Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΠΕΜΠΟΛΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Τοῦ
κ. Γεωργίου Τραμπούλη, θεολόγου
Ὡλοκληρώθησαν αἱ ἐργασίαι τῆς Ἐπιτροπῆς διά τήν ἀναθεώρησιν
Σύμφωνα μέ δημοσίευμα τῆς
Ναυτεμπορικῆς, στό διάστημα μεταξύ 11 καί 13 Φεβρουαρίου ἀναμένεται νά διεξαχθῆ
ἡ πρώτη συζήτηση στήν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς ἐπί τῆς εἰσηγήσεως τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς
Βουλῆς γιά τήν Ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, ἡ ὁποία ἐδῶ καί δύο ἑβδομάδες ὁλοκλήρωσε
τίς ἐργασίες της.
Ἡ παροῦσα Βουλή, σχετικά μέ τό ζήτημα τῆς ἀναθεώρησης, θά ἐπιλέξη
μόνο τά ἄρθρα τοῦ Συντάγματος, τά ὁποῖα θά τεθοῦν πρός ἀναθεώρηση, ἀλλά δέν θά
συζητήση τό περιεχόμενό τους. Μπορεῖ, δηλαδή, νά ἀποφασίση ὅτι θά ἀναθεωρήση τό
ἄρθρο 3 γιά τίς σχέσεις τοῦ Κράτους μέ τήν Ἐκκλησία, ἀλλά ὄχι νά προσδιορίση
τήν νέα τους σχέση. Γιά νά γίνη αὐτό θά πρέπει νά μεσολαβήσουν ἐκλογές καί μία
νέα Βουλή, ἡ ὁποία θά εἶναι ἡ μόνη ἁρμόδια νά καθορίση τό περιεχόμενο τῶν ἄρθρων
πρός ἀναθεώρηση.
Ὁ Σύριζα ὄργανον τῆς Παγκοσμιοποιήσεως
Τά δύο βασικά ζητήματα,
γιά τά ὁποῖα καλεῖται ἡ Ἐκκλησία νά ἀπαντήση σχετικά μέ τά πρός ἀναθεώρηση ἄρθρα
τοῦ Συντάγματος, εἶναι ἡ καθιέρωση τῆς θρησκευτικῆς οὐδετερότητας τοῦ Κράτους,
δηλαδή ἡ προσπάθεια ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας, μέ τήν προτεινόμενη τροποποίηση τοῦ
ἄρθρου 3, νά κατοχυρώση συνταγματικά τήν θρησκευτική οὐδετερότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ
κράτους, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται κανονιστικά καί πρακτικά καί ἡ ἀξιοποίηση τῆς
ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας μέ ὅ,τι ἐπακόλουθα θά ἔχη ἡ πράξη αὐτή. Ἔτσι, ἡ
κυβέρνηση τοῦ Σύριζα λίγους μῆνες πρίν τήν διεξαγωγή τῶν ἐθνικῶν ἐκλογῶν γιά
τήν ἀνάδειξη νέας κυβέρνησης προχωρεῖ καί στήν ἐπίλυση μιᾶς ἀκόμη ἐκκρεμότητας,
αὐτῆς τῆς ἀναθεώρησης τοῦ Συντάγματος, ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ἡ ἀποχριστιανοποίηση
τῆς Χώρας καί ἡ ἀπεμπόληση τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων εἶναι οἱ βασικοί πολιτικοί
στόχοι τοῦ κυβερνῶντος κόμματος. Ἀφοῦ στό Σύριζα τά ἰδεολογικά του
χαρακτηριστικά καί ἡ θέση του στήν πολιτική ζωή ταυτίζονται μέ τούς σχεδιασμούς
τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων γιά τήν ἐπιβολή αὐτοῦ πού ὀνομάζεται Παγκοσμιοποίηση.
Σκοπός τῆς παρούσης
κυβερνήσεως μέ τήν ἀναθεώρηση, σχετικά μέ τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, εἶναι ὁ
χωρισμός τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Κράτους, ἡ περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ
λεηλασία τῆς ἐναπομένουσας ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί τέλος ἡ τροποποίηση τοῦ
μισθοδοτικοῦ συστήματος πού ἀφορᾶ τούς ἱερεῖς. Σκοποί γιά τούς ὁποίους ὅλο τό
πολιτικό σύστημα ἐργάζεται δεκαετίες τώρα. Καί ἐνῶ οἱ θέσεις τοῦ Σύριζα ἦταν
γνωστές ἀπό τήν πρώτη μέρα πού ἀνέλαβε τά κυβερνητικά του καθήκοντα, ἀφοῦ ἦταν
μέρος τοῦ προεκλογικοῦ του προγράμματος, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ὅλη αὐτή τήν
χρονική περίοδο δέν προσπάθησε νά ἀποτρέψη τίς ὅποιες ἀντιεκκλησιαστικές
μεθοδεύσεις, ἀλλά ἀρκέσθηκε στήν σιωπή καί στήν παρακολούθηση τῶν γεγονότων ἀπό
μακριά. Μάλιστα, ἄν πάρουμε ὡς κριτήριο τήν στάση της μέ τόν τρόπο πού ἀντιμετώπισε
τούς ἀνήθικους καί ἀντιεκκλησιαστικοὺς νόμους πού θεσμοθέτησε ἡ κυβέρνηση τά
τέσσερα αὐτά χρόνια, θά μπορούσαμε νά τῆς ἀποδώσουμε εὐθύνες εἴτε γιά δειλία εἴτε
γιά φόβο εἴτε γιά ἀδιαφορία ἀκόμα καί γιά ἀνίερους συμβιβασμούς, ὅπως κάποιοι
καταγγέλλουν τούς Ἱεράρχες.
Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐνομιμοποίησε τήν ἀριστεράν;
Δέν θά ξεχάσουμε τήν
παρουσία τοῦ Μακαριωτάτου Ἱερωνύμου τό 2009 σέ συνεδρίαση ὑπουργικοῦ συμβουλίου
μέ πρωθυπουργό τόν Γ. Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος εἶχε προσκαλέσει τότε τόν Ἀρχιεπίσκοπο
νά ἀπευθύνη στούς ὑπουργούς λόγο καί μάλιστα ὁ κ. Παπανδρέου στήν ἀντιφώνησή
του εἶχε πεῖ «Μακαριώτατε, δέν εἶναι βέβαια σήμερα οὔτε ὁ χρόνος οὔτε ὁ τόπος
νά μιλήσουμε γιά τίς διακριτές σχέσεις Κράτους – Ἐκκλησίας. Θέλω ὅμως σήμερα ἡ
κυβέρνησή μου καί ἐγώ προσωπικά νά τιμήσουμε τήν προσφορά τῆς Ἐκκλησίας».
Ἐπίσης, νά μή λησμονοῦμε
τό πολυδιαφημισμένο συνέδριο «Ἐκκλησία καί Ἀριστερά», πού εἶχε ὀργανωθῆ στήν
Θεσσαλονίκη τό 2013, δύο χρόνια πρίν τήν ἄνοδο τοῦ Σύριζα στήν κυβέρνηση, μέ
πρωτοβουλία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου
Πανεπιστημίου. Ὁ τότε βουλευτής καί νῦν Α΄ ἀντιπρόεδρος τῆς βουλῆς κ. Τάσος
Κουράκης μιλώντας στό συνέδριο εἶχε ταχθῆ δημόσια στήν ὁμιλία του, παρουσίᾳ Ἀρχιερέων,
κληρικῶν καί πιστῶν, ὑπέρ τοῦ χωρισμοῦ Ἐκκλησίας καί Κράτους, τοῦ ἀπογαλακτισμοῦ
τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, ὑπέρ τοῦ θρησκειολογικοῦ χαρακτήρα τοῦ
μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί τέλος ὑπέρ τῆς καταργήσεως τῆς μισθοδοσίας τῶν
κληρικῶν ἀπό τό δημόσιο. Μάλιστα εἶχε προτείνει νά φορολογοῦνται οἱ Ὀρθόδοξοι
πιστοί καί ἔτσι νά καταβάλλωνται οἱ μισθοί τῶν ἱερέων. Εἶχε πεῖ μεταξύ τῶν ἄλλων
«Πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι αὐτή ἡ λύση δέν εἶναι καινοφανής, δέν τήν ἀνακάλυψε ὁ
ΣΥΡΙΖΑ. Πάρα πολλές ἀστικές δημοκρατίες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης δέν μισθοδοτοῦν
τούς κληρικούς». Βέβαια, ἡ πρότασή του γιά τήν φορολόγηση τῶν πιστῶν, λόγω τῶν
πολλῶν ἀντιδράσεων, εἶχε ἀνακληθῆ ἀμέσως. Ἀκόμα, νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ὁ
Μακαριώτατος εἶχε ἀπουσιάσει ἀπό τό συνέδριο μετά ἀπό πιέσεις πού δέχθηκε, ὅπως
χαρακτηριστικά εἶχαν ἀποκαλύψει δημοσιεύματα ἐκείνη τήν περίοδο, ἀπό τήν
κυβέρνηση Σαμαρᾶ. Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀμβρόσιος εἶχε δημοσιεύσει τότε ἄρθρο, μέ τό ὁποῖο
κατηγοροῦσε τόν Μακαριώτατο ὅτι μέ τήν ἐνέργειά του αὐτή ἡ Ἐκκλησία νομιμοποιοῦσε
τήν ἀριστερά, ἔγραφε χαρακτηριστικά «Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία μόνη της ἆραγε ἀποφάσισε
νά συμμετάσχει σέ ἕνα τέτοιο Συνέδριο ἤ μήπως ἔλαβε ἐντολές ἀπό ἐξωεκκλησιαστικούς
–πολιτικούς- παράγοντες τῆς ἡμεδαπῆς ἤ τῆς ἀλλοδαπῆς». Ἐκτός τῶν ἄλλων τό ἱστολόγιο
zougla σέ ἄρθρο του σημείωνε «Ποιά εἶναι ἡ σκοπιμότητα ἑνός τέτοιου συνεδρίου;
Οἱ… κακές γλῶσσες λένε πώς εἶναι ἰδέα τῆς ἀμερικάνικης πρεσβείας, γιά τόν ἐξωραϊσμό
τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στά μάτια τῶν πιστῶν. Λέτε;»
Ἡ τροποποίησις τοῦ ἄρθρου 3 ἀκυρώνει τό πνεῦμα τῶν Πατέρων
Προκαλεῖ ἰδιαίτερη ἐντύπωση
αὐτό πού συμβαίνει σήμερα στήν Πατρίδα μας. Διακόσια χρόνια μετά τήν ἐπανάσταση
τοῦ 1821, ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται ὑπό τήν πίεση τῶν γειτόνων της, οἱ ὁποῖοι ἀμφισβητοῦν
ἀκόμη καί τήν ἐδαφική της ἀκεραιότητα, ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση καί τό ὅλο πολιτικό
σύστημα ἀδιαφορεῖ γιά τήν γνώμη τῆς πλειοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὑποτάσσεται
στά κελεύσματα τῶν ὅποιων πατρώνων της καί προωθεῖ τήν ἀπεμπόληση τοῦ Ὀρθόδοξου
Χριστιανικοῦ χαρακτήρα τῆς Πατρίδας μας, ἐνῶ ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία βρίσκεται σέ
κατάσταση φοβίας καί σιωπῆς. Οἱ σημερινοί κυβερνῶντες πιεζόμενοι ἀπό ξένα
σκοτεινά κέντρα ἐνδίδουν, διαγράφοντας ἀπό τό 3ο ἄρθρο τοῦ Συντάγματος τήν
διάταξη πού ἀναφέρει «Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» ἀντικαθιστώντας την μέ «Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι
θρησκευτικά οὐδέτερη. Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».
Μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς
Πατρίδος μας οἱ Ἕλληνες πολιτικοί, ὡς ἄλλοι Ἑνωτικοί, ὑπακούοντας στίς ἀξιώσεις
τῆς Δύσης προχωροῦν σταδιακά στήν πνευματική ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ καί ὑπονομεύουν
τήν ἁρμονική συμπόρευση τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν Πολιτεία. Ἡ ἀσύγχυτη ἕνωση σέ ἕνα
σῶμα τῶν δύο θεσμῶν, πού ἀποτελοῦσε τό κατ’ ἐξοχήν χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ
συστήματος τῆς συναλληλίας στό Βυζάντιο, στό νεο-ελληνικό κράτος σταδιακά ἀμφισβητεῖται,
γιά νά φθάσουμε σήμερα ἡ Πολιτεία νά ἀξιώνη νά χαρακτηρίζεται θρησκευτικά οὐδέτερη.
Ὅλα αὐτά τά χρόνια οἱ Βησσαρίωνες πολιτικοί καλλιεργώντας στόν λαό τήν ἰδέα ὅτι
ἡ θρησκεία καί ἡ Ἐκκλησία ἀποτελοῦν ἀνασταλτικούς παράγοντες γιά τήν πρόοδο τῆς
Πατρίδας, μπόρεσαν νά ἐπιβληθοῦν ὡς οἱ μόνοι ρυθμιστές τῆς ὅλης ζωῆς τοῦ Ἕλληνα
χριστιανοῦ πολίτη.
Οἱ πατέρες μας θέτοντας
τό «Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας
τοῦ Χριστοῦ» δέν ἀποσκοποῦσαν μόνο νά ὑποδείξουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία συντέλεσε στήν ἐλευθερία
τῶν Ἑλλήνων καί στήν ἀνεξαρτησία τους, βασικά ἤθελαν νά ὑποδείξουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία
ἀποτελεῖ τόν μόνο ρυθμιστή τῆς ὅλης ζωῆς τοῦ πολίτη αὐτῆς τῆς Χώρας. Ὅτι ἡ Ἐκκλησία
εἶναι τό ὅλον, τό ὁποῖο ἔχει λόγο γιά κάθε πτυχή τῆς ζωῆς τοῦ πολίτη. Γιά τόν
λόγο αὐτό ὁ ὅρος ‟οὐδετερόθρησκο κράτος” δέν εἶναι κενό περιεχομένου. Ἐάν
τελικά εἰσχωρήση σέ ὁποιοδήποτε ἄρθρο τοῦ Συντάγνματος αὐτός ὁ ὅρος, ὁ ὁποῖος
εἶναι ξένος πρός τήν λογική του, θά ἀποτελέση κακό προηγούμενο καί ὡς μικρόβιο
θά ἀκυρώση τό πνεῦμα τοῦ Συντάγματος τῶν πατέρων μας. Οἱ πατέρες μας μέ τόν
τρόπο πού συνέταξαν τό Σύνταγμα ἀποσκοποῦσαν νά κατοχυρώσουν τό ὀρθόδοξο
φρόνημα τοῦ λαοῦ, νά ὑπερασπίσουν τό δικαίωμα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ νά βιώνη τήν ὀρθόδοξη
πίστη του ὡς σῶμα Χριστοῦ μέσα στά ὅρια μιᾶς Χώρας, πού λέγεται Ἑλλάδα.
Ἔκκλησις πρός τούς Ποιμένας μας
Ἀπό τίς ποιό πάνω ἐπισημάνσεις
καταφαίνεται ὅτι ἡ προστασία τοῦ Συντάγματος ὡς ἔχει, ἀποτελεῖ τόν πιό βασικό
παράγοντα, γιά νά παραμείνη αὐτός ὁ τόπος, ὅπως μᾶς τόν παρέδωσαν οἱ πατέρες
μας. Γιά τόν λόγο αὐτό κάνουμε ἔκκληση πρός τούς Ποιμένες μας, γιά ἄλλη μία
φορά, νά ὀρθώσουν τόν λόγο τους καί τό ἀνάστημά τους σέ αὐτούς πού ἐπιβουλεύονται
τά ἅγια καί τά ἱερά τῆς Χώρας αὐτῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου