Εμπειρίες…

Πρωϊνές ὧρες σέ ἕνα ἐργοστάσιο ὑλικῶν... Ἕνας συμπα­θέστατος, γλυκύς καί πράος κύριος περιμένει ὑπομονετικά τήν σειρά του νά ἐξυπηρετηθεῖ. Νά φορτώσουν τό φορτηγό του γιά τήν Δυτική Μακεδονία...

Ἀναγνωρίζοντας τήν ἰδιότητά μου μέ πλησιάζει καί πρός ἔκπληξή μου, συζητᾶ ὄχι ὡς ἁπλός πιστός χριστιανός... Σέ λίγη ὥρα -ἐκ τῶν πραγμάτων- ἀπο­καλύπτεται... Ἱερεύς τοῦ Ὑψίστου! Τήν πρώτη μου ἔκπληξη διαδέχεται ἡ λύπη, ἡ ἀγωνία, ἡ ἀνησυχία... Ζήτησα τήν εὐχή του...

-Τελικά, πάτερ, αὐτό θέλουν κάποιοι προοδευτικάντηδες ψευτοκουλτου­ριάρηδες;

-Τί νομίζεις;... μοῦ λέει...

Ἄμισθος κληρικός˙ ἕνας θεσμός πού ὑποβλήθηκε, τάχατες ἕνεκα οἰκονομικῆς κρίσεως καί πού κατ’ οἰκονομίαν ἡ φιλόστοργος μητέρα Ἐκκλησία ἐγκολπώθηκε γιά τίς ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου Της.

Ἄμισθος κληρικός˙ μία σκοταδιστική καινοτομία, πού ἔφεραν στήν ἁγιασμένη μας Πατρίδα οἱ νοσταλγοί τοῦ Παραπετάσματος.

Ἄμισθος κληρικός˙ ἀπό τήν Δευτέρα ἕως τήν Παρασκευή «λαϊκός» στήν βιοπάλη γιά τόν «ἄρτον τόν ἐπιούσιον» καί τό Σαββατοκύριακο «ἐνδεδυμένος τήν τῆς Ἱερατείας χάριν» προσφέρει τόν Οὐράνιον ἄρτον στόν λαό τοῦ Θεοῦ...

Καί σκέφτομαι...

Τούς ἐνοχλεῖ τό τιμημένο ράσο; Φοβοῦνται τό ράσο; Δέν ἀντέχουν ν’ ἀνεμίζει στήν αἱματοβαμένη μας Πατρίδα τό ἔνδυμα τοῦ ὀρθοδόξου κληρικοῦ; Τρέ­μουν στήν θέα του;

Γιατί;

Γιατί κάποιοι τυφλωμένοι ξεχνοῦν τήν προσφορά τοῦ κλήρου στούς ἐθνικο­απε­λευθερωτικούς ἀγῶνες τῆς πατρίδος μας, τοῦ γένους μας;

Γιατί κάποιοι ἀνιστόριτοι κράχτες ἀποσιωποῦν τούς 11 Πατριάρχεις,  τούς 100 Ἀρχιερεῖς, τούς 6.000 Ἱερεῖς καί μοναχούς, πού ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τοῦ «Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία»;

Γιατί δέν τολμοῦν νά ὁμολογήσουν ὅτι τήν λευτεριά μας τήν ὀφείλουμε στό ματωμένο ράσο τους, πού ἔγινε φλάμπουρο καί θέριεψε τήν ἐλπίδα τοῦ ραγιά καί ἄναψε τήν φλόγα γιά τόν ἀγῶνα ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος;

Γιατί κάποιοι τυφλωμένοι μαίνονται λυσσωδῶς ἐναντίον τῆς ἱστορίας καί ἀμφισβητοῦν τήν ὕπαρξη τῶν Κρυφῶν Σχολειῶν καί ὅτι ὁ Παπάς καί δάσκα­λος μαζί μάζευε γύρω ἀπό τό φῶς τοῦ καντηλιοῦ τά σκλαβωμένα Ἑλληνό­που­λα καί τά μάθαινε μέ τό Ψαλτήρι καί τό Ὀκτωήχι γράμματα;

 Γιατί κάποιοι θιασῶτες τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων θέλουν νά ἐκδιώ­ξουν τόν κλῆρο καί τά θρησκευτικά σύμβολα ἀπό τά σχολεῖα, τά νοσοκομεῖα, τόν στρατό καί τίς φυλακές;

Γιατί;

Γιατί χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται!

Χωρίς Θεό ἡ νεολαια έκμαυλίστηκε.

Χωρίς Θεό ἡ οἰκογένεια ἀνατινάχθηκε στόν ἀέρα.

Χωρίς Θεό ἀπαξιώνονται τά ἰδανικά, οἱ ἀνθρώπινες ἀξίες, ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος.

Χωρίς Θεό ἀμνηστεύονται παντός εἴδους ἀποτρόπαια ἐγκλήματα.

Χωρίς Θεό ἡ κοινωνία μας σήπεται  καί διαφθείρεται.

Χωρίς Θεό εἶναι ὅλα... τίποτα!

Ἐμεῖς, εἰς πείσμα τῶν καιρῶν καί λύσσα ὅλων τῶν δαιμόνων τῆς ἀβύσσου, ἀγωνιζόμαστε, ἐλπίζουμε, αἰσιοδοξοῦμε...

Νά δώσει ὁ Θεός μετάνοια σέ ὅλους μας γιά νά σταματήσουμε τόν κατήφορο πού ἔχουμε πάρει ὡς πρόσωπα, ὡς οἰκογένεια, ὡς κοινωνία, ὡς ἔθνος. Γένοιτο.

Blogger-pinelopitisithakis