Ευδοξία Αυγουστίνου, Δημογραφικό: Εθνική αυτοκτονία

Δημογραφικό: Ἐθνική αὐτοκτονία

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος 

Ὁ μακεδόνας φιλόσοφος Ἀριστοτέλης, ὅταν ρωτήθηκε γιατί ἡ ἰσχυρή Σπάρ­τη, πού πρώτη ἀπό ὅλες τίς ἑλληνικές πολιτεῖες εἶχε συμβάλει στήν ἀπόκρουση τῶν Περσῶν, δέν κατόρθωσε γύρω στό 370 π.Χ. νά ἀντισταθεῖ στούς Θηβαίους, ἀπέδωσε τήν ἀποδυνάμωσή της στήν ὀλιγανθρωπία, τήν ὁποία τῆς εἶχε δημιουργήσει τό πολιτικό σύστημα, συμπεραί­νον­τας: «Οὗτός ἐστιν πόλεως ὅρος ἄριστος, ἡ μεγάλη τοῦ πλήθους ὑπερβολή».

Δύο αἰῶνες ἀργότερα, ἡ βασική αἰ­τία μετατροπῆς ὁλόκληρης τῆς Ἀρχαίας Ἑλ­λάδας σέ ρωμαϊκή ἐπαρχία ἦταν ἡ ἴ­δια, σύμφωνα μέ τή μαρτυρία πού κατα­θέ­τει τό 165 π.Χ. ὁ ἱστορικός Πολύβιος ὁ Μεγα­­­λοπολίτης: «Ἔφθασε ὁ καιρός σήμερα στήν Ἑλλάδα νά ὑπάρχει ἀρνησιπαιδία καί ὀλιγανθρωπία, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας οἱ πόλεις ἐρημώθηκαν καί σημειώθηκε πλήρης ἔλλειψη παραγωγῆς, ἄν καί δέν συνέ­βη­σαν πόλεμοι ἤ ἐπιδημίες... Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι ἐκτράπηκαν στόν ἐγωισμό καί τή φιλοχρηματία, ἀκόμη καί στήν τεμπελιά, ἔτσι ὥστε νά μή θέλουν νά παντρευτοῦν οὔτε νά κάνουν παιδιά οὔτε νά τά ἀνατρέφουν, ἀλλά νά ἀποκτοῦν τό πολύ ἕνα ἤ δύο, ὥστε νά τούς ἀφήνουν πλούσια κληρονομιά καί νά μήν ξοδεύουν γιά τήν ἀνατροφή τους. Γι᾽ αὐτό τόν λόγο τό κα­κό μεγαλώνει». 

Αἰῶνες μετά, στίς ὕστατες ἡμέρες τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Κωνσταντῖ­νος Παλαιολόγος ἔδωσε ἐντολή στόν ὑπασπιστή του καί μετέπειτα ἱστορικό Γεώργιο Φραν­τζῆ νά ἀπογράψει τόν πλη­θυσμό τῆς Βασιλεύουσας πού μποροῦσε νά κρατήσει ὅπλο. Ὁ Φραντζῆς ἀνακοίνωσε τόν ἀριθ­μό: 4.973 μάχιμοι. Σέ λίγο τά ἀμύθητα πλούτη, τά ὁποῖα ἐπί αἰῶνες οἱ ἄρχοντες τῆς Ρωμανίας εἶχαν σωρεύσει, περνοῦσαν στά χέρια τῶν κατακτητῶν.
Ἡ ἱστορία, ὡς Magistra Vitae (=δα­σκά­λα τῆς ζωῆς), σαφῶς μαρτυρεῖ ὅτι οἱ περίοδοι δημογραφικῆς συρρίκνωσης εἶ­ναι περίοδοι ἱστορικῆς παρακμῆς. Καί εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ζοῦμε σέ ἐποχή ἀσύλληπτης δημογραφικῆς κάμψης μέ ἐ­κρηκτικές διαστάσεις. 

Σύμφωνα μέ τήν ἐπιστήμη τῆς Δημογραφίας, ἡ δημογραφική κατάσταση τῆς Ἑλλάδας σήμερα ἀποτυπώνει τή θλιβερή πραγματικότητα*: «Ὁ πληθυσμός τῆς χώρας μέσα στήν ἑπόμενη εἰκοσαετία θά μειωθεῖ, μέ βάση τά διάφορα σενάρια, κατά 500.000 ἕως καί 1.000.000! Τό θέμα εἶναι πώς, μειούμενος ὁ πληθυσμός μας, ἀλλάζει καί στή σύνθεσή του κατά ἡλικία. Σέ 20 μέ 30 χρόνια, δηλαδή, θά εἴμαστε πολύ πιό γηρασμένοι καί αὐτό δέν ἀφορᾶ μόνο στούς ἄνω τῶν 65, ἀλλά καί στούς ἄνω τῶν 85, πού θά ζυγίζουν ὅλο καί περισσότερο».

