Λυπάμαι πολύ, αλλά η
αθλιότητα των νεαρών κοριτσιών στην παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας δεν είναι
ούτε «μπούρδα» ούτε «γελοιότητα» ούτε «αστειότητα».
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Είχε στόχο, πολύ φοβάμαι και υποβολείς. Σχολιάζω σήμερα σε δεύτερο χρόνο το περιστατικό,
γιατί περίμενα να δω ποια «σαλιγκάρια» θα βγουν για να τις υπερασπιστούν, τι θα
πουν οι ίδιες, πού θα στείλουν την επιστολή τους, ποιες εφημερίδες θα προβάλουν
ως ηρωική πράξη το γεγονός, ποιες θα σφυρίξουν αδιάφορα – ενώ, λόγω προφίλ, θα
έπρεπε να στιγματίσουν το γεγονός. Σας βεβαιώ ότι όλα έχουν τη σημασία τους.
Ξεκινώ από το προφανές: Οι «μαθήτριες»
δεν ήταν μαθήτριες, αλλά «ηθοποιοί» που έκαναν πρεμιέρα ως «λάιτ» Ρουβίκων.
«Χωρίς βία», όπως δήλωσαν. Η
εμφάνισή τους δεν ήταν άπαξ. Θα χτυπήσουν ξανά. Γι’ αυτό
και εξαφανίστηκαν. Διάλεξαν -αν διάλεξαν και δεν τους υπέδειξαν- την
προσφυγομάνα Νέα Φιλαδέλφεια. Η επιστολή τους μοιάζει να είναι γραμμένη από
άνδρα. «Κατεβήκαμε ακαλούπωτοι» γράφει, όχι «ακαλούπωτες». Στόχος της -μαζί με
το βίντεο που ανέβασαν-, η διακωμώδηση της μαθητικής παρέλασης και της έννοιας
του πατριωτισμού. Δύο οι αναφορές κατά του πατριωτισμού στο κείμενό τους,
παρακαλώ.
Στόχος τους, επίσης,
να καταγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο ότι οι στρατιώτες μας στο μέτωπο της
Αλβανίας ήταν… μιλιταριστές. Ναι, αυτοί
που αμύνονταν του πατρώου εδάφους, μιλιταριστές! Στόχος τους, τέλος, να
περάσουν το μήνυμα ότι το σχολείο καταπιέζει την ελευθερία με τις παρελάσεις.
Το καλογραμμένο κείμενό τους, κατά τα λοιπά -δεν ήταν του… Σορού-, εστάλη σε
συγκεκριμένο έντυπο (κατά) της παγκοσμιοποίησης.
Και, βεβαίως, το
σημαντικότερο: Η ενέργειά τους δεν έγινε σε
ιδεολογικό κενό. Προηγήθηκαν το άχρωμο επετειακό μήνυμα του υπουργείου Παιδείας
προς τους μαθητές και η «θεωρία» της υφυπουργού Εργασίας ότι την 28η Οκτωβρίου
εορτάζουμε τον… εθελοντισμό.
Προσέξτε τι συνέβη
τώρα την επομένη της προκλητικής παρελάσεως… Δύο εφημερίδες τής «από δω»
πλευράς, που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροδεξιές συντηρητικές και θεματοφύλακες
των αξιών, αντέδρασαν ως εξής: Η μεν πρώτη
έθεσε θέμα «ποιότητας παρελάσεων». Ενδιαφέρον να βλέπεις την ιστορική
κεντροδεξιά πρωινή εφημερίδα να ταυτίζεται με τον βαθύ… ΣΥΡΙΖΑ. Η άλλη, σκιά
του παλαιού της εαυτού, έθαψε -δικαίωμά της, βεβαίως- το θέμα σε εσωτερικές
σελίδες, παρουσιάζοντάς το «ουδέτερα».
Όσον αφορά τους
σχολιαστές ιστορικούς και ακαδημαϊκούς που βγήκαν στις ρούγες για να
υποστηρίξουν τις μεταμφιεσμένες σε μαθήτριες ηθοποιούς; Η
συνήθης παρέα. Γνωστοί και σεσημασμένοι – δεν θα αναφέρω ονόματα. Περιττό να
αναφέρω ότι η διάβρωση είναι βαθιά. Ο εχθρός είναι εντός. Δεν είναι καθόλου
περιττό να υποθέσω, όμως, ότι το σκετς που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων έχει
σκηνοθέτη – τα γνωστά ιδρύματα, όπως δείχνει η ακτινογραφία. Είναι τόσο ανόητοι όσοι το σχεδίασαν, ώστε δεν τους
πέρασε από το μυαλό ότι τα μοτίβα τους είναι αναγνωρίσιμα και επαναλαμβανόμενα. Στοιχειωδώς
να έχεις παρατηρήσει πως οι Pussy Riot ή, προσφάτως, μια άλλη αυθόρμητη νεαρά
(που φωτογραφήθηκε περικυκλωμένη από στρατιώτες του -μιλιταριστικού…- ρωσικού
στρατού στην Κόκκινη Πλατεία) χρησιμοποιήθηκαν για να πλήξουν την εικόνα του
Πούτιν στη Δύση καταλαβαίνεις ποιος είναι ο γηραιός σκηνοθέτης. Πού εδρεύει.
Καταλαβαίνεις ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές, ποιοι οι κομπάρσοι και ποιοι οι
ταξιθέτες.
Άποψή μου είναι ότι
αυτά τα σκετς δεν αντιμετωπίζονται με τη βία ή με τις απειλές. Αυτές
είναι ακροδεξιές πρακτικές και βοηθούν τους σκηνοθέτες -είναι βούτυρο στο ψωμί
τους- στην υλοποίηση του σχεδίου τους. Πιστεύω
το εξής: Η γελοιοποίηση πολεμάται μόνο με τη γελοιοποίηση. Με
επί της ουσίας απαντήσεις.
Η γενιά αυτή κακότυχε
και έπεσε πάνω στην κρίση, αλλά τα
ηρωικά «αμύνεσθαι περί της ελευθερίας» που διαβάσαμε στην προκήρυξη των
«ηθοποιών» δεν στέκουν. Γιατί προέρχονται από την πλέον ελεύθερη γενιά. Τη
γενιά που έχει κινητό και πρόσβαση στο διαδίκτυο από τα οκτώ της, που έχει
κάνει έρωτα μέχρι τα 15, που έχει κάνει χρήση ναρκωτικών μέχρι τα 16, που
ψηφίζει και αποκτά δίπλωμα οδήγησης στα 17, που έχει δικό της αυτοκίνητο στα
18, που γυρίζει στο σπίτι με την ανατολή του ηλίου το καλοκαίρι, που έχει ταξιδέψει
στη μισή Ευρώπη με τα Erasmus μέχρι τα 25, που έχει φίλους και επικοινωνία μέσω
facebook με όλον τον πλανήτη. Ανόητο,
λοιπόν, να θέλει κανείς να πλήξει την Ιστορία με την ελευθερία. Διότι
η ελευθερία που απολαμβάνουμε σήμερα πηγάζει από την Ιστορία.
Τέλος: Όποιος
τυχόν βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία -συνειδητά ή, το χειρότερο,
ασυνείδητα- δεν είναι ελεύθερος. Δούλος
είναι. Και η θέση του δεν είναι στην παρέλαση – στο τσίρκο
είναι.
1 σχόλιο:
ΕΥΓΕ!
Δημοσίευση σχολίου