‘’Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου…’’

‘’Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά φόβου…’’

           Γέρων Κύριλλος Μοναχός- Κατουνακιώτης

            Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν, εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος, οὗτος Κριτὴς ἐστιν, ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, μηδεὶς εἰσέλθῃ πειράζων, τὴν πίστιν τὴν ἀμώμητον, ἀλλ' ἐν πραότητι καὶ φόβῳ, Χριστῷ προσέλθωμεν, ἵνα λάβωμεν ἔλεον, καὶ χάριν εὕρωμεν, εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.     Κυριακή τῶν βαῒων ἑσπέρας τριώδιον σελίς 358.

          Οἱ Παλαιότεροι Ἁγιορεῖται Πατέρες, οἱ πρίν ἀπό ἡμᾶς τούς  νεωτέρους  Ζήσαντες καί καλῶς τελειοθέντες ἐν Ἁγίω Ὂρει, εἶναι οἱ Πατέρες ἐκεῖνοι, οἱ θαυμαστοί Μοναχοί καί Ἱερομόναχοι, οἱ ὁποῖοι μέ τήν θεάρεστον ζωήν των, μέ τήν ἀγαθήν προαίρεσιν, ἀλλά καί τήν ἐνάρετον καί κατά Θεόν Κοινοβιακήν καί Ἡσυχαστικήν ζωήν των, ἐδῶ στό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας, ἀνέπαυσαν τόν θεόν, τήν κυρίαν Θεοτόκον, καθώς καί τούς ἀνθρώπους πού συναναστράφησαν ἐπί ἒτη πολλά.

          Οἱ Πατέρες ἐκεῖνοι, τούς ὁποίους ἀπό τό ἒτος 1965 ἐγνώρισα καί ἒζησα, ἦλθαν στό  Ὂρος, ὡς ξένοι καί ὡς ξένοι ἒφυγαν γιά τήν ἂλλη ζωή.

          Ἦσαν καλοκάγαθοι καί ἁπλοῖ, ὁλιγογράμματοι ἢ τελείως ἀγράμματοι, ἓνεκα τῶν πολλῶν καταστάσεων πού πέρασαν στήν προηγούμενη ζωή τους.                                                                                                                           Ἂλλοι  Ἠγούμενοι Κοινοβιᾶται, ἂλλοι γέροντες μέ  Συνοδεία Μοναχῶν, ἂλλοι ταπεινοί καί ἂριστοι ὑποτακτικοί, καί ἂλλοι μέ  διάφορα  χαρίσματα καί ἀρετές ἐστολισμένοι.

          Τότε, μέσα στό  Ἃγιον  Ὂρος, ‘’κυκλοφοροῦσε’’ ἓνα γνήσιο Ἁγιορείτικο  Πνεῦμα  ταπεινόσεως, ἓνα φρόνημα  Ἃγιον, ἓνας Μοναχικός καί Καλογερικός Χαιρετισμός χωρίς χειραψίες καί ἀγκαλιάσματα, ὃπως σήμερα.

          Τότε, τό  Ἃγιον  Ὂρος, ἐυωδίαζε ἀκόμη ἀπό Καλογερική Ἁγιορείτικη ζωή, διότι ὃλοι οἱ Πατέρες ζοῦσαν ἐν μετανοία.

          Τότε, ἡ ἒρημος τοῦ  Ὂρους, Κατουνάκια, Ἃγιος Βασίλειος, Κερασιά, Καυσοκαλύβια, Ἃγιος Νεῖλος, Χαῒρι, Ρουμανική Σκήτη καί τοῦ κυρ-Ἠσαῒου, τόποι καί περιοχές πού εὐωδιάζουν ἀκόμη σήμερον, ἀπό τόν ἱδρῶτα, τόν ἀγῶνα καί τήν Ἀσκητικήν, Ἐρημικήν καί ἡσυχαστικήν ζωήν τῶν Πατέρων ἐκείνων.

          Τό  Ἃγιον  Ὂρος εἶχε καί  πρέπει νά ἒχει τήν δική του πνευματική, ἀσκητική καί καλογερική ζωή, δέν πρέπει νά ὑπάρξη ἀλοίωσις αὐτῆς τῆς ζωῆς.

