Ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα;
Κραταίωσις τῆς πίστεως ἤ κραταίωσις «ἡμῶν» ἐπὶ τῆς πίστεως;
Μερικὰ
πράγματα σοῦ προκαλοῦν μεγάλη ἐντύπωση ἰδιαιτέρως ἄν σοῦ φαντάζουν τελείως ἀπίθανα.
«Λές,
βρέ; Δὲν μπορεῖ νὰ συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ἀποκλείεται».
Ἔτσι
ἔνοιωσα ὅταν ἄκουσα τὸν καθηγητὴ κ. Φειδᾶ νὰ λέει ὅτι:
Τελείωσε ἡ 6η Οἰκουμενικὴ σύνοδος τὸ ἔργο
της, ὑπεγράφησαν τὰ πρακτικά τῶν ἀποφάσεῶν της, καὶ αἰφνιδίως οἱ ΡΚ ἐκπρόσωποι
προτείνουν, καὶ οι ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν
Πατριαρχείων συμφώνησαν , μὲ εἰσηγητὲς ὅμως τοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ρώμης, νὰ
σταλοῦν τὰ αὐθεντικὰ πρακτικὰ, οἱ ἀποφάσεις δηλαδή, τῆς Συνόδου, καὶ στοὺς 5
Πατριάρχες ad persona γιὰ νὰ εἶναι, «πρὸς μείζονα, τῆς πίστεως κραταίωσιν».
Δηλαδὴ ἡ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν εἶχε
μείζονα κραταίωσιν. Οἱ 5 Πατριάρχες θὰ τῆς ἐδιναν μείζονα κραταίωσιν.(κΒΦ)
Καὶ ὅμως ἡ πειστικότης καὶ ἡ σιγουριὰ τοῦ ὁμιλοῦντος δὲν
ἄφηναν κανένα περιθώριο γιὰ δεύτερη σκέψη, μήπως κάτι ἄλλο ἐννοεῖ.
Βαρειὲς κουβέντες. Κραταίωσις δηλαδὴ ἰσχύς. Ἡ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν εἶχε μείζονα
κραταίωσιν. Δὲν εἶχε μεγαλύτερη ἰσχύ. Εἶχε μικρότερη. Ἀπὸ τί μικρότερη; Ὅπως
καὶ νἄχει οἱ 5 Πατριάρχες θὰ τῆς ἐδιναν
μείζονα κραταίωσιν. Ἔτσι λέει ὁ κ. καθηγητής.
Στὴν τελευταία Πράξη τῆς Ἑκτης Οἰκουμενικῆς συνόδου ,
μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῶν ἀποφάσεων:
«Εἶπε
ἡ ἁγία σύνοδος:ζητοῦμε ἀπὸ τὴν θεόσοφη ἐξουσία σας (ἀπὸ τὸν αὐτοκράτωρα
Κωνσταντῖνο) γιὰ μεγαλύτερη ἀσφάλεια καὶ
σιγουριά τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, νὰ δοθοῦν
ἐνυπόγραφα ἀντίγραφα τοῦ ὅρου ποὺ διαβάστηκε παρουσία σας, στοὺς πέντε πατριαρχικοὺς θρόνους μὲ τὴν εὐσεβὴ
ὑποσημείωσή σας (τὴν ὑπογραφή σας)». «Ἡ ἁγία
σύνοδος εἶπεν· αἰτοῦμεν τὸ θεόσοφον τοῦ δεσπότου κράτος, πρὸς μείζονα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ἀσφάλειάν τε καὶ βεβαίωσιν ἰσοτύπους
ἐνυπογράφους ὅρους τοῦ ἀναγνωσθέντος κατὰ παρουσίαν τοῦ γαληνοτάτου ὑμῶν
κράτους ὅρου ἐκδοθῆναι τοῖς πέντε πατριαρχικοῖς θρόνοις μετὰ τῆς εύσεβοῦς ὑμῶν ὑποσημειώσεως».( Πρακτικα Οἰκουμενικῶν
Συνόδων Τομ Γ΄ σελ 157)
Αὐτὰ
γράφουν τὰ πρακτικά. Ὄχι «κραταίωσιν», ἀλλὰ
«ἀσφάλειαν τε καὶ βεβαίωσιν».