Γιά νά κατανοήσουμε καλύτερα τά πράγματα, οἱ εἰδικοί τῆς Δημογραφίας μᾶς λένε ὅτι τό 2030 ὁ πληθυσμός τῆς χώρας μας θά εἶναι 8.000.000**, ὅταν ὁ ἀντίστοιχος στήν Τουρκία θά εἶναι 100.000.000 καί στήν Ἀλβανία 14.000.000!

Οἱ συνέπειες τῆς ὑπογεννητικότητας εἶναι ὅλο καί πιό ἐμφανεῖς. Σήμερα, στήν πατρίδα μας τά σχολεῖα ὑποκύπτουν στή μάστιγά της, καθώς πολλά ἀπό αὐτά κλείνουν διότι μειώνεται ὁ ἀριθμός τῶν μαθη­τῶν. Ἐπίσης, ἡ ἄμυνα τῆς χώρας ἔχει ὑ­- ποβαθμιστεῖ λόγῳ τοῦ διαρκῶς μειούμενου ἀριθμοῦ τῶν νέων πού κατατάσ­σον­ται κάθε χρόνο στόν στρατό. Τό ἀσφαλιστικό σύστημα βρίσκεται κοντά στήν κατάρρευση λόγῳ τῆς δυσαναλογίας ἐργαζομένων πρός συνταξιούχους. 

Κάποιοι ἀποδίδουν τήν ἔξαρση τοῦ φαινομένου στόν οἰκονομικό παράγον­τα. Εἶναι, ὅμως, μόνον αὐτός ὁ λόγος; Ἀναντίρρητα τό πρόβλημα δέν εἶναι μό­νο οἰκονομικό, ἀλλά βαθιά κοινωνικό καί σαφέ­- στα­τα πνευματικό. Δημιουργήθηκε καί δι­ογκώθηκε μετά ἀπό τή μεγάλη διάδοση τῶν ὑλιστικῶν ἀντιλήψεων κατά τά δυτικά πρότυπα καί τήν υἱοθέτηση τοῦ εὐ­δαιμο­νιστικοῦ τρόπου ζωῆς.

Φυσικά, πρῶτα φρόντισαν νά ἐκφυλισθεῖ ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογένειας, ὁ ὁποῖος καθημερινά σφυροκοπεῖται ἀνελέητα. Ὅσο ἡ οἰκογένεια στοιχιζόταν στή γραμή τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης, ἡ οἰκονομική ἀνέχεια δέν ἀποτελοῦσε ἐμπόδιο γιά τήν ἀνάπτυξη καί τή σταθερότητά της. Ἀπό τήν ὥρα, ὅμως, πού ἐπηρεασμέ­νη ἀπό τή μόδα προσδέθηκε στό ἅρμα τῆς ὑποτιθέμενης «προόδου» καί τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ, ἔχασε τόν προσανατολισμό της καί παραπαίει φτωχαίνοντας διαρκῶς καί συρρικνούμε­νη.

Ἕνας ἄλλος παράγοντας μείωσης τῶν γεννήσεων εἶναι ἡ ἀνησυχητική αὔ­ξηση τῶν διαζυγίων, πού ὀφείλεται κυρίως στόν ἐγωισμό καί στήν πρόταξη τῆς ἀτομικότητας, καθώς ὑπονομεύει τήν ἀγά­πη καί τήν ἁρμονική συμβίωση.

Ὁ σημαντικότερος, ὅμως, λόγος τῆς παρατηρούμενης ὑπογεννητικότητας εἶ­ναι ἡ ραγδαία αὔξηση τῶν ἐθνοκτόνων ἐκτρώσεων στήν πατρίδα μας. Τά ἐπίση­μα στοιχεῖα ἀποκαλύπτουν πώς «μία πόλη μέ 200.000 ψυχές «κατεδαφίζεται» κάθε χρό­νο στίς γυναικολογικές καρέκλες τῆς χώ­ρας μας...

Ἑκατοντάδες χι­λιά­δες ἀνεπι­- θύμητοι «ἐπισκέπτες» δέν ἔρχονται ποτέ στή ζωή, ἀφοῦ μία ἔκτρω­ση «διορθώνει» ἕνα στιγμιαῖο λάθος, μία ἀδιέξοδη σκέψη ἤ μία οἰκονομική καταστροφή. Σοκαριστικά εἶναι τά στοιχεῖα πού παρουσιάστηκαν στό 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γυναικο­- λο­γικῆς Ἐνδοκρινολογίας: Κάθε χρόνο στήν πατρίδα μας, ἀπό τό σύνολο τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων ἐκτρώσεων, οἱ 30.000 ἀφοροῦν σέ ἀνήλικα κορίτσια κά­τω τῶν 16 ἐτῶν. Οι ψυχολογικές, σωματικές καί κοινωνικές συνέπειες εἶναι ὀδυ­νηρές καί κάποτε μή ἀναστρέψιμες.

Πόσο καλύτερα θά ἦταν ἄν εἶχε εἰ­σακουστεῖ ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης π. Αὐ­γουστῖνος Καντιώτης, πού ἀπό τό 1950 ὡς ἀρχιμανδρίτης κήρυττε: «Εἶναι φό­νος ἡ ἔκτρωσις». «Μέ τίς ἐκτρώσεις θά σβήσει τό ἱστορικό μας ἔθνος. Μόνοι μας ἀνοίγουμε τάφο νά τό θάψουμε. Γηροκομεῖον, λοιπόν, θά γίνει ἡ Ἑλλάς;».

Γιά τήν πληθυσμιακή μας κατολίσθη­ση, ἀσφαλῶς, ἀνυπολόγιστες εἶναι οἱ εὐ­θύνες τῆς Πολιτείας. Μέ σωρεία ἄστοχων νομοθετημάτων βομβάρδισε συστηματικά τά θεμέλια τῆς οἰκογένειας, πού ἀποτελεῖ τό κύτ­ταρο τῆς κοινωνίας. Ἐπιπλέον, ἡ πολιτεία δέν ἐνι­σχύ­ει τά νέα ζευγάρια, γιά νά ἀποκτοῦν παιδιά· ἀντίθετα μάλιστα τά θεωρεῖ τεκμήριο πλουτισμοῦ καί χλιδῆς, καί φορολογεῖ τούς πολύτεκνους. Κι ἀνάμεσά μας, οἱ λεγό­με­νοι μετανάστες, πού κατά πλειοψηφία εἶναι μουσουλμάνοι, βλέπουμε νά ἀποκτοῦν πολλά παιδιά. Στό τέλος θά γίνου­με μειοψηφία, μετανάστες στήν ἴδια μας τήν πατρίδα. Κι ἄς μή γελιόμαστε: «Κανείς δέν μπορεῖ νά ξανακτίσει τόν πολιτισμό του μέ κάποιου ἄλλου τά παιδιά», δήλωσε εὔστοχα ὁ ἀμερικανός γερουσιαστής Στήβ Κίνγκ. 

Δυστυχῶς βρισκόμαστε μπροστά σέ μία ἀπροσμέτρητη καταστροφή. Τό δημογραφικό εἶναι τεράστιο ἐθνικό πρόβλημα, πού ἀπειλεῖ μέ ἀφανισμό τήν Ἑλ­λά­δα. Τί ἄλλο περιμένουμε, γιά νά συνέλθουμε; Μιά νέα ἐθνική συμφορά; Ἐπιτέλους, ἄς βάλουμε μία νέα «ἀρχή μετανοίας», ἄς «ἔλθουμε εἰς ἑαυτούς» κι ἄς σταματήσουμε αὐτές τίς μεγάλες ἁ­μαρτίες γιά τό καλό τῆς φιλτάτης μας πατρίδας!

Εὐδοξία Αὐγουστίνου

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Βάσει τῶν στοιχείων τῆς Ἑλληνικῆς Στατιστικῆς Ἀρχῆς οἱ γεννήσεις στήν Ἑλλάδα κατά τό 2017 ἔφθασαν στίς 88.553 (τό 2016 ἦταν 92.898), ἐνῶ οἱ θάνατοι στίς 124.501 (τό 2016 ἦταν 118.792). Ἐκτιμᾶται, ἐπίσης, ὅτι 500.000 νέοι ἐπιστήμονες κάθε εἰδικότητας ἔχουν πάρει τόν δρόμο τῆς ξενιτειᾶς καί ἐργάζονται στό ἐξωτερικό. 

** Ὁ πληθυσμός τῆς Ἑλλάδος σήμερα ἀνέρχεται στά 10.738.000 περίπου. Τό διάστημα 2011-2017 μειώθηκε κατά 355.000 ἄτομα.