          Δέν πρέπει ἐμεῖς οἱ νεώτεροι, Μοναχοί, Ἱερομόναχοι, Ἡγούμενοι, Γέροντες καί ὑποτασόμενοι  Ἁγιορεῖται νά διαμορφώσουμε, νά ἀλλοιώσουμε, νά ἀντικαταστήσουμε καί νά διαφοροποιήσουμε οὐδέν ἀπό ὃσα παρελάβωμεν ἀπό τούς Ἁγίους ἐκείνους Πατέρας.

          Θά  ἦτο, ἲσως προσβολή, παρακοή, περιφρόνηση, ἀνταρσία καθώς καί ἀπείθεια, πρός ἐκείνους τούς πατέρας ἀπό ἡμᾶς, ἂν δέν τιμήσουμε καί δέν ἀξιοποιήσουμε περισσότερο ἐκεῖνα πού παρελάβαμε ἀπό αὐτούς, κυρίως τήν πνευματικήν αὐτῶν κληρονομίαν, ἀλλά καί τήν ἐξ οὐρανοῦ δοθεῖσαν εἰς αὐτούς τούς παλαιούς, καί εἰς ἡμᾶς κατά σειράν, ἁγίαν καί ἱερᾶν Ἁγιορειτικήν Παράδοσιν.

          Περισσότερον ὃλων τούτων - ταπεινά φρονῶ - ὃτι πρέπει νά παραμείνωμεν ἀκλόνητοι καί σταθεροί, ἒναντι τῶν σημερινῶν πνευματικῶν προβλημάτων, πού ἀπασχολοῦν τόν Ἱερόν τοῦτον τόπον, τῆς κυρίας θεοτόκου, τῆς Παναγίας μας.

                Οἱ πρῶτες λέξεις τοῦ τροπαρίου: φοβερόν τό ἐμπεσεῖν…. μέ τρομάζουν ὡς Ἁγιορείτη, ὂχι ὃτι θά χάσω κάτι ὑλικό, ἀλλά μήπως δέν συμφωνῶ μέ ἐκείνους τούς πατέρας, μήπως κυρίως λυπήσω τήν κυρίαν Μας θεοτόκον, τήν Ἁγιορείτησα καί κοινήν Μητέρα ὃλων τῶν ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, τήν ὁποῖαν ὁ Ἁγιώτατός μου Κύριλλος  Ἀλεξανδρείας ἀνεκήρυξε θεοτόκον, ἐξωστρακίζοντας τόν αἱρετικώτατον Νεστώριον καί τήν βλασφημίαν αὐτοῦ, ὀνομάζοντας τήν Παναγία Μας Χριστοτόκον καί ὂχι θεοτόκον, τό 431 μετά Χριστόν, ὡς πρῶτος καί ἀρχηγός τῆς ἐν Ἐφέσω  Γ ! τρίτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

                Τό:  φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας θεοῦ ζῶντος…. μέ φοβίζει καί μέ τρομάζει ἀκόμη, ἐνθυμούμενος τί λέγει ἡ Ἐκκλησία μας γιά θέματα αἱρετικά και πνευματικά.                                                                                                                           Ἡ  Ἐκκλησία ἀναφέρει τό:      Ὣς ἒδοξε τῶ Κυρίω.  Αὐτό σημαίνει ὃτι, ἐντός τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ἡ γνώμη τοῦ Κυρίου Μας Ἰησοῦ  Χριστοῦ εἶναι:          Αὐτή.                                                                                                                 Θεορητικῶς  καί  ἐμπράκτως αὐτό σημαίνει ὃτι:  Ἡ τοποθέτησις τῆς Εἰκόνος τοῦ Κυρίου Μας  Ἰησοῦ  Χριστοῦ, εἰς τόν Δεσποτικόν  θρόνον  τῆς  Πρώτης  Οἰκουμενικῆς  Συνόδου, ὑπό τοῦ Ὀρθοδόξου Βασιλέως  Μεγάλου Κων/νου:

          ΩΣ ΕΔΟΞΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ, καί ὂχι ὡς ἒδοξε τῶ Βασιλείω Γοντικάκι προηγουμένω τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων.

          Ἒτσι  ἡ ‘’Παρακαταθήκη’’ Μάϊος - Ἰούνιος 2017, τεῦχος 114, σελίδα 2^α  δημοσιεύει ὡς πραγματικό κείμενο τοῦ Ἁγίου Ὂρους τήν << Ἒμπονο Κραυγή>> τῆς Παναγούδας, ἀλλά καί τῶν ἂλλων Κελλιωτῶν Πατέρων, καί ὂχι τήν <<ἒκθεση εὐσεβῶν ἰδεῶν>>  γραμμένη ἀπό τόν Ἰβηρίτη Προηγούμενο  π. Βασίλειο Γοντικάκη, πού ὑπέγραψαν οἱ 15 δεκαπέντε Μονές, ἐκτός ἀπό τούς 5 πέντε <<μεγάλους>> (πέντε Μοναστήρια) μέ γραπτή δήλωσή τους, καί ἐξέφρασαν τήν ἀντίθεσή τους στό κείμενο τῆς  Ἐκτάκτου Διπλῆς  Ἱερᾶς Συνάξεως ( Ε.Δ.Ι.Σ.) τοῦ Ἁγίου Ὂρους.

          Ὃταν οἱ <<μεγάλοι>> δέν στέκονται στό ὓψος τῶν περιστάσεων, τότε κάνουν τόν Σταυρό τους οἱ <<μικροί>> καί μπαίνουν μπροστά στόν ἀγῶνα. ( Παρακαταθήκη αὐτόθι σελίς 2^α ).

          Διατί δέν εἶναι περισσότερο προσεκτικοί οἱ σημερινοί  Ἁγιορεῖται ;

<< Ὁ λογικός ἀνήρ, αὐτός ἑαυτόν θεωρῶν, δοκιμάζει τά πρέποντα καί τά συμφέροντα αὐτῶ, καί τίνα μέν ἲδια τῆς ψυχῆς ὑπάρχει καί ὠφέλειμα, τίνα δέ ἀλλότρια αὐτῆς, καί οὓτω φεύγει τά βλάπτοντα τήν ψυχήν ὡς ἀλλότρια καί χωρίζοντα αὐτόν τῆς ἀθανασίας». (ἁββᾶ  Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου).(φιλοκαλία τόμος Α! σελίδα 5 παράγραφος  ε!)

Ὁ Ἀββᾶς  Ἀντώνιος:

          << Ἦτο δέ καί εἰς τήν πίστιν εὐσεβέστατος καί τῆς ἀκραιφνοῦς Ὀρθοδοξίας τηρητής ἀκριβέστατος τόσον, ὣστε δεν ἢθελε ποτέ νά συνομιλήση φιλικά μέ αἱρετκόν τινα, ἀλλά πολύ τούς ἐχθρεύετο…. Παρήγγελε δέ εἰς  ὃλους τούς πιστούς νά μή τούς πλησιάζουν, ἐπειδή ἡ φιλία αὐτῶν εἶναι βλάβη ψυχῆς καί ἀπώλεια>>.  Συναξαριστής  Ἰανουαρίου  Ματθαίου Λαγγή. Σελίδα 372.

          << Μή ἀμελεῖτε εἰς τήν ἂσκησιν, ἀλλ’ ὣσπερ νά ἦτο ἡ τελευταία ἡμέρα σας, οὓτω καθ’ἑκάστην νά ἀγωνίζεσθε. Φυλάττεσθε ἀπό ρυπαρούς λογισμούς. Μή συγκοινωνεῖτε μέ τούς αἱρετικούς. Τηρεῖτε τήν τῶν Πατέρων Παράδοσιν. Πρό πάντων δέ τήν εὐσέβειαν εἰς τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καθώς καί ἀπό τάς γραφάς ἐμάθετε>>. Συναξαριστής αὐτόθι σελίς 376.

          << Πεινάσατε, διψάσατε, γυμνητεύσατε, ἀγρυπνήσατε, πενθήσατε, κλαύσατε, στενάξατε τῆ καρδία ὑμῶν, δοκιμάσατε εἰ  ἂξιοι  ἐστέ  τοῦ  Θεοῦ…>>.   ( ἁββᾶς  Ἀντώνιος  ὁ Μέγας ).

Γέρων Κύριλλος Μοναχός

       Κατουνακιώτης