Ἔτσι βγαῖνει καὶ νόημα. Διαφορετικὰ δὲν βγαῖνει
νόημα. Θὰ στείλεις ἀντίγραφα στὰ πέντε Πατριαρχεία καὶ ἔτσι θὰ ἀποκτήσει
μεγαλύτερη ἰσχύ ἡ σύνοδος; Πῶς θὰ γίνει αὐτό; Τί θὰ κάμουν οἱ Πατριάρχες; Θὰ ἀποδεχθοῦν
τὴν ἀπόφαση τῆς συνόδου; Μὰ τὸ ἔχουν κάνει ἤδη. Οἱ Πατριάρχες
Κωνσταντινουπόλεως Γεώργιος καὶ Ἀντιοχείας
Θεοφάνης ἦταν παρόντες τὰ δὲ πατριαρχεία Ρώμης , Ἀλεξανδρείας καὶ Ἱεροσολύμων
εἶχαν τοὺς ἀντιπροσώπους τους, οἱ ὁποῖοι καὶ παρέλαβον τὰ ὑποσημειωθέντα ὑπὸ τοῦ
βασιλέως ἀντίγραφα. Τί παραπάνω θὰ γίνει; Θὰ ὑπογράψουν; Ποῦ; Στὸ δικό τους ἀντίγραφο;
Ἐξ ἄλλου ἔχουν ὑπογράψει οἱ ἀντιπρόσωποί τους. Εἶναι προφανὲς ὅτι δὲν βγαῖνει
νόημα.
Στὴν
ἲδια σύνοδο, στὴν τρίτη Πράξη (σελ 28 καὶ 29) ἀντιμετώπισαν μιὰ προσπάθεια ἐξαπατήσεως
τῆς συνόδου μὲ πλαστογραφημένα τὰ πρακτικὰ τῆς Πέμπτης συνόδου. Ἔγινε ἀντιληπτὸ
ἀπὸ τοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ πάπα Ρώμης καὶ διαπιστώθηκε ὅτι εἶχαν προστεθεῖ σελῖδες
στὰ πρακτικὰ μὲ πλαστὸ περιεχόμενο. Τὸ ἴδιο συνέβη πολλάκις ἀπὸ αἱρετικοὺς ποὺ
πλαστογραφοῦσαν πρακτικὰ συνόδων καὶ κείμενα ἁγίων πατέρων. Πάντοτε ἐζητεῖτο νὰ
γίνεται ἀντιπαραβολὴ μὲ τὰ φυλάσσόμενα γνήσια πρωτότυπα.
Αὐτὴ τὴν δυνατότητα ἤθελε ἡ σύνοδος νὰ ἐξασφαλίσει
στέλνωντας ἀντίγραφα μὲ «ὑποσημείωση» τοῦ ἴδιου τοῦ αὐτοκράτωρα,ἡ ὁποία δὲν
μποροῦσε εὔκολα νὰ πλαστογραφηθεῖ , ὥστε νὰ ὑπάρχει ἕνα κείμενο ἀναφορᾶς καὶ
συγκρίσεως μὲ ὅτι ἄλλο παρουσιαζόταν ὡς ἀπόφαση τῆς συνόδου. Ἔτσι ἐξασφαλιζόταν ἡ ἀσφάλεια καὶ ἡ
βεβαίωσις τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ἡ ὑποσημείωσις τοῦ αὐτοκράτωρα ἦταν τὸ
ζητούμενο, μιὰ ποὺ ἦταν παρών.
Αὐτὰ
καταλαβαίνω ἐγώ.
Ἀλλὰ
αὐτὰ δὲν βολεύουν γιὰ νὰ προβληθεῖ ἡ καινοτομία περὶ «προκαθημένων» ὡς κανονικὴ συνοδικὴ τάξις τῆς ἐκκλησίας καὶ
νὰ δικαιολογηθοῦν τὰ ὅσα ἔγιναν στὴν Κρήτη.
Ὁ
σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα , λοιπὸν. Τὰ μέσα τὰ βλέπουμε, ὁ σκοπός ποιός εἶναι; Ἡ
κραταίωσις τῆς πίστεως ἤ ἡ κραταίωσις «ἡμῶν» ἐπὶ τῆς πίστεως;
Γεώργιος Τζανάκης,
Ἀκρωτήρι Χανίων, 31 Ἰανουαρίου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου