἀρχιποιμένες ὀλιγωρεῖτε, ὁ σχισματικός Ἐπιφάνιος καί οἱ σύν αὐτῷ συμπεριλαμβανομένων καί τῶν «συνδρομητῶν» αὐτῶν (κληρικῶν καί κυρίως διεθνιστῶν ἀντίχριστων πολιτικῶν), θά ἐξαπλώνουν τόν μολυσμό τους στήν Οἰκουμένη καί θά δημιουργοῦν διασπάσεις καί ἄλλα σχίσματα, πέρα ἀπό τά γεωπολιτικά παιχνίδια πού παίζονται εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ρωσίας, τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος μέ ὄχημα αὐτούς!
Διότι πρέπει νά λάβουμε σοβαρά ὑπόψιν καί τό ἐνδεχόμενο νά μήν συνέλθει ἐγκαίρως Πανορθόδοξη Σύνοδος. Ἄν δέν συνέρχεται  γιά μεγάλο χρονικό διάστημα, οἱ Ποιμένες δέν φέρετε εὐθύνη γιά ὅσα διαδραματίζονται στήν Οὐκρανία καί ὄχι μόνο, ἀπό τήν στιγμή πού ὁ Ἐπιφάνιος μέ τό prestige πλέον ἀναγνωρισμένης «Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας» δέν σταματᾶ καί οὔτε πρόκειται νά σταματήσει  τίς ἐπισκέψεις του στήν Ἑλλάδα κι ὅπου ἀλλοῦ στόν κόσμο βρεῖ, σέ μεμονωμένες Μητροπόλεις, πρός τό παρόν…,  πού τόν δέχονται, συλλειτουργοῦν μαζί του καί τόν μνημονεύουν, σπέρνοντας διχασμό μέ ἀνεξέλεγκτα ἀποτελέσματα;
«Καλή» ὥρα ὅπως τώρα καί στήν Κύπρο!

12 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έχει δώσει δείγματα του πως αντιλαμβάνεται την συνοδικότητα, από την περίοδο της συνόδου της Κρήτης που υπέγραψε σε κάποιες περιπτώσεις (με αυταρχικό τρόπο) στη θέση άλλων Μητροπολιτών. Έβαλε την υπογραφή του κάτω από το όνομα άλλου, κάτι που είναι απαράδεκτο. Λες και πρόκειται για μικρά παιδιά, χωρίς υπευθυνότητα, χωρίς κρίση, ανίκανα να πάρουν θέση, για τα οποία υπογράφει ο πατέρας τους.
Πρόκειται για μια κακώς εννοούμενη ιδέα περί «υπακοής», όταν ειδικότερα στην περίπτωση αυτή είχαμε να κάνουμε με δογματικά ζητήματα και ήταν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η λειτουργία της συνοδικότητας (με την πλήρη έννοιά της όπως έγινε σε όλες τις Οικουμενικές Συνόδους στην ιστορία της Εκκλησίας), και όχι η υποτιθέμενη «τοποθέτηση», «δια αντιπροσώπων» με την επιλεκτική δυνατότητα ψηφοφορίας μόνο στους Προκαθήμενους, τους οποίους λόγω μικρότερου αριθμού και εμπλοκής των γεωπολιτικών ζητημάτων μπορούσαν να ελέγξουν καλύτερα.

Όσον αφορά τα τελευταία (τα γεωπολιτικά θέματα), το γνωρίζουμε όλοι καλά ότι όχι απλώς υπάρχουν, αλλά τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν αγριέψει τόσο πολύ ώστε να απειλείται πλέον η εθνική μας υπόστασή, και της Ελλάδας και της Κύπρου εφόσον η Τουρκία μετά την αλματώδη ανάπτυξη και το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα της τελευταίας δεκαετίας βρίσκεται σήμερα στην πρώτη πεντάδα χωρών του κόσμου (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Τουρκία), με ανοδική μάλιστα τάση, όταν οι ΗΠΑ «μαζεύονται» σταδιακά για διάφορους λόγους (τεράστιο εξωτερικό Χρέος και λόγω πολέμων, ενεργειακή αυτάρκεια λόγω δικού τους σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου), και δημιουργούν κενό εξουσίας στην περιοχή μας που θα καλυφθεί (και ήδη καλύπτεται) απ΄την Τουρκία.

