IEΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟ
Β´
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
1.
Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί χριστιανοί, λέγεται «Β´ Κυριακή τοῦ Ματθαίου», γιατί
τά εὐαγγελικά ἀναγνώσματα τώρα μετά τήν Πεντηκοστή θά εἶναι ἀπό τό κατά Ματθαῖον
ἅγιο Εὐαγγέλιο. Πηγαίνουμε, ἀδελφοί, γιά τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Ἀποστόλων, νηστεύουμε
γιά τήν μνήμη τους καί ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἀναφέρεται στήν κλήση
τεσσάρων μαθητῶν. Τρία πράγματα θέλω νά παρατηρήσω στήν σημερινή εὐαγγελική
περικοπή, χρήσιμα ἰδιαίτερα γιά ᾽μᾶς τούς ἱερεῖς, ἀλλά καί γιά σᾶς τούς λαϊκούς,
καί θά τελειώσω σύντομα τόν ταπεινό μου λόγο.
2.
Τό πρῶτο πού θέλω νά παρατηρήσω εἶναι ἕνα ἑρμηνευτικό θέμα. Δηλαδή: Ὁ εὐαγγελιστής
Ματθαῖος μᾶς λέγει ὅτι ἡ κλήση τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ἔγινε μετά τήν φυλάκιση
τοῦ Προδρόμου Ἰωάννου, ἐνῶ ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς λέγει ὅτι αὐτοί ἀκολούθησαν
τόν Χριστό πρίν ἀπό τήν φυλάκιση τοῦ Ἰωάννου. Καί ὁ Ματθαῖος μᾶς εἶπε σήμερα ὅτι
καί τόν Ἀνδρέα καί τόν Πέτρο τούς κάλεσε ὁ Ἰησοῦς, ἐνῶ ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς
λέει ὅτι ὁ Ἰησοῦς κάλεσε τόν Ἀνδρέα μόνο καί αὐτός ἔπειτα κάλεσε τόν ἀδελφό του
Πέτρο (βλ. 1,35-43).
Τί
συμβαίνει ἐδῶ; Γιατί αὐτή ἡ διαφωνία; Δέν πρόκειται περί διαφωνίας, ἀγαπητοί
μου. Τά πράγματα εἶναι ὅπως τά ἐκθέτουν οἱ Εὐαγγελιστές. Ἡ ἀπάντηση πού δίνουν
οἱ ἑρμηνευτές γιά τίς νομιζόμενες
διαφορές εἶναι ὅτι πρόκειται περί δύο κλήσεων τῶν μαθητῶν. Δηλαδή, πραγματικά, ἔγιναν
τά πράγματα ὅπως τά ἐκθέτει τό σημερινό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο. Ὁ Χριστός
κάλεσε τούς τέσσερις μαθητές Του καί αὐτοί τόν ἀκολούθησαν. Ἀλλά, μετά οἱ μαθητές
ἔφυγαν ἀπό τήν συντροφιά τοῦ Χριστοῦ καί ἐπέστρεψαν πάλι στά σπίτια τους. Ὄχι ὅτι
ἀρνήθηκαν τόν Χριστό, ἀλλά ἁπλᾶ ἔφυγαν. Καί μετά πάλι, τούς κάλεσε πάλι ὁ Χριστός,
ἀφοῦ ὁ Ἀνδρέας εἶχε γίνει ἤδη μαθητής τοῦ Προδρόμου Ἰωάννου. Βλέπετε, χριστιανοί
μου, πόση ἐλευθερία ὑπάρχει κοντά στόν Χριστό; Ὁ Χριστός δέν δεσμεύει κανένα, δίνει
ἀπόλυτη ἐλευθερία, νά ἔλθεις καί νά φύγεις καί νά ξαναέλθεις πάλι κοντά Του, ὅποτε
ἐσύ, χριστιανέ μου, τό θέλεις. Ἔτσι πρέπει νά φερόμαστε καί ᾽μεῖς οἱ ἱερεῖς
πρός τά πνευματικά μας τέκνα: Νά μήν τά δεσμεύουμε, νά μήν ἐπιβαλλόμαστε σ᾽ αὐτά
μέ αὐστηρότητα, γιατί δέν δημιουργοῦμε ἔτσι σωστούς χριστιανούς. Μόνο νά
συμβουλεύουμε, ἀλλά ὄχι νά ἀπειλοῦμε.
2.
Τό δεύτερο σημεῖο, πού ἔχω νά παρατηρήσω ἀπό τό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἀδελφοί, ὡς
δίδαγμα γιά ᾽μᾶς τούς ἱερεῖς σας, πού εἴμαστε στήν θέση τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά
δίδαγμα καί γιά σᾶς τούς χριστιανούς, εἶναι ὅτι πρέπει νά εἴμαστε ἀδελφωμένοι
καί ἀγαπημένοι. Ἄς παρατηρήσουμε ὅτι οἱ πρῶτοι μαθητές τοῦ Χριστοῦ, πού ἀκούσαμε
σήμερα στό ἱερό Εὐαγγέλιο, ὁ Ἀνδρέας καί ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης, ἦταν
ἀδέλφια. Καί γιατί ὁ Χριστός ἐκάλεσε ἀδελφούς ὡς Ἀποστόλους Του; Γιά νά φανεῖ, λέγει
ὁ Ζιγαβηνός, ὅτι οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ χριστιανοί «προσήκει (=πρέπει) ἀδελφικῶς
πολιτεύεσθαι» καί «ἀδελφικά φρονεῖν»! Ναί! Ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καί ὅλοι σεῖς οἱ
χριστιανοί πρέπει νά ζοῦμε σάν ἀδέλφια, πρέπει νά εἴμαστε ἀγαπημένοι. Μέ τήν ἀγάπη
θά φανοῦμε ὅτι εἴμαστε πραγματικοί μαθητές τοῦ Χριστοῦ. Τό εἶπε καθαρά ὁ Χριστός
μας: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες – μᾶς εἶπε – ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστε, ἐάν ἀγάπην ἔχητε
ἐν ἀλλήλοις» (Ἰωάν. 13,35). Καί γιά νά ὑπάρχει ἡ ἀγάπη καί ὄχι ὁ φθόνος καί τό
μῖσος μεταξύ μας, πρέπει, ἀγαπητοί μου, νά σκεπτόμαστε ὅτι ἔχουμε τόν ἴδιο
Κύριο, ὅτι ἐργαζόμαστε ὅλοι στόν ἱερό Του ἀγρό, τήν ἁγία Του Ἐκκλησία, καί ἀποβλέπουμε
ὅλοι στόν ἴδιο σκοπό, στήν δόξα τοῦ Χριστοῦ καί στήν σωτηρία τῶν ψυχῶν. Καί
τελικά ὅλο τό ἔργο μας πρέπει νά ἀποβλέπει στήν σωτηρία καί τῆς δικῆς μας ψυχῆς.
Δέν χωρᾶνε ἐδῶ τά μαλώματα καί οἱ διενέξεις σέ τέτοιες ἱερές ὑποθέσεις. Ἐάν ὑπάρχουν,
αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ἐργαζόμαστε γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά γιά τήν δική
μας δόξα καί γιά τήν δική μας προβολή.
3.
Ἀπό τό σημερινό Εὐαγγέλιο, τέλος, ἀδελφοί, ἤθελα νά παρατηρήσω ἕνα ἄλλο σπουδαῖο
θέμα, θέμα πολύ σοβαρό γιά ᾽μᾶς, γιά τούς ἱερεῖς, πού εἴμαστε οἱ σημερινοί Ἀπόστολοι,
ἀλλά θέμα σπουδαῖο καί γιά σᾶς τούς λαϊκούς. Ἀκοῦστε: Κύριο ἔργο τῶν Ἀποστόλων
καί ἡμῶν τῶν ἱερέων, τῶν Διαδόχων τῶν Ἀποστόλων, εἶναι τό κήρυγμα. Ναί, ἀλλά τί
θά κηρύττουμε; Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔδωσε σήμερα πρότυπο στούς τέσσερις
μαθητές πού κάλεσε, τί νά κηρύττουν. Πρέπει νά κηρύττουν τό «Εὐαγγέλιον τῆς
Βασιλείας». Αὐτό τό κήρυγμα ἔκανε ὁ Χριστός καί αὐτό τό κήρυγμα πρέπει νά
κηρύττουν οἱ Ἀπόστολοί Του καί αὐτό, τό ἴδιο κήρυγμα, πρέπει νά κηρύττουμε καί ἐμεῖς
σήμερα. Τό Εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας! Ποιᾶς Βασιλείας; Τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν!
Δυστυχῶς ὅμως, ἄς τό ποῦμε μέ εἰλικρίνεια καί μετάνοια ὅτι ὁ λαός μας σήμερα
δέν ἀκούει ἀπό ἐμᾶς κήρυγμα περί τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Βασιλεία τῶν οὐρανῶν
εἶναι ὁ Παράδεισος καί δέν ἀκούγονται σήμερα κηρύγματα γιά τόν γλυκό Παράδεισο.
Πρέπει νά κηρύττουμε, δηλαδή, τί εἶναι ὁ Παράδεισος καί τί πρέπει νά κάνουμε
γιά νά τόν κερδίσουμε γιά νά εἴμαστε αἰώνια μέ τόν Θεό μας ἀπολαμβάνοντας τήν
δόξα Του. Μέ τήν παράβαση τῶν πρωτοπλάστων, ἀγαπητοί μου, ἔκλεισε ὁ Παράδεισος,
ἀλλά ἦρθε ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί μέ τόν Σταυρό Του, σάν μέ κλειδί, ἄνοιξε τόν
παράδεισο καί μπαίνουν σ᾽ αὐτόν τώρα μέσα ὅλοι οἱ μετανοοῦντες ἁμαρτωλοί. Αὐτή
εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Εἶναι ἡ νέα κατάσταση τῶν πραγμάτων πού ἔφερε ὁ Χριστός
στόν κόσμο μέ τόν ἐρχομό Του. Καί ὁ Πρόδρομος εἶπε πρῶτα, πρίν ἀπό τό ἀποστολικό
κήρυγμα περί τῆς Βασιλείας: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν»(3,2).
Χριστιανοί
μου, δέν ἔχουμε χρόνο γιά περισσότερα. Σᾶς εὔχομαι τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ! Σᾶς εὔχομαι
καλό Παράδεισο! Αὐτός νά εἶναι ὁ πόθος μας, αὐτή ἡ προσευχή μας καί αὐτό τό
κήρυγμά μας. Αὐτό τό κήρυγμα κήρυξε ὁ Χριστός, αὐτό οἱ Ἀπόστολοι, αὐτό οἱ ἅγιοι,
αὐτό πρέπει νά εἶναι καί τό δικό μας κήρυγμα ὡς συνεχιστές τῶν Ἀποστόλων. Ἄς μᾶς
ἐλεήσει ὁ Θεός μέ τήν μετάνοιά μας νά ἀπολαύσουμε ὅλοι τόν γλυκό Παράδεισο, ἀπολαμβάνοντες
καί δοξάζοντες αἰώνια τόν Παντοδύναμο Τριαδικό Θεό μας, ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου