Δικαστηριακός ακτιβισμός δια του Συνταγματικού Πατριωτισμού

Δικαστηριακός ακτιβισμός δια του Συνταγματικού Πατριωτισμού

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Καθίσταται πρόδηλον ότι οι εθνομηδενιστικοί μηχανισμοί, οι οποίοι υπό τον μανδύα δήθεν των μαχομένων συλλήβδην υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών,  συστήνουν συλλογικότητες και δρουν υποδορίως και υπούλως, εντός των κόλπων του έθνους.

Ορισμένοι μηχανισμοί προτάσσουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του ανθρώπου, περιφρονώντας ιταμώς το Σύνταγμα, δηλονότι τον καταστατικό Χάρτη της Πατρίδας μας.

Η περιφρόνηση των ιερών συμβόλων της Ελληνικής σημαίας των ιερών εικόνων των Αγίων πατέρων μας, αποτελούν μόνιμη πρακτική τους, επιχειρώντας να εκριζώσουν επιμελώς μεθοδευμένα και καθοιονδήποτε τρόπο τα δύο δομικά στοιχεία της ιδιοσυστασίας του Ελληνικού έθνους, την ιστορία, γλώσσα παράδοση (το πρώτον) και την ζώσα αργόσυρτη ορθόδοξη παράδοσή μας, (το δεύτερο), διότι, υπό την σκέπη και επίδραση αμφοτέρων των συστατικών στοιχείων, έχουν σμιλευθεί γενεές και γενεές Ελλήνων οι οποίοι εμφορούνται υπό τον ιερό νάμα των παραδόσεων και την άσβεστη φλόγα δια ελευθερία.

Η Νέα Τάξη πραγμάτων, δια των μισθάρνων έμμισθων και τελούντων σε διατεταγμένη υπηρεσία οργάνων της, επιδιώκει παντοιοτρόπως την εθνική αποδόμηση, την εξομοίωση του εθνισμού, με τον Φασισμό, λίαν σκοπίμως, προκειμένου να επιτύχει την εγκαθίδρυση ενός ουδετεροεθνούς κράτους.

Η πρόθεσή των μηχανισμών είναι ακριβώς η δημιουργία μίας πνευματικά ευνουχισμένης και διανοητικά λοβοτομημένης υδαρής μάζας, η οποία θα άγεται και θα φέρεται από την παραπληροφόρηση των Μέσων Μαζικής εξαπατήσεως, άνευ εθνικής συνειδήσεως, κοινωνικής και πολιτικής, ο πολίτης εν άλλοις λόγοις, να είναι απλώς ένα άβουλο άθυρμα, εις τα χέρια των ισχυρών το οποίο θα πλανάται ότι είναι επαναστάτης με πορείες στα πεζοδρόμια, δίχως την παραγωγή ουδενός ουσιαστικού αποτελέσματος, κοινωνικής διεκδικήσεως και εκ του αποτελέσματος προόδου και εξελίξεως.

Ο ανθελληνισμός και η κίβδηλος επανάσταση του μπολσεβικισμού, έχει δηλητηριάσει ιδίως την νεολαία, αλλά και εν γένει την κοινωνία, εδώ και μισό αιώνα, εμπεδίδοντας εις την κοινωνία, ψευδεπίγραφα αριστερεπώνυμα ιδεολογήματα, τα οποία η ίδια η ιστορική πραγματικότητα έχει αποβάλλει, η ίδια η καθημερινή πρακτική έχει εξοβελίσει ως αλυσιτελή και ανεδαφικά συστήματα ερμηνείας των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων.

Ωσαύτως, ένα πρόσθετο διαχρονικό εργαλείο το οποίο μετέρχεται ο Μπολσεβικισμός για να σαγηνεύσει τις μάζες και να καλλιεργήσει την ιδεοληψία του, είναι η προπαγάνδα, δηλαδή η διστερέβλωση της πραγματικότηας, ο συμψηφισμός γεγονότων, η παραχάραξη της ιστορίας και εν γένει η άσκηση πλύσης εγκεφάλου, περί της εν τέλει σκοπούμενης επιβολής της μονολιθικής ιδική του αλήθειας.

Η πρόθεσις των είναι ο προσηλυτισμός, η χειραγώγηση, η ένταξη και η δημιουργία ενός ανθρώπου απολύτως συγχυσμένου, πεισθέντα ότι η αλήθεια είναι η αναλήθεια την οποία του εμπεδίδουν ασυνειδήτως  δια του βίαιου τρόπου της πολιτικής χειραγώγησης.

Η καλλιέργεια του ραγιαδισμού, της ηττοπάθειας και η συκοφαντία του Ελληνισμού από τους ίδιους τους Έλληνες, αποτελεί τουλάχιστον σχιζοφρένεια, μολονότι τούτο το φαινόμενο συνιστά ίδιον της αριστεράς, δηλαδή η υποτίμηση του Ελληνισμού, η δαιμονοποίηση προς θεμελιώδεις επιστημονικά παραδεδεγμένες έννοιες, όπως η πατρίδα, το έθνος κτλ, εν ταυτώ όμως δε, οι ίδιοι πολέμιοι του Ελληνισμού ακόμη και του Συνταγματικού πατριωτισμού, καθίστανται διαπρύσιοι και αυτόκλητοι δημόσιοι κήνσορες του εθνικισμού των άλλων εθνών κρατών.

Εν άλλοις λόγοις η αριστερά, σταθερά προδοτική και ανθελληνική, ή εξυπηρετεί εξωεθνικά συμφέροντα, ή  χρήζει κατεπειγούσης ψυχιατρικής παρεμβάσεως δια τον νοσηρό τρόπο του σκέπτεσθαι περί του εγγενούς  μίσους κατά του Ελληνισμού.

Περαιτέρω θα ήθελα να σχολιάσω, την ολομέτωπη επίθεση κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με νομικό τρόπο, ανεξαρτήτως έκβασης των δικαστικών αποφάσεων, αποκλειστικά και μόνο, αφενός να δημιουργήσουν έντονο κλίμα αμφισβητήσεως εις τους κόλπους της κοινωνίας και αφετέρου να προλειάνουν το έδαφος, ή να αντλήσουν περαιτέρω νομικά επιχειρήματα, προκειμένου να επανέλθουν εις το μέλλον, πιο ισχυροί με απώτερο γνώμονα να υποσκάψουν εκ βάθρων ή τουλάχιστον εν πρώτοις να κλυδωνίσουν τα θεμέλια της Πίστης μας.

Η επίθεση δεν γίνεται κατά άλλων θρησκειών, απλώς μόνον στην Ορθοδοξία, αρχής γενομένης με την απαλοιφή του θρησκεύματος αλλά και της ιθαγενείας από τα πιστοποιητικά σπουδών, την κατάργηση του σταυρού της σημαίας, την κατάργηση του Σταυρού από τα δημόσια κτήρια και αίθουσες, το αυτό συμβαίνει και με αποκαθήλωση των ιερών εικόνων εκ των δικαστηρίων καθώς και το περιλάλητο ζήτημα του μαθήματος των θρησκευτικών.

Φρονώ ότι υφίσταται συντεταγμένο σχέδιο με ορισμένο ιθύνοντα νόα ως ηθικό αυτουργό αυτής της επιθέσεως, τούτο δε αποδεικνύεται από την μονομέρεια, από την ρηχή επιχειρηματολογία την οποία μετέρχονται αλλά και τις προσχηματικές νομικές διατάξεις, δήθεν περί θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος και τα άρθρα 6 παρ. 1 και 9 παρ. 1 της Ε.Σ.Δ.Α.

Επιπρόσθετο χαρακτηριστικό τους είναι η προπαγάνδα και η απόπειρα συσκοτίσεως της αληθείας, ενδεικτικό είναι περί διαστρεβλώσεως του μυστηριακού βίου ή του Ορθόδοξου δόγματος, την ίδια στιγμή την οποία εκθειάζουν και υπερπροβάλλον άλλες θρησκείες με έμφαση, οι οποίες εξ αντικειμένου, υπό το φως της θρησκειολογίας, συνιστούν ανυπερθέτως, θρησκείας βίας, θρησκείες οι οποίες καταφάσκουν απεριφράστως την ανισότητα των δύο φίλων, νομιμοποιώντας την βία και καθαγιάζοντας τον πόλεμο προς τους «απίστους».

Βούλομαι λοιπόν να είπω, ότι η προπαγάνδα η οποία τροχιοδρομείται εις την κοινωνία καθίσταται τόσο κεκαλυμμένη, ούτως ώστε να ελκύσει, αδαείς, καλοπροαίρετους, αφελείς και ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν αντιστάσεις περί της πολιτικής επικαιρότητας.

Προσέτι προβάλλουν αλυσιτελείς ισχυρισμούς δια να σε πείσουν, διότι αν κάποιος διαθέτει στοιχειώδη κριτική σκέψη και ελάχιστη συγκροτημένη σκέψη, δύναται εντελώς εύκολα να αντικρούσει τα σαθρά και ψευδή επιχειρήματά τους, διότι  διακατέχονται από υπερεκχειλίζοντα φανατισμό και ιδιαίτατα μονομέρεια, εις το βαθμό όπου επιδιώκουν, με παν πρόσφορο μέσο να σε πειθαναγκάσουν για το αυτονόητο.

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι ότι δήθεν, παραβιάζει την αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας το να αναγράφεις στο απολυτήριο λυκείου ότι είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος, ενώ καθ’ ήν  στιγμή, η Μουσουλμάνα εντός του σχολείου κυκλοφορεί  με την μανδήλα, η οποία δηλώνει απεριφράστως ότι είναι Μουσουλμάνα, λόγω ότι η μανδήλα αποτελεί δηλωτικό σύμβολο πίστεως.

Άρα λοιπόν, δύο μέτρα και δύο σταθμά, υπό την έννοια πώς συμβιβάζεται η μανδήλα, αφενός με την επιβολή ενός ουδετερόθρησκου κράτους και αφετέρου με ένα σύγχρονο αστικό ευρωπαϊκό κράτος.

Ειρήσθω εν παρόδω, άξιο μνείας είναι ότι έχει εκδοθεί, μεταξύ άλλων ,και η υπ. αριθ. 71/2019, η οποία απορρίπτει το αίτημα την ένωσης αθέων, να αποκαθηλωθούν οι εικόνες εκ των δικαστηρίων κατά την συζήτηση των αιτήσεων ακυρώσεως ενώπιον της ολομελείας του Δικαστηρίου, δια την απαλοιφή  του θρησκεύματος από τα πιστοποιητικά σπουδών.

Η απάντηση κόλαφος του Σ.Τ.Ε, απέρριψε αναφανδόν με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αρτίως και συννόμως ερειδόμενη εις το Σύνταγμα ως εξής :

«Επειδή η περιεχόμενη στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος αναφορά ότι «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού», αποτελεί διαπίστωση του πραγματικού γεγονότος ότι η θρησκεία αυτήν πρεσβεύει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ενώ δεν στερείται η αναφορά αυτή και ορισμένων κανονιστικών συνεπειών, όπως είναι η καθιέρωση χριστιανικών εορτών ως υποχρεωτικών αργιών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Τέτοια ημέρα υποχρεωτικής αργίας έχει θεσπισθεί και για τις δικαστικές υπηρεσίες και τα δικαστήρια ολόκληρης της χώρας, συγκεκριμένα δε έχει ορισθεί ως ημέρα της Δικαιοσύνης και ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας η 3^η Οκτωβρίου, κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου η 3^η Οκτωβρίου, κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου (άρθρο 24 του Ν. 1941/1991. Α’41). Στο πλαίσιο αυτό, ακολουθούνται εθιμικά ορισμένες πρακτικές σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση. Πράγματι, ήδη από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, αναρτώνται θρησκευτικές εικόνες ή σύμβολα στις αίθουσες των δικαστηρίων όπως και σε άλλα δημόσια κτήρια, η πρακτική δε αυτή ακολουθείται παγίως και κατά τρόπο ομοιόμορφο από όλα τα δικαστήρια»

Επιλείψει γαρ με διηγούμενον ο χρόνος ας φυλάττουμε θερμοπύλες, παντοιοτρόπως έκαστος εξ ημών, προσφέρων ανιδιοτελώς προς την διαχρονική αλήθεια του έθνους και της Ορθοδοξίας μας, άχρι εσχάτων.