Η Τουρκία έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα γεωπολιτικής κυριαρχίας, που εκτελεί μεθοδικά βήμα-βήμα, και μέσα σε αυτό εντάσσεται και ο εξοπλισμός 'αστακού', για να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα όπως έκανε στην Κύπρο το ΄74, τα οποία όχι μόνο δεν έμειναν ατιμώρητα αλλά της έδωσαν τα ερείσματα που χρειαζόταν για να έχει σήμερα αξιώσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου ακόμα ΚΑΙ της Συρίας. Το ίδιο θα κάνει (και ήδη το κάνει) με την ΑΟΖ της Ελλάδας.
Διεκδικούσε τόσα χρόνια το μισό Αιγαίο. Σήμερα μετά τις έρευνες για ύπαρξη υδρογονανθράκων, αφού ανακάλυψε ότι το Αιγαίο είναι φτωχό, και ότι τα κοιτάσματα εντοπίζονται στην γραμμή από Κύπρο μέχρι Κρήτη και Λιβύη, προχώρησε στο Μνημόνιο με την Λιβύη, στέλνοντας ΗΔΗ εδώ και πολύ καιρό εξοπλισμό στην κυβέρνηση της Τρίπολης, και σήμερα και στρατό, απειλώντας πλέον ΑΜΕΣΑ και την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο με νέο Αττίλα.
Αυτά δεν είναι σενάρια αλλά υπαρκτά γεγονότα που τα γνωρίζουν και οι πολιτικοί και τα εκκλησιαστικά πρόσωπα που έχουν γίνει έρμαια των γεωπολιτικών γεγονότων.
Η Κύπρος με τις συμφωνίες που έχει κάνει με τις μεγάλες πολυεθνικές Εταιρείες αξιοποίησης υδρογονανθράκων, θα παίρνει τουλάχιστον για τα επόμενα 25 χρόνια γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ μόνο από το οικόπεδο Αφροδίτη.
Αυτό το ποσό αν πολλαπλασιαστεί επί 7-8 (όσα είναι τα θαλάσσια οικόπεδα), δίνει 4 δις ετησίως στα Ταμεία του κράτους. Μιλάμε για ένα τεράστιο ποσό για τα δεδομένα της Κύπρου (περίπου το μισό της ΑΕΠ). Αν το αναγάγουμε σε δικά μας δεδομένα θα ήταν σαν να παίρναμε 50 δις ετησίως.
Λοιπόν η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να το δεχτεί αυτό, να αυξηθεί οικονομικά και γεωπολιτικά το ελληνικό μέρος της Κύπρου και η Ελλάδα, και αυτή να κάθεται στην γωνία.
Καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, με βάση την σημερινή της δυναμική.
Από την άλλη κανείς δεν πρόκειται να την σταματήσει. Είναι ο καλύτερος πελάτης των ΗΠΑ Ρωσίας και Ε.Ε. όσον αφορά όχι μόνο τα οπλικά συστήματα, αλλά και πλήθος άλλων πραγμάτων με εμπορικές συμφωνίες που έχει κάνει.
Από τα 90 εκατομμύρια πληθυσμού, έχει φτάσει σε λίγο διάστημα τα 130, με παράλληλη εκτίναξη του ΑΕΠ της, και επιπλέον έχει εδώ και 10 τουλάχιστον χρόνια, στενή εμπορική διασύνδεση και ηγεμονία πάνω σε όλες τις χώρες του λεγόμενου μουσουλμανικού τόξου.
(συνεχ.)

Μαρία Π. είπε...

Το Ουκρανικό είναι όχι απλώς εμπλεκόμενο με την γεωπολιτική, αλλά ξεκάθαρα ένα γεωπολιτικό-εκκλησιαστικό ζήτημα. Είναι αλληλένδετες οι 2 διαστάσεις του.
Γνωρίζουμε τους απροκάλυπτους, (βελούδινους ή μη) εκβιασμούς των Αμερικανών μέσω Πάιατ στα εκκλησιαστικά γραφεία εδώ και χρόνια, σε Ελλάδα και Κύπρο (και τελευταία στην Αλεξάνδρεια), με διακύβευμα όχι απλώς το Χρέος και την μισθοδοσία του κλήρου όπως διέρρεαν τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης, αλλά τώρα πια, την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας και της Κύπρου.
Μπήκαμε στη φάση (που κάποιοι προειδοποίησαν απ΄την αρχή της κατάρρευσης) του κινδύνου του ακρωτηριασμού, της ίδια μας της ύπαρξης ως Ελλάδας, της μετατροπής μας με στρατιωτικό ή όχι τρόπο σε μελλοντικό προτεκτοράτο-τμήμα της Τουρκίας. Γιατί με τον ενδοτισμό και τον φόβο, και κυρίως με την οικονομική μας πλέον πλήρη ομηρεία, θα συρθούμε (μετά από τετελεσμένα ή όχι) σε διπλωματικά τραπέζια, όπου το «μισά-μισά», θα έχει και αυτό ξεπεραστεί.Θα είμαστε μια φθίνουσα σε όλα τα επίπεδα μάζα Ελλήνων κάτω από την μπότα των νεο-Οθωμανών του Ερντογάν.
Δεν ήταν τυχαία τα 80 τούρκικα σήριαλ που προετοίμασαν ψυχολογικά την ελληνική κοινωνία την τελευταία δεκαετία. Ήταν η εξοικείωση με το τούρκικο στοιχείο, ήταν για να πούμε ότι βρε παιδιά και οι Τούρκοι είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, και να δεχτούμε πιο εύκολα την επιδιωκόμενη υποτιθέμενη «συγκυριαρχία» (συνεκμετάλλευση), η οποία προφανώς θα είναι κανονική κυριαρχία των Τούρκων, εφόσον ακόμα και αν γίνει αναίμακτα και ήπια (με διπλωματικό τρόπο), καθώς εμείς συρρικνωνόμαστε (η προοπτική είναι να πέσουμε στα 8 εκατ. γερασμένου πληθυσμού σε 15 χρόνια), σε συνδυασμό και με τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων μεταναστών, καταλαβαίνουμε ότι θα απορροφηθούμε πλήρως από την Τουρκία.
Είναι τελειωμένα τα πράγματα σε βάθος χρόνου.
Το θέμα είναι όμως το εξής. Πρέπει όλοι μας κλήρος και λαός και τα λεγόμενα υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, να καταλάβουμε ότι ο ΜΟΝΟΣ Προστάτης και Σωτήρας μας είναι ο Θεός μας. Δεν είναι ούτε οι Αμερικανοί, ούτε ακόμα και οι Ρώσοι, ούτε φυσικά οι Ευρωπαίοι.
Πρέπει όλοι μας να μετανοήσουμε για την αποστασία μας, να αγωνιστούμε για την Πίστη μας όπως μας παραδόθηκε από τους Αγίους Πατέρες μας, και ο Θεός βλέποντας την καλή μας προαίρεση θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε να υπάρχουμε φυσικά και πνευματικά.
Την ίδια τακτική της προσδοκίας προστασίας και βοήθειας από την Δύση, είχαν και οι Βυζαντινοί πριν την Άλωση, και είδαμε που κατέληξε.
Δεν είναι φυσικά όλα τα εκκλησιαστικά πρόσωπα στην ίδια κατηγορία.
Άλλοι επιδιώκουν την Ένωση εκ πεποιθήσεως όπως ο Πατριάρχης, άλλοι είναι δορυφόροι του, άλλοι τον φοβούνται, άλλοι προσπαθούν για υποτιθέμενη 'ουδετερότητα' όπως ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, (είτε γιατί δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις του μαζί του, είτε και δευτερευόντως γιατί είναι όντως σε μια κρίσιμη για τις εξελίξεις περιοχή όπως η Κύπρος και δεν γνωρίζουμε και εκεί τους εκβιασμούς που υπάρχουν, ώστε να δοθεί υποτιθέμενη προστασία), και άλλοι θεωρούν ότι σε αυτές τις συνθήκες ίσως τα πράγματα γίνουν χειρότερα με τα εσωτερικά σχίσματα λόγω του τεράστιου γεωπολιτικού κινδύνου (όπως κάνουν όσοι πάρει ξεκάθαρη θέση για το Ουκρανικό, αλλά μέχρι εκεί).
(συνεχ.)

Μαρία Π. είπε...

Το θέμα είναι ότι χάριν όλων αυτών έχουμε ήδη πραγματικό σχίσμα.Και επιπλέον διάλυση της Ορθοδοξίας, όπως ακριβώς σχεδιάστηκε και πραγματοποιείται βήμα βήμα. Σε πνευματικό επίπεδο με την πνευματική άλωση των Ορθοδόξων λαών με την εισβολή της Δύσης, σε πολιτικό-οικονομικό με το αλυσόδεμά τους από ξένα κέντρα εξουσίας, και σε εκκλησιαστικό με την χειραγώγηση προσώπων σε κρίσιμες θέσεις εδώ και δεκαετίες, είτε μέσω χορηγήσεων και δωρεάν σπουδών στο εξωτερικό ώστε να λένε σήμερα ότι δεν έχουμε δογματικές διαφορές με τους παπικούς, είτε μέσω εκβιασμών και κινδυνολογίας.
Δεν πρέπει όμως να φοβάται κανείς παρά τους όντως ΥΠΑΡΚΤΟΥΣ τεράστιους κινδύνους.Πάνω απ΄όλους είναι ο Θεός, και θα πει τον τελευταίο λόγο με βάση την ΔΙΚΗ μας μετάνοια και επιστροφή και ΜΟΝΟ. Τα παραδείγματα της εκκλησιαστικής ιστορίας ήδη από την εποχή της Π.Διαθήκης είναι πολλά και γνωστά. Ας μείνει λοιπόν καθένας στη θέση που πρέπει. Η οικονομία των πραγμάτων έχει εκείνα τα όρια, που φτάνουν και ακουμπούν ΑΚΡΙΒΩΣ τα όρια της Εκκλησίας. Οποιοδήποτε επιπλέον μέτρο οικονομίας, όταν γίνεται αιτία να γκρεμίζονται τα όρια της Εκκλησίας, δεν θα μας ωφελήσει, γιατί θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι.

Ανώνυμος είπε...

Καλά τα λέγει η εκπαιδευτικός. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ενδιαφέρουν για την Αγία Εκκλησία και την Αλήθεια και ελέγξουν την καταστροφική πορεία ορισμένων ιεραρχών. Ας επανέλθουν στο δρόμο το σωστό!

Ανώνυμος είπε...

κ. Χρυσόστομε γιατί δεν επιπλήξατε δημόσια και τον απεσταλμένο Επίσκοπο Κωνσταντίας κ. Βασίλειο που στο Φανάρι όχι μόνο συλλειτούργησε με τους σχισματικούς Ουκρανούς, αλλά και με Παπικούς αιρετικούς απεσταλμένους του Πάπα;
Δεν συνδράμετε έτσι στο ουκρανικό σχίσμα, αλλά και στην ένωση με τους αιρετικούς Ρωμαιοκαθολικούς και αυτόματα με τους Οικουμενιστές;
Εκτός, αν ο Κωνσταντίας πήγε αυθαίρετα ως εκπρόσωπος της Κύπρου στο Φανάρι, αλλά και πάλι δεν ακούσαμε επίπληξη που θα έπρεπε να ήταν και βαρυτέρα σε αυτήν την περίπτωση.

Πού φτάσαμε.
Οι λαϊκοί να επισκοπούμε τους Επισκόπους...
Δεν έχουμε καμία όρεξη, μας είναι δυσάρεστο και λυπηρό, αλλά δεν γίνεται αλλοιώς, διότι πάνω απ' όλους είναι ο Χριστός κι έχουμε ευθύνη για το τι κάνουμε και εμείς οι λαϊκοί ομολογιακά, πέρα από την προσωπική πνευματική εργασία του καθενός στο κελλί της ψυχής και του οίκου του.

ΜΑΡΙΑ είπε...

Εὐχαριστοῦμε Μαρία Π. γιά τά σχόλια.

Συμφωνῶ κι ἐπαυξάνω ἰδιαιτέρως στό διά ταῦτα.

Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος ὀφείλει μετάνοια, πίστη στά ὅρια πού θέτει ἡ Ἐκκλησία διαχρονικά διά τῶν ἐντολῶν, τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῆς Ἰερᾶς Παραδόσσεως καί διά τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἐμπιστοσύνη στόν Τριαδικό Θεό καί ΟΧΙ σέ παραβάτες, αἰρετικούς, ἀλλοθρήσκους καί κοσμικούς ἀνθέλληνες, ἐχθρούς τῆς ἀνθρωπότητας καί ἀντίχριστους πολιτικούς ἐντός κι ἐκτός Ἑλληνισμοῦ (συμπεριλαμβάνω καί τήν Κύπρο φυσικά).
Ἡ πραγματική βοήθεια εἶναι μόνο ἄνωθεν.
Ὁ Θεός ἄν τηροῦμε τά δέοντα γιά τά ἐπουράνια, θά κάνει τό θαῦμα Του καί γιά τά ἐπίγεια.

Λυπᾶμαι πού δέν τό βλέπουν πρωτίστως οἱ Ἀρχιποιμένες τῆς Ἐκκλησίας!

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Η ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΕΔΙΔΑΞΕ "ΝΑΙ Η "ΟΥ".

Μαρία Π. είπε...

Κι εγώ σας ευχαριστώ κ. ΜΑΡΙΑ για τα άρθρα σας και εύχομαι καλή δύναμη στον αγώνα σας, και στον αγώνα όλων μας.


Σχετικά με αυτό που είπε ο ανώνυμος 7.27 μ.μ., τόνισα κι εγώ ότι η έννοια της οικονομίας (που πιθανόν να εμπλέκεται από κάποιους στην «ουδετερότητα») έχει τα όρια εκείνα που φτάνουν μέχρι ακριβώς το σημείο των ορίων της εκκλησίας. Ούτε μέτρο, ούτε χιλιοστό περισσότερο.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πράγματα τα οποία επιδέχονται κάποιας υπομονής λόγω ειδικών συνθηκών και προσωρινά με βάση το «μη χείρον βέλτιστον», και κάποια άλλα που είναι αδύνατον να γίνουν αποδεκτά με το πρόσχημα της «οικονομίας» γιατί γκρεμίζουν τα νοητά τείχη της Εκκλησίας, όπως το ουκρανικό ψευδοαυτοκέφαλο.
Όμως, επειδή ακριβώς τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα και τόσο ρευστά, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις κρίσεις μας. Να μην φτάσουμε στην κατάσταση που επικρατούσε κατά το Αρειανικό σχίσμα, όπως την περιγράφει ο Μέγας Βασίλειος, που μάχονταν όλοι απέναντι όλων, και δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τον φίλο απ΄τον εχθρό, λόγω της θολής κατάστασης και της άγνοιας. Αναφέρομαι σε κλήρο και λαό, και στις επόμενες δύσκολες καταστάσεις που θα ζήσουμε.
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν σήμερα άγνοια ή να είναι μπερδεμένοι, κληρικοί που διαφωνούν και ανησυχούν μπορεί να μην ξέρουν πως να αντιδράσουν ή φοβούνται μήπως γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Αν όλοι αρχίσουμε να καταφερόμαστε απέναντι όλων, και να αποδίδουμε ΔΟΛΟ και ΠΡΟΔΟΣΙΑ σε κάθε περίπτωση στους άλλους, δεν θα βγούμε πουθενά, προς μεγάλη χαρά των εχθρών μας.Πολλά λάθη μπορούν να διορθωθούν αν ο λόγος μας είναι όπως πρέπει, δηλ. ελεγκτικός, αλλά όχι με τυφλό, ισοπεδωτικό και αφοριστικό τρόπο, αλλά ανάλογα με την περίπτωση. Διαφορετικά θα έχει αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί οι άνθρωποι αποστρέφονται ένα τέτοιο λόγο επομένως δεν θα μπορέσουν να καταλάβουν και τα υπόλοιπα που προσπαθούμε να πούμε.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε αγαπητή Μαρία. Υπέροχα τα ορθοδοξότατα γραπτά σου. Ο Τριαδικός Θεός μας σε φωτίζει και σου δίνει αγωνιστική δύναμη! Εύγε !

Γιαννακίδης Ιωάννης είπε...

Προκαλεί εντύπωση πώς ο Χρυσόστομος, τού 5%, επιτίθεται στόν Κυκκου Νικηφόρο, πού κατά τρόπο αντικανονικό, τόν έκανε αρχιεπίσκοπο. ..

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ.

Μαρία Π. είπε...

Το σχόλιό μου 10.27 μ.μ., εκτός της πρώτης πρότασης προς την κ. ΜΑΡΙΑ, αναφέρεται σε αυτό που είπε ο ανώνυμος 7.27 μ.μ., (και σε πιθανή εικόνα που μπορεί να σχημάτισε ότι ένας λόγος που δίνει την συνολική εικόνα των πραγμάτων, πιθανόν να μην είναι όσο αυστηρός πρέπει, ή πιθανόν τελικά να ελαφρύνει την υποτιθέμενη ουδετερότητα ή την διπλωματία), όπως και σε κάποια σχόλια και άρθρα που δεν έχουν διάκριση.
Δεν αναφέρεται στην κ. ΜΑΡΙΑ, η οποία είναι προσεκτική στον τρόπο που γράφει, και διαχωρίζει την κάθε περίπτωση όπως και τον τρόπο που πρέπει να μιλήσει